ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

هدف نزدیکی ریاض به مسکو: تغییر سپهر سیاسی خاورمیانه

حسین علیزاده - ریاض با چرخش نسبی به سوی مسکو، هم ناخرسندی خود از آمریکا را نشان داده و هم برای گسستن اضلاع مثلث تهران- دمشق- مسکو برنامه‌ریزی کرده است.

 در حالی که برای ۴ سال گذشته روابط مسکو- ریاض رو به سردی گذاشته بود، سفر شاهزاده محمد، وزیر دفاع و جانشین ولیعهد سعودی در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۵ به مسکو، گام بلندی برای بهبود مناسبات دو کشور تلقی می‌گردد. یوری اوشاکف معاون رئیس جمهوری روسیه این دیدار را برای دو کشور بسیار حائز اهمیت توصیف کرد و آن را موجب  افزایش "بی‌سابقه" سطح روابط دو کشور دانست.

پوتین در دیدار با وزیر دفاع و جانشین ولیعهد عربستان

از جمله گام‌های بلندی که در این دیدار برداشته شد، توافق اصولی برای ساخت ۱۶ نیروگاه اتمی توسط روس‌ها برای عربستان است. از یاد نباید برد که روسیه تاکنون بیش از ۱۵ سال از تکمیل تنها نیروگاه اتمی ایران در بوشهر طفره رفته است.

از دیگر پیشنهادهای اغواکننده سعودی‌ها در این دیدار عبارت است از فعال‌سازی کمیسیون مشترک همکاری‌های نظامی و هوا- فضا، توافق در عرصه سرمایه‌گذاری در زمینه مسکن، انرژی، کشاورزی و اعزام ۵۰۰ دانشجو برای تحصیلات تکمیلی به روسیه. قابل پیش‌بینی است که این حجم از توافقات، ارقام نجومی دلارهای نفتی را به جیب روسیه سرازیر خواهد کرد.

درِ باغِ سبز به مسکو، دهن کجی به غرب

در شرائط تحریم‌هایی که از سوی مجموعه کشورهای غربی بر مسکو به خاطر بحران اوکراین تحمیل شده، پروژه‌های پولساز عربستان برای روسیه به شدت اغواکننده و وسوسه‌برانگیز است.

سرازیر شدن این سرمایه هنگفت اولا از فشار تحریم‌های غرب بر مسکو می‌کاهد و ثانیا در شرایطی که غرب به دنبال انزوای روسیه است، نه تنها درِ باغِ سبزی به مسکوست که همچنین دهن کجی به کشورهای غربی تلقی می‌شود که می‌دانند

تحریم‌های غرب را بر مسکو کم اثر یا بی اثر می‌کند. هم عربستان و هم کشورهای غربی به خوبی واقفند که کمک ریاض به مسکو برای خروج از انزوا، پوتین را در اهداف توسعه طلبانه‌اش جسورتر می‌سازد.

از یاد نباید برد که رابطه گرم مسکو با ریاض صرفا رابطه با عربستان نیست. کشورهای اقماری عرب که اینک در غیاب مصر و عراق، گرد عربستان حلقه زده‌اند نیز در ردیف دیگر مشتریان مسکو تلقی می‌شوند. ژنرال سیسی رییس جمهور مصر، با وام دریافتی از عربستان، طی سفری به مسکو موافقت روسیه را برای فروش ۳ میلیارد دلار سلاح پیشرفته به مصر به دست آورد. این رابطه گرم با مسکو می‌تواند به الگویی برای تک تک دوستان عرب و حلقه پیرامونی عربستان نیز باشد که سیل میلیاردها میلیارد دلار را به جیب مسکو سرازیر خواهد کرد. اما، چرا روسیه؟

چرا روسیه؟

این پرسش از آن رو قابل تأمل است که روابط ریاض و مسکو در ۴ سال گذشته رو به سردی گذاشته بود و از سوی دیگر  ریاض به دلیل روابط گرمش با مجموعه کشورهای غربی می‌تواند اجرای هر یک از این پروژه‌های کلان را به یک یا چند کشور غربی پیشنهاد دهد. بنابراین، سر ریز کردن این همه پول هنگفت به جیب روسیه ناشی از کدام متغیر در معادلاتی است که ریاض بر آن اندیشه می‌کند؟

صرف‌نظر از توسعه مناسبات دوجانبه، آنچه سفر وزیر دفاع سعودی را پراهمیت ساخته، اهداف بلند پروازانه ولی پنهان این سفر است که می تواند سپهر سیاسی خاورمیانه را تحت تاثیر خود قرار دهد. از جمله اهداف این سفر، آماده سازی دیدار قریب‌الوقوع پادشاه عربستان از مسکو و متقابلا دیدار پوتین از ریاض است.

