«ایران با تهدید هزاران افغان را به جنگ سوریه فرستاده است»
سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارش تازه‌ای گفته است که ایران مهاجران افغان در این کشور را تهدید می‌کند که اگر به جنگ سوریه نروند به افغانستان بازگردانده خواهند شد.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید جمهوری اسلامی ایران از سال ۲۰۱۳ تاکنون هزاران مهاجر افغان در این کشور را با اجبار به جنگ سوریه فرستاده است.
این نهاد مدافع حقوق بشر روز جمعه ۲۹ ژانویه / ۹ بهمن‌ماه با انتشار گزارش تازه‌ای گفته است با ۳۰ نفر از افغان‌هایی که در جنگ سوریه شرکت داشته‌اند برای تهیه گزارش گفت‌وگو کرده است.
به‌گفته دیده‌بان حقوق بشر بیشتر مصاحبه‌شوندگان گفته‌اند که آنها را با اجبار و تهدید به اخراج از ایران به جنگ سوریه فرستاده‌اند.
در ایران اعضای سپاه پاسداران، بسیجیان و مهاجران افغان از جمله کسانی هستند که به‌عنوان حامیان اسد و «مدافعان حرم» زینب به سوریه اعزام می‌شوند. زینب، از زنان مقدس شیعیان است و آرامگاه او در هفت کیلومتری دمشق قرار دارد.
«فاطمیون» نام لشکری است که ایران برای مهاجران افغانِ عازم جنگ سوریه تشکیل داده است.
برخی از کسانی که با دیده‌بان حقوق بشر مصاحبه کرده‌اند زیر ۱۸ سال سن داشتند. آنها گفته‌اند حتی کودکان ۱۲ ساله افغان نیز در میان افراد آماده اعزام به سوریه دیده می‌شدند.
به‌گفته این افراد، آنها یا خود و یا خانواده‌شان برای اعزام به سوریه تحت فشار بوده‌اند. یکی از آنها که ۱۷ سال بیشتر سن نداشت به دیده‌بان حقوق بشر گفته است پلیس ایران او و پسر برادرش را بازداشت کرده و چون وی توانایی جنگیدن را داشته او را به سوریه فرستاده و پسر برادرش را که نمی‌توانست بجنگد به مرز افغانستان بازگردانده‌اند.
دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید حدود سه میلیون افغان در ایران زندگی میکنند که فقط ۹۵۰ هزار نفر از آنها، اجازه اقامت در ایران را دارند.
پیتر بوکرت، مدیر امور اضطراری دیده‌بان حقوق بشر گفته است گروهی از افغان‌ها که تحت فشار رفتن به سوریه و یا بازگرداندن به افغانستان قرار گرفته‌اند مجبور شده‌اند ایران را به مقصد اروپا ترک کنند و این یکی از دلایل رفتن مهاجران افغان از ایران به کشورهای اروپایی است.
جمهوری اسلامی ایران پنهان نکرده است که افغان‌های ساکن ایران در جنگ سوریه شرکت میکنند و حتی برای چند تن از آنها مراسم خاکسپاری نیز برگزار کرده اما می‌گوید شرکت این مهاجران در جنگ سوریه داوطلبانه است.
در اردیبهشت‌ماه سال جاری گروهی از طالبان افغانستان در پی سفر به تهران با مقامات ایرانی درباره اعزام مهاجران افغان به سوریه گفت‌وگو و مذاکره کردند.
وحید مژده، عضو وزارت خارجه افغانستان در دوران طالبان در گفت‌وگو با روزنامه شرق گفته بود که جمهوری اسلامی، مهاجران افغان را برای جنگ به سوریه و یمن اعزام می‌کند و طالبان نگران هستند که این‌گونه اقدامات باعث «تحریک احساسات مذهبی» در افغانستان شود و «در نتیجه برای داعش فرصت مناسبی به‌منظور سربازگیری فراهم آورد.»
اعزام مهاجران افغان از ایران به جنگ سوریه، بارها مورد انتقاد قرار گرفته است.
