ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

سینما و غار افلاطون

<p>اکبر فلاح&zwnj;زاده- تا نیمه قرن نوزدهم جایی که امروز هالیوود است، پرنده پر نمی&zwnj;زد. سال۱۸۵۳ یکی آنجا کنار چند درخت یک کلبه ساخت. سیزده سال بعد خانواده&zwnj;ای از اکلاهاما در آنجا سکنی گزید و بنا کرد به فروش زمین و خانه&zwnj;سازی. سال ۱۹۰۰ پانصد نفر آنجا زندگی می&zwnj;کردند و هنوز امکانات شهری نداشتند و تازه ده سال بعد که به لس&zwnj;آنجلس وصل شدند، صاحب آب آشامیدنی هم شدند. آب، آبادانی آورد و کم کم جمعیت منطقه زیاد شد.</p> <!--break--> <p><br /> گریفیث فیلم&zwnj;ساز معروف آمریکایی هم در همین زمان (۱۹۱۰) با بازیگرانش از جمله مری پیکفورد توسط شرکتی به نام بیوگراف از نیویورک به این منطقه فرستاده شد تا فیلم&zwnj;برداری کند. آن&zwnj;ها چند ماهی ماندند و فیلم&zwnj;برداری کردند. از جمله فیلمی به نام &laquo;کالیفرنیای قدیمی&raquo; در مورد زندگی در بخش اشغال شده کالیفرنیا به دست مکزیکی&zwnj;ها در قرن نوزدهم ساختند. این نخستین فیلم هالیوود محسوب می&zwnj;شود. سال بعد شخصی به نام دیوید نستور یک استودیوی فیلم&zwnj;سازی آنجا ساخت. چند ماه بعد ۱۵ استودیوی دیگر هم کنارش سبز شدند و کم کم پای گروه&zwnj;های فیلم از نیویورک و سایر مناطق به آنجا باز شد. علت این بود که چشم مردم به چیزی به اسم فیلم باز شده بود و همه کنجکاو بودند تصاویر متحرک ببینند و کار فیلم رفته رفته سکه می&zwnj;شد و هالیوود سریع رشد می&zwnj;کرد، طوری که تا قبل از جنگ جهانی اول به پایتخت سینمایی جهان تبدیل شد. اما پیدایش فیلم خیلی قبل از پیدایش هالیوود بود.</p> <p><br /> <strong>پیدایش فیلم</strong></p> <p><br /> <img hspace="8" height="173" align="left" width="231" vspace="8" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/casablanca02_1.jpg" alt="" />دو قرن قبل&zwnj;تر چیزی به اسم جعبه جادو درست شده بود که نور از طریق یک سوراخ یا یک لنز در بیرون آن وارونه روی یک سطح صاف نمایش داده می&zwnj;شد و به اصطلاح عکس می&zwnj;گرفت. اما صد و اندی سال گذشت تا این عکس بتواند به حرکت درآید. ادوارد مویبریج در سال ۱۸۷۸ در انگلیس موفق شد این دستگاه را بسازد. او با ۲۴ دوربین عکس&zwnj;های متوالی و تقریبأ همزمان از حرکت یک اسب گرفت. فاصله عکس&zwnj;ها از همدیگر بسیار ناچیز بود. حالا دیگر کافی بود عکس&zwnj;ها دنبال هم حرکت کنند تا اسب در حال حرکت دیده شود. این تحولی عظیم بود و به سرعت دستگاه&zwnj;های مشابه در جاهای دیگر، از جمله کینتوسکوپ توسط ادیسون ساخته شد. ده سال بعد در سال ۱۸۹۵ برادران لومیر با دستگاه سینماتوگراف&zwnj;شان در گراند هتل پاریس فیلم&zwnj;های کوتاه مستند و کمدی به مردم مشتاق نشان دادند. &laquo;خروج کارگران از کارخانه&raquo; و &laquo;ورود قطار به ایستگاه&raquo; از جمله این فیلم&zwnj;ها بودند.</p> <p><br /> گذشته از فرار از مالیات و خلاص شدن از انحصار فیلم&zwnj;سازی در نیویورک، هوای خوب کالیفرنیا و داشتن نور کافی در روز هم از دلایلی بود که منطقه&zwnj;ی هالیوود برای فیلم&zwnj;سازی مناسب تشخیص داده شد. در آن زمان فیلم&zwnj;برداری عمدتاً در هوای آزاد انجام می&zwnj;شد، چون هنوز پروژکتور مناسبی وجود نداشت و سقف استودیو هم شیشه&zwnj;ای بود تا نور به داخل بتابد. در سال&zwnj;های نخست فیلم&zwnj;ها ناطق نبود. موسیقی فیلم به طور زنده توسط ارکستر اجرا می&zwnj;شد و گاهی یک گوینده یا مفسر در سالن جایی که لازم بود ماجرای صحنه&zwnj;ای از فیلم را که تماشاگران می&zwnj;دیدند، با صدای بلند شرح می&zwnj;داد.