بازداشت شماری از فعالان محيط زيست در تبريز و اروميه

شماری از فعالان محيط زيست که در اعتراض به خشک‌شدن درياچه اروميه، در شهر تبريز تجمع کرده بودند، بازداشت شدند.

به گزارش اويان‌نيوز، تاکنون نام اکبر ابول‌زاده و نيما عباس‌پور از بين بازداشت‌شدگان مشخص شده است.

اویان‌نیوز همچنین نوشت بامداد چهارشنبه ۲۱ خردادماه، هفت تن از بازداشت‌شدگان اعتراضات تبریز از بازداشتگاه پلیس امنیت اخلاقی آزاد شدند. تنها نام سجاد خلیل‌نژاد از بین آزادشدگان مشخص شده است.

عصر روز سه‌شنبه ۲۰ خردادماه شماری از شهروندان و فعالان آذربايجانی در اعتراض به «بی‌توجهی مسئولان به خشک‌شدن درياچه اورميه» در ميدان آبرسان تبريز تجمع اعتراضی برگزار کردند.

همچنين گزارش شده است در شهر اروميه نيز فضای امنيتی حاکم بوده است. در اين شهر نيز «توحيد مقنی، نيما حسنی، محمد محمدی، عطا کريمی، ميلاد مختاری، روح‌الله مظاهری‌پور، امير ابراهيم‌لو، ياسين حاجی‌زاده، احسان بدرميلان، ياسر اکبری و مصطفی هاشمی» بازداشت شده‌اند.

در روزهای اخير برخی از فعالان مدنی و محيط زيستی آذربايجانی اعلام کرده بودند که در پی عدم تحقق وعده‌های حسن روحانی، رئيس‌جمهوری ايران در ارتباط با درياچه اورميه، در روز ۲۰خرداد قصد دارند تجمع اعتراضی در شهرهای مختلف آذربايجان برگزار کنند.

خشک شدن دریاچه ارومیه؛ روند رو به شتاب

در حال حاضر روند خشک شدن دریاچه ارومیه شتاب بیشتری گرفته است، به‌طوری که بیش از ۹۳درصد آب آن خشک شده و تنها هفت درصد از این تالاب بین‌المللی باقی مانده است.

در صورت خشکی کامل دریاچه ارومیه، دست کم پنج میلیون نفر مستقیماً تحت تأثیرات منفی آن قرار می‌گیرند، در حالی که جمعیتی که غیرمستقیم و در استان‌های دیگر، آسیب خواهند دید، بسیار بیشتر از این تعداد خواهد بود.

توفان نمک در استان‌های همجوار و بیابانی شدن آن مناطق، افزایش پدیده‌ شن و ماسه‌های روان، شیوع انواع بیماری‌ها، تولید کانون‌های ریزگرد، خروج حیات وحش از منطقه و همچنین غیرقابل استفاده شدن پوشش گیاهی برای گونه‌های جانوری از تأثیرات خشک شدن دریاچه بر اقلیم مناطق اطراف است.

با بحرانی شدن وضعیت دریاچه ارومیه و روند رو به نابودی آن، دولت ایران با تأخیری چند ساله اقدام به تشکیل ستادی با نام «ستاد احیاء دریاچه ارومیه» کرده است.

با این‌ حال بسیاری از منتقدان و کارشناسان بخش آب و محیط زیست، بی‌توجهی دولت به مدیریت آب در استان‌های شمال غربی ایران در طول چندین سال را دلیل اصلی بحران دریاچه ارومیه می‌دانند.

پروژه‌های بزرگ سدسازی دولت و همچنین عدم نظارت دقیق بر بخش کشاورزی و بیرون کشیدن بخش عمده ذخایر آب‌های زیرزمینی توسط چاه‌های مجاز و غیر‌مجاز، این تالاب بین‌المللی را با خطر مرگ و نابودی روبه‌رو کرده است.

خشکی دریاچه ارومیه از اواخر دهه ۱۳۷۰خورشیدی آغاز شد و در دهه ۱۳۸۰و به‌ویژه در پنج سال گذشته به اوج خود رسید.

معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ایران روز دوشنبه ۱۵اردیبهشت‌ماه، با اشاره به بحران دریاچه ارومیه گفت اگر منابع آب موجود به درستی مدیریت شود می‌توان در یک بازه زمانی منطقی، دریاچه ارومیه را احیا کرد.