موضع موسوی، کروبی و رهنورد درباره انتخابات پیش رو چیست؟

اردشیر امیرارجمند و محمد‌تقی کروبی، فعالان سیاسی منتسب به میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، میزگرد و نشستی خبری به مناسبت سالگرد حصر برگزار کردند.

آن‌ها از طرف کمپین "به یاد دارم" اعلام کردند که میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در ارتباط با انتخابات و سایر مسائل سیاسی جامعه هیچ موضعی اعلام نمی‌کنند، اما مهدی کروبی در جریان بیانیه‌ای که خانواده‌اش به منظور دعوت از مردم برای شرکت در انتخابات هفتم اسفند‌ماه منتشر کرده‌اند، بوده و با رویکرد آن‌ها موافق است.

کمپین یا کارزار "به یاد دارم"، بعد از پیام زهرا رهنورد از حصر خانگی شکل گرفت. پیامی که او در گفت‌و‌گویی تلفنی با مادرش، برای ملاقات‌کنندگان مادر فرستاد: یادآر ز شمع مرده، یادآر!

در نشست خبری روز یک‌شنبه دوم اسفند ماه/ ۲۱ فوریه که به میزبانی بالاویزیون برگزار شد، رادیو زمانه در مورد مواضع محصوران جنبش سبز درباره انتخابات پیش رو و آخرین وضعیت آن‌ها در حصر خانگی سوال کرد.

مهدی کروبی، در انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی در سال ۹۰ موافق تحریم انتخابات بود اما خانواده او برای انتخابات پیش روی این مجلس و همچنین انتخابات مجلس خبرگان که هفتم اسفند‌‌ماه به طور همزمان برگزار می‌شود، در بیانیه‌ای از مردم خواسته‌اند تا با حضور گسترده خود، گامی مهم در جهت حذف مخالفان جمهوریت نظام بردارند و دو مجلس را تا آنجا که امکان دارد، خانه‌تکانی کنند.

آیا این موضع مهدی کروبی است؟

محمدتقی کروبی، فرزند او می‌گوید: «در ارتباط با بیانیه خانواده، بله، پدرم در جریان هستند و ایشان مجموعا وقتی‌که برادرانم صحبت کرده بودند، موافق با این رویکرد بودند که ما در ارتباط با انتخابات بیانیه بدهیم و مردم را نسبت به مشارکت در انتخابات دعوت کنیم. آقای کروبی بر این باور است و بارها تأکید کرده که از رأس نظام تا ذیل نظام از شخص خود رهبر، مشروعیت سیاسی‌اش را از مردم می‌گیرد و انتخابات و صندوق رأی تنها راه اصلاح این ساختار است اما این انتخابات و رأی دادن مقدس نیست که ما این تعبیر را بکنیم که چون نظام جمهوری اسلامی است، پس باید هر بار پای هر صندوقی رفت و هر رأیی داد. رویکردشان سال ۹۲ چنین بود و الآن هم بر این باورند که رأی دادن تنها، پایان داستان نیست. کما این‌که واقعیتش مگر حصر و ایستادگی، پایان داستان بود؟ متأسفانه ما پیگیر مطالباتمان نیستیم. مردم اگر پای یک حرکت می‌آیند، نباید تعبیر به تنها یک رأی دادن و ندادن بکنند. تغییر و تحول امور این کشور نیازمند پیگیری مستمر جریان‌های سیاسی و نهادهای مدنی در کنار مردم است.»

او درباره آخرین وضعیت پدرش هم می‌گوید: «بعد از انتقال از بیمارستان به منزل بعد از عمل جراحی، هنوز امکان این‌که پای‌شان را زمین بگذارند نیست و نیاز دارند کسی کمک‌شان کند و با یک واکر جابه‌جا بشوند. شرایط پای‌شان بسیار بسیار اذیت کننده بوده و متأسفانه در این سن و سال و شرایط حصر، چاره‌ای جز تحمل نیست.

اردشیر امیرارجمند، مشاور میرحسین موسوی هم درباره وضعیت فعلی زهرا رهنورد و میرحسین موسوی می‌گوید: «به‌ هر حال از نظر جسمانی مشکلاتی وجود دارد اما نکته مثبت این است که آقای هاشمی، وزیر بهداشت قبول کرده شخصا رسیدگی کند به وضعیت سلامتی‌شان. از نظر روحی بسیار قوی و شاداب هستند و محکم بر مواضع‌شان ایستاده‌اند.»

به گفته او، موسوی و رهنورد درباره انتخابات پیش رو هیچ موضعی اتخاذ نمی‌کنند: «در رابطه با اعلام مواضع سیاسی تا به امروز، سیاست آن‌ها و انتخاب آن‌ها این بوده که در رابطه با مسائل موضع‌گیری نکنند چون امکان داشتن اطلاعات دقیق برای آن‌ها وجود ندارد. بعضی ممکن است بگویند آقای ماندلا در حصر بود و اعلام موضع می‌کرد. بله، آقای ماندلا اگر در حصر بود امکان گرفتن موضع هم داشت. در یک شبانه‌روز کانال‌های مختلف او را مورد تهاجم قرار نمی‌دادند و امکان نسبی پاسخگویی داشت. اما در این شرایطی که آقای موسوی و خانم رهنورد امکان پاسخگویی ندارند و نمی‌توانند با مردم تعامل داشته باشند، انتخاب کرده‌اند که مواضع سیاسی اعلام نکنند. چه در این رابطه (انتخابات) و چه در رابطه با مسائل دیگر.

