ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

ترور و کشتار پاریس از نگاه ناظران

ایرج ادیب‌زاده- از نگاه بسیاری تحلیل‌گران‌، ترور چهارشنبه در قلب پاریس درس تلخی برای استراژی مماشات با اسلامگرایان و کم‌کاری در حراست از ‌آزادی بیان بود.

از نگاه بسیاری تحلیل‌گران‌، ترور چهارشنبه در قلب پاریس درس تلخی برای استراژی مماشات با اسلامگرایان و کم‌کاری در حراست از ‌آزادی بیان بود.

هدف عملیات جهادی اسلامگرایان در ظهر چهارشنبه ۷ ژانویه، هفته نامه « چارلی ابدو » یکی از نشریه‌های طنز در فرانسه بود .- شاید یکی از مجله‌های طنز پرخاشگر که هنوز مخاطبان خود در یکی از دمکراسی‌های غربی حفظ کرده است.در پایان این عملیات کماندویی، دستکم دوازده تن کشته و شش نفر دیگر زخمی شدند.

در میان کشته‌شدگان - و بهتر است گفته شود اعدام‌شدگان - ده تن از اعضای هیات تحریریه هفته‌نامه بودند. کاریکاتوریست‌های سیاسی فرانسه: استفان شاربونیه - نام مستعار شارب - ژان کابو - کابو - برنارد تینیو و ستاره مجله‌ها و کتاب‌های کارتونی ژرژ وولینسکی. همه اینان بارها به مرگ تهدید شده بودند به ویژه برای طراحی و چاپ و انتشار کارتون پیامبر اسلام.

از جمله این کاریکاتورها، یکی آن بود که پیامبر اسلام بمبی در دستار خود پنهان کرده بود - و بار دیگر که نام مجله را به «شریعت ایدو» تغییر داده بودند و «محمد» به عنوان سردبیر مهمان دعوت شده بود . در سال ۲۰۱۱ نیز شارلی ابدو، اریکاتورهای کورت وسترگارد دانمارکی رامنتشر کرد که باعث خشونت در بسیاری از کشورها شده بود.

حمله چهارشنبه باید با دقت انتخاب و برنامه‌ریزی شده باشد. جلسه سردبیری هفته نامه شارلی ابدو با حضور بیشتر نویسندگان و کاریکاتوریست‌ها و سردبیر مجله در جریان بود. حمله نیز چند ساعت پس از انتشار شماره تازه مجله صورت گرفت که روی جلدش، تصویر رمان  جدید میشل اولبک با نام «تسلیم» نقش بسته بود؛ رمانی که پیش‌بینی می‌کند در انتخابات سال ۲۰۲۲ یک مسلمان رییس جمهور فرانسه خواهد شد.

این رمان قرار بود همان روز در ۱۵۰ هزار نسخه منتشر شود . دولت و پلیس فرانسه حفاظت از جان چهار کاریکاتوریست کلیدی هفته‌نامه را تقبل کرده بود اما ترور آن‌ها در روز چهارشنبه نشان می‌دهد که حراست از آن‌ها بیشتر جنبه تشریفاتی و صوری داشت تا واقعی.

یک ساعت پس از حمله  تروریستی، فرانسوا اولاند رییس جمهور همراه گروهی از مقام‌ها برای بازدید به منطقه رفت و سخنانی همیشگی  در مورد مقاومت در برابر ترور و دفاع از آزادی بیان ایراد کرد. دولت‌های فرانسه - چه چپ و چه راست - در طی این سال‌ها برای یافتن یک موقعیت پایداربرای مبارزه با تروریسم به ویژه برابر نوع اسلامی آن شکست خورده‌اند، و همواره به جای مقابله موثر با آن، مماشات کرده‌اند. از نگاه بسیاری تحلیل‌گران‌، ترور چهارشنبه در قلب پاریس درس تلخی برای این استراژی مماشات - سازشکاری بود.

رادیو زمانه در گفت‌وگو با امیر طاهری، روزنامه‌نگار در لندن و رضا معینی مسئول بخش فارسی "گزارشگران بدون مرز" این پرسش‌ها را مطرح می‌کند:

* ارزیابی شما از رویداد تروریستی چهارشنبه پاریس چیست ؟

* این رویدادها ناشی از چیستند؟ ضعف دولت‌های غربی یا مسئله دیگری که اجازه می‌دهد تاریک اندیشان ارزش‌های غربی را نشانه بگیرند؟

* چرا کاریکاتوریست می‌تواند با موازین ادیان دیگر شوخی کند اما با اسلام نه؟

* در ایران جلوی گردهمایی روزنامه‌نگارانی را که می‌خواستند با قربانیان ترور پاریس همدردی کنند، گرفته‌اند. چه فکر می‌کنید؟

در همین زمینه

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • Behrouz

    چپ و راست با باز کردن دروازه اروپا به روی جهان سوم و بخصوص مسلمانان، شریک جرم هستند. چپ با هیتلر پیمان اتحاد بست و حال هیتلر خود را در وجود مسلمانان یافته است. چپ در ایران مارکس، لنین، استالین وهیتلرخود را در وجود خمینی یافت که منجر به یک فاجعه تاریخی شد و چپ اروپا همین فاجعه را برای اروپا فراهم کرده است.

  • farid

    وب‌سایت «کلمه» از حمله دو موتورسوار با سلاح سرد به عبدالله مؤمنی خبر می‌دهد. مؤمنی توانسته از خودش دفاع کند اما بر اثر ضربه قمه، جراحت سطحی برداشته است. مهاجمان به او گفته‌اند: «تمام کردی، مردی و خلاص شدی!!

  • لطیف

    آسیاب به نوبت! از فرمان قتل سلمان رشدی نویسنده انگلیسی هندی‌تبار که بگذریم... از قتل مترجم ژاپنی کتاب آیات شیطانی و تئو وان گوگ هلندی که بگذریم... از ترور شاپور بختیار و کاظم رجوی و عبدالرحمان قاسملو و فریدون فرخزاد که بگذریم... از هواپیما ربایی و سقوط برج دوقلوها که بگذریم... از بمب گذاری مترو لندن و اسپانیا و بوستون که بگذریم... از تراژدی مردم بی دفاع افغانستان و عراق و لیبی و سوریه که بگذریم... از سیاست سکوت و مماشات روسای چپ و راست دولتهای اروپایی که بگذریم... از غش و ضعف و نسیان جماعت سیاسیون و تحلیگران و فعالین حقوق بشر ایرانی،نمیشه گذشت! آخوندهای تحصیل کرده صادراتی در اقصاء نقاط جهان چنان در جو «من شارلی هستم» غرق شدند که انگار نه انگار در این سالها،خون سیاسیون و مخالفین ایرانی زینت بخش خیابانهای پاریس-بن-وین-برلین بوده و قربانیان به خون خفته حمله روز چهارشنبه به دفتر هفته نامه« شارلی ابدو »نتیجه اجتناب ناپذیر سیاستی ست که میگه:مرگ خوبه ولی واسه همسایه! واقعا که... انگار حق با فرخزاد بود که سی و اندی پیش ازاین به عیان گفت:خیلی بده که آدم فاحشه سیاسی باشه!