موسیقی پرشور رحمانینوف
<p>محمود خوشنام- در جهان پهناور موسیقی، آهنگ‌‏سازانی را می‏‌توان یافت که اگرچه زیر تأثیر نوآوری‏‌های زمانه قرار نگرفته و راه خود را رفته‏‌اند، ولی با این وجود به موفقیت‏‌های چشم‏‌گیری دست یافته‏‌اند. یعنی هم ناقدان سختگیر هنری آن‏‌ها را ستوده‏‌اند و هم جمع شنوندگان، مجذوب آفریده‏‌های آن‏‌ها شده‏‌اند.</p> <!--break--> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110125_Jonge_mosighi_30_Rachmaninov_Zoya_Sabet.mp3"><img height="31" width="273" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon.jpg" alt="" /></a></p> <p><br /> سرگی راحمانینوف، موسیقی‌‏دان روسی را می‏‌توان از جمله‏‌ی این آهنگسازان به‏‌شمار آورد. دوره‏‌ی باروری راحمانینوف، دوره‏‌ی سربلندی موسیقی مدرن در اروپاست. دوره‏‌ی دبوسی و رابل در فرانسه و وبرن و شونبرگ در آلمان و اتریش است.</p> <p><br /> راحمانینوف ولی نه به سوی مدرنیته‏‌ی غربی روی آورد و نه از ناسیونالیست‏‌های روسی، یعنی گروه پنج نفری تبعیت کرد. چیزی نزدیک به نبوغ بود که او را در میدان رقابت‏‌ها بالا کشید و موسیقی پرشور او را تشخص بخشید.</p> <p><br /> با این همه، تأثیر چایکوفسکی را در جای‌‏جای موسیقی او می‏‌توان یافت. راحمانینوف در سال ۱۸۷۳، در شهر نوکروک در روسیه زاده شد و موسیقی را در کنسرواتوار مسکو آموخت. در ۱۹ سالگی، اپرایی به نام «آلکو» آفرید و از کنسرواتوار به خاطر آن، مدال طلا گرفت. پس از آن، در سفرهایی که به سراسر روسیه داشت، خود را به عنوان یک پیانیست و آهنگ‏‌ساز پرقریحه به مردم شناسانید.<br /> </p> <p>رحمانینوف، با درگیر شدن انقلاب اکتبر، روسیه را ترک کرد و یک سالی را در کشورهای اسکاندیناوی به‏‌سر برد. سپس مدتی مقیم سوییس شد و سرانجام در سال ۱۹۳۵، برای همیشه به آمریکا مهاجرت کرد و عاقبت در ۲۸ مارس ۱۹۴۳، در بورلی‏‌هیلس، در ایالت کالیفرنیا درگذشت.</p> <p><br /> از راحمانینوف، دو سونات، سه اپرا، سه کنسرتوی پیانو، سه سمفونی، ۲۴ پرلود، چند راپسودی و مقادیر بی‏شماری ترانه به‏جای مانده است.</p> <p><br /> از میان آثار او، سمفونی دوم و کنسرتو پیانوی شماره‏ی دو شهرتی افزون‏تر یافته است. به تکه‏ای از همین کنسرتوی شماره‏ی دو پیانو از راحمانینوف گوش می‏سپاریم:</p> <p><br /> <a href="http://www.youtube.com/watch?v=4Ud_wGMXRnQ"><strong>[کنسرتوی شماره‌ی دو پیانو از رحمانینوف]</strong></a></p> <p> </p> <p>در سال‏های پس از انقلاب، بازخوانی ترانه‏های ممنوعه‏ی قدیمی، رواج بسیار یافت و خوانندگان زن و مردی، از این راه به شهرت رسیدند. از جمله زویا ثابت، خواننده‏ی مقیم کالیفرنیا، در این راه موفقیت‏های بسیار پیدا کرد.</p> <p><br /> در رپرتوار زویا همه‏‌جور کاری پیدا می‌‏شود؛ از تصنیف‏‌های سنتی گرفته تا ترانه‏‌های روستایی، عامیانه و پاپ ایرانی و حتی ترانه‏‌هایی از سرزمین‏‌های همجوار.</p> <p><br /> زویا ترانه‏‌های آذربایجانی، از جمله قطعاتی از فکرت امیروف و عزیز حاجی بیگ‌‏اف را نیز بازخوانی کرده است. آهنگ‏‌سازانی که در ایران نیز هواخواهانی دارند. «شور» امیروف و «مشتی‏عباد» حاجی‏‌بیگ‏‌اف را همه‏‌ی ایرانیان می‏‌شناسند.</p> <p><br /> زویا ثابت که زاده‌‏ی گیلان است، از جمله آهنگ «سن‏‌سیز» از حاجی بیگ‏‌اف را خوانده است، با همان لحن و لهجه‏‌ای که باید.</p>
محمود خوشنام- در جهان پهناور موسیقی، آهنگسازانی را میتوان یافت که اگرچه زیر تأثیر نوآوریهای زمانه قرار نگرفته و راه خود را رفتهاند، ولی با این وجود به موفقیتهای چشمگیری دست یافتهاند. یعنی هم ناقدان سختگیر هنری آنها را ستودهاند و هم جمع شنوندگان، مجذوب آفریدههای آنها شدهاند.
