نیویورکِ ممدانی و صنعت رژیم چنج: از برنامه‌زدایی تا هیستری هویتی
سیاوش شهابی ـ پیروزی زهران ممدانی در نیویورک، تنها یک موفقیت انتخاباتی نبود؛ آینه‌ای شد در برابر بخشی از دیاسپورای ایرانی. آن‌جا که نقد سیاست با هراس هویتی عوض شد و نفرت از جمهوری اسلامی، به نفرت از «دیگری» بدل گشت. ممدانی با برنامه‌ای برای عدالت شهری، مسکن مقرون‌به‌صرفه و حمل‌ونقل رایگان رأی آورد، اما واکنش بخشی از مخالفان ایرانی، نه به سیاست‌هایش بلکه به نام و دین او بود. این مقاله به پرسشی بنیادی می‌پردازد: وقتی سیاست به جای عدالت و برنامه، بر مبنای تبار، مذهب و پیش‌داوری ساخته می‌شود، چه چیزی از آزادی و برابری باقی می‌ماند؟
