مایاها، خودشان راجع به آخرالزمان چه فکر می‌کنند؟
<p>مارک استیونسون (<span dir="LTR">Mark Stevenson</span>) - در هیاهوی جهانی تبلیغات‌چیان و پیروان فرقه‌های متعددی که برای آخرالزمان آماده می‌شوند، یک عده هم هستند که با متانت و آرامش خاص خودشان به استقبال روز بیست و یک دسامبر می‌روند – همان مردمی که گفته می‌شود اجداد آن‌ها خبر از این واقعه داده‌اند: مایاها.</p> <!--break--> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">در رفتار هشتصدهزار بومى مکزیک، هیچ نشانی از بدبینی و پنهان‌کاری و عقده آخرالزمان دیده نمی‌شود. مایاها در وطن‌ قومی‌شان، واقع در شبه‌جزیره یوکاتان مکزیک، سرشان به زندگی خود گرم است و هنوز هم با همان سه‌چرخه‌های مملو از فرزندان و بار علوفه، در جاده‌های پیرامون پرسه می‌زنند. هنوز هم در مجالس رقص‌شان لطیفه‌های بدقلق می‌گویند و عصرها صندلی خود را کنار گذرها می‌گذارند و هوای نسبتاً سرد بعد از یک روز داغ را با گپ و خنده بالا می‌دهند.</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">خیلی‌هایشان هنوز ساکن خانه‌های شالی‌پوش و تخم‌مرغی‌شکلی هستند که برای مقابله با گرمای سوزان یوکاتان طراحی شده و در همانجا هم غَله می‌کارند؛ پرتغال می‌چینند و خوک پرورش می‌دهند. وقتی از آن‌ها راجع به آخر هفته می‌پرسی، که گویا قرار است چرخه‌ ۵۱۲۵ ساله تقویم بلندمدت مایا، موسوم به باکتون سیزدهم به سر برسد، اکثرشان با لحنی صمیمانه، از فلسفه قوم مایا برایت می‌گویند.</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">"ما چه می‌دانیم جهان قرار است تمام بشود [یا نه]"؛ این را لیبوریو یه‌کینیل (<span dir="LTR">Liborio Yeh Kinil</span>)، مرد ۶۲ ساله‌ای می‌گوید که معمولاً او را می‌شود روی صندلی‌اش در کنار مغازه بقالی او واقع در نبش میدان مرکزی و سرسبز شهر <span dir="LTR">Uh-May</span> در استان کوئینتانا-روی مکزیک پیدا کرد. "سال ۲۰۰۶، و تاریخ را ۶/۶/۶ به خاطر بیار؛ خیلی از مردم خیال می‌کردند قرار است اتفاقی بیفتد، و هیچ اتفاقی هم نیفتاد".</p> <p dir="RTL">یه‌کینیل راجع به جهان‌بینی اصیل این قوم که قدمتی به اندازه ریشه‌های درخت سیبا (<span dir="LTR">Ceiba</span>) در همان نزدیکی دارد (درختی که درخت زندگی مایاهای باستان هم بوده)، می‌گوید: "دیگر اضطراب چرا؟ اگر قرار است اتفاقی بیفتد؛ خب می‌افتد".</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">موجی از کتاب‌ها و فیلم‌ها کوشیده‌اند تا تقویم قوم مایا را به شایعات مربوط به فجایع قریب‌الوقوع آخر هفته، از سیاهچاله‌های مخوف گرفته تا طوفان‌های خورشیدی و «برهم‌خوردن» میدان مغناطیسی زمین، پیوند بدهند. باستان‌شناسان می‌گویند هیچ مدرکی مبنی بر اینکه مایاها چنین چیزهایی را پیش‌بینی کرده باشند، وجود ندارد. در واقع طبقه متوسط این قوم، چه حالا و چه در اوج شکوفایی‌‌شان در خلال سال‌های ۳۰۰ تا ۶۰۰ میلادی، کاری به کار تقویم بلندمدت خود نداشته‌اند. این تقویم، در اختیار روحانیون و ستاره‌شناسان بوده؛ حال‌آنکه روستائیان، به سبک کشاورزان زمان‌سنجی می‌کرده‌اند – یعنی از روی دگرگونی فصل‌ها و چرخه هلالی ماه.