مذاکرات اتمی همچنان دور از توافقی قطعی
گفتوگوهای اتمی در نیویورک بینتیجه ماندند اما طرفین آن را شکست خورده ارزیابی نکردهاند. آیا توافق بر سر نکات گرهی چون تعداد سانتریفوژها و لغو تحریمها تا ۲۴ نوامبر میسر خواهد شد؟
گفتوگوهای دو جانبه و پیاپی بین ایران و شش قدرت جهانی در نیویورک پیشرفت چشمگیری نداشت. یک مقام بلندپایه آمریکایی به رویترز گفت: «نکات بسیار دشواری برای رسیدن به توافق پایانی وجود دارد.»
لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه نیز در پایان گفتوگوهای جمعه ۲۶ سپتامبر در نیویورک، نسبت به نتیجه ابراز تردید کرد و گفت: «هدف از رسیدن به توافق پایانی این است که تحت هیچ شرایطی ایران به بمب اتمی مجهز نشود.»
وزیر خارجه فرانسه گفت : «ما باید در باره رآکتور اراک وسانتریفیوژها که میتوانند ایران را به بمب اتمی نزدیک کنند تصمیم بگیریم.» پیش ازلوران فابیوس، حسن روحانی از نرسیدن به توافق اظهار تاسف کرد و هشدار داد: «زمان بسیار کمی برای توافق پایانی باقی مانده است.»
روحانی در نشست مطبوعاتی خود در نیویورک شرایطی را اعلام کرد و گفت: «توافقی که در آن حق غنیسازی در ایران لحاظ نشده باشد از نظر ایران مشروع نیست. غنیسازی در ایران ادامه می یابد و تحریمها هم باید به طور کامل لغو شوند.»
ایران و شش قدرت جهانی تا ۲۴ نوامبر - کمتر از دو ماه دیگر فرصت دارند تا در مهلتی که خود تعیین کرده اند در مذاکرات اتمی به توافق برسند.
واکنش غربیها و مسئولان جمهوری به مذاکرات نیویورک چگونه بود؟
گره یا گرههای کار برسر توافق در این برنامه بحث بانگیز ایران در کجاست؟
در خبرها به تعداد سانتریفوژها اشاره شده که از اختلافهای اساسیست اما به اختلاف بر سر وضعیت نیروگاه اراک کمتر اشاره میشود.
آیا این بدان معنیست که در مورد رآکتور اراک توافق شده است؟ حال که مذاکرات نیویورک بدون توافقی به پایان رسیده، آیا کل پروسه آغاز شده در ژنو نیز بدون نتیجه میماند؟
شروط روحانی در نیویورک که «لغو تحریمها و ادامه غنیسازی در ایران» بود، چقدر قابل اجراست؟ خبرگزاری آسوشیتدپرس از طرح تازه آمریکا نوشته در خصوص دادن امکان به جمهوری اسلامی برای حفظ نیمی از سانتریفوژها. اگر این پیشنهاد پذیرفته شود، آیا جمهوری اسلامی - به گفته وزیر اطلاعات و امور استراتژیک اسراییل - میتواند توان هستهای نظامی داشته باشد؟
این پرسشها را با دو کارشناس پرونده اتمی جمهوری اسلامی، آقایان منصور فرهنگ در نیویورک و مهران مصطفوی در پاریس در میان میگذاریم.
نظرها
Neda
گفتوگوی نادر صدیقی با نصرت واحدی، کارشناس فیزیک اتمی و استاد سابق دانشگاه مونیخ : این که جمهوری اسلامی از آغاز، از سال ۲۰۰۰، در پی تهیه تسلیحات اتمی بوده، کسی نمیتواند شک کند. صرف نظر از این که غنیسازی اورانیوم در ایران ابعاد بسیار وسیعی پیدا کرد، که در نوع خودش برای ایران بینظیر است. مسئله اساسی یک سلاح اتمی، آن فتیلهای است که باید بمب را منفجر کند و آن فتیله هم دارای یک سری ابزار خاصی است. ایران آن ابزار خاص را هم باید بخرد برای اینکه رآکتور قوی برای تهیه آن ابزار ندارد. یکی از موادی که برای آن فتیله بمب، ایران به آن نیاز دارد پولونیوم است و یکی هم برلیوم است و جمهوری اسلامی تا به حال چندین مرتبه به دنبال تهیه این دو ماده بودهاست. این نکته اول است. نکته دوم این است که واضح است که برای تهیه فتیله احتیاج به یک میدان وسیعی ندارید. یعنی یک چیزی را نمیخواهید منفجر کنید. اول میخواهید آن فتیله را آماده کنید که آن فتیله سبب انفجار بمب اتمی شود و آن را در هر حال اینها میتوانند در پارچین انجام دهند و اگر در پارچین چنین کاری کنند مثلاً پولونیوم و برلیوم را برای این کار به کار ببرند، برلیوم مهم نیست. ولی این پولونیوم اثر دارد و نمیتوانند به این زودی آن را پاک کنند. به این دلیل هم اینها به هیچ وجه حاضر نخواهند شد که در پارچین کسی بیاید و آنجا را بازرسی کند.
farid
تا موقعیکه اینها بمب و موشک بخواهند٬ مذاکرات صد ساله هم به نتیجه نمیرسد!!
بهنام
بله درستی که رهبر پوشالی باید جام زهر را نوش کند و با خواری و خفت هر چه تمامتر توافق ننگین هسته ای را پذیرفته و همچنان به غارت و چپاول ثروت ملت ایران ادامه دهد .