ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

پروین اردلان: وقایع تونس نشانگر قدرت نهادهای اجتماعی است

<p>مریم حسین&zwnj;خواه- <span lang="FA" style="font-size: 10pt; line-height: 115%; font-family: &quot;Tahoma&quot;,&quot;sans-serif&quot;;">پروین اردلان، فعال حقوق زنان و برنده جایزه اولاف پالمه وقایع تونس<span style="">&nbsp; </span>را شوک خوبی برای زنان در کشورهای عربی و منطقه از جمله ایران<span style="">&nbsp; </span>دانست و گفت که این تحولات نشانگر قدرت نهادهای اجتماعی برای تغییر است.</span></p> <!--break--> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">وی<span>&nbsp; </span>که از سوی سازمان عفوبین&zwnj;الملل و دانشگاه یو سی دی دابلین به ایرلند دعوت شده بود، اضافه کرد: &laquo;تونس به رغم سرکوب سیاسی، دارای اتحادیه&zwnj;های گسترده کارگری و اتحادیه&zwnj;های زنان است و<span>&nbsp; </span>تغییرات اخیر در تونس<span>&nbsp; </span>شورشی بی&zwnj;پشتوانه فکری و عملی نیست.&raquo;<o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">این فعال جنبش زنان با اشاره به برخی نگرانی&zwnj;ها درباره تکرار تجربه انقلاب ۱۳۵۷ ایران در تونس، بویژه در خصوص وضعیت زنان گفت: &laquo;برخی نگران از رشد بنیادگرایی اسلامی در تونس و تکرار مدل ایران در اعمال تبعیض جنسیتی بر زنان هستند و برخی نگران نفوذ غرب. هر دوی این نگرانی&zwnj;ها قابل تامل است اما شکل سومی هم وجود دارد و آن تاثیرگزاری نهادهای مدنی و جنبش&zwnj;های اجتماعی است که به نظر من تجربه تونس به شکل سوم نزدیک تر است و جزو انقلاب&zwnj;های اجتماعی قرار می&zwnj;گیرد.&raquo;<o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA"><span>&nbsp;</span>وی ادامه داد: &laquo;با وجود اینکه مقاومت زنان ایران علیه خشونت و تلاش شان برای تغییرقوانین برای آنان تحسین برانگیز &zwnj;است، اما تجربه سی ساله زنان ایران از خشونت سیستماتیک در ساختارایدئولوژیک و مردسالار ایران مدل خوبی برای زنان تونسی نبوده که قابل تکرار باشد.&raquo; <o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">پروین اردلان با اشاره به &laquo;حذف و نادیده ماندن زنان&raquo; در دو انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی تاکید کرد: &laquo;زنان ایرانی برای تغییر وضعیت شان مدام در حال مبارزه از یک سو و<span>&nbsp; </span>سرکوب از سوی دیگر بوده&zwnj;اند.&raquo;<o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">به گفته او: &laquo;با وجود فشار و خشونت&zwnj;های<span>&nbsp; </span>سیاسی، اجتماعی و جنسیتی، مقاومت تدریجی زنان<span>&nbsp; </span>که به صورت فردی<span>&nbsp; </span>و جمعی، برای کسب حقوق و آزادی&zwnj;های فردی، اجتماعی و سیاسی اعمال می&zwnj;شود، جنبش زنان ایران را به صدای متکثری<span>&nbsp; </span>از افراد، گروه&zwnj;ها، کمپین&zwnj;ها و ائتلاف&zwnj;هایی بدل کرده&zwnj; که<span>&nbsp; </span>درون و بیرون مرز&zwnj;های جغرافیایی فعال اند و<span>&nbsp;&nbsp; </span>منتقد و مداخله گر کلیه مناسبات نابرابر جنسیتی در جامعه هستند.&raquo;<o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">وی با اشاره<span>&nbsp; </span>به تجربه کمپین یک میلیون امضا و الهام گرفتن آن از جنبش زنان در مراکش گفت: &laquo;اکنون جنبش&zwnj;های زنان در سراسر جهان<span>&nbsp; </span>نه تنها از یکدیگر الگومی گیرند بلکه در همصدایی با خواهرانشان صدای قدرت بخش شان را در همبستگی و حمایت از یکدیگر افزایش دهند.&raquo;<o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">این فعال حقوق زنان با بیان اینکه در حال حاضر زنان تونس از پشتوانه فکری و تجربی قوی در درون و هم همبستگی<span>&nbsp; </span>زنانه در سطح جهانی برخوردارند، ادامه داد: &laquo;سی سال<span>&nbsp; </span>پیش نیز زنان ایرانی<span>&nbsp; </span>با برگزاری تظاهراتی گسترده اعلام کردند که نمی&zwnj;خواهند به عقب برگردند اما صدای آنان در میان شور انقلابی گروه&zwnj;های سیاسی و ایدئولوژیک و زن&zwnj;ستیز در جامعه سرکوب شد، اما اکنون تلاش جنبش&zwnj;های زنان در سراسر جهان هم&zwnj;صدایی آنان را در تقویت کرده و<span>&nbsp; </span>مطالبات شان در حال گسترش است و اتفاقات تونس نمونه&zwnj;ای از آن است.