</p> <p dir="RTL"> </p> <blockquote> <p dir="RTL"><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/myan-2.jpg" style="width: 180px; height: 128px;" /></p> <p dir="RTL">در رفتار هشتصدهزار بومى مکزیک، هیچ نشانی از بدبینی و پنهان‌کاری و عقده آخرالزمان دیده نمی‌شود. مایاها در وطن‌ قومی‌شان، واقع در شبه‌جزیره یوکاتان مکزیک، سرشان به زندگی خود گرم است و هنوز هم با همان سه‌چرخه‌های مملو از فرزندان و بار علوفه، در جاده‌های پیرامون پرسه می‌زنند. هنوز هم در مجالس رقص‌شان لطیفه‌های بدقلق می‌گویند و عصرها صندلی خود را کنار گذرها می‌گذارند و هوای نسبتاً سرد بعد از یک روز داغ را با گپ و خنده بالا می‌دهند.</p> </blockquote> <p dir="RTL">روحانیون فعلی قوم مایا، یا شمن‌هایی که تولیت کلیسای «صلیب‌های سخنگو»، واقع در شهر فلیپو کاریلو پورتوی مکزیک را به عهده دارند هم می‌گویند از زمان، و یا حتی نحوه پایان دنیا بی‌خبرند. این کلیسا، کانون تجمعات و آخرین سنگر شورشیان مایا در خلال سال‌های ۱۸۴۷ تا ۱۹۰۱ میلادی بوده و شاید مقدس‌ترین جا برای طبقه متوسط این قوم به شمار آید. نام آن هم از فتنه‌گرانی اخذ شده که در پشت صلیب‌ها پنهان می‌شده‌اند و مردم را تحریک به شورش می‌کردند.</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">روحانی و کشاورز مایا، پترونیلو آسه‌ودو پنا (<span dir="LTR">Petronilo Acevedo Pena</span>) می‌گوید خدا بالاخره یک روز انسان را تبیه می‌کند، چراکه مردم از کلیسا دست کشیده‌اند. او می‌گوید: " پنجاه سال پیش که مردم غلات خودشان را می‌کاشتند، همه از شهرهای دور و بر برای نیایش [به اینجا] می‌آمدند" تا محصول خوبی نصیب‌شان شود. "اما وقتی‌که دولت [به کشاورزان] تسهیلات و کود و دانه می‌دهد ... مردم چه کار کنند؟ خب می‌روند از دولت کمک می‌خواهند".</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">آسه‌ودو پنا می‌گوید: "جهان تمام می‌شود، اما نمی‌دانیم کی تمام ‌می‌شود؛ هیچکس تاریخ‌اش را نمی‌داند. گفته بودند در سال ۲۰۰۰ این اتفاق می‌افتد، اما چیزی نشد".</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL"><strong>تبلیغات آخرالزمانی</strong></p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">ولی تبلیغات‌چیان روی موضوع آخرالزمان مانور قابل توجهی داده‌اند. یک شرکت آبجوسازی در نزدیکی دادسرای شهر تولوم، روی یک بیلبورد نوشته: "۲۰۱۲ آخرش نیست؛ تازه اولش است – اول مهمانی!" نمایندگی شرکت رنو در مکزیک، برای تخصیص وا‌‌م‌های کم‌بهره‌ی خریده خودرو، "پایان جهان" را بهانه کرده و گفته: "چون جهان دارد تمام می‌شود، نرخ بهره را کم می‌کنیم!"</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">وب‌سایت اپرا وینفری، فهرستی از «شام‌‌های شب آخرالزمان» را منتشر کرده و آورده: "چه جهان واقعاً تمام بشود و چه یک هفته‌ی پرمشغله را پشت سر گذاشته باشید، این شش غذای آماده، از کتاب آشپزی لیدیا باستینیچ (<span dir="LTR">Lidia Bastinich</span>)، هم زود یخ می‌بندند و هم افراد زیادی را سیر می‌کنند".