در جست وجوی توجه: آیا شما هم این طوری هستید؟

ادعای دروغی است اگر بگوییم هرگز دنبال توجه نبوده‌ایم. انتشار هر کس یا نوشته‌ای پیش از اینکه نشان‌دهنده دغدغه‌های اجتماعی و فکری ما باشد نیاز به دریافت توجه از سوی دیگران را برآورده می‌کند. به آخرین عکسی که از میز شام در اینستاگرام یا تلگرام منتشر کرده‌اید فکر کنید. اگر توجه، تائید و تعریف دیگران را نمی‌خواستید، اصلا لازم نبود آن را منتشر کنید. کافی بود به تنهایی سر میز شام‌تان بنشینید و از غذا لذت ببرید.

در یکی از همین آخرین عکس‌هایی که منتشر کرده‌اید به احتمال زیاد در جمعی حضور داشته‌اید و در کنار هم از یک تجربه جالب و هیجان انگیز لذت برده‌اید با این حال حتی این لذت جمعی هم کافی نبوده و شما عکسی از خودتان در جمع، یا تصویری از طبیعت زیبا را منتشر کرده‌اید تا آن را با آدم‌های بیشتری به اشتراک بگذارید. وسوسه اینکه دیگران بدانند من چطور فکر می‌کنم، چه می‌پوشم، چطور لذت می‌برم و به کجا می‌روم همیشه همراه ماست. این هیچ ایرادی ندارد و باید آن را به عنوان بخشی از زندگی مدرن دیجیتالی خود بپذیریم.

اما بعضی‌ها خیلی بیشتر از عکس میز شام، سفر پرماجرا و عکس‌های عاشقانه در شبکه‌های اجتماعی حضور دارند. اگر توییتر را باز کنید با کاربرانی روبه‌رو می‌شوید که دائما در حال توییت هستند. بعضی‌ها در فیس بوک برای هر اتفاق و خبری در حال نوشتن، تحلیل و اظهار نظر هستند و عده‌ای هم صدها پست طنز و خبر و عکس و گیف را روانه گروه‌های تلگرامی می‌کنند. اولین سوالی که برای همه ما پیش می‌آید این است که این آدم‌ها کی وقت انجام این کارها را پیدا می‌کنند و اصلا چرا اینقدر فعالیت می‌کنند؟

من به این افراد می‌گویم «نیازمندان توجه». کسانی که همه جا، در اتاق خالی خود، در مهمانی، محیط کار و دنیا به دنبال توجه هستند و برای دریافت توجه حتی ممکن است دست به خود تخریبی بزنند. حتما شما هم کسی را می‌شناسید که در توییتر از خودش بدگویی می‌کند یا در اینستاگرام یک عکس عالی منتشر می‌کند و در توصیف خودش می‌گوید «من چاقم» و سپس صدها کامنت درباره زیبایی، دلفریبی و جذابیت دریافت می‌کند.

به طور کلی آدم‌های توجه طلب دو دسته هستند؛ بعضی‌ها به خاطر تنهایی زیاد نیاز به توجه جمعی دیگران دارند. اما برخی دچار شهوت توجه هستند. گروه اول معمولا فقط برای یافتن دوست و پرکردن تنهایی روزانه از خود چندین عکس منتشر می‌کنند یا برای افراد مختلف کامنت می‌گذارند و چیزی را به اشتراک می‌گذارند. اما گروه دوم سیری ناپذیر هستند. این افراد تمایل شدید و عجیبی به دریافت هرچه بیشتر توجه، تحسین و مراقبت دیگران دارند. نیاز این افراد چیزی بیشتر از بیان افکار، هم‌رسانی افکار و دریافت همدلی و محبت دیگران است.

افتادن به دام «توجه طلبی» بسیار آسان است. کافی است به هر طریقی مورد توجه قرار بگیرید تا برای دریافت توجه بیشتر اقدام کنید. یک دابسمش جالب بسازید و مورد توجه عمومی قرار بگیرید تا وسوسه شوید هر هفته از خودتان یک دابسمش جدید ارائه دهید. همین چند روز پیش، پس از انتشار ویدئویی از پسربچه‌ای اصفهانی که در مدرسه مواخذه شده است، با کودک مصاحبه‌ای کردند. او خیلی صادقانه گفت از اینکه همه او را می‌شناسند خوشحال است. هیچ بعید نیست که او هم به دام جلب توجه بیفتد و بخواهد چیزهای بیشتری از خودش نمایش بدهد.

