کاهش ساعت کاری زنان: تهدید یا فرصت؟
مجلس ایران ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، کلیات لایحه کاهش ساعت کاری زنان با شرایط خاص را تصویب کرد. بر اساس این لایحه، زنان شاغل با شرایط خاص، ۳۶ساعت در هفته کار می‌کنند.
کمیسیون اجتماعی مجلس ایران امروز، ۱۲بهمن ۱۳۹۴، کلیات لایحه کاهش ساعت کاری زنان با شرایط خاص را تصویب کرد. بر اساس این لایحه زنان شاغل با شرایط خاص بر اساس قانون کار و تأمین اجتماعی با تأیید مراجع مربوطه، ۳۶ ساعت در هفته کار می‌کنند، اما حقوق و مزایای ۴۴ ساعت را دریافت می‌کنند.
۱۰ سال از نخستین باری که این طرح مطرح شد می‌گذرد. هم‌زمان با روی کار آمدن دولت نهم در سال ۱۳۸۴ طرح کاهش ساعت کاری زنان شاغل برای بررسی به مرکز امور زنان و خانواده وقت ارسال شد. در این طرح پیش‌بینی شده بود که ساعت کاری کارمندان زن از ۴۴ ساعت به ۳۶ ساعت تقلیل یابد، اما حقوق آنها به طور کامل پرداخت شود. کمیسیون اجتماعی هیئت دولت نهم به آن ایراداتی وارد کرد؛ از جمله اینکه این طرح بار مالی زیادی برای دولت دارد و همچنین بخش‌های دولتی و خصوصی راضی به استخدام زنان با این شرایط نمی‌شدند.
در دولت دهم طرح این لایحه دوباره در دستور کار قرار گرفت. تفاوت لایحه دولت دهم با قبلی در این بود که این لایحه صرفاً به زنان سرپرست خانوار و زنان دارای فرزند زیر هفت سال، دارای همسر یا فرزند معلول و مبتلا به بیماری خاص یا صعب‌العلاج محدود می‌شد. این لایحه پس از بررسی‌های صورت‌گرفته اواخر ماه‌های کاری دولت دهم تقدیم مجلس شد و سرانجام ۱۲ بهمن ۱۳۹۳، کلیات آن در مجلس تصویب شد.
فاطمه آلیا، نماینده مجلس ایران پس از تصویب کلیات این لایجه در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس گفته است: «لایحه یک ماده واحده دارد و بر اساس این ماده ساعت کار هفتگی زنان شاغل اعم از رسمی، پیمانی و قرار دادی که سرپرست خانوار هستند یا اینکه فرزند زیر هفت سال دارند، یا فرزند معلول دارند یا همسر یا فرزند آنها مبتلا به بیماری‌های صعب العلاج است هم در دستگاه‌های اجرایی ماده ۲۲۲ قانون برنامه پنج ساله که شامل کلیه وزارتخانه‌ها و نهادهای عمومی و هم شامل بخش‌های غیردولتی می‌شود و بر اساس قانون کار و تأمین اجتماعی با تأیید مراجع ذی‌ربط ۳۶ ساعت در هفته کار می‌کنند، اما حقوق و مزایای ۴۴ ساعت را دریافت می‌کنند.»
به گفته آلیا، در این مورد کارفرمایان بخش غیردولتی از اعمال تخفیف پلکانی یا تأمین بخشی از حق بیمه سهم کارفرما برخوردار می‌شوند برای اینکه بخش خصوصی هم برای اجرای این قانون تلاش کند مشوق‌های این چنینی در نظر گرفته شده است.
او تصویب این لایحه را هدیه نمایندگان مجلس به مناسبت دهه فجر به خانم‌های شاغل جامعه خوانده است.
او گفته: «با توجه به اینکه متأسفانه دولت یازدهم ساعت کاری ادارات را از ساعت ۱۴:۳۰ به ۱۶:۳۰ افزایش داده است این برای آقایان خوب است اما برای خانم‌ها شرایط طاقت فرسایی را ایجاد می‌کند و کلیه خانم‌ها به این موضوع معترض هستند، ممکن است عده‌ای هم باشند که با داشتن شرایط خاص نخواهند از این قانون استفاده کنند اما زنان شاغلی که مایل باشند از این قانون استفاده کنند درخواست خود را ارائه می‌دهند و یک روز کاهش ساعت کاری می‌گیرند.»
اما تصویب این لایحه امروز و پیش از این مخالفانی داشته است. مخالفان آن نه تنها فعالان و کنشگزان زنان بودند که آن را مقدمه‌ای برای خانه نشین کردن زنان می‌دانستند و بر اساس آار بسیار پایین اشتغال زنان آن اجرای آن را باعث بی‌تمایل شدن کارفرماها به استخدام زنان می‌دانستند، بلکه در میان نمایندگان مجلس هم از گذشته تا امروز گروهی با آن مخالت کرده‌اند.
از جمله، مهرداد لاهوتی، نماینده‌ای که به عنوان مخالف در زمان تصویب این لایجه صحبت کرد، گفته است: «در حال حاضر جامعه بانوان از مشارکت کم در اجتماع ابراز نگرانی می‌کنند که نمونه آن کاهش تعداد بانوان در سطوح مدیریتی و حتی در مجلس است. با این کاهش ساعت کار دیگر ادارات و حتی بخش خصوصی تمایلی برای جذب بانوان ندارد که این موضوع فقط به جامعه بانوان آسیب وارد می‌کند.»
نظرها
نظری وجود ندارد.