</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">پارک ساحلی <span dir="LTR">Xcarat</span> در ساحل کارائیب هم ضمانت‌نامه‌های "میلیون‌دلاری" برای جان به بردن از پایان دنیا به متقاضیان عرضه می‌کند. در این ضمانت‌نامه‌ها نوشته: "در صورتی که جهان در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ به پایان برسد، <span dir="LTR">Xcarat</span> موظف است که روز بعد از آخرالزمان، در صورت ارائه یک عکس شناسایی معتبر، وجه مدنظر را به شما پرداخت کند. در صورتی‌که جهان به پایان برسد، افراد ذی‌نفع موظف‌اند که جمعیت جهان را احیاء کنند".</p> <p dir="RTL"> </p> <blockquote> <p dir="RTL">ولی تبلیغات‌چیان روی موضوع آخرالزمان مانور قابل توجهی داده‌اند. یک شرکت آبجوسازی در نزدیکی دادسرای شهر تولوم، روی یک بیلبورد نوشته: "۲۰۱۲ آخرش نیست؛ تازه اولش است – اول مهمانی!" نمایندگی شرکت رنو در مکزیک، برای تخصیص وا‌‌م‌های کم‌بهره‌ی خریده خودرو، "پایان جهان" را بهانه کرده و گفته: "چون جهان دارد تمام می‌شود، نرخ بهره را کم می‌کنیم!"</p> </blockquote> <p dir="RTL">مؤسسه اسپانیایی ساندوس، که متولی زنجیره‌ای از پارک‌های ساحلی در مکزیک است، برای جشن "دوران جدید" تبلیغ کرده که قرار است در هتل ساندوس کارکول، واقع در حومه تولوم برگزار شود. در وب‌سایت هتل نوشته: "از میهمانان دعوت می‌کنیم که ورود به دوران تازه‌ای از پاسداشت طبیعت و هشیاری فرهنگی، که بسیاری از رهبران و اندیشمندان مایا بدان امید بسته‌اند را جشن بگیریم".</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">پیروان جنبش «عصر جدید» هم بیکار ننشسته‌اند. شانتال کاریلو (<span dir="LTR">Shantal Carillo</span>) قرار است به چهره مقدسی به نام مادر نا-کین، که بنیاد معنوی <span dir="LTR">Kinich-Ahau</span> را در شهر مریدا دایر کرده، کمک کند تا چندصد نفر را در جشنی به مناسبت "طلوع عصر جدید" در نزدیکی ویرانه‌های هرم اوکسمال گرد هم آورند. آن‌ها امیدوارند اوکسمال، که مکان ویژه‌ای هم برای مایاها محسوب می‌شود، همچون «آنتنی» برای دریافت انرژی کیهانی عمل کند. کاریلو می‌گوید: "سال‌هاست که جشن‌هایی را برای به کار انداختن مجدد [هرم] اوکسمال برگزار کرده‌ایم؛ چراکه سال‌ها بود از آن استفاده‌ای نمی‌شد". او امید دارد که در روز ۲۱ دسامبر، صدها نفر در پای این هرم دست به دست هم دهند تا هرمْ "این انرژی را به جهان تزریق کند". هنوز معلوم نیست که متولیان منطقه اجازه برگزاری این جشن‌ها را بدهند یا نه.</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">خوزه می (<span dir="LTR">Jose May</span>)، از مسئولین دفتر گردشگری شهر مریدا پیش‌بینی می‌کند که در روز بیست و یکم، تمام هتل‌ها پر شوند. او می‌گوید: "نگرانم که جا کم بیاوریم. کسانی که می‌آیند، اصولاً معنوی‌اند و همین می‌تواند مسأله‌ساز باشد؛ چراکه این‌ها می‌خواهند برای دریافت انرژی، حلقه‌هایی تشکیل بدهند و محوطه‌های باستانی هم جای این کارها نیست".</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">موسس روزانس (<span dir="LTR">Moises Rozanes</span>)، که مدیریت هتل زوکالو را در یک ساختمان قدیمی، واقع در نبش میدان اصلی شهر مریدا به عهده دارد، می‌گوید خودش یک دفعه یک بشقاب‌پرنده دیده و با یک آدم‌فضایی هم صحبت کرده که گویا خود <span dir="LTR">Quetzalcoatl</span> بوده؛ اصطلاحی در زبان آزتک‌ها به معنی کوکولکان (آورنده خرد)، یا خدایای خدایان قوم مایا. روزانس، در اشاره به این خاطره که خودش می‌گوید در سال ۱۹۹۷ رخ داده، می‌افزاید، او "به من گفت که قرار است دنیا عوض بشود؛ اما نگفت کی". روزانس نمی‌داند در ۲۱ دسامبر قرار است چه اتفاقی بیفتد، اما خوشحال است که دست‌‌کم هتل‌اش رونق پیدا می‌کند. او می‌گوید تا وقتی که دفتر ثبت اسامی پر است، "همه چیز عالیست".