ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

اعتصاب زندانيان قزل‌حصار در پی اعدام ۱۱ نفر در اين زندان

در پی اعدام ۱۰ مرد

در پی اعدام ۱۰ مرد و يک زن در زندان قزل‌حصار کرج به اتهام مواد مخدر، يک هزار و ۸۰۰ زندانی در واحد دو اين زندان دست به اعتصاب غذا زدند.

به‌گزارش هرانا، تارنمای مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران، زندانيان اعدام‌شده روز گذشته از زندان قرچک ورامين جهت اجرای حکم اعدام به سلول‌های انفرادی زندان قزل‌حصار منتقل شده بودند و بامداد امروز سه‌شنبه پنجم آذرماه در اين زندان اعدام شدند.

يکی از زندانيان زندان قزل‌حصار به هرانا گفته است: "تمام زندانيانی که به سلول انفرادی منتقل شده بودند از واحد دو زندان که ويژه زندانيان محکوم به اعدام است بوده و در پی انتقال همبنديان‌شان به سلول انفرادی، کليه زندانيان اين واحد دست به اعتصاب غذا زدند."

به‌گفته اين زندانی، زندانيان اعتصاب‌کننده جيره غذای دولتی را دريافت نکرده و غذايی که از فروشگاه تهيه کرده بودند را به نگهبانی زندان تحويل داده‌اند.

اين زندانی همچنين گفته است در واحد دو زندان قزل‌حصار سه هزار زندانی زير حکم اعدام به‌سر می‌برند.

وی تأکيد کرد که اين زندانيان خواهان رسيدگی مجدد به اتهامات‌ و لغو حکم اعدام‌شان هستند.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • سمراد

    در کتاب یادداشتهای اسد الله علم خواندم که او بدلیل مراجعه ی روزانه ی خانواده ی محکومین به اعدام به درب منزلش اندک اندک متوجه شد که با اعدام هر محکوم یک خانواده در معرض فقر و جرم و سیاهی قرار می گیرند و به همین دلیل یواش یواش در گوش شاه می خواند که این کار درست نیست تا سرانجام اعدام محکومین مواد مخدر لغو شد. حالا روز نو روز از نو! اینهایی که اعدام می شوند که از پرورشگاه نیامده اند. همه خانواده دارند، دلبسته دارند و احتمالا نان آور عده ای هستند. اگر حکومت به اندازه ی دانه ی خردلی عقل و تدبیر می داشت حد اقل برای سرپرستی بازماندگان آنها که بی گناه هستند یک فکری می کرد تا سیکل "فقر- جرم- مرگ" دایم بازتولید نشود. این کار با انسانیت، اسلامیت، مروت، مسئولیت و هر چیزی که برای یک سیستم فکری-حکومتی خوب است جور در میاید. تو که از غم دیگران بی غمی، نشاید که نامت نهند آدمی!