سخنرانی رهبران دو نظام برای نظامیان جهت حفظ نظام

نظرها

• داریوش

  ۷ اردیبهشت ۱۳۹۴

  چه نثر زیبا و جذابی: {رهبر جوان و چاق و چله کره شمالی لبخند به لب و آراسته بالای کوه در میان برفها ایستاده و با اقتدار و سرشار از امید به دور دست‌ها خیره شده. در پس‌زمینه خورشید در حال طلوع است.}

• جهانگیر

  ۴ اردیبهشت ۱۳۹۴

  کاملا همینطوره . (در هردو از دو نظامیان خواسته می‌شود نظام را حفظ کنند). بدون نظامیان نظامهای توتالیتر هیچ پایه و اساسی ندارند. اینها فقط با سرکوب حکومت می کنند.

• kavian

  ۴ اردیبهشت ۱۳۹۴

  " چرا باید مدام در حال آماده باش و مهیای جنگ بود؟ زندگی کی آغاز می‌شود؟ بعد از کدام پیروزی؟ " +++++++++++++++++++++++ از این بهتر نمی شه گفت.

• بیژن

  ۴ اردیبهشت ۱۳۹۴

  کاش یک روزی میرسید و میشد رنج هایی که مردم میکشند رو همه احساس کنن نه رنج مردم ایران رنج همه مردم دنیا رنج مردمی که پول ندارند. بله آنهایی که سرمایه ندارند. همین دوست عزیزی که مقاله سلیس مینویسد همان کیم دیکتاتور و آن سید علی و آن باراک *** . سپاهیان قدرمند سناتور های همه چیز درست و... کاش روزی برسد که این عده قلیل بدانند که با رفتار و کردارشان شده اند کارخانه ی تولید مثل . تولید امثال خودشان *** میرود آنور آب میشود لیبرال و رهبران را با هم مقایسه میکند یک بی همه چیز دیگر اینور همان کار را تکرار می کند. دوست من سید علی خامته ای دشمن خیالی ندارد. دشمن واقعی دارد. جنگ جنگ سرمایه است.

• شیرین

  ۳ اردیبهشت ۱۳۹۴

  در جواب به کامنت گذار بالا با نام (پارسا) دوست گرامی شما که با امریکا و اروپا قیاس می فرمایید, لطفا حقوق بشر و پیشرفت صنعتی و رشد و کیفیت زندگی را هم با اون کشورها مقایسه کنید. این ایران و کره شمالی هستند که با سلاح های هسته ای و موشک و غیره مدام دیگران رو تهدید می کنند. اینها هستند که زندگی رو به مردم سیاه کرده اند. اینها هستند که برای ادامه حکومت خودشون مدام دشمن تراشی می کنند و زندگی را به مردم حرام می کنند.

• kamran

  ۳ اردیبهشت ۱۳۹۴

  عالی نوشتین. دستتون درد نکنه. مقایسه خیلی جالبی بود.

• پارسا

  ۳ اردیبهشت ۱۳۹۴

  در مورد سیاست های جنگیه نظام نوشتی..و گفتی چرا اینقدر دم از جنگ میزند..چرا این نقدها را به دولت علیه امریکا وارد نمیدانی که بودجه نظامی اش بیش از نصف بودجه نظامیه دنیا را شامل میشود..یا اینکه از کارخانه های عظیم تسلیحاتیه اروپا چیزی نمی نویسی که همیشه تنور جنگ را گرم میکنند...انصاف خوب چیزیه

• ثریا

  ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴

  موجز و مختصر و مفید. مقاله پر ارزشیه و پرسشهای خوبی مطرح کرده .

• davood

  ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴

  چه قلم سلیس و شیوایی. براستی لذت بردم .

• کلو

  ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴

  در برابر چنین وضعیت اسفبار و مخوفی چه باید کرد؟ می توان به سیاهه ای از کتابهای تولید شده در زمینه ی نقد توتالیتاریسم و انواع دیکتاتوریهای مدرن اشاره کرد در حالیکه پرسش مهمتر شرایط گذار به دموکراسی ست... چرا ما ایرانیان بیش از یک قرن است که در ثنای آزادی فریاد زده ایم اما همچنان دربند استبدادیم، مشکل در کجای تاروپود فرهنگ و تاریخ ما نهفته است؟ چرا ما نمیتوانیم به سازماندهی اجتماعی دموکراتیک در جهت اقدام علیه جباریت حاکم دست یابیم؟ پرسشهایی از این جنس شاید بیشتر به کار فردای ایران بیآید...