</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL">مایاها در گیرودار این جنجال‌ها، به آرامشی ناشی از خوش‌مشربی، متانت و البته باور به این نکته متکی‌اند که هنوز خیلی زود است راجع به چیزی نگران باشیم.</p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL"><strong>منبع: </strong><strong><a href="http://www.msnbc.msn.com/id/50213560/ns/technology_and_science-science/#.UM_3VKyOvTo"><span dir="LTR">msnbc</span></a></strong></p> <p dir="RTL"> </p> <p dir="RTL"><strong>در همین زمینه:</strong></p> <p dir="RTL"><a href="#http://radiozamaneh.com/science/2011/10/15/7637">مغز، آخرالزمان را باور نمی‌کند</a></p> <p dir="RTL"><a href="http://zamaaneh.com/science/2010/01/post_106.html">ترس از پایان</a></p> <p><a href="http://zamaaneh.com/science/2009/10/post_23.html"><span dir="RTL">آیا تمدن مایا به دست خودش نابود شد؟</span></a></p>
مارک استیونسون (Mark Stevenson) - در هیاهوی جهانی تبلیغات‌چیان و پیروان فرقه‌های متعددی که برای آخرالزمان آماده می‌شوند، یک عده هم هستند که با متانت و آرامش خاص خودشان به استقبال روز بیست و یک دسامبر می‌روند – همان مردمی که گفته می‌شود اجداد آن‌ها خبر از این واقعه داده‌اند: مایاها.
در رفتار هشتصدهزار بومى مکزیک، هیچ نشانی از بدبینی و پنهان‌کاری و عقده آخرالزمان دیده نمی‌شود. مایاها در وطن قومی‌شان، واقع در شبه‌جزیره یوکاتان مکزیک، سرشان به زندگی خود گرم است و هنوز هم با همان سه‌چرخه‌های مملو از فرزندان و بار علوفه، در جاده‌های پیرامون پرسه می‌زنند. هنوز هم در مجالس رقص‌شان لطیفه‌های بدقلق می‌گویند و عصرها صندلی خود را کنار گذرها می‌گذارند و هوای نسبتاً سرد بعد از یک روز داغ را با گپ و خنده بالا می‌دهند.
خیلی‌هایشان هنوز ساکن خانه‌های شالی‌پوش و تخم‌مرغی‌شکلی هستند که برای مقابله با گرمای سوزان یوکاتان طراحی شده و در همانجا هم غَله می‌کارند؛ پرتغال می‌چینند و خوک پرورش می‌دهند. وقتی از آن‌ها راجع به آخر هفته می‌پرسی، که گویا قرار است چرخه ۵۱۲۵ ساله تقویم بلندمدت مایا، موسوم به باکتون سیزدهم به سر برسد، اکثرشان با لحنی صمیمانه، از فلسفه قوم مایا برایت می‌گویند.
"ما چه می‌دانیم جهان قرار است تمام بشود [یا نه]"؛ این را لیبوریو یه‌کینیل (Liborio Yeh Kinil)، مرد ۶۲ سالهای می‌گوید که معمولاً او را می‌شود روی صندلی‌اش در کنار مغازه بقالی او واقع در نبش میدان مرکزی و سرسبز شهر Uh-May در استان کوئینتانا-روی مکزیک پیدا کرد. "سال ۲۰۰۶، و تاریخ را ۶/۶/۶ به خاطر بیار؛ خیلی از مردم خیال می‌کردند قرار است اتفاقی بیفتد، و هیچ اتفاقی هم نیفتاد".
یه‌کینیل راجع به جهان‌بینی اصیل این قوم که قدمتی به اندازه ریشه‌های درخت سیبا (Ceiba) در همان نزدیکی دارد (درختی که درخت زندگی مایاهای باستان هم بوده)، می‌گوید: "دیگر اضطراب چرا؟ اگر قرار است اتفاقی بیفتد؛ خب می‌افتد".