سؤال دیگر رادیو زمانه از اردشیر امیرارجمند، درباره فعالیت‌های شورای هماهنگی راه سبز امید است: «غیر از مصاحبه‌هایی که گاهی شما انجام می‌دهید، فعالیت‌تان چیست؟ الان همین گفت‌و‌گو هم با پیامی که از حصر و از سوی خانم رهنورد آمده و موجی که ایجاد کرده، شکل‌ گرفته است. خود شما و شورا در رابطه با حصر چه می‌کنید؟

اردشیر امیر‌ارجمند: در رابطه با بحث شورای هماهنگی راه سبز امید، این شورا هم به‌ مانند همه نیروها که از این مساله در رنج هستند و تلاش می‌کنند، کوشش می‌کند اما شما فکر می‌کنید شورای راه سبز امید، یک سازمانی است و تشکیلاتی که مثلا بتواند با زور آن تشکیلات کاری انجام دهد؟ وقتی در کشور یک وضعیتی وجود دارد، مجموعه نیروهایی که به دلیل سرکوب امکان ظهور و بروزشان بسیار اندک شده و بسیاری مسائل دیگر که نمی‌خواهم باز کنم، شورا هم فعالیتش محدود می‌شود به همان‌ که شما می‌گویید که از طریق سایت‌ها و کانال‌هایی که وجود دارد و اخباری که منتشر می‌شود، مطالبات را زنده نگه دارد. انتشار اخبار مربوط به جنبش، محصورین، زندانیان سیاسی و ...، و دنبال کردن مطالبات، ادامه مفهوم‌سازی و ادامه نگه‌ داشتن گفتمان جنبش سبز. این‌ها کارهایی بوده که از دست شورا برمی‌آمده و انجام داده و فکر نمی‌کنم بشود انتظارات فوق‌العاده‌ای از شورا داشت.

نامه تند علی خامنه‌ای به شورای نگهبان

امیرارجمند استمرار عاملیت تحول‌ یافته رهنورد، موسوی و کروبی و بن‌بست خود‌ساخته آیت‌الله خامنه‌ای را عامل ادامه حصر می‌داند و می‌گوید: «حصر اگر‌چه سنگین بود و خسارات خیلی زیادی به ما زد، اما یک شکست سنگین برای آقای خامنه‌ای بود و آقای خامنه‌ای نمی‌تواند این موضوع را پاک کند. این برگ سیاهی در مدیریت او در دوران رهبری بوده و قابل پاک شدن نیست. استمرار عاملیت تحول‌یافته رهنورد، موسوی و کروبی و بن‌بست خودساخته آقای خامنه‌ای، عامل ادامه حصر است. اگر عذرخواهی می‌کردند و تعهد می‌دادند که فعالیت سیاسی نکنند، دیگر موضوعیتی برای ادامه حصر وجود نداشت اما این اتفاق رخ نداد و از طرف دیگر آقای خامنه‌ای نتوانست افکار عمومی را اقناع کند که کارش درست است.»

او با برشمردن تبعات حصر می‌گوید: «حصر تبعات زیادی برای ما داشت. برخی را مجبور به اعلام برائت کرد. برخی را مجبور به سکوت کرد. برخی از صحنه خارج شدند. ارتباطات را محدود کرد و زمینه شکاف در داخل جنبش را فراهم کرد، اما به هدف خود نرسید. چیز زیادی تغییر نکرد. مطالبات مردم همان‌ها هستند و گسترش پیدا کرده‌اند. عاملیت تحول‌ یافته خود را همه‌جا نشان داد. در تحریم انتخابات ۹۰، در انتخابات ۹۲ که بخشی از جنبش سبزی‌ها شرکت کردند و با پشتوانه آن‌ها صورت گرفت و تا امروز که مقدمات انتخابات است، وقتی جشنی و صحبتی و اجتماعی‌ست، نام آن‌ها {رهنورد، موسوی، کروبی} است. یعنی آقای خامنه‌ای مجبور است هر روز خود را در رابطه با آن‌ها تعریف کند و دیگران را هم مجبور کند در رابطه با آن‌ها تعریف کنند. این یعنی عاملیت.

محمدتقی کروبی و اردشیر امیرارجمند می‌گویند که تاکنون هیچ‌ یک از مقامات دولتی و حکومتی در ارتباط با حصر و رفع حصر با رهبران محصوران دیدار و گفت‌و‌گویی نداشته‌اند.

