روایت مرگ شاهرخ زمانی از زندان رجایی‌شهر
گفته می‌شود شاهرخ زمانی شب قبل از فوت نیز با خانواده خود صحبت کرده و تا دم صبح هم با دوستانش بیدار و در حال گفتگو بوده و هیچ مشکل جسمی مشخصی نداشته است.
هرانا
روز گذشته زندانیان زندان رجایی شهر کرج با پیکر سرد شاهرخ زمانی فعال کارگری زندانی در سلول محل نگهداری‌اش روبرو شدند، آنچه در پی می‌آید، روایت همبندیان و شهود عینی را از این واقعه بازگو می‌کند.
بنا به اطلاع خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سه بعدازظهر دیروز و پس از اینکه دوستان شاهرخ زمانی متوجه می‌شوند که وی برخلاف معمول برای ورزش و هواخوری عصرگاهی حضور پیدا نکرده، به بالای سر او می‌روند و با بدن سرد، کبود و دستان قفل شده‌اش روبرو می‌شوند، همچنین مقداری خون از دهان این فعال کارگری نیز جاری شده بود که موجب وحشت همبندیانش می‌شود.
پس از انتقال شاهرخ زمانی با پتو توسط دیگر همبندیانش، پزشک بهداری با دیدن وی اعلام می‌کند که همبندی‌شان مرده و سکته مغزی دلیل فوت شاهرخ زمانی بوده است، بنا بر گفته شاهدان، پزشک بهداری حتی به پیکر شاهرخ زمانی با این استدلال که دست زدن به پیکر غسل میت دارد، دست نمی‌زند. روایت‌ها حاکی از آن است که با اعتراض زندانیان فرد دیگری تنها چند بار با دست و نه با دستگاه شوک به ماساژ قلبی می‌پردازد که ناموفق بوده است.
گفته می‌شود شاهرخ زمانی شب قبل از فوت نیز با خانواده خود صحبت کرده و تا دم صبح هم با دوستانش بیدار و در حال گفتگو بوده و هیچ مشکل جسمی مشخصی نداشته است. همچنین ساعت ۹ صبح روز مرگ نیز در بند مشاهده شده و هیچ مشکل جسمانی‌ای رؤیت نگردیده است.
پس از اعلام مرگ، از آگاهی منطقه برای عکس‌برداری از محل فوت شاهرخ زمانی به درون بند مراجعه می‌کنند که زندانیان هم بند و غمگین و شوکه شده از فوت دوست و همبندی‌شان به بگومگو با افسر جانشین می‌پردازند.
همچنین صبح امروز دوشنبه بیست و سوم شهریور، بازرسی زندان اقدام به بازرسی اتاق وی نموده و هم اتاقی‌اش کریم معروف عزیز نیز جهت توضیحات فراخوانده شد، همچنین وسایل شخصی این فعال کارگری “به دستور بازرسی و جهت تحویل به خانواده” جمع‌آوری شد.
گفتنی است، جسد شاهرخ زمانی هم‌اکنون به خانواده وی تحویل شده و در حال انتقال به تبریز، زادگاه این فعال کارگری است.
روز گذشته یکشنبه ۲۲ شهریور، شاهرخ زمانی، کارگر زندانی در زندان رجائی شهر که در پنجمین سال حبس بدون مرخصی خود به سر می‌برد، به دلیل سکته مغزی در زمانی مابین صبح تا پیش از ظهر در زندان رجائی شهر کرج فوت کرد.
شاهرخ زمانی در شهریور ماه ۱۳۹۳ اجازه حضور در مراسم ازدواج دخترش را پیدا نکرد و در بهمن ماه ۹۳ نیز این فعال کارگری نتوانست حتی برای مدتی کوتاه در خاکسپاری و تشییع مادرش حضور داشته باشد، این در حالی است که به دلیل دوری مسافت تبریز تا کرج وی امکان ملاقات مستمر با اعضای خانواده را نیز نداشت.
شاهرخ زمانی فعال کارگری و نقاش ساختمان آخرین بار چهاردهم خرداد ماه ۱۳۹۰ در تبریز بازداشت شد و مدت ۳۶ روز در سلول انفرادی نگهداری شد، به گفته منابع هرانا تاریخ بازداشت رسمی وی نوزدهم خرداد ماه قید شده که نشان‌دهنده این است که وی به مدت ۵ روز بدون هیچ حکم قضایی و کاملاً غیرقانونی بازداشت شده است. شعبه یک دادگاه انقلاب تبریز به ریاست قاضی حملبر، شاهرخ زمانی را به اتهام تبلیغ علیه نظام و تشکیل گروه به قصد بر هم زدن امنیت ملی به ۱۱ سال زندان محکوم کرد که این حکم عیناً در دادگاه تجدیدنظر تأیید شد.