موجی از کتاب‌ها و فیلم‌ها کوشیده‌اند تا تقویم قوم مایا را به شایعات مربوط به فجایع قریب‌الوقوع آخر هفته، از سیاهچاله‌های مخوف گرفته تا طوفان‌های خورشیدی و «برهم‌خوردن» میدان مغناطیسی زمین، پیوند بدهند. باستان‌شناسان می‌گویند هیچ مدرکی مبنی بر اینکه مایاها چنین چیزهایی را پیش‌بینی کرده باشند، وجود ندارد. در واقع طبقه متوسط این قوم، چه حالا و چه در اوج شکوفایی‌‌شان در خلال سالهای ۳۰۰ تا ۶۰۰ میلادی، کاری به کار تقویم بلندمدت خود نداشته‌اند. این تقویم، در اختیار روحانیون و ستاره‌شناسان بوده؛ حال‌آنکه روستائیان، به سبک کشاورزان زمان‌سنجی می‌کرده‌اند – یعنی از روی دگرگونی فصل‌ها و چرخه هلالی ماه.
روحانیون فعلی قوم مایا، یا شمن‌هایی که تولیت کلیسای «صلیب‌های سخنگو»، واقع در شهر فلیپو کاریلو پورتوی مکزیک را به عهده دارند هم می‌گویند از زمان، و یا حتی نحوه پایان دنیا بی‌خبرند. این کلیسا، کانون تجمعات و آخرین سنگر شورشیان مایا در خلال سالهای ۱۸۴۷ تا ۱۹۰۱ میلادی بوده و شاید مقدس‌ترین جا برای طبقه متوسط این قوم به شمار آید. نام آن هم از فتنه‌گرانی اخذ شده که در پشت صلیب‌ها پنهان می‌شده‌اند و مردم را تحریک به شورش می‌کردند.
روحانی و کشاورز مایا، پترونیلو آسه‌ودو پنا (Petronilo Acevedo Pena) می‌گوید خدا بالاخره یک روز انسان را تبیه می‌کند، چراکه مردم از کلیسا دست کشیده‌اند. او می‌گوید: " پنجاه سال پیش که مردم غلات خودشان را می‌کاشتند، همه از شهرهای دور و بر برای نیایش [به اینجا] می‌آمدند" تا محصول خوبی نصیب‌شان شود. "اما وقتی‌که دولت [به کشاورزان] تسهیلات و کود و دانه می‌دهد ... مردم چه کار کنند؟ خب می‌روند از دولت کمک می‌خواهند".
آسه‌ودو پنا می‌گوید: "جهان تمام می‌شود، اما نمی‌دانیم کی تمام می‌شود؛ هیچکس تاریخ‌اش را نمی‌داند. گفته بودند در سال ۲۰۰۰ این اتفاق می‌افتد، اما چیزی نشد".
تبلیغات آخرالزمانی
ولی تبلیغات‌چیان روی موضوع آخرالزمان مانور قابل توجهی داده‌اند. یک شرکت آبجوسازی در نزدیکی دادسرای شهر تولوم، روی یک بیلبورد نوشته: "۲۰۱۲ آخرش نیست؛ تازه اولش است – اول مهمانی!" نمایندگی شرکت رنو در مکزیک، برای تخصیص وا‌‌م‌های کم‌بهره‌ی خریده خودرو، "پایان جهان" را بهانه کرده و گفته: "چون جهان دارد تمام می‌شود، نرخ بهره را کم می‌کنیم!"
وبسایت اپرا وینفری، فهرستی از «شام‌‌های شب آخرالزمان» را منتشر کرده و آورده: "چه جهان واقعاً تمام بشود و چه یک هفته‌ی پرمشغله را پشت سر گذاشته باشید، این شش غذای آماده، از کتاب آشپزی لیدیا باستینیچ (Lidia Bastinich)، هم زود یخ می‌بندند و هم افراد زیادی را سیر می‌کنند".
پارک ساحلی Xcarat در ساحل کارائیب هم ضمانت‌نامه‌های "میلیون‌دلاری" برای جان به بردن از پایان دنیا به متقاضیان عرضه می‌کند. در این ضمانت‌نامه‌ها نوشته: "در صورتی که جهان در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ به پایان برسد، Xcarat موظف است که روز بعد از آخرالزمان، در صورت ارائه یک عکس شناسایی معتبر، وجه مدنظر را به شما پرداخت کند. در صورتی‌که جهان به پایان برسد، افراد ذی‌نفع موظف‌اند که جمعیت جهان را احیاء کنند".
