«اخراج دانش‌آموزان مبتلا به ایدز از مدارس ایران»

محمدرضا سیدقاسمی، مدیرعامل مؤسسه خیریه پیام‌آوران همیاری می‌گوید که دانش‌آموزان مبتلا به ایدز از مدارس ایران «اخراج می‌شوند» و زنان مبتلا به این بیماری نیز از کار بیکار می‌شوند.

سیدقاسمی، امروز شنبه ۹ آبان به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفته است که در ایران با بیماران مبتلا به ایدز «بد برخورد می‌شود و در معرض تبعیض قرار می‌گیرند.»

به‌گفته او، اگر مدرسه‌ای متوجه شود که کودکی دارای ایدز است، «در مواردی بلافاصله وی را اخراج می‌کند.»

مدیرعامل مؤسسه خیریه پیام‌آوران همیاری شمار مبتلایان به ایدز در ایران را ۱۰۰ هزار نفر برآورده کرده و افزوده از این رقم تنها بین ۲۸ هزار تا ۳۰ هزار نفر شناسایی شده‌اند و بقیه یا شناسایی نشده‌اند یا خودشان هنوز از بیماریشان خبر ندارند.

به‌گفته سیدقاسمی «برخورد بد جامعه» با بیماران مبتلا به ایدز باعث شده تا افراد با رفتار‌های پرخطر و کسانی که در معرض خطر هستند، «از آزمایش بترسند و به این فکر کنند که اگر جواب آزمایش‌ مثبت باشد، چه مسیری پیش روی خود دارند و به دلیل ترس از رفتار جامعه برای آزمایش‌های تشخیصی اقدام نمی‌کنند.»

بنا بر آمار رسمی، راه انتقال ایدز در ایران، ۴۵. ۵ درصد از طریق اعتیاد، ۳۶ درصد از طریق رابطه جنسی و تنها ۲. ۹ درصد از مادر به کودک است.

در سال ۱۳۶۶ اولین مورد ایدز در ایران از طریق واردات خون‌های آلوده از فرانسه ثبت شد. فرآورده‌های خونی وارد شده از فرانسه برای بیماران هموفیلی، موج اول شیوع ایدز در ایران بود و در این پرونده سازمان انتقال خون ایران مقصر شناخته شد.

آن‌چه موج دوم ایدز در ایران نامیده می‌شود، شیوع ویروس اچ‌آی‌وی از طریق اعتیاد تزریقی است. در نیمه دوم دهه ۷۰ خورشیدی، حضور گسترده معتادان تزریقی در زندان‌ها و حاشیه شهر‌ها و دسترسی نداشتن آن‌ها به سرنگ و سوزن سالم، به معنی استفاده چندباره از سرنگ‌های آلوده و انتقال و شیوع تصاعدی این ویروس بود.

تابستان امسال نیز عباس صداقت، رئیس اداره کنترل ایدز و بیماری‌های آمیزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور نسبت به «وقوع موج سوم ایدز» در کشور در اواخر دهه ۹۰ هشدار داد.

به‌گفته این مسئول وزارت بهداشت، «اعتیاد تزریقی و استنشاقی، زندانیان دارای رفتارهای پرخطر جنسی و مقاربت جنسی میان جوانان» از عوامل افزایش شیوع ایدز در کشور هستند.