پس از پایان بازجویی‌ها در تاریخ ۲۷ مهر ماه ۱۳۹۰ با قرار وثیقه‌ی ۲۰۲ میلیون تومانی از زندان مرکزی تبریز آزاد و پس از مدت کوتاهی در تاریخ ۲۴ دی ماه همراه با محمد جراحی در محل کارش دستگیر و برای اجرای حکم به زندان مرکزی تبریز منتقل شد.
در ابتدای ورود به زندان تبریز به‌طور غیرقانونی وی را بیش از یک ماه در بند قرنطینه‌ی زندان نگه داشتند، وی در اعتراض به این عمل مجدداً دست به اعتصاب غذا زد و پس از مدتی به بند مالی زندان تبریز منتتقل شد. وی در طول مدت حبس خود در این زندان بارها از بندی به بند دیگر منتقل شده و مورد آزار و اذیت قرار گرفت. درنهایت وی را به بند ۱۵ متادون که مخصوص معتادین بوده و به لحاظ بهداشتی نیز وضعیت نامساعدی دارد، منتقل کردند. بنا بر گزارش‌ها در این بند انواع بیماری‌های خطرناک مانند ایدز و هپاتیت شیوع گسترده‌ای دارد.
در تاریخ ۷ خرداد ماه ۱۳۹۱ وی را به طور غیر قانونی و بدون حکم قاضی با دست بند و پابند از زندان تبریز خارج کرده و به زندان یزد منتقل کردند. در هفدهم مرداماه وی مجدداً به زندان تبریز بازگردانده شد و در نهایت در تاریخ ۲۲ مهر ماه به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.
شاهرخ زمانی بار دیگر در تاریخ ۱۷ شهریور ماه ۱۳۹۲ از زندان رجایی شهر کرج به تبریز منتقل شده و در شعبه‌ی ۲ دادگاه انقلاب تبریز به اتهام توهین به رهبری محاکمه و متعاقباً به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری دیگر محکوم شد.
این کارگر زندانی در روز ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲ به زندان قزل‌حصار کرج انتقال یافت و در اعتراض به این انتقال دست به اعتصاب غذا زد. پس از اعتصاب غذا مسئولان وی را مجدداً در تاریخ ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۳ به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل کردند.
این فعال کارگری پیش از این نیز در سال ۱۳۷۲ به اتهام فعالیت غیرعلنی در سندیکای نقاشان بازداشت شده و حدود ۱۸ ماه زندانی شده بود.
شاهرخ زمانی عضو هیئت مدیره کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری و هیئت بازگشایی سندیکای کارگران ساختمان و نقاشان، در بند سیاسی زندان رجایی شهر کرج پنجمین سال حبس بدون مرخصی خود را سپری می‌کرد.
منبع: هرانا
نظرها
Farid
چندهزار نفر دیگر را میخواهید بکشید داعشی ها ؟!
Bahram
باز هم جنایتی دیگر، رژیم کشتار،دولت اسلامی ایران،ترس از کارگران فعال این زندانی را مرتب جا به جا میکردند که تاثیر او را در بین زندانیان کم کنند.و در نهایت تصمیم به از حذف او میگیرند.آی ادمکشان اسلامی،محمدی دست از کشتار و شکنجه وارستگان بردارید. شما از خود نام ننگینی در تاریخ بجا خواهید گذاشت.همیه زندانیان سیاسی فعالان صنفی کارگری را آزاد کنید.ننگتان باد با این قوانین گندیده اسلامتان.
بهنام
واقعآ متاسف شدم و وفات ایشان را به خانواده محترم و اقوام و بستگانش تسلیت عرض می نمایم . همانگونه که خود ایشان تاکید کرده اند ( آگاه باش که این حکم تاریخ است، عاقبت ستمگران و ظالمین زباله دان تاریخ است ) واقعآ همینطور است و امیدوارم بساط این خائنین و ظالمین وطن فروش به زودی برچیده شود . مرگ بر خامنه ای و کلیه دیکتاتورهای جهان . مرگ بر اسلام و اسلامگرایان متوحش و ظالم .
علی
یک عده اصلاح طلب فرصت طلب که می خواهند نظام را حفظکنند ،مدام می گویند "مردم نباید به خشونت" دست بزنند.تنها راه سرنگونی این رژیم مبارزه مسلحانه است و بس.و تمام سران رژیم باید در دادگاهی با حضور خانواده هائی که فرزندانشان به دست این جنایت کاران از میان ما رفتند،محاکمه و مجازات شوند .