</p> <p><br /> <strong>کافکا و عشق به سینما</strong></p> <p><br /> علی&zwnj;رغم این نواقص و کمبود&zwnj;ها، سینما که هنرهای دیگر را در خود جمع آورده بود، نه فقط مرکز تجمع و سرگرمی، که مرکز تولید رؤیا بود و عاشقان فراوانی داشت. یکی از این عاشقان کافکای جوان بود. او سال ۱۹۱۰جایی یادداشت کرده است: &laquo;رفته بودم سینما. گریستم.&raquo;. او همچنین جای دیگری در یادداشت&zwnj;هایش از حیرت و هیجان مردم در موقع تماشای فیلم کوتاه &laquo;ورود قطار به ایستگاه&raquo; اثر برادران لومیر نوشته است. مردمی که نخستین بار این صحنه را می&zwnj;دیدند، جیغ می&zwnj;زدند و بعضی از سالن می&zwnj;گریختند، مبادا قطار از پرده بیرون بیاید و به آن&zwnj;ها بخورد. این میزان شور و شوق به سینما به علت نو و شگفت&zwnj;آور بودن هنر هفتم البته طبیعی بود. اما شور و شوق به فیلم فقط به سال&zwnj;های نخست محدود نماند و سال&zwnj;های سال ادامه یافت. فیلم معروف &laquo;سینما پارادیزو&raquo; به کارگردانی جوزپه تورناتوره مثال خوبی برای نشان دادن عشق مردم به سینماست.</p> <p><br /> <strong>تمثیل غار افلاطون</strong></p> <p><br /> <img hspace="8" height="178" align="right" width="231" vspace="8" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/der_pate.jpg" alt="" />سینما چیزی مانند تمثیل افلاطونی (تمثیل غار) بود که افلاطون در کتاب &laquo;جمهور&raquo; آن را جهت تمایز بین ذهن و عین و تفاوت عالم محسوس و عالم معنی شرح می&zwnj;دهد و اشاره&zwnj;اش به در بند بودن انسان&zwnj;ها در عقاید و محسوسات خودشان است: عده&zwnj;ای در حالی که در یک غار به همدیگر زنجیر شده&zwnj;اند، روبروی دیواری که بر روی آن پرده&zwnj;ی سفیدی قرار دارد، نشسته&zwnj;اند. آن&zwnj;ها فقط به پرده نگاه می&zwnj;کنند. در پشت سر این افراد آتشی روشن است و در پشت این آتش هم مجسمه&zwnj;هایی قرار دارند که هنگام حرکت سایه&zwnj;ی آن&zwnj;ها به روی دیوار می&zwnj;افتد. در این میان زنجیر از پای یکی از این افراد زندانی باز می&zwnj;شود واو برمی&zwnj;گردد پشت سر خود مجسمه&zwnj;ها را می&zwnj;بیند و شگفت&zwnj;زده از غار بیرون می&zwnj;رود. اوبیرون غار متوجه می&zwnj;شود که حقیقت چیزی جز آن است که در داخل غار تاریک بر پرده دیده است. برای روشن کردن دیگران به داخل غار برمی&zwnj;گردد، اما هر چه سعی می&zwnj;کند دیگران را به حقیقتی که به آن دست یافته، آگاه کند، موفق نمی&zwnj;شود و آنان حرف وی را دروغ می&zwnj;پندارند.</p> <p><br /> این تمثیل پیش از آنکه بر دروغ بودن فیلم تأکید کند، عشق مردم به سینما را نشان می&zwnj;دهد. اصولاً اساس فیلم به&zwnj;عنوان یک حقه&zwnj;ی هنری بر دروغ است. اما دروغ بودن فیلم به معنی بی&zwnj;اعتبار بودن نیست. کمک سینما به رشد فرهنگ غیر قابل انکار است.</p> <p><br /> <strong>اوج و فرود هالیوود</strong></p> <p><br /> جنگ جهانی اول که باعث رکود صنعت فیلم در اروپا شد، هالیوود را یکه&zwnj;تاز میدان فیلم&zwnj;سازی جهان کرد. هالیوود نه فقط مرکز ساخت بزرگ&zwnj;ترین فیلم&zwnj;های جهان، که صاحب انحصاری استودیو&zwnj;ها و شرکت&zwnj;های عظیم فیلم&zwnj;سازی شد. تا سال&zwnj;ها هر کس در آمریکا قصد فیلم&zwnj;سازی داشت می&zwnj;بایست از شرکت&zwnj;های انحصارگر هالیوود مجوز دریافت می&zwnj;کرد و بابت آن مبلغ هنگفتی پول می&zwnj;پرداخت. هالیوود به همه جای دنیا فیلم صادر می&zwnj;کرد. در بسیاری از موارد صدور فیلم حتی بیش از نیاز و میزان کشش مصرفی کشور&zwnj;ها بود. سال ۱۹۲۵ هالیوود ۱۲۰۰ فیلم از محصولاتش را به اتریش صادر کرد، هر چند که کشش سینماهای اتریش در آن زمان بیش از ۳۵۰ فیلم در سال نبود. عرضه&zwnj;ی زیاد فیلم سبب ارزانی آن شد.