• شاهد

  ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴

  هانا ارنت د ر کتاب توتالیتاریسم بخش "توتالیتاریسم در راس قدرت " به توصیف ویژگی های حکومت توتالیتر می پردازد . تنوع گوناگون حکومت های توتالیتر از دو جا مایه دارد یک : این حکومت حاصل جنبش است و همچنان ویژگی های جنبش بودن را حفظ می کند که موجب می شود با یک "تیپ " از چنین حکومت های روبرو نباشیم دوم : جنبش توتالیتر به محض دستیابی به قدرت خود را در وضعیت متناقضی بین الزامات تداوم جنبش از یکسو و حکومت داری از سوی دیگر می یابد که باعث شکل گیری نوعی قدرت دوگانه در بیشتر این حکومت ها می شود . اما در این حکومت ها و تنازی بین قدرت دوگانه در حکومت بین رهبری جنبش از یکسو و دولت بورکراتیک از سوی دیگر -- رهبری جنبش در مسایل سیاسی و دیپلماتیک دست بالا را دارد و همیشه حرف اخر را می زند . بدون هیچ تفسیر اضافی در مورد حکومت های توتالیتر و شبه توتالیتر و امکان ناپذیر بودن توتالیتاریسم در جهان واقعی امروز --که نشر عظیم اطلاعات به واقعیت پیوستن رویای توتالیتاریسم را پیوسته ناممکن می کند هرچند خود رویا تداوم می یابد --نوشته هاناارنت را می خوانیم . "فرمانروای توتالیتر به هر بهایی که شده نباید اجازه دهد که عادی شدن اوضاع به جایی کشیده شود که شیوه زندگی نوینی تثبیت گردد شیوه تازه ای که پس از گذشت زمان کیفیات نامشروعش را از دست می دهد و در میان شیو ه های زندگی عمیقا متفاوت و متضاد ملت های روی زمین جای خود را پیدا می کند . هرگاه نهاد های انقلابی به صورت شیوه های حیات ملی در ایند توتالیتاریسم کیفیت "تام " خود را از دست می دهد و تابع قانون ملل خواهد شد . تناقض سوسیالیسم در راس قدرت عملا در این است که در اختیار داشتن همه ابزارهای قدرت حکومتی و خشونت در یک کشور ترکیب سهل و ممتنعی نیست .ادامه بی اعتنایی جنبش به واقعیت ها و هواداری سرسختانه اش از قواعد ساختگی پیش از پیش دشوارتر و از سوی دیگر ضروری تر می شود . در حکومت توتالیتر قدرت به معنای رویارویی با واقعیت است و توتالیتاریسم در راس قدرت پیوسته با مسئله فائق امدن بر این تعارض استوار است . تبلیغات و سازمان دیگر برای بیان اینکه غیر ممکن ممکن است و امر باور نکردنکی حقیقت دارد کفایت نمی کنند . پشتیبانی روانی از افسانه توتالیتر که بسیار اهمیت دارد یعنی بیزاری شدید از وضع موجود همان و ضعی که توده ها از پذیرفتن ان به عنوان تنها جهان ممکن سر باز زده بودند دیگر مطرح نیست . بسیاری از اشتباهات جهان غیر توتالیتر در برخورد های دیپلماتیک با حکومت توتالیتر ( معاهده مونیخ با هیتلر و توافق های یالتا با استالین ) از تجربه عقل سلیمی مایه می گیرد که یکباره ارتباطش را با واقعیت از دست داده است . بر خلاف همه چشمداشت ها امتیاز دادن های مهم باعث نشد حکومت توتالیتر به جامعه ملل باز گرددواز این شکایات دروغین خود دست بکشد که سراسر جهان علیه ان صف ارایی کرده اند . این گذشت ها و نرمش ها نه تنها این حکومت ها را باز نداشت بلکه پیروزهای دیپلماتیک میل توسل به خشونت را در انها تشدید کرد ".