تابستان گذشته حسین عالمی‌بلخی، وزیر مهاجران و عودت‌دهندگان افغانستان خواهان شفاف‌سازی ایران درباره حضور مهاجران افغان در سوریه شده بود.
در همین زمینه:
نظرها
مانی
اگر مخاطبان یک سرچ بزنند، میبینند من در رادیو زمانه، بارها مخالفتم را با رژیم ظالم و فاسد ج.ا.ایران اعلام کردم و در مقابل حمایتم از برقراری نظام سکولار دوموکراسی. شکی نیست دخالت حکومتهای فاسد و ظالمی چون ج.ا.ایران و عربستان و سعود یو شیخ نشینها و برخی دول غربی و البته روسیه مافیایی تحت حکومت پوتین، شرکای بشار اسد دیکتاتور و جالب هستند. غرب اشتباه بزرگی کرد که اجازه داد رژیمهای مرتجع حاشیه خلیج فارس و ترکیه اردغانی از جمله سعودی مستقیما وارد قضیه شوند. اسد نظام سکولار داشت. با امرکیا واردد رابطه شده بود. با اسرائیل وارد گفتگو شده ب.د و اگر اسارئیل از جولان عقب نشینی یمکرد ااسارئیل به رسمیت میشناخت و مثل مصر روابط عادی برقرار می کرد. تنها وجه اشتراک رزیک سکولاردیکتاتور اسد با ج.ا.ایران دشمنی الکی-تبلیغاتی است. دشمنی سوریه و اساارئیل واقعی بود چون اراضی سوریه اشغال کرده بود ولی جمهوری اسلامی ایران/ولایت فقیه و عواملش دشمنی تبلیغاتی داشتند. متاسفانه این دشمنی الکلی-تبلیغاتی تا حالا به زیان منمافع ملی ایارنیان تمام شده است. ایران هیچ تضاد منافعی با اسارئیل ندارد و متقابلا اسارئیل هم! به نظرم اگر امریکا و ااسرئیل بیشتر با اسد راه میامدند میتوانستند رزیم او جذب خود کنند... جنگ داخلی سوریه در نهایت به نفع روسیه شده! حالا دوباره روسیه برگ برنده ای به دست اورده. از بازندگان بزرگ علاوه بر غرب، نظام ولایت فیقه و البته مردم ایران هسند که منابع عظیم انسانی و مادی شان بر باد می رود. غرب می بابیست فقط از نیرویهای سکولار ضد اسد حمایت میکرد. و نه حالا صحنه گردان نیروهای ضد اسد، تروریستهای اسلام گرا و تکفیری... هستند که ابشخورشان به سلفی گری و وهابیت... وصل است! ولی در تقد، ادعای بالا من به اصل داستان شک دارم. 1- نخست اینکه کسانی که از کشور همسایه، ترک وطن میکنند هدف اصلی شان کسب درامد است. البته نا امنی مزید بر علت. امتیاز ایران، همزبانی و استفاده راحت از زبان فارسی است، که باعث می شود افغانی های فارسی زبان مثلا کشور ایران بر پاکستان یا امارت... ترجیح بدهند. 2- طبق گفته منابع مختلف-احتمالا در خود رادیو زمانه هم امده- به هر نیروی افغانی در لشکر موسوم فاطموین، حقوق معادل 500 دلار میدهند یعنی دو برابر حقوق کارگر رسمی ایرانی. 3- چگونه می توان کسی اجبار کرد به جنگ خارج کشور دیگری برود؟ بر فرض تا سوریه بردند، آن فرد افغانی میتواند فرار کند خودش به مرز ترکیه برساند یا اردن... و اعلام پناهندگی کند! به نظر من اعضای فاطمیون به دو دلیل منطقی-عقلی در سوریه می جنگنند: الف- به خاطر اعتقادات ب- پول و شاید ترکیبی از الف و ب
naseem