</p> <p><br /> در سال&zwnj;های جنگ جهانی دوم بسیاری از هنرمندان و فیلم&zwnj;سازان اروپایی به آمریکا مهاجرت کردند و به رشد کیفی فیلم در آمریکا کمک کردند. ظهور نئورئالیسم در ایتالیا و یک دهه بعد از آن پیدایش سینمای موج نوی فرانسه مقابل هجوم اقتصادی و فرهنگی هالیوود ایستاد و به نوبه&zwnj;ی خود بر روند کیفی سینمای آمریکا اثر گذاشت. رفته رفته از نفوذ هالیوود کاسته شد و نسل نوین فیلم&zwnj;سازان آمریکا (کسانی چون اسکورسیسی، استیون اسپیلبرگ، فرانسیس فورد کاپولا و رابرت آلتمن) از یک سو تحت تأثیر سینمای اریک رومر، کلود شابرول، فرانسوا تروفو و ژان لوک گدار، و از سوی دیگر در اثر سرخوردگی ناشی از جنگ ویتنام فیلم&zwnj;های تازه با دید تازه ساختند و در آن&zwnj;ها به تابو&zwnj;های اجتماعی حمله کردند. هالیوود به نوبه&zwnj;ی خود کوشید با سرمایه&zwnj;گذاری در ابزارهای جدید تکنیکی، بهبود جلوه&zwnj;ای ویژه، ساختن سالن&zwnj;های عظیم سینمایی، امکان دیدن فیلم&zwnj;ها با عینک مخصوص و امثال آن سیطره&zwnj;ی خود را حفظ کند. اما گسترش تلویزیون، و پس از آن همه گیر شدن اینترنت و رواج وسایل و امکانات تفریحی دیگر از یک طرف، و گسترش فیلم&zwnj;سازی در کشورهای مختلف، فیلم&zwnj;سازی را از انحصار هالیوود درآورد.</p> <p><br /> <img hspace="8" height="184" align="left" width="230" vspace="8" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/likehot_m.jpg" alt="" />در اثر بحران اقتصاد جهانی استودیوی عظیمی مانند متروگلدن مایر در آستانه&zwnj;ی ورشکستگی قرلار گرفته و باقی استودیو&zwnj;ها نیز وضع بهتری ندارند و به سرمایه&zwnj;گذاران هندی و به عرب&zwnj;های پولدار در دبی چشم دوخته&zwnj;اند تا شاید با سرمایه و دلارهای نفتی آن&zwnj;ها سر پا بمانند. امسال نسبت به سال گذشته ۳۰ فیلم کمتر ساخته شده. فیلم ساختن به قماربازی شبیه شده. برای قمار پول لازم است و کمتر کسی ریسک سرمایه گذاری را می&zwnj;پذیرد. از این لحاظ بیشتر فیلم&zwnj;های موفق و پرفروش مانند بت من، هری پا&zwnj;تر، آواتار، مرد عنکبوتی و غیره صرفاً با قسمت&zwnj;های بعدی ادامه داده می&zwnj;شوند تا فروش کنند.</p> <p><br /> اینک بسیاری از فیلم&zwnj;ها در جاهایی ساخته می&zwnj;شوند که ارزان تمام شوند. یکی از این نقاط، شهر &laquo;ورزازات&raquo; در مراکش است که یکی از بزرگ&zwnj;ترین استودیوهای فیلم&zwnj;برداری جهان در آن قرار دارد. چند تا از فیلم&zwnj;های تاریخی در اینجا ساخته شده&zwnj;اند، از جمله: آستریکس و کلئوپاترا، گلادیاتور، کوندون و فیلم &laquo;آسمان بر فراز صحرا&raquo; به کارگردانی برناردو برتولوچی.</p> <p>&nbsp;</p> <p><a href="http://www.spiegel.de/spiegel/print/d-76121087.html"><strong>منبع</strong></a><br /> <br /> <a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/73/The_Horse_in_Motion.jpg"><strong>انیمیشن دویدن اسب</strong></a><br /> <strong><br /> در همین زمینه:</strong><br /> <a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=1482">گفت&zwnj;و&zwnj;گو با جیمز کامرون کارگردان &laquo;تیتانیک&raquo; و &laquo;آواتار&raquo;، به مناسبت صدمین سالگرد سینمای هالیوود</a></p>

