«سهم بومیان بوشهر از سفره نفتی هیچ است»
یک نماینده استان بوشهر در مجلس شورای اسلامی می‌گوید که سیاست‌های وزارت نفت محیط زیست این منطقه را تخریب می‌کند و دستاوردی برای بومیان ندارد.
نماینده کنگان، دیر، جم و عسلویه در مجلس شورای اسلامی می‌گوید که برنامه‌های توسعه وزارت نفت به تخریب محیط زیست و از بین رفتن مشاغل موجود در استان بوشهر منتهی شده است.
سکینه الماسی نماینده کنگان، دیر، جم و عسلویه در مجلس شورای اسلامی صبح چهارشنبه ۱۲ آبان از عملکرد وزارت نفت در استان بوشهر انتقاد کرد.
او گفت که ارابه صنعت نفت و پتروشیمی سفره اشتغال بومیان این منطقه را از بین برده است.
عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی مردم استان بوشهر را از منابع طبیعی این منطقه «بی‌بهره» خواند و افزود: «امروز روستاها، سواحل و آب نیز از بین رفته است».
الماسی وضعیت محیط زیست در استان بوشهر را «بحرانی» و «نگران کننده» دانست. او وزارت نفت را مسئول تخریب محیط زیست استان بوشهر معرفی کرد و از این وزارت‌خانه خواست که «نواقص فعلی را رفع کرده و متعهدانه به جبران خسارت‌ها بپردازد».
نماینده کنگان، دیر، جم و عسلویه «رعایت استاندارهای زیست محیطی در همه پروژه‌های مربوط به صنعت نفت» را یکی دیگر از خواسته‌های ساکنان بوشهر عنوان کرد و گفت: «در مقابل افرادی که ابتدایی‌ترین حقوق مردم را از آن‌ها سلب می‌کنند با همه ابزارهای قانونی ایستادگی می‌کنم.»
الماسی همچنین نرخ بیکاری بالای جوانان بوشهر را «غیرقابل قبول» دانست و افزود: « با وجود بخشنامه‌ها و مصوبات متعدد، اشتغال مردم بومی به معنای واقعی تنها بر روی کاغذ موردتوجه واقع شده است».
نماینده کنگان، دیر، جم و عسلویه از سیاست‌های وزارت نفت در عدم به کارگیری نیروهای بومی در پروژه‌های نفت و گاز انتقاد کرد.
او گفت که «درحالی‌که شعار ما حذف مدیریت اقماری است اما آقایان آبدارچی خود را با پرواز به منطقه می‌آورند».
مرکز آمار ایران در آخرین گزارش وضعیت اشتغال نرخ بیکاری استان بوشهر را ۹.۷ درصد اعلام کرد.
برپایه گزارش مرکز آمار سهم بخش صنعت در اشتغال‌زایی این استان ۲۷.۵ درصد، بخش کشاورزی ۱۳.۳ درصد و خدمات ۵۹.۳ درصد است.
همچنین کمال‌الدین شهریاری نماینده دشتی و تنگستان نرخ بیکاری برخی از شهرستان‌های استان بوشهر را بالای ۱۵ درصد دانسته بود.
نظرها
rahyaft
از طرفی، تداخل مبارزه بر حق مردم- اینجا جنوب ایران- با رویکرد سیاسی و غیر مرتبط، موجب تضعیف مبارزات می شود. برای محیط زیست، قالب انی جی او های محیط زیستی و حدالامکان هماهنگ با دیگر مشابه های داخل در شکل ائتلاف و جبهه و اتحادیه، تا امر محیط زیست جنوب در راستای خوات ملی ایرانیان باشد. بخش مطالبات اقتصادی هم به همین طریق. در این صورت بهانه از حاکمیت گرفته می شود و نمی تواند به بهانه امنیت ملی، خواسته ب رحق مردم محلی سرکوب کند. من به عنوان یک ایران که از منطقه دیگر ایران بوده، مطالبات مردم جنوب بر حق و مهم می دانم و ان را ملی هم می دانم. قطعا توسعه و رفاه مردم جنوب، فاید ارزشمند ملی دارد بخصوص بوشهر که واقعا مردمی وطن دوست و بافرهنگ و خون گرم و مهربان ایرانی داردو احترامی بسیار برای ایشان دارم. حقیتا بوشهری مردمان دوست داشتنی هستند. خیلی بد است این مردم نجیب ایرانی ناراضی باشند.