&raquo; <o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">پروین اردلان با اشاره به فراخوان تظاهرات زنان تونسی که قرار است روز ۲۹ ژانویه برگزار شود، اظهار امیدواری کرد که<span>&nbsp; </span>مداخله زنان تونسی<span>&nbsp; </span>در شکل گیری نهادهای حقوقی، سیاسی، اجتماعی، به پیشبرد یک راهبرد سیاست زنانه برای شکل دادن به ساختاری دموکراتیک در جامعه کنونی و آینده تونس بیانجامد. <o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">از دیدگاه وی موفقیت آنان در این عرصه امیدبخش زنان در سایر کشورهاست و همین امر ما را بر آن می&zwnj;دارد که نسبت به این موضوع بی تفاوت نباشیم و همراه شویم.<o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">این فعال حقوق زنان اظهار داشت: &laquo;تجربیات جهانی جنبش&zwnj;های اجتماعی در کشورهای مختلف<span>&nbsp; </span>بر یکدیگر<span>&nbsp; </span>تاثیر می&zwnj;گذارد و جنبش&zwnj;های زنان<span>&nbsp; </span>بسیاری از این آموخته&zwnj;ها را به کار می&zwnj;بندند بسته&zwnj;اند.&raquo;<o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">وی افزود: &laquo;در حالیکه دولت&zwnj;های تمامیت خواه و دیکتاتور برای اعمال فشار و سرکوب مردم و نهادهای مدنی و سیاسی خود از یکدیگر الگو می&zwnj;گیرند چرا نباید جنبش&zwnj;ها و نهادهای مدنی چون جنبش&zwnj;های زنان در قدرت بخشی صدایشان و مقاومت و مبارزه برای خواسته هایشان از هم الگو نگیرند ؟&raquo; <o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><b><span lang="FA"><o p="">&nbsp;</o></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><b><span lang="FA">اعدام&zwnj;های گسترده در ایران، نشانه ترس حاکمیت از اعتراضات مردمی<o p=""></o></span></b></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">پروین اردلان در دیدار با اعضای سازمان عفو بین الملل ایرلند نیز به بیان شرایط کنونی فعالان و نهادهای مدنی در ایران پرداخت و گفت: &laquo;روز به روز با سرکوب و اعمال خشونت بیشتر فعالان مدنی و سیاسی مواجه هستیم و اعدام<span>&nbsp; </span>بیش از ۵۰ نفر طی ۲۰ روز از شدت&zwnj;گیری خشونت دولتی و افزایش نظامی&zwnj;گری در داخل ایران حکایت می&zwnj;کند.&raquo;<o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">وی گفت که صدور احکام حداکثری اعدام<span>&nbsp; </span>تلاشی برای منفعل و مایوس کردن جامعه&zwnj;است اما در سوی دیگر نشانه&zwnj;ای از مقاومت جامعه نیز هست. <o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">به گفته این فعال مدنی: &laquo;استراتژی حاکمیت ایران از تحمل حداقلی فعالان مدنی و سیاسی به سرکوب حداکثری و صدور و اجرای مجازات&zwnj;های جداکثری تغییر یافته&zwnj; است که این مسئله هم نشانه&zwnj;ای از تلاش دولت برای گسترش ارعاب در جامعه&zwnj; است و هم نشانه&zwnj;ای از واهمه<span>&nbsp; </span>آنها از هر گونه حرکت اجتماعی و سیاسی انتقاد گر در جامعه.&raquo;<o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA"><span>&nbsp;</span>وی صدور احکام و اجرای فوری اعدام، حکم صادر شده علیه وکلای حقوق بشر و فعالان حقوق زن چون نسرین ستوده، سرکوب فعالان دانشجویی چون بهاره هدایت و اجرای اعدام&zwnj;های پی در پی را نمونه&zwnj;ای از تغییر این استراتژی خواند.<o p=""></o></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL">&nbsp;</p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA">پروین اردلان با مهم دانستن تلاش&zwnj;های سازمان&zwnj;های حقوق بشری همچون عفو بین الملل بر روی پرونده افرادی که در معرض اعدام قرار دارند، گفت:&laquo;اکنون با بالا رفتن آمار اعدام، فعالیت گسترده تری که<span>&nbsp; </span>اعتراض به<span>&nbsp; </span>کلیت مسئله اعدام را<span>&nbsp; </span>مورد توجه قرار دهد، نیز ضرورت دارد و این مسئله در رابطه با موارد دیگر نقض حقوق بشر همچون تبعید زندانیان سیاسی، صدور حکم&zwnj;های حداکثری، بازداشت<span>&nbsp; </span>وکلا و.... نیز صدق می&zwnj;کند.&raquo;<o p=""></o></span><span lang="FA"><o p=""></o></span></p>

مریم حسین‌خواه- پروین اردلان، فعال حقوق زنان و برنده جایزه اولاف پالمه وقایع تونس  را شوک خوبی برای زنان در کشورهای عربی و منطقه از جمله ایران  دانست و گفت که این تحولات نشانگر قدرت نهادهای اجتماعی برای تغییر است.