در حالی که ملک سلمان، پادشاه عربستان، (و سه تن دیگر از رهبران شورای همکاری خلیج فارس) از قبول دعوت باراک اوباما برای ملاقات در کمپ دیوید، امتناع کرده بود، قبول دعوت پوتین برای دیدار از مسکو، از نظر سمبلیک نشان گرم شدن روابط ریاض با مسکو و سرد شدن روابط با واشنگتن تلقی می‌شود.

دیر زمانی است که ریاض دیگر واشنگتن را همسو با امنیت و منافع خود نمی‌بیند. حمله امریکا به عراق که منجر به قوت گرفتن شیعیان در این کشور شده، مماشات واشنگتن با رژیم اسد و خودداری از حمله به او، بارقه‌های توافق هسته‌ای امریکا با تهران و... همه و همه دلایلی است که ریاض را نسبت به واشنگتن بدبین کرده است. بی دلیل نبود چهار تن از رهبران شورای همکاری خلیج فارس از قبول دعوت اوباما در کمپ دیوید شانه خالی کردند.

از سوی دیگر، ریاض به خوبی دریافته که بقا اسد در قدرت مستظهر به حمایت مسکوست. این روسیه بوده که تاکنون از صدور حتی یک قطعنامه تنبیهی علیه دمشق در شورای امنیت ممانعت کرده است. همچنان که این مسکوست که جانب تهران را در پاره‌ای مسائل می‌گیرد.

حال که ریاض روابط خود با واشنگتن را به گرمی گذشته نمی‌بیند، چرا نباید با سر ریز کردن دلارهای نفتی به پشت سنگر تهران و دمشق شبیخون بزند تا بلکه حمایت مسکو از این دو را بکاهد. کاسته شدن حمایت مسکو از تهران و دمشق همان و آغاز تغییرات مطلوب عربستان در سپهر سیاسی خاورمیانه همان.

حال که ریاض شاهد است روسیه در تکمیل بوشهر بیش از ۱۵ سال و در تحویل سیستم دفاع موشکی (اس-۳۰۰) بیش از ۵ سال تعلل کرده، گمان دارد با نزدیک شدن به مسکو بتواند روسیه را از تهران و دمشق دور سازد.

به این ترتیب، ریاض با چرخش نسبی به سوی مسکو، هم ناخرسندی خود از امریکا را نشان داده و هم برای گسستن اضلاع مثلث تهران- دمشق- مسکو برنامه‌ریزی کرده است.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • جمهوریخواه

    سیاست قلدرمنشانه روسیه ,زمانی‌ از طریق احزاب برادر درکشورهای کوچک و بزرگ, بشکل ابزار فشار بوده و افرادی بوده اند که در این گروه ها جان, روح و مغز خود را در راستای ایده ایی والا ولی غیر مستقیم منافع برادر بزرگ فدا میکرده اند. امروزه, این سیاست با کشورهایی چون ایران که دایه سیاست اسلامی در جهان دارد ولی چشمانش را در جنایت های روسیه در چچن میبندد و برای بقا خود به ذلت اتحاد و همکاری استراتژیکی با روسیه ضدّ اسلامی تن‌ در میدهد ,رنگ و شکل دیگری به‌خود گرفته است. سعودی ها با وجود دلار های نفتی‌, فعلا سوار بر مرکب رشوه , توطئه و آشوب سوارند و در اتحاد نامرئی با ایسراییلیانی که دلار های آنها را در غرب مدیریت مالی‌ میکنند با دشمن مشترک خود یعنی‌ جمهوری اسلامی به ستیزه مشغولند ,از عجایب کمیک و تراژیک سیاست در خاورمیانه اینست که هر سه‌ از یک قماشند ! همکاری نزدیک سعودی ها با روسیه, رشوه ایی است که به روسیه بخاطر آشنایی با کارکرد راکتورهای اتمی‌ روسیه داده میشود که احتمالا شبیه آن بصورت ناقص در ایران هم درست شده است و در این تنگنای مالی‌ که روسیه با بحران اکراین پیدا کرده ,میتواند روی دلار های عربی حساب کند و کمی‌ از مشکل مالی‌ خود بکاهد.

  • محمدمهدی

    در یک کلام تحلیل عالی بود