در حالی که مخالفان اسد روز شنبه از مشارکت خود در مذاکرات ژنو 3 خبر دادند، خالد خوجه رئیس ائتلاف مخالفان سوری دی مستورا فرستاده سازمان ملل متحد به سوریه را به تلاش برای اجرای اهداف ایران در سوریه متهم کرد. رئیس ائتلاف مخالفان سوری، در مصاحبه با روزنامه شرق الاوسط بار دیگر تاکید کرد تا زمانی که شرایط برای کمک‌های انسانی به مردم سوریه فراهم نشود، ما در هیج مذاکره شرکت نخواهیم کرد. رئیس ائتلاف مخالفان سوری، گفت: آزادی زندانیان سیاسی، متوقف کردن بمباران ها مناطق مسکونی و رفع محاصره شهرها از مهمترین خواسته های اغلب مردم سوریه است که تحقق آن باید جزء اولویت های مذاکره با رژیم اسد باشد. خالد خوجه از اینکه سازمان ملل متحد تاکنون نتوانسته به اجرای بندهای 12 و 13 قطعنامه شماره 2256 شورای امنیت جامه عمل بپوشاند، ابراز تعجب کرد و اظهار داشت:«اجرای این قطعنامه در واقع پایه و اساس گفتگوها بوده وبر اساس آن زمینه مذاکرات آماده می شود». رئیس ائتلاف سوری‌ها همچنین از وقت‌کشی طرف‌های مسئول سازمان ملل متحد در امور مذاکرات انتقاد کرد و گفت:« ما در حال طی کردن مرحله ای از یک بحران سیاسی نیستیم، ما با مشکل جدی وخیم تر شدن اوضاع انسانی در سوریه هستیم، دی مستورا در اظهارات خود مرتب می گوید گفتگوها میان طرفین سوری ! مگر ما در یک بحران دیپلماتیک هستیم؟».
neda
شکنجه یک زندانی در اهواز تا حد شکستن دو دست وی توسط ماموران منابع خبری وابسته به سازمان‌های حقوق بشری در ایران، روز شنبه 30 ژانویه 2016 از شکنجه شدید یک زندانی عرب اهوازی و شکستن دو دست وی توسط ماموران امنیتی خبر دادند. طبق گزارش این منابع ماجد آلبوغبيش فرزند مالك متولد 1969 از اهالي شادگان روستاي "حدبه"كه در سال 1980 باتهام انجام عمليات عليه مقام امنيتي، درگيري با نيروهاي اداره اطلاعات و تبليغ عليه نظام جمهورياسلامی، در خرمشهر بازداشت شد، ابتدا در شعبه بازپرسي این شهر توسط قاضى «دريس مسلم » و سپس در شهر اهواز دادگاه انقلاب شعبه اول محاكمه و به 8 سال و به پرداخت يك ميليارد ريال محكوم شد. بستگان آلبوغبيش مى گويند که محكوميت او خیلی وقت است به پایان رسیده اما به دليل عدم توانایی پرداخت مبلغ تا كنون در زندان باقی مانده است. به گفته كريم دحيمي فعال حقوق بشر به نقل از منابع نزدیک به بستگان آلبوغبيش، روز دوشنبه 5 بهمن 1394 شمسی به دليل گرايش ماجد به مذهب اهل سنت و تنها به خاطر خواندن نماز به شیوه اهل سنت، توسط مأموران زندان مورد ضرب و شتم و نتحث شکنجه قرار می گیرد. بنا بر این گزارش «محمدى» مسؤل داخلى زندان، ماجد را شكنجه داده تا جایی که دو دست او به شدت صدمه دیدند. شايان ذكر است دست راست ماجد در هنگام بازداشت در بازداشتگاه اطلاعات اهواز در اثر شكنجه شديد شكسته بود. خانواده آلبوغبيش می گویند از روز دوشنبه تاكنون موفق به ديدن فرزندشان نشدند. این خانواده اظهار داشتتند که روز پنجشنبه برای کسب هر گونه معلوماتی در باره اوضاع ماجد، از صبح تا نیمه شب در مقابل در زندان منتظر ماندند اما کسی پاسخگوی آنها نبود.