بی‌قراری‌های یک هنرمند ایرانی در مترو تهران
امین احتشامی‌راد مجموعه‌ای از فتومونتاژهایش را با عنوان «قطار بی‌قرار» در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده است: مجموعه‌ای درباره زندگی اجتماعی لایه کم‌درآمد جامعه که در حاشیه به سر می‌برد.
محمد تنگستانی
از مجموعه «قطار بی‌قرار» امین احتشامی‌راد
امین احتشامی‌راد، هنرمند ۳۱ ساله ایرانی مجموعه‌ای از فتومونتاژهایش را با عنوان «قطار بی‌قرار» در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده است: مجموعه‌ای درباره زندگی اجتماعی لایه کم‌درآمد جامعه که در حاشیه به سر می‌برد.
احتشامی‌راد با گوشی موبایل در متروهای تهران از مردم کم‌درآمد عکس گرفته و سپس این عکس‌ها را با تصاویری مانند کودکان فرشته‌نما، زنان برهنه و لکه‌های خون درآمیخته و معنای تازه‌ای برای این تصاویر ایجاد کرده است.
فوتومونتاژ تلفیقی‌ست از هنر عکاسی و صنعت و از قلمرو کولاژ می‌آید که از مصالحی مانند بریده روزنامه‌ها و عکس برای آفرینش یک اثر تازه بهره می‌گیرد. فوتومونتاژ یکی از روش های رایج در تبلیغات است و از یک سویه طنزآمیز هم بی‌بهره نمانده. پیش از این هنرمندانی از کشورهای دیگر مضمون زندگی مردم در قطارهای شهری را برای به وجود آوردن آثار فوتومونتاژ به کار گرفته بودند. یکی از شناخته‌شده‌ترین آن‌ها آلکسی کونادکوف، هنرمند اوکرائینی‌ست.
امین احتشامی‌راد در گفت‌و‌گو با رادیو زمانه می‌گوید بیش از هفت هزار ساعت در متروهای تهران در حال آمد و شد و عکس گرفتن از شهروندان بوده است. او طراح زیورآلات است و عکاسی را از روی تفنن در کنار کار روزانه‌اش انجام می‌دهد.
به گفته او «فضاهای خالی» و «فضاهای منفی» در مترو مورد توجه‌اش بوده است.
احتشامی‌راد می‌گوید: « به عنوان یک عکاس وارد فضا نشدم. فضای داخل مترو تهران خانوادگی‌ست. آدم‌هایی که هر روز در رفت‌وآمدند، معمولاً از یک قشر هستند و گرفتاری‌هایشان هم شبیه هم است. آن‌ها همدیگر را خوب می‌شناسند، اما از حال هم بی‌خبرند. دوست داشتم با آن‌ها ارتباط برقرار کنم و به آن‌ها نزدیک شود. عکاسی راهی بود برای ارتباط گرفتن با مردمی که مثل خود من هستند. می‌خواستم با این عکس‌ها مردم را نشان دهم.»
او آرزو دارد لایه‌های مختلف اجتماعی را در آثارش یکپارچه کند.
گفت‌و‌گوی رادیو زمانه با امین احتشامی‌راد را می‌شنوید:
نظرها
مهران
هنرش که جذابه اما جذابیتش مشکل داره ببین تو چه دنیایی گیر افتادیم که برای تصویر یک سری معضل اجتماعی باید از مفهومی زشت تر استفا ه کرد اگه من این هنرو داشتم حتمأ این هنر مند رو با قلمی از جنس نرینگی حیوان در حال نقاشی میکشیدم
مهیار
کارها جالب هستند، ولی اینکه آیا هنرمند اجازه استفاده از آن تصویرها که با عکسهای خودش تلفیق کرده را داشته باشد جای پرسش است.
محمد صالح
ما از هر چیزی فقط یک نسخه ی فیک و بی روحش نصیبمون می شه اثار Alexey Kondakov همه توی اینترنت دیدن شما هم دیدی، ذوقت گل کرده فقط هواست نبوده که اون کارها با چه وسواس تکنیک بالایی ساخته شده و شما در عین بی هنری یک نسخه بنجل شده از اونها رو ساختی. خسته نباشی دوست من