مؤسسه اسپانیایی ساندوس، که متولی زنجیره‌ای از پارک‌های ساحلی در مکزیک است، برای جشن "دوران جدید" تبلیغ کرده که قرار است در هتل ساندوس کارکول، واقع در حومه تولوم برگزار شود. در وبسایت هتل نوشته: "از میهمانان دعوت می‌کنیم که ورود به دوران تازه‌ای از پاسداشت طبیعت و هشیاری فرهنگی، که بسیاری از رهبران و اندیشمندان مایا بدان امید بسته‌اند را جشن بگیریم".
پیروان جنبش «عصر جدید» هم بیکار ننشسته‌اند. شانتال کاریلو (Shantal Carillo) قرار است به چهره مقدسی به نام مادر نا-کین، که بنیاد معنوی Kinich-Ahau را در شهر مریدا دایر کرده، کمک کند تا چندصد نفر را در جشنی به مناسبت "طلوع عصر جدید" در نزدیکی ویرانه‌های هرم اوکسمال گرد هم آورند. آن‌ها امیدوارند اوکسمال، که مکان ویژه‌ای هم برای مایاها محسوب می‌شود، همچون «آنتنی» برای دریافت انرژی کیهانی عمل کند. کاریلو می‌گوید: "سال‌هاست که جشن‌هایی را برای به کار انداختن مجدد [هرم] اوکسمال برگزار کرده‌ایم؛ چراکه سال‌ها بود از آن استفاده‌ای نمی‌شد". او امید دارد که در روز ۲۱ دسامبر، صدها نفر در پای این هرم دست به دست هم دهند تا هرمْ "این انرژی را به جهان تزریق کند". هنوز معلوم نیست که متولیان منطقه اجازه برگزاری این جشن‌ها را بدهند یا نه.
خوزه می (Jose May)، از مسئولین دفتر گردشگری شهر مریدا پیش‌بینی می‌کند که در روز بیست و یکم، تمام هتل‌ها پر شوند. او می‌گوید: "نگرانم که جا کم بیاوریم. کسانی که می‌آیند، اصولاً معنوی‌اند و همین می‌تواند مسأله‌ساز باشد؛ چراکه این‌ها می‌خواهند برای دریافت انرژی، حلقه‌هایی تشکیل بدهند و محوطه‌های باستانی هم جای این کارها نیست".
موسس روزانس (Moises Rozanes)، که مدیریت هتل زوکالو را در یک ساختمان قدیمی، واقع در نبش میدان اصلی شهر مریدا به عهده دارد، می‌گوید خودش یک دفعه یک بشقاب‌پرنده دیده و با یک آدم‌فضایی هم صحبت کرده که گویا خود Quetzalcoatl بوده؛ اصطلاحی در زبان آزتک‌ها به معنی کوکولکان (آورنده خرد)، یا خدایای خدایان قوم مایا. روزانس، در اشاره به این خاطره که خودش می‌گوید در سال ۱۹۹۷ رخ داده، می‌افزاید، او "به من گفت که قرار است دنیا عوض بشود؛ اما نگفت کی". روزانس نمی‌داند در ۲۱ دسامبر قرار است چه اتفاقی بیفتد، اما خوشحال است که دست‌‌کم هتل‌اش رونق پیدا می‌کند. او می‌گوید تا وقتی که دفتر ثبت اسامی پر است، "همه چیز عالیست".
مایاها در گیرودار این جنجال‌ها، به آرامشی ناشی از خوش‌مشربی، متانت و البته باور به این نکته متکی‌اند که هنوز خیلی زود است راجع به چیزی نگران باشیم.
منبع: msnbc
در همین زمینه:
نظرها
کاربر مهمان نادر
با سلام. اقای سنائی با اظهار ارادت مجدد خدمت شما هم اینک اخرین ساعات اخر دنیا را میگذرانم! هرلحظه به بیرون نگاه میکنم وهیچ تغییراتی در اسمان وسماوات نمی بیننم ! فقط یک عده بیخبر از تقویم قوم مایا که چند سده پیش منقرض شده اند وادم مالیخولائی بنام موستر اداموس که زائیده تخیل منتظران پایان دنیا هستند چیزی ندیدم. فقط یک عده شاد شنگول را دیدم که مشغول خرید هندوانه واجیل شب یلدا هستند! اگر فرداشب دنیا به اخر نرسید؟! ومنهم زنده ماندم وعده ما با شما همین ساعت همین جا !. (ولی اینبار شما سلام مارا پاسخگو باش) .
حامد
عجب ترجمه ای!؟