سرگی راحمانینوف، موسیقیدان روسی را میتوان از جملهی این آهنگسازان بهشمار آورد. دورهی باروری راحمانینوف، دورهی سربلندی موسیقی مدرن در اروپاست. دورهی دبوسی و رابل در فرانسه و وبرن و شونبرگ در آلمان و اتریش است.
راحمانینوف ولی نه به سوی مدرنیتهی غربی روی آورد و نه از ناسیونالیستهای روسی، یعنی گروه پنج نفری تبعیت کرد. چیزی نزدیک به نبوغ بود که او را در میدان رقابتها بالا کشید و موسیقی پرشور او را تشخص بخشید.
با این همه، تأثیر چایکوفسکی را در جایجای موسیقی او میتوان یافت. راحمانینوف در سال ۱۸۷۳، در شهر نوکروک در روسیه زاده شد و موسیقی را در کنسرواتوار مسکو آموخت. در ۱۹ سالگی، اپرایی به نام «آلکو» آفرید و از کنسرواتوار به خاطر آن، مدال طلا گرفت. پس از آن، در سفرهایی که به سراسر روسیه داشت، خود را به عنوان یک پیانیست و آهنگساز پرقریحه به مردم شناسانید.
رحمانینوف، با درگیر شدن انقلاب اکتبر، روسیه را ترک کرد و یک سالی را در کشورهای اسکاندیناوی بهسر برد. سپس مدتی مقیم سوییس شد و سرانجام در سال ۱۹۳۵، برای همیشه به آمریکا مهاجرت کرد و عاقبت در ۲۸ مارس ۱۹۴۳، در بورلیهیلس، در ایالت کالیفرنیا درگذشت.
از راحمانینوف، دو سونات، سه اپرا، سه کنسرتوی پیانو، سه سمفونی، ۲۴ پرلود، چند راپسودی و مقادیر بیشماری ترانه بهجای مانده است.
از میان آثار او، سمفونی دوم و کنسرتو پیانوی شمارهی دو شهرتی افزونتر یافته است. به تکهای از همین کنسرتوی شمارهی دو پیانو از راحمانینوف گوش میسپاریم:
در سالهای پس از انقلاب، بازخوانی ترانههای ممنوعهی قدیمی، رواج بسیار یافت و خوانندگان زن و مردی، از این راه به شهرت رسیدند. از جمله زویا ثابت، خوانندهی مقیم کالیفرنیا، در این راه موفقیتهای بسیار پیدا کرد.
در رپرتوار زویا همهجور کاری پیدا میشود؛ از تصنیفهای سنتی گرفته تا ترانههای روستایی، عامیانه و پاپ ایرانی و حتی ترانههایی از سرزمینهای همجوار.
زویا ترانههای آذربایجانی، از جمله قطعاتی از فکرت امیروف و عزیز حاجی بیگاف را نیز بازخوانی کرده است. آهنگسازانی که در ایران نیز هواخواهانی دارند. «شور» امیروف و «مشتیعباد» حاجیبیگاف را همهی ایرانیان میشناسند.
زویا ثابت که زادهی گیلان است، از جمله آهنگ «سنسیز» از حاجی بیگاف را خوانده است، با همان لحن و لهجهای که باید.
نظرها
نظری وجود ندارد.