rahyaft
بخشی از اثرات منفی این مطالبات در طرح شعارها نادرست، ناشی القائات دشمنان ملت ایران است، ولی بخشی هم به کم تجربگی مردم است. من مقایسه می کنم با مردم مشهد. این تجریه چند سال مواجه با مشهدی بوده. من در بوشهر و ان مناطق نیستم و نفعی ندارم ولی خواسته های ان مناطق مبنی اشتغال و رفع محرومیت بر حق است. مردم مشهد داری یک خرده فرهنگ تسهل و مدارای به نسبه بالای هستند. البته منکر برخی معضلات نیستم که جنبه عمومی برای همه ایرانیان با شدت و ضعف است. خرده فرهنگ مشهدی ها در تسهل و مدارا و یک تجربه اجتماعی به نسبه بالغ در پذیرش مهمان و اقامت غریبه ها بر می گردد بهبیش هزار سال وجود حرم امام رضا. این مرکز زیارتی-سیاحتی تاثیرش در نواحی مجاور گذاشته. مرکزی اقتصادی بردور حرمی شده/ جذب مهاجر و کارگر و متخصص غریبه از سایر نقاط چندان موجب نگرانی مشهدی نیست. هر جذب کارگر و سرمایه گذار و مهاجر با خود نیور یکار و اشتغال و قدرت خرید می اورد. گردش مالی حتی حاشیه هیا دور تر مشهد منتفع می کند. بازار بزرگ مصرفی مشهد بر تمام ایران و منطقه اثر دارد! کمی بلند اندیشانه تر بر ماهیت اقتصاد بنگریم. جنوب ایران از اشتغال چند هزار مهاجر اغلب متخصص اسیب نمی بیند. بخل بد است از هر طرف که باشد. دوبی 75 درصدش مهاجر غیر بومی هستند!
rahyaft
اصل درخواست بر حق است. از منظر اقتصاد، صرفه بکارگیری نیروی محلی است. ولی ثروت مشاع - ملی نفت و گاز در منطقه جنوب ایران، یک موهبت طبیعی برای مردم محلی است. لاجرم بخشی از سرمایه گذاری چه در مرحله اکتشاف و پروژه ها و چه در مرحله بهر ه برداری، موجب اشتغال می شود. در واقع هر اشتغال مستقیم پروزه ها از راه و ساختمان تا انتقال و ترانزیت تا تجهیزات و بنا تاسیسات همگی اشتغالزاست. معمولا بربرا یک شغل مستقیم 4 شغل غیر مستقیم می شود. استان 800 هزار نفری بوشهر، قطعا با بهر مندی یک صد هزار شغل در این چند دهه روبرو بوده است. عمده بکارگیری ها نیروهای متخصص هستند. ولی نحوه اعلام اعتارض و عدم اختلاط با اغارض سیاسی یا شعارهای انحرافی، موثر خواهد بود پیگیری مطالبات بر حق مردم. این مطالبات برحق مانند: 1- اشتغال نیروی محلی 2- توجه به محیط زیست 3- استفاده مناسب از ثروت حاصله از منابع مشاع ملی/ این مورد اخر، درک درستی باشد که سوتفاهم ایجاد نکند، درامد نفتی-گازی بسیار بالاست حتی 5 درصد اختصاص سود حاصله معجزه خواهد کرد/ مردم بقیه ایران نیز با درک درست اهمیت منطقه همراهی خواهند کرد/چرا که حفظ امنیت منطقه سود ملی دارد در نتیجه کسب رضایت مردم محلی بخردانه و امری ملی است. رفاه و اسایشمردم محلی، تضمین امنیت ملی ایرانیان است. هر چه به مردم محلی رسیدگی بیشتری شود منافع ملی بیشتر تامین می شود. ولی بایست نقد واقعی و منصفانه باشد. منطقه در هر صورت منتفع بوده ولی ناکافی! ناچیز بوده و لی هیچ هم نبوده/ بایست بیشتر به مردم رسیدگی شود. این امر منفعت دو سیه برا یمردم و عموم ملت ایران دارد.
