ممنوع شدن خرید و فروش لباس‌های «تاناکورا»
وزارت بهداشت اعلام کرده که از این پس خرید و فروش لباس‌های دست دوم در ایران ممنوع است. ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز می‌خواهد در طرحی ضربتی فروشگاههای «تاناکورا» را جمع کند.
ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز در نطر دارد در یک طرح ضربتی فروشگاههای «تاناکورا» را برچیند. وزارت بهداشت می‌گوید لباس‌ها بهداشتی نیست و ممکن است مصرف‌کنندگان را به انواع ویروس‌ها و میکرب‌ها آلوده کند.
حسن قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت اعلام کرده که در ایران خرید و فروش لباس‌های دست دوم ممنوع شده است. او از وزارت صنعت، معدن و تجارت هم خواسته که در اجرای این قانون با وزارت بهداشت همکاری کند.
بازار لباس‌های کهنه یا «تاناکورا»، از سال‌های دهه ۱۳۷۰ در سایه تورم پنجاه درصدی رونق گرفت. نام «تاناکورا» را هم ایرانی‌ها از مجموعه تلویزیونی «سال‌های دور از خانه» با شخصیت معروفش «اوشین» وام گرفته‌اند. در این مجموعه تلویزیونی، «اوشین» با همراهی همسرش «ریوزو»، فروشگاه‌هايی را با نام «تاناکورا» تأسیس کرد.
لباس‌های دست دوم معمولاً از کشورهای همسایه وارد ایران می‌شوند. قاچاقچان این لباس‌ها را به شکل بسته‌ای یا کیلویی با قیمت ارزان می‌خرند و در سطح کشور توزیع می‌کنند. یکی از عمده‌ترین دلایل محبوبیت فروشگاههای تاناکورا در ایران، ارزان بودن لباس‌هاست. قیمت لباس در این فروشگاه‌ها از پنج هزار تومن شروع می‌شود و معمولاً از ۲۰۰ هزار تومن تجاوز نمی‌کند. کفش‌های ورزشی و کتانی مارک‌دار را که در فروشگاه‌ها با قیمت ۶۰۰ الی ۷۰۰ هزار تومن عرضه می‌شود، می‌توان در فروشگا‌های تاناکورا با قیمت ۷۰ هزار تومن خرید. قیمت لباس‌های مجلسی زنانه در این فروشگاه‌ها هم از ۴۰ هزار تومان تا ۲۰۰ هزار تومان متغیر است. این قیمت‌ها اغلب بسته به محل مغازه نوسان دارد. اگر فروشگاه در محلات پایین شهر باشد، قیمت هم به همان اندازه کاهش پیدا می‌کند.
در اثر تحریم‌ها و تورم اقتصادی در این سال‌ها فروشگاههای تاناکورا رونق گرفته‌اند. ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز در مرداد ماه اعلام کرد که قصد دارد در یک طرح ضربتی بساط فروشگاههای تاناکورا را از سطح کشور برچیند. در این طرح چنین پیش‌بینی شده که ابتدا به صاحبان مغازه‌های تاناکورا اخطار داده و از آن‌ها دعوت شود که برای اخذ مجوز «نوفروشی» اقدام کنند، آنگاه اگر این تدبیر مؤثر واقع نشد، مغازه را تعطیل و پلمب کنند.
وزارت بهداشت می‌گوید لباس‌ها بهداشتی نیست و ممکن است مصرف‌کنندگان را به انواع ویروس‌ها و میکرب‌ها آلوده کند. پزشکان اما نظرات متفاوتی دارند. برخی به احتمال ابتلا به بیماری‌های پوستی مانند قارچ اشاره می‌کنند و برخی دیگر معتقدند که اگر لباس‌ها جوشانده و به خوبی شسته شده باشند، از نظر بهداشتی مشکلی برای مصرف‌کنندگان به وجود نمی‌آورند.
در این میان «اتحادیه پوشاك و لباس دوخته» که بخش عمده‌ای از بازار پوشاک را به خاطر رونق فروشگاههای تاناکارو از دست داده، می‌گوید پوشاك تاناكورا و استوک اروپايی حامل انواع بيماری‌های واگيردار پوستی است. ابوالقاسم شیرازی، رییس اتحادیه پوشاك و لباس دوخته شهرستان تهران به همین دلیل از وزارت بهداشت خواسته است «بر واردات پوشاک نظارت قانونی» داشته باشد.
او واردکنندگان اینگونه لباس‌ها را «فاقد صلاحیت و بی‌نام و نشان» خوانده است. مؤيد علويان، معاون سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی به صراحت گفته است: «اين لباس‌ها نمی‌توانند عامل انتقال بيماری باشند، ولی وزارت بهداشت در صورت مشاهده چنين مواردی قطعاً با آن برخورد خواهد كرد.»
منتقدان مصوبه اخیر دولت مبنی بر ممنوعیت خرید و فروش لباس‌های دست دوم، پیش‌بینی می‌کنند که در صورت اجرای این طرح، فروشگاه‌ها از خیابان‌ها به درون خانه‌ها منتقل شوند. حجم این لباس‌ها در بازار آنقدر زیاد است که نمی‌توان تصور کرد بدون مجوز وارد کشور شده باشند.
من چهار تا بچه دارم که هر کدامشان در سنین مختلف و با سلیقه‌های خاص هستند و برای تأمین نیازشان نمی‌توانم از لباس‌های نو که گرانند و دوام پایینی دارند استفاده کنم. ترجیح می‌دهم پول کمتری برای خرید لباس بدهم و نیاز آن‌ها را همانطور که دوست دارند تأمین کنم. شاید بعضی از مردم که مثل من مشکل اقتصادی دارند به دلیل بوی بد لباس‌های دست دوم از آن‌ها فراری‌اند ولی با چند بار شستن این بو هم از بین می‌رود و قابل استفاده هستند.
لباس‌ها دو دسته‌اند لباس‌هایی مثل کاپشن، کت، شلوار کمتر ممکن است موجب بروز مشکل شوند و لباس‌های زیر چون در تماس مستقیم بدن هستند در انتقال بیماری‌ها مؤثرند. اگر از نظر بهداشتی مشکلی باشد مربوط به گروه دوم است. من و خانواده‌ام که سال‌هاست از این لباس‌ها استفاده می‌کنیم با هیچ مشکل پزشکی مواجه نشدیم.
لباس‌های تاناکورا از زمان جنگ وارد شهر ما شد و چون اوضاع اقتصادی مردم در آن زمان خیلی نابسامان بود وجود لباس‌هایی که هم جنس و دوام خوبی دارند و هم بسیار ارزانند یک موقعیت استثنایی بود. البته بعد از مدتی به حدی در بین مردم خرید این لباس‌ها عادی شده بود که هیچ کس خریدش را پنهان نمی‌کرد و حتی کسانی که به عنوان مهمان به شهر ما می‌آمدند از تاناکورا استقبال می‌کردند. هیچ‌وقت نشنیدیم که برای کسی به خاطر پوشیدن این لباس‌ها مشکل بهداشتی خاصی پیش آید. یک‌بار یکی از این مغازه‌های تاناکورا آتش گرفت و به خاطر موادی که به این لباس‌ها می‌زدند خیلی زود دامنه آتش به بقیه مغازه‌ها کشیده شد و چند تا از آن‌ها هم در آتش سوختند. بعد از چند ماه چند بازارچه و یک پاساژ بزرگ برای فروش این لباس‌ها ساخته شد. اگر این لباس‌ها با مجوز قانونی خرید و فروش نمی‌شدند جلوی آن‌ها گرفته می‌شد.
نظرها
نظری وجود ندارد.