وی  که از سوی سازمان عفوبین‌الملل و دانشگاه یو سی دی دابلین به ایرلند دعوت شده بود، اضافه کرد: «تونس به رغم سرکوب سیاسی، دارای اتحادیه‌های گسترده کارگری و اتحادیه‌های زنان است و  تغییرات اخیر در تونس  شورشی بی‌پشتوانه فکری و عملی نیست.»

این فعال جنبش زنان با اشاره به برخی نگرانی‌ها درباره تکرار تجربه انقلاب ۱۳۵۷ ایران در تونس، بویژه در خصوص وضعیت زنان گفت: «برخی نگران از رشد بنیادگرایی اسلامی در تونس و تکرار مدل ایران در اعمال تبعیض جنسیتی بر زنان هستند و برخی نگران نفوذ غرب. هر دوی این نگرانی‌ها قابل تامل است اما شکل سومی هم وجود دارد و آن تاثیرگزاری نهادهای مدنی و جنبش‌های اجتماعی است که به نظر من تجربه تونس به شکل سوم نزدیک تر است و جزو انقلاب‌های اجتماعی قرار می‌گیرد.»

 وی ادامه داد: «با وجود اینکه مقاومت زنان ایران علیه خشونت و تلاش شان برای تغییرقوانین برای آنان تحسین برانگیز ‌است، اما تجربه سی ساله زنان ایران از خشونت سیستماتیک در ساختارایدئولوژیک و مردسالار ایران مدل خوبی برای زنان تونسی نبوده که قابل تکرار باشد.»

پروین اردلان با اشاره به «حذف و نادیده ماندن زنان» در دو انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی تاکید کرد: «زنان ایرانی برای تغییر وضعیت شان مدام در حال مبارزه از یک سو و  سرکوب از سوی دیگر بوده‌اند.»

به گفته او: «با وجود فشار و خشونت‌های  سیاسی، اجتماعی و جنسیتی، مقاومت تدریجی زنان  که به صورت فردی  و جمعی، برای کسب حقوق و آزادی‌های فردی، اجتماعی و سیاسی اعمال می‌شود، جنبش زنان ایران را به صدای متکثری  از افراد، گروه‌ها، کمپین‌ها و ائتلاف‌هایی بدل کرده‌ که  درون و بیرون مرز‌های جغرافیایی فعال اند و   منتقد و مداخله گر کلیه مناسبات نابرابر جنسیتی در جامعه هستند.»

وی با اشاره  به تجربه کمپین یک میلیون امضا و الهام گرفتن آن از جنبش زنان در مراکش گفت: «اکنون جنبش‌های زنان در سراسر جهان  نه تنها از یکدیگر الگومی گیرند بلکه در همصدایی با خواهرانشان صدای قدرت بخش شان را در همبستگی و حمایت از یکدیگر افزایش دهند.»

این فعال حقوق زنان با بیان اینکه در حال حاضر زنان تونس از پشتوانه فکری و تجربی قوی در درون و هم همبستگی  زنانه در سطح جهانی برخوردارند، ادامه داد: «سی سال  پیش نیز زنان ایرانی  با برگزاری تظاهراتی گسترده اعلام کردند که نمی‌خواهند به عقب برگردند اما صدای آنان در میان شور انقلابی گروه‌های سیاسی و ایدئولوژیک و زن‌ستیز در جامعه سرکوب شد، اما اکنون تلاش جنبش‌های زنان در سراسر جهان هم‌صدایی آنان را در تقویت کرده و  مطالبات شان در حال گسترش است و اتفاقات تونس نمونه‌ای از آن است.»

پروین اردلان با اشاره به فراخوان تظاهرات زنان تونسی که قرار است روز ۲۹ ژانویه برگزار شود، اظهار امیدواری کرد که  مداخله زنان تونسی  در شکل گیری نهادهای حقوقی، سیاسی، اجتماعی، به پیشبرد یک راهبرد سیاست زنانه برای شکل دادن به ساختاری دموکراتیک در جامعه کنونی و آینده تونس بیانجامد.