اکبر فلاح‌زاده- تا نیمه قرن نوزدهم جایی که امروز هالیوود است، پرنده پر نمی‌زد. سال۱۸۵۳ یکی آنجا کنار چند درخت یک کلبه ساخت. سیزده سال بعد خانواده‌ای از اکلاهاما در آنجا سکنی گزید و بنا کرد به فروش زمین و خانه‌سازی. سال ۱۹۰۰ پانصد نفر آنجا زندگی می‌کردند و هنوز امکانات شهری نداشتند و تازه ده سال بعد که به لس‌آنجلس وصل شدند، صاحب آب آشامیدنی هم شدند. آب، آبادانی آورد و کم کم جمعیت منطقه زیاد شد.

گریفیث فیلم‌ساز معروف آمریکایی هم در همین زمان (۱۹۱۰) با بازیگرانش از جمله مری پیکفورد توسط شرکتی به نام بیوگراف از نیویورک به این منطقه فرستاده شد تا فیلم‌برداری کند. آن‌ها چند ماهی ماندند و فیلم‌برداری کردند. از جمله فیلمی به نام «کالیفرنیای قدیمی» در مورد زندگی در بخش اشغال شده کالیفرنیا به دست مکزیکی‌ها در قرن نوزدهم ساختند. این نخستین فیلم هالیوود محسوب می‌شود. سال بعد شخصی به نام دیوید نستور یک استودیوی فیلم‌سازی آنجا ساخت. چند ماه بعد ۱۵ استودیوی دیگر هم کنارش سبز شدند و کم کم پای گروه‌های فیلم از نیویورک و سایر مناطق به آنجا باز شد. علت این بود که چشم مردم به چیزی به اسم فیلم باز شده بود و همه کنجکاو بودند تصاویر متحرک ببینند و کار فیلم رفته رفته سکه می‌شد و هالیوود سریع رشد می‌کرد، طوری که تا قبل از جنگ جهانی اول به پایتخت سینمایی جهان تبدیل شد. اما پیدایش فیلم خیلی قبل از پیدایش هالیوود بود.

پیدایش فیلم

دو قرن قبل‌تر چیزی به اسم جعبه جادو درست شده بود که نور از طریق یک سوراخ یا یک لنز در بیرون آن وارونه روی یک سطح صاف نمایش داده می‌شد و به اصطلاح عکس می‌گرفت. اما صد و اندی سال گذشت تا این عکس بتواند به حرکت درآید. ادوارد مویبریج در سال ۱۸۷۸ در انگلیس موفق شد این دستگاه را بسازد. او با ۲۴ دوربین عکس‌های متوالی و تقریبأ همزمان از حرکت یک اسب گرفت. فاصله عکس‌ها از همدیگر بسیار ناچیز بود. حالا دیگر کافی بود عکس‌ها دنبال هم حرکت کنند تا اسب در حال حرکت دیده شود. این تحولی عظیم بود و به سرعت دستگاه‌های مشابه در جاهای دیگر، از جمله کینتوسکوپ توسط ادیسون ساخته شد. ده سال بعد در سال ۱۸۹۵ برادران لومیر با دستگاه سینماتوگراف‌شان در گراند هتل پاریس فیلم‌های کوتاه مستند و کمدی به مردم مشتاق نشان دادند. «خروج کارگران از کارخانه» و «ورود قطار به ایستگاه» از جمله این فیلم‌ها بودند.

