افزایش نرخ بیکاری و کاهش مشارکت اقتصادی زنان در پاییز ۹۳

نرخ بيکاری در پاييز ۱۳۹۳ از سوی مرکز آمار ۱۰.۵ درصد اعلام شد. اين نرخ در مقاسه با فصل گذشته يک درصد و به نسيت پایيز سال گذشته دو درصد افزايش داشته است.

به گزارش خبرگزاری مهر، بنابر اين آمار که مبنای سنی اشتغال در آن ده سال منظور شده، تعداد بيکاران دو ميليون و ۵۲۰ هزار نفر و نرخ بيکاری ۱۰.۵ درصد عنوان می‌شود.

همچنین نرخ مشارکت اقتصادی(نرخ فعاليت) جمعيت ۱۰ ساله و بيشتر نشان می دهد، ۳۷.۳ درصد جمعيت در سن کار از نظر اقتصادی فعال بوده‌‌اند. اگرچه در این میان زنان و جمعیت شهرنشین مشارکت کمتری در مقایسه با مردان و روستائیان داشته‌اند.

این رقم در مقايسه با پائیز سال گذشته ۰.۶ درصد افزايش يافته است.

بر اساس آخرين آمار نرخ بيکاری بين جوانان ۲۹-۱۵ ساله ۲۱.۸ درصد است که بخش عمده جمعيت بيکار را شامل می‌شود که نسبت به فصل مشابه در سال گذشته ۰.۲ درصد و نسبت به فصل قبل ۱.۶ درصد افزايش پيدا کرده است.

تا سال‌های ۱۳۸۳ شاخص نرخ بيکاری اين‌گونه تعريف می‌شد که در آن هر شخصی که دو روز در هفته کار می‌کرد شاغل محسوب می‌شد. اما اين استاندارد در دولت نهم رياست‌جمهوری محمود احمدی نژاد تغيير کرد.

در این تعريف رایج در دولت نهم و دهم احمدی‌نژاد، کسی را بيکار می‌‌خواند که در هفته زمان آمارگيری بيکار و از سه هفته قبل از آن جويای کار بوده باشد. بر اساس اين تعريف، کسی که در طول هفته حداقل يک ساعت کار کند، شاغل شناخته می‌شود.

اين تعريف اما با معيارهای جهانی کار تطابق ندارد. طبق فرمول کنفرانس بين‌المللی آمارگران نيروی کار، فرد شاغل به کسی گفته می‌شود که حداقل يک سوم ساعت کاری مرسوم يک کشور را در دوره مورد نظر کار کرده باشد. بر اين مبنا، کسی در ايران شاغل خواهد بود که دستکم ۱۴ ساعت در هفته کار کند.

در يک دهه‌ گذشته، به خصوص در دو دوره رياست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، نرخ بيکاری در ايران افزايش قابل توجهی داشته است.