کشاکش‌های سیاسی بر سر مسئله هسته‌ای ایران

نظرها

• علی صدارت | کشاکش‌های سیاسی بر سر مسئله هسته‌ای ایران

  ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۴

  […] بازنشر از رادیو زمانه […]

• منوچهر

  ۲۵ فروردین ۱۳۹۴

  تحلیل وتفسیر تفاهم لوزان برمبنائی که گفتگو کنندگان مطرح کرده اند با واقعیت فاصله بسیار دارد زیرا سابقه این دور نشست در زمان احمدی نژاد ولی نه توسط او بلکه از سوی رهبر ی یعنی نماینده مورد وثوق او ولایتی و با تعویض وزیر خارجه توسط صالحی در مسقط شروع به چانه زنی کرد و رسما رئیس جمهور وقت اعلام کرد که در این گفتگوها مسئولیتی ندارد . خواسته ایران لغو تحریمها و خواسته غرب یه نمایندگی امریکابرچیده شدن تاسیسات هسته ای ایران بود این مذاکرات 9 ماه قبل ازشروع کار روحانی اغاز شده بود وزمانیکه دولت جدید اغاز بکار کرد و اقای ظریف بعنوان وزیر خارجه طرف مذاکره قرار گرفت یعنی مهرماه 1392 چار چوب توافقات مشخص و مورد تائید قرار گرفته بود . یادمان باشد که از 12 سال قبل یعنی از زمانی که اقای روحانی بعنوان دبیر شورای امنیت ملی مسئول سازمان دهی مذاکرات با سه کشور اروپائی شده بود پیوسته نماینده ایران دبیر شورای امنیت ملی بود و با روی کار امدن رئیس جمهور با تعلل در انتخاب دبیر شورای امنیت ملی فرصتی فراهم شد که مسئول مذاکرات را وزیر خارجه تعیین کنند انهم کسی که سابقه شرکت در توافق قبلی را داشت و درکار وزارت خارجه بعنوان متخصص شناخته میشد و او توانست طی سه ماه توافق اولیه را قلمی و اعلام کند . اگر به توافق موقتی اولیه و ضمائم ان توجه شود تمام تفاهم نامه لوزان منعکس است و ایران در این مدت هم فردو را متوقف کرده بود و هم اب سنگین اراک را معطل گذاشته و هم موجودی اورانیوم 20 در صدی را رقیق و ویا اکسیده کرده و هم ببازرسان سازمان انرژی اتمی اجازه بازرسی ها ی سرزده و وسیع را داده است و تفاهم نامه هم فرا تر از ان نمیرود و ازطرف دیگر خزانه داری امریکا با چشم برهم نهادن صادرات نفت ایران اجازه داده است که ارز قابل توجهی بایرا ن وارد شود . ایران راه بازگشت به قبل را ندارد چون به تمام تعهدات عمل کرده است و در عوض 12 ملیارد دلار ارز بلوکه شده را باز پس گرفته است و هم کمبود دارو و گندم و ذرت و علوفه دامی را مدیریت کرده است . حد اقل قضیه زمانیکه اقای ولایتی نتیجه مذاکرات را که زیر نظر رهبر بوده است به اقای ظریف چنان تحویل داده است که نتیجه ان توافق موقت ژنو بوده است. وضع ایران و امریکا و مجموعه غرب تغییری نکرده مضافا اینکه نگرانی بسیاری را مرتفع نموده است . مردم ایران نمیدانند چه گذاشته است و غرب هم زیر سیطره تبلیغاتی مخالفان توافق دچار سر گشتگی است . گفتگو کنندگان محترم نیز چون مخالف جمهوری اسلامی و بخصوص رهبری هستند با تشریح کلمات سعی بر نا کار امد بودن توافق دارند وحال انکه که دور منطقی طی شده است و ایران از تله تورم و نا امنی و ناکارامدی اقتصاد جان بدر برده است گو اینکه بیماری سخت و دشوار طولانی مدت خواهد بود ولی از هم پاشیدگی بازار سپری گشته است . مسلما اژانس جواب دو سئوال کلیدی یعنی چاشنی های انفجاری که در سال 1373 اتفاق افتاده و روحانی انرا در کتاب امنیت ملی ودیپلماسی هسته ای با گم شدن 1800 کیلو گاز هگزا فلوراید مطرح کرده و مدیر کل وقت اژانس بدان اشراف داشته و بایران کمک کرده و همچنین مقاله علمی منتشر شده ترابرد نوترونی که نماینگر تفحص در کاربرد سلاح هسته ایست و ایران جواب قانع کننده ای برای ان ندارد دو مشکلیست که هر از گاه بصورت تهاجم از طرف مدیرکل اژانس که نهایتا در اینده ناظر بر عملیات هسته ای ایران خواهد بود مطرح میشود و میتواند اینده را تحت تاثیر قرار دهد از جمله مسائلیست که باید فبل از پایان ماه ژوئن و یا دهم تیرماه حل وفصل شود . برداشتن تحریمها خود وقت گیر است و اجرائی شدن ان زمان بر است ولی مسلما تحریمهای سازمان ملل نمیتواند تعلیق شود و حذف ان نیز امکان بر قراری مجدد را نخواهد داشت چون روابط بین المللی گویای انست که کشورهای دارنده حق وتو همسو و همگام نیستند . با تمام هیاهوئی که کنگره امریکا راه انداخته است نمیتواند اختیارات رئیس جمهور ی زیر سوال و ناکار امد کند و در تمام ادوار تاریخی نیزی توافق و یا عملیات جنگی اول توسط رئیس جمهور انجام و سپس به تصویب کنگره رسیده است چنانکه در مورد حمله بعراق نیز اینچنین بوده است و موافقتنامه با ایران از انجائیکه بار مالی برای ملت امریکا ندارد و از طرفی به شرکتهای امریکائی اجازه میدهد که وارد بازار اقتصادی تازه شوند از ان مصادیقی است که روح کاپیتالیستی غالب بر روند اقتصادی امریکا با ان موافق است . رهبر ایران نیز با قبولی این توافقنامه سند ماندگاری رژیم را مستحکمتر میکند و نمیتواند با ان مخالفت داشته باشد بخصوص که دو سال اخر احمدی نژاد و تنگنا هائی که با ان مواجه بوده است نمیتواند از خاطره خود دور و یا محو کند.