گذشته از فرار از مالیات و خلاص شدن از انحصار فیلم‌سازی در نیویورک، هوای خوب کالیفرنیا و داشتن نور کافی در روز هم از دلایلی بود که منطقه‌ی هالیوود برای فیلم‌سازی مناسب تشخیص داده شد. در آن زمان فیلم‌برداری عمدتاً در هوای آزاد انجام می‌شد، چون هنوز پروژکتور مناسبی وجود نداشت و سقف استودیو هم شیشه‌ای بود تا نور به داخل بتابد. در سال‌های نخست فیلم‌ها ناطق نبود. موسیقی فیلم به طور زنده توسط ارکستر اجرا می‌شد و گاهی یک گوینده یا مفسر در سالن جایی که لازم بود ماجرای صحنه‌ای از فیلم را که تماشاگران می‌دیدند، با صدای بلند شرح می‌داد.

کافکا و عشق به سینما

علی‌رغم این نواقص و کمبود‌ها، سینما که هنرهای دیگر را در خود جمع آورده بود، نه فقط مرکز تجمع و سرگرمی، که مرکز تولید رؤیا بود و عاشقان فراوانی داشت. یکی از این عاشقان کافکای جوان بود. او سال ۱۹۱۰جایی یادداشت کرده است: «رفته بودم سینما. گریستم.». او همچنین جای دیگری در یادداشت‌هایش از حیرت و هیجان مردم در موقع تماشای فیلم کوتاه «ورود قطار به ایستگاه» اثر برادران لومیر نوشته است. مردمی که نخستین بار این صحنه را می‌دیدند، جیغ می‌زدند و بعضی از سالن می‌گریختند، مبادا قطار از پرده بیرون بیاید و به آن‌ها بخورد. این میزان شور و شوق به سینما به علت نو و شگفت‌آور بودن هنر هفتم البته طبیعی بود. اما شور و شوق به فیلم فقط به سال‌های نخست محدود نماند و سال‌های سال ادامه یافت. فیلم معروف «سینما پارادیزو» به کارگردانی جوزپه تورناتوره مثال خوبی برای نشان دادن عشق مردم به سینماست.

تمثیل غار افلاطون

سینما چیزی مانند تمثیل افلاطونی (تمثیل غار) بود که افلاطون در کتاب «جمهور» آن را جهت تمایز بین ذهن و عین و تفاوت عالم محسوس و عالم معنی شرح می‌دهد و اشاره‌اش به در بند بودن انسان‌ها در عقاید و محسوسات خودشان است: عده‌ای در حالی که در یک غار به همدیگر زنجیر شده‌اند، روبروی دیواری که بر روی آن پرده‌ی سفیدی قرار دارد، نشسته‌اند. آن‌ها فقط به پرده نگاه می‌کنند. در پشت سر این افراد آتشی روشن است و در پشت این آتش هم مجسمه‌هایی قرار دارند که هنگام حرکت سایه‌ی آن‌ها به روی دیوار می‌افتد. در این میان زنجیر از پای یکی از این افراد زندانی باز می‌شود واو برمی‌گردد پشت سر خود مجسمه‌ها را می‌بیند و شگفت‌زده از غار بیرون می‌رود. اوبیرون غار متوجه می‌شود که حقیقت چیزی جز آن است که در داخل غار تاریک بر پرده دیده است. برای روشن کردن دیگران به داخل غار برمی‌گردد، اما هر چه سعی می‌کند دیگران را به حقیقتی که به آن دست یافته، آگاه کند، موفق نمی‌شود و آنان حرف وی را دروغ می‌پندارند.

این تمثیل پیش از آنکه بر دروغ بودن فیلم تأکید کند، عشق مردم به سینما را نشان می‌دهد. اصولاً اساس فیلم به‌عنوان یک حقه‌ی هنری بر دروغ است. اما دروغ بودن فیلم به معنی بی‌اعتبار بودن نیست. کمک سینما به رشد فرهنگ غیر قابل انکار است.

