از آزادی یواشکی تا تظاهرات علیه بی‌حجابی

او نقش و اثر هرگونه اعتراض به حجاب اجباری را در نشان دادن رویه‌های دیگری از ماجرای حجاب اجباری در ایران و آگاهی‌رسانی این‌طور ارزیابی می‌کند: «جمهوری اسلامی هزینه می‌کند، سرکوب می‌کند، جایزه می‌دهد، اما چنین واکنش‌هایی نشان می‌دهد که در تحمیل موضوع حجاب شکست‌خورده و پیروز نبوده. البته آمار دقیقی وجود ندارد، اما نشان می‌دهد دست‌کم تعدادی این حجاب اجباری را نمی‌خواهند. از سوی دیگر همه این گفت‌و‌گوها باعث ایجاد موج رسانه‌ای می‌شود یعنی این خواسته از طریق رسانه‌ها هم مطرح می‌شود. نکته جالب دیگر حضور مردان در این فضاست. مثلاً دختری عکس فرستاده و نوشته: آزادی یواشکی با حمایت برادرم، یعنی یک مرد را هم وارد کنش کرده. در حالی که ما تاکنون هیچ راهپیمایی‌ای برای زنان نداشتیم که مردی در آن مشارکت فعال کند.»

تنوع سنی و اعتقادی در میان مشارکت‌کنندگان صفحه «آزادی یواشکی» منجر شده که گروهی از زنان علاوه بر اعتراض به حجاب اجباری از این فرصت برای محدودیت‌های دیگر خود استفاده کنند.

یکی از کسانی که با این صفحه در ارتباط بوده، از آن برای طرح مطالبات بیشتر خود استفاده کرده و نوشته است: «عنوان ایده آزادی‌های یواشکی مرا یاد خودم انداخت… یاد خودم که مجبور بودم علاوه بر حجاب ساده اجباری، حجاب شدید اجباری را چون یک زندانی تحمل کنم و تا ۲۰‌سالگی‌ام بجنگم برای نداشتن چادر و خودم بودن. حالا رسیده‌ام به بعد از فارغ‌التحصیلی حقوق و وکیل شدن و اینکه مورد قبول جامعه هستم هنوز در زندان پدری گرفتارم که دغدغه بزرگش این است که یک وقت نکند چند سانتی از موهای مرا مردی ببیند یا خنده‌ام را پسری بشنود. من برای رشد کردن در کارم در زندگی‌ام به چیزی فراتر از تعصب محتاجم که بتوانم چند روزی برای خودم بروم یکوری و تنها باشم که بتوانم سفر کنم با دوستانی که شادم می‌کنند که دلم برای خندیدن تنگ نشود.»

کاربر دیگری که با انتشار عکس خود در این صفحه به نبود آزادی پوشش اشاره کرده گفته است: «آزادی لمس حس لطیف امنیت توی تمام شرایط توی همین کشورم است. حسی که به من اختیار بدهد تا علاوه بر انتخاب نوع پوشش در انتخاب نوع زندگی کردنم سهیم باشم. آزادی برای من حس دیدن ارزش‌هایم توسط آدم های اطراف است. به امید روزی که همه ما (زن و مرد) بر اساس ارزش‌هایمان دوست داشته شویم، نه اینکه به واسطه ظاهرمان قضاوت شویم.»