از دیدگاه وی موفقیت آنان در این عرصه امیدبخش زنان در سایر کشورهاست و همین امر ما را بر آن می‌دارد که نسبت به این موضوع بی تفاوت نباشیم و همراه شویم.

این فعال حقوق زنان اظهار داشت: «تجربیات جهانی جنبش‌های اجتماعی در کشورهای مختلف  بر یکدیگر  تاثیر می‌گذارد و جنبش‌های زنان  بسیاری از این آموخته‌ها را به کار می‌بندند بسته‌اند.»

وی افزود: «در حالیکه دولت‌های تمامیت خواه و دیکتاتور برای اعمال فشار و سرکوب مردم و نهادهای مدنی و سیاسی خود از یکدیگر الگو می‌گیرند چرا نباید جنبش‌ها و نهادهای مدنی چون جنبش‌های زنان در قدرت بخشی صدایشان و مقاومت و مبارزه برای خواسته هایشان از هم الگو نگیرند ؟»

 

اعدام‌های گسترده در ایران، نشانه ترس حاکمیت از اعتراضات مردمی

پروین اردلان در دیدار با اعضای سازمان عفو بین الملل ایرلند نیز به بیان شرایط کنونی فعالان و نهادهای مدنی در ایران پرداخت و گفت: «روز به روز با سرکوب و اعمال خشونت بیشتر فعالان مدنی و سیاسی مواجه هستیم و اعدام  بیش از ۵۰ نفر طی ۲۰ روز از شدت‌گیری خشونت دولتی و افزایش نظامی‌گری در داخل ایران حکایت می‌کند.»

وی گفت که صدور احکام حداکثری اعدام  تلاشی برای منفعل و مایوس کردن جامعه‌است اما در سوی دیگر نشانه‌ای از مقاومت جامعه نیز هست.

به گفته این فعال مدنی: «استراتژی حاکمیت ایران از تحمل حداقلی فعالان مدنی و سیاسی به سرکوب حداکثری و صدور و اجرای مجازات‌های جداکثری تغییر یافته‌ است که این مسئله هم نشانه‌ای از تلاش دولت برای گسترش ارعاب در جامعه‌ است و هم نشانه‌ای از واهمه  آنها از هر گونه حرکت اجتماعی و سیاسی انتقاد گر در جامعه.»

 وی صدور احکام و اجرای فوری اعدام، حکم صادر شده علیه وکلای حقوق بشر و فعالان حقوق زن چون نسرین ستوده، سرکوب فعالان دانشجویی چون بهاره هدایت و اجرای اعدام‌های پی در پی را نمونه‌ای از تغییر این استراتژی خواند.

پروین اردلان با مهم دانستن تلاش‌های سازمان‌های حقوق بشری همچون عفو بین الملل بر روی پرونده افرادی که در معرض اعدام قرار دارند، گفت:«اکنون با بالا رفتن آمار اعدام، فعالیت گسترده تری که  اعتراض به  کلیت مسئله اعدام را  مورد توجه قرار دهد، نیز ضرورت دارد و این مسئله در رابطه با موارد دیگر نقض حقوق بشر همچون تبعید زندانیان سیاسی، صدور حکم‌های حداکثری، بازداشت  وکلا و.... نیز صدق می‌کند.»

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • کاربر مهمان

    <p>درسته اتفاقن بحث سر این بود که نهادهای مدنی و تشکلات بسیار ضعیف شده بودند</p>

  • سعید سلطانپور

    <p>خیلی خوب بود خانم اردلان توضیح بیشتری در مورد اینکه قیام مردم تونس نتیجه نهادهای مدنی بود را توضیح می دادند.تحلیلگران عربی اشنا به تونس چنین نظریه را نداده اند /</p>

  • shahrokh

    <p>تحولات تونس و مصر نشانگر ، طرحهای جدید صاحبان قدرت است . زود قضاوت کردید ، کمی صبور باشید تا از اب و رنگ بیفتد و چهرء واقعی خود را نشان بدهد . هنوز تعادل ، بر ابزارهای قدرت حاکم نشده است که وقایع بنفع مردم رقم بخورد . هر فرد جدید و بی اطلاع ، فرصت مناسب برای سوءاستفاده مکاران کهنه کار که ریشه در ساختار فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی ، دوانده اند ، خواهد بود . تعویض مهره به معنی تغییر ساختار و استقرار عدالت نیست . و تا زمانیکه تعادل باوری در جان و روان مردم امال و ارزو نشود ، هیچ تحولی بنفع انان تمام نخواهد شد .</p>

  • شقایق کمالی

    <p>از خانم اردلان می پرسم اطلاعات خود را در باره نهادهای مدنی و جنبش های اجتماعی در تونس از کجا دارند؟؟؟ با کدام اطمینان ایشان از نهادهای مدنی و جنبش های اجتماعی در یک کشور دیکتاتوری مثل تونس صحبت میکنند؟؟؟</p>