اوج و فرود هالیوود

جنگ جهانی اول که باعث رکود صنعت فیلم در اروپا شد، هالیوود را یکه‌تاز میدان فیلم‌سازی جهان کرد. هالیوود نه فقط مرکز ساخت بزرگ‌ترین فیلم‌های جهان، که صاحب انحصاری استودیو‌ها و شرکت‌های عظیم فیلم‌سازی شد. تا سال‌ها هر کس در آمریکا قصد فیلم‌سازی داشت می‌بایست از شرکت‌های انحصارگر هالیوود مجوز دریافت می‌کرد و بابت آن مبلغ هنگفتی پول می‌پرداخت. هالیوود به همه جای دنیا فیلم صادر می‌کرد. در بسیاری از موارد صدور فیلم حتی بیش از نیاز و میزان کشش مصرفی کشور‌ها بود. سال ۱۹۲۵ هالیوود ۱۲۰۰ فیلم از محصولاتش را به اتریش صادر کرد، هر چند که کشش سینماهای اتریش در آن زمان بیش از ۳۵۰ فیلم در سال نبود. عرضه‌ی زیاد فیلم سبب ارزانی آن شد.

در سال‌های جنگ جهانی دوم بسیاری از هنرمندان و فیلم‌سازان اروپایی به آمریکا مهاجرت کردند و به رشد کیفی فیلم در آمریکا کمک کردند. ظهور نئورئالیسم در ایتالیا و یک دهه بعد از آن پیدایش سینمای موج نوی فرانسه مقابل هجوم اقتصادی و فرهنگی هالیوود ایستاد و به نوبه‌ی خود بر روند کیفی سینمای آمریکا اثر گذاشت. رفته رفته از نفوذ هالیوود کاسته شد و نسل نوین فیلم‌سازان آمریکا (کسانی چون اسکورسیسی، استیون اسپیلبرگ، فرانسیس فورد کاپولا و رابرت آلتمن) از یک سو تحت تأثیر سینمای اریک رومر، کلود شابرول، فرانسوا تروفو و ژان لوک گدار، و از سوی دیگر در اثر سرخوردگی ناشی از جنگ ویتنام فیلم‌های تازه با دید تازه ساختند و در آن‌ها به تابو‌های اجتماعی حمله کردند. هالیوود به نوبه‌ی خود کوشید با سرمایه‌گذاری در ابزارهای جدید تکنیکی، بهبود جلوه‌ای ویژه، ساختن سالن‌های عظیم سینمایی، امکان دیدن فیلم‌ها با عینک مخصوص و امثال آن سیطره‌ی خود را حفظ کند. اما گسترش تلویزیون، و پس از آن همه گیر شدن اینترنت و رواج وسایل و امکانات تفریحی دیگر از یک طرف، و گسترش فیلم‌سازی در کشورهای مختلف، فیلم‌سازی را از انحصار هالیوود درآورد.

در اثر بحران اقتصاد جهانی استودیوی عظیمی مانند متروگلدن مایر در آستانه‌ی ورشکستگی قرلار گرفته و باقی استودیو‌ها نیز وضع بهتری ندارند و به سرمایه‌گذاران هندی و به عرب‌های پولدار در دبی چشم دوخته‌اند تا شاید با سرمایه و دلارهای نفتی آن‌ها سر پا بمانند. امسال نسبت به سال گذشته ۳۰ فیلم کمتر ساخته شده. فیلم ساختن به قماربازی شبیه شده. برای قمار پول لازم است و کمتر کسی ریسک سرمایه گذاری را می‌پذیرد. از این لحاظ بیشتر فیلم‌های موفق و پرفروش مانند بت من، هری پا‌تر، آواتار، مرد عنکبوتی و غیره صرفاً با قسمت‌های بعدی ادامه داده می‌شوند تا فروش کنند.

اینک بسیاری از فیلم‌ها در جاهایی ساخته می‌شوند که ارزان تمام شوند. یکی از این نقاط، شهر «ورزازات» در مراکش است که یکی از بزرگ‌ترین استودیوهای فیلم‌برداری جهان در آن قرار دارد. چند تا از فیلم‌های تاریخی در اینجا ساخته شده‌اند، از جمله: آستریکس و کلئوپاترا، گلادیاتور، کوندون و فیلم «آسمان بر فراز صحرا» به کارگردانی برناردو برتولوچی.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • مهدی درویشی

    <p>ممنون به خاطر حسن سلیقه و حوصله ات . به امید مطالب بیشتر و عقیمتر . مطمئنم می تونی مطالب خیلی زیادی در رابطه با تصویر ( به طور کلی ) و نقش اون تو ارتباطات و حتی سرنوشت بشر امروز به اشتراک بذاری . اما باز هم فقط ممنون </p>

  • کاربر مهمان

    یک مقاله درخشان. درود و سپاس.