محمدتقی کروبی می‌گوید: «وزیر بهداشت و درمان در بیمارستان به دیدن‌شان رفته و برادر آقای روحانی هم یک‌بار در سطح یک خوش‌وبش دوستانه رفته است. وزیر بهداشت به دلیل روحیات خاص خودش و پیگیری‌هایش، دیداری شخصی داشته اما هیچ‌گونه پیام و صحبت و ارتباطی از سوی کسانی که رقم‌زنندگان حصر یا انجام دهندگان آن هستند، تاکنون مطرح نشده است.»

او در ادامه با دفاع از شرکت کردن در انتخابات پیش رو می‌گوید: «اصلاح ساختار نظام جمهوری اسلامی تنها از طریق مشارکت و رأی دادن است. رأی دادن مقدس نیست و به این معنا و مفهوم نیست که اگر پای صندوق رأی رفتیم، مشروعیت به حاکمیت دادیم. اتفاقا بازی در زمین مشروعیت، بازی در زمین حاکمیت است. رأی دادن یک حق و تکلیف شهروندی است. در بسیاری از کشورهای دموکراتیک رأی دادن اجباری است مثل قبرس و استرالیا و .... این‌که ما را می‌گذارند سر دو‌راهی مشروعیت که اگر رأی بدهیم، به حاکمیت و ولایت رأی داده‌ایم و مشروعیت داده‌ایم، از اساس غلط است. رأی دادن یک حق است و اگر ۸۸ رأی نداده بودیم، جنبش سبز شکل نمی‌گرفت.»

به گفته فرزند مهدی کروبی، قهر کردن برای زمانی است که این اهرم کارایی داشته باشد: «سال ۹۰ تحریم کردند و پدر من هم رأی دادن را دست انداخت. من هم مخالف رأی دادن بودم، چون اجرا هم دست یک جریان بود و رأی دادن هیچ تأثیری نداشت. فقط ۱۸ درصد شرکت کردند و قدرت مردم به رخ حاکمیت کشیده شد. یک بخشی از مشکلات دوستان اصلاح‌طلب ما این بود که وقتی در قدرت بودند، مجلس را در اختیار داشتند، قوه مجریه را در اختیار داشتند و ...، حاضر به هیچ‌گونه مکالمه با حاکمیت نبودند. حال که حاکمیت همه‌چیز را از آن‌ها گرفته دوستان‌شان را زندانی کرده و سخت‌ترین شرایط را برای‌شان فراهم کرده، حرف از ورود به حاکمیت می‌زنند. من با این موضوع مخالف نیستم، اما همیشه باید دو طرفه باشد. من از مدافعان رأی دادن هستم اما از مدافعان بازگشت بلافاصله اصلاح‌طلبان به حکومت نیستم چون در شرایط فعلی حکومت نه تنها چنین اجازه‌ای نخواهد داد، بلکه ما را به سمت و سویی خواهد برد که مطالبات‌مان را فراموش کنیم و در این صورت ارتباط‌مان با بدنه اجتماعی قطع می‌شود. ما ضمن پیگیری مطالبات ۸۸ باید شرایطی به حاکمیت تحمیل کنیم که تن به خواسته‌های مردم بدهد.»

او همچنین از نامه تند علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، به شورای نگهبان خبر می‌دهد و می‌گوید: «امروز در شورای نگهبان هم شکاف است و کار به‌ جایی رسیده که رهبر نامه تندی به شورای نگهبان زده که چرا اختلافات درونی‌تان به بیرون درز می‌کند. به این ترتیب ما باید از این شرایط و فضایی که وجود دارد، بهره بگیریم. فضا در درون حکومت یک‌دست نیست و اگر بهره نگیریم، ممکن است فرصتی بهتر از این به‌ دست نیاوریم و نتوانیم از شرایط‌مان استفاده کنیم.

اردشیر امیرارجمند هم با تاکید بر این‌که انتخابات امری مقدس نیست، شرکت کردن یا شرکت نکردن در انتخابات را یک حق می‌خواند و می‌گوید: «ما خیلی شفاف و روشن گفتیم به جهت این‌که فکر می‌کنیم می‌توانیم از این فرصت استفاده کنیم، توان خود را نشان داده و توازن قوا را در صحنه حقیقی قدرت تغییر دهیم. ما مطمئن هستیم در این مرحله دولت اجازه نمی‌دهد در آرا اتفاقی بیفتد. دولت باید موظف باشد درصدها و ارقام را کاملا صحیح اعلام کند. من فکر می‌کنم ما نه باید در گذشته بمانیم و نه باید مواضع‌مان انفعالی و بدون پشتوانه باشد. مواضع ما یک مبانی دارد که در جنبش سبز است. مواضع ما در جهت همان مبانی است.»

او به وعده‌های داوطلبان انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «دیروز آقای عارف قول داده که شجاعانه برای رفع حصر در مجلس فعالیت کند. تمام آن‌هایی هم که آمدند، چنین حرف‌هایی زدند. این هم یک مساله شرطی نیست. نمی‌توانند بگویند که {رفع حصر} به این شرط که فلان و .... هیچ بهانه‌ای وجود ندارد. ۱۰ نفر هم بروند مجلس، موظف هستند در فرصت‌هایی که در مجلس به وجود می‌آید، خواسته‌های مردم را بگویند. یکی از این خواسته‌ها رفع حصر است.