درسگفتارهای نیچه درباره آموزش عالی

گاردین — نیچه در سراسر زندگی، خود را در مقامِ آموزگار می‌نگریست. اما مدت زمانی که در آموزش عالی صرف کرد چندان دراز نبود و بیشترِ آنچه در دانشگاه‌ها می‌گذشت را مأیوس‌کننده می‌یافت. در سال ۱۸۶۹ زمانی که فقط ۲۴ سال داشت، در مقامِ استاد مدعو در دانشگاه بازل به تدریس زبان‌شناسیِ کلاسیک مشغول شد. در آن زمان او را نابغه‌ای باستعداد و با آینده‌ای درخشان می‌شناختند. بااین‌حال، به سبب وخامتِ شرایط جسمانی و سرخوردگی از فرآیندِ آموزشِ رسمی، در سال ۱۸۷۸ زندگی دانشگاهی را ترک کرد. اغلبِ نوشته‌هایی که نیچه با آن‌ها شناخته می‌شود، در طول دهۀ بعدی از زندگی او نگاشته شده‌اند؛ دورانی که به صورت خستگی‌ناپذیر به سفر در اروپا مشغول بود. نهایتاً در سال ۱۸۸۹، نوعی فروپاشی روانی گریبانش را گرفت و تا پایان عمر از این بیماری بهبود نیافت.