بنی بشر
از مشکلات مبازرات بر حق مردم محلی، همین کمبود انصاف و نحوه اظهار نظر است. ادعای هیچ برخودار بودن، ان هم در موضع مبارزه مدنی و مسالمت امیز، چندان موثر نخواهد بود. ادعاهای شبه تجزیه طلبانه، برتری جویانه، کمک چندانی به مردم محلی نمی کند. چرا که بایست این خواست های مسالمت امیز از سوی سایر مردم از جمله پایتخت مورد توجه قرار یگرد. توده مردم باقی جاها نیز بایست همراه مردم محل مورد نظر شوند تا اهرم فشار افکار عمومی موثر واقع شود در این فضای اختناق، بی انصافی برخی مردم مناطق جنوب ، باعث تنهایی انها در راه مبارزه خواهد شد. از مشکلات دیگر، الوده شدن به اغراض سیاسی-ایدئلوزیک است مانند پان ... این مسئله در قضایای دریاچه ارومیه بهز یان مبارزه انجامید. القائات دور از واقعیت و عدم درک مسئله مشاعیت اموال-ثروت های عمومی، باعث می شود اکثریت مناطق خارج منطقه با مردم محلی همراهی و همدلی نکنند، ترس از تجزیه و اینکه اکثریت مردم ایران محروم از سواحل و اب و نفت و گاز جنوب شوند، موجب می شود حاکمیت گستاخ تر بر سرکوب مردم محلی شود. مردم محلی و ان دسته مبارازت دمکرات کنش عدالت جو متوجه این نکات باشند.
بنی بشر
هرگز نباید چندان اعتماد کرد بر نظر چند دسته 1- عوامل حکومت بویژه مستبد و فاسد و در نتیجه ظالم! 2- قوم گرایان و فرقه گرایان/که دنبال منافع خود هستند که لزوما تطابقی با مردم سالار یو عدالت و انصاف نیست! 3- عوامل خارجی و مزدورش که دشمن ملت ایران هستند/ اغلب اقوات برخلاف منافع ملی و محلی است! 4- عوام کم اطلاع و کم سواد/ هر چند بخش اصلی خواسته ها برحق است ولی به دللی عوامیت و کم سوادی، نمی توانند اظهار منصفانه و درستی ارائه دهند. این چهار دسته، بنا بر ماهیتشان، هیچگاه منصفانه وقایع و حقایق کامل بیان نمی کنند. معمولا اندکی راستی را با انبوهی دروغ در هم می آمیزند ادعاهای شبه اپوزیسیونی: هیچی از نفت نصیب مردم مناطق نفت خیر نشده! همین ادعا، حجم عظیمی دروغ و البته نکات راست و درستی دارد. واقعیت، نفت منبعی عظیم سودآور و راحت الوصول است. هزینه تولید نفت خام به نسبه باکیفیت در ایران و کشورهای منطقه، یک رانت بزرگ برای حکام تقریبا همگی مستبد و فاسد و در نتیجه ظالم فراهم کرده است. هزینه تولید هر بشکه نفت، بین 7 تا 10 دلار است. حتی نفت 30 دلاری هم سود 300 درصدی را به همراه دارد! بعدست تجارتی به این پرسود و راحتی در جهان باشد! ولی واقعیت اینست اجرا پروژه های نفتی و از اکتشاف تا تولید و توزیع و تبدیل و پالایش، بخودی خود موجب اشتغال و برگشت بخشی از سرمایه نفتی است. هرچه قدر حاکمیت بخیل باشد با زهم این اشتغال و درامد حداقلی است و این یک موهبت طبیعی برای مردم انجاست که مثلا زابلی یا بشاگردی فارسی زبان -شیعه محروم هستند. اینجا فرقی نمی کند ان مناطق از چه قومیت و دین و مذهب و تیره و تبار باشند، بخشی از ثروت بالاخره انجا توزیع می شود / پس ادعای هیچ یک بلوف و مظلم نمایی افراطی است!