• faryad

  ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴

  سایت‌های منتقد حکومت ایران می‌گویند که ماموران امنیتی، آیت‌الله محمدرضا نکونام، پژوهشگر دینی و مدرس حوزه علمیه قم را بازداشت کرده‌اند. سایت کلمه که این خبر را روز دوشنبه ۳۱ فروردین (۲۱ آوریل) منتشر کرده می‌نویسد که بازداشت او روز پنجشنبه (۲۷ فروردین) صورت گرفته است. این گزارش به دلایل بازداشت این روحانی شیعه اشاره نمی‌کند اما تصریح می‌کند که این اتفاق یک روز پس از انتشار مصاحبه نکونام با روزنامه قانون در مورد "امر به معروف و حجاب" صورت گرفته است. این مدرس حوزه علمیه در این مصاحبه با انتقاد از "امر به معروف و نهی از منکر" توسط حکومت می‌گوید: «اگر در یک جامعه دیدید که مردم نمی‌خواهند یا نخواستند و لجبازی کردند، دیگر دخالت دولت کار را درست نمی‌کند. دیگر امر به معروف نیست، بلکه اجبار و زور است.» آیت‌الله نکونام در بخشی دیگر از مصاحبه خود با اشاره به تفاوت میان پوشش و حجاب تصریح کرد: «شما وقتی آگاهی دینی در ظرف فرماندهی نداری، حجاب را با پوشش مخلوط می‌کنی. وقتی مهرورزی نسبت به جامعه نداری، وقتی نسبت به جامعه خشونت‌ورز هستی، در جنگ مغلوب می‌شوید.» او می‌افزاید: «یعنی می‌شود یک چیزهایی که ما به جای اینکه برویم دنبال اقتصاد و فقر و بیکاری و فقرا، باید بایستیم از این بحث‌ها کنیم.» مستهجن خواندن "نمایش برقع" در تلویزیون این پژوهشگر دینی همچنین از نمایش برقع در تلویزیون دولتی ایران به شدت انتقاد کرده و آن را مستهجن می‌خواند: «یک شخص پوشیه (برقع) را هم جزو شرایط پوشش زن قرار می‌دهد که مستهجن است و شخص دیگر می‌آید عریانی را جزو حقوق زن قرار می‌دهد که آن هم مستهجن است.»

• Neda

  ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴

  چه کسی به اینها برای رهبری ! رای داده؟

• دهوند

  ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴

  اگر دشمن نباشد این رهبران معظم برای مردم از چه چیز حرف بزنند و با کدام بهانه کشور را در حالت بحران نگهدارند و سوء استفاده ها بکنند؟ در هردو جا بحران اقتصادی و اجتماعی و روانی و دیگر بحرانها است. در جمهوری اسلامی ناچارند با فروش نفت خام گندم بخرند تا گرسنه نمانند. کره شمالی هم از امریکا کمکهای داروی و خوراکی میگیرد وگرنه تهدید آزمایش سلاح اتمی در کار است. در جمهوری اسلامی هم در سال 1392 با همه شعار های ضدامریکایی ( بگفته زیباکلام در نامه ای به روحانی ) نود میلیون تن گندم از امریکا گرفتند با دارو ! کشورها با چنین حکومت هایی اگر مانند ایران هر گونه ثروت و منابعی هم داشته باشند در بحران اقتصادی بسر میبرند، زیرا رهبر حکومت بمعنی واقعی کلمه ناشایست، بی کفایت و عقب افتاده فکری و دچار عقده و ضعف شخصیت و اخلاق است. مقام معظم رهبری جمهوری اسلامی رهبر فرزانه انقلاب ولی امر مسلمین جهان و .... و دیگر چیزهای جهان ، این کشور را به جایی رسانده که متحدان همیشگی و سنتی و همسایه های ما یعنی پاکستان و افغانستان هم در برابر ایران به صف عربستان پیوستند. کشور وابسته به چین و روسیه شده. قیه میگوید امریکا بدعهد است و با آن نمی شود رابطه سیاسی داشت ولی سرنوشت کشور را به حکومت بعثی سوریه ( عضو کنفرانس ضد ایرانی 6 + 2 خلیج فارس ) گره زده و دنباله رو و نوکر پوتین شده !