ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

پدر حسين رونقی ملکی، زندانی سياسی مقابل زندان اوين تحصن کرد

احمد رونقی ملکی، پدر حسين

احمد رونقی ملکی، پدر حسين رونقی ملکی، زندانی سياسی در ايران از صبح دوشنبه ۲۶ اسفندماه در اعتراض به "برخوردهای دادستانی و مسئولان زندان"، مقابل زندان اوين تحصن کرد.

زندانی سياسی، حسين رونقی ملکی

به گزارش سحام‌نيوز، رونقی ملکی که برای ملاقات فرزندش به زندان اوين رفته بود در اعتراض به تحويل نگرفتن وسايل فرزندش توسط مأموران زندان از ملاقات با فرزند خود نيز خودداری کرد.

بر پايه اين گزارش "فشار بر خانواده رونقی در حال افزايش است، به‌طوری که نه‌تنها به حسين رونقی ملکی مرخصی درمانی داده نمی‌شود٬ بلکه هفته گذشته ملاقات حضوری را نيز برای خانواده وی منع کرده بودند."

احمد رونقی ملکی هفته پيش در نامه‌ای به دادستان تهران خواهان آزادی “فرزند بيمارش” ‌از زندان شده بود.

حسين رونقی ملکی که با نام مستعار بابک خرمدين وبلاگ می‌نوشت در تاريخ ۲۲ آذرماه ۱۳۸۸ در شهر ملکان استان آذربايجان شرقی بازداشت و به گفته خانواده‌اش حدود ۳۰۰ روز در سلول‌های انفرادی بند دو الف زندان اوين به‌سر برد.

اين فعال حقوق بشر از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ۱۵ سال حبس تعزيری محکوم شد و اين حکم از سوی دادگاه تجديد نظر استان تهران تأييد گرديد.

رونقی ملکی ۱۲ تيرماه سال ۹۱ خورشيدی پس از ٣٢ ماه حبس و با پشت سر گذاشتن چندين اعتصاب غذا سرانجام با وثيقه يک ميليارد تومانی به مرخصی آمده بود اما پس از مدتی و در جريان کمک‌رسانی به زلزله‌زدگان آذربايجان دوباره بازداشت شد.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • بهنام

    هر چند که ظلم عظیمی در حق این عزیزان روا داشته اند ، اما با این کارها آبروی خود را بیشتر در سطح داخلی و بین المللی می برند و در واقع آخرین میخها را بر تابوت ارتجاعشان میکوبند . به امید آزادی واقعی و ایجاد یک دموکراسی در خور شان ایران و ایرانی .