اما اگر می‌خواهید بدانید توجه طلب‌ها چطور رفتار می‌کنند یا اگر دوست دارید رفتار خودتان را در شبکه‌های اجتماعی ارزیابی کنید و بفهمید تا چه اندازه شبیه یک توجه طلب رفتار می‌کنید، خوب است که به این نشانه‌ها توجه کنید:

آنها یک شیپور دارند

این که بخواهید دیگران را از افکار، احساسات، سبک زندگی و تجربه‌هایتان با خبر کنید، اصلا اشتباه نیست. این کار جذابیت‌های ویژه‌ای هم برای شما و هم برای دوستان‌تان دارد. بدون شک برای دوستان‌تان بسیار جالب است که با افکار و نظرات و احساسات‌تان آشنا شوند. فعالیت در فضای مجازی باعث احساس همدلی و صمیمیت می‌شود. علاوه براین فقط با بیان نظرات و ایده‌هایتان می‌توانید جایگاه فکری خودتان را ارزیابی کنید. ارائه تصویری از خود در شبکه‌های اجتماعی به این معناست که شما راه زندگی در دنیای مدرن دیجیتالی را بلد هستید و توانسته‌اید هویت خود را ارائه بدهید. این به شما کمک می‌کند تعاملات گسترده‌تری داشته باشید و تجربه‌های تازه و اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنید. با این حال، کسی که بیش از اندازه درگیر شبکه‌های اجتماعی است، بیش از اندازه به خودش، افکار و دستاوردهایش می‌پردازد و هر چیزی را اعلام عمومی می‌کند. یک توجه طلب است.

مردم همواره دوست دارند از جزئی‌ترین مسائل زندگی دیگران باخبر شوند. کنار رفتن پرده یک خانه همیشه رهگذران را وسوسه می‌کند تا نگاهی به داخل خانه بیندازند. بدون شک هرچیزی که شما از خصوصی‌ترین و جزئی‌ترین مسائل زندگی‌تان مطرح کنید مورد توجه عده‌ای قرار خواهد گرفت. آنها یا تحسین می‌کنند یا تمسخر. زمانی که شما احساس نیاز می‌کنید تا همه چیز را اعلام عمومی کنید و با این کار حالتان خوش می‌شود به احتمال بسیار زیادی نیازمند توجه هستید.

اجبار برای تحسین

توجه طلب‌ها می‌دانند که زیبا و جذاب هستند، خوب می‌نویسند، خوب آشپزی می‌کنند و خوب دیده می‌شوند. با این حال هیچ حدی از تشویق و تحسین برای آنها کافی نیست. آنها دائما نیاز به تائید و توجه دارند. به همین دلیل هر روز از میز زیبایی که چیده‌اند عکس می‌گیرند، در توییتر درباره هر چیزی نظر می‌دهند و  دائما  عکسی از خودشان و زندگی روزمره‌شان منتشر می‌کنند. آنها فقط در جست‌وجوی توجه هستند نه احترام.

مساله من مساله همه است

این ایده بسیاری از توجه طلب‌هاست. آنها برای حل مشکلات و مسائل زندگی‌شان قادر به تصمیم‌گیری و عمل کردن نیستند. اولین فکری که به ذهن یک توجه طلب پس از روبه رو شدن با مشکلی می‌رسد این است که آن را بنویسد و با هزاران نفر در میان بگذارد. اگر شما به مشکل او نپردازید خود شما هم مشکل دیگری هستید که او با دیگران در میان می‌گذارد.

قربانیان همیشگی

کسی که به دنبال دریافت توجه و حمایت دیگران است همیشه نقش قربانی را بازی می‌کند. او هرگز خطایی نکرده است بلکه قربانی خطای دیگران است. مظلوم‌نمایی به شیوه‌های کودکانه بهترین راه برای دریافت توجه، همدردی و حمایت دیگران است.

اعتراض به دیگران

راه دیگری که برای جلب توجه و حمایت  وجود دارد اعتراض کردن به همه چیز و همه کس است. بعضی‌ها برای دریافت توجه از این روش استفاده می‌کنند؛ انتقاد به هرچیزی که سر راه‌شان وجود دارد. فقط کافی است که فرد توجه طلب ابزارهای بیان اعتراض را بشناسد، از کلمات خوب استفاده کند و راه دستکاری احساسات دیگران را بلد باشد. آنها شاه و ملکه‌های غمگینی هستند که با اعتراض به دیگران تلاش می‌کنند قدرت بیشتری به دست بیاورند.

فعالیت‌های بی‌وقفه

بعضی‌ها  همه جا هستند، پس از اینکه توییتی می‌گذارند به اینستاگرام می‌روند و عکسی منتشر می‌کنند. بعد به فیس بوک می‌روند و چند پیام برای سلبریتی های فیس‌بوکی می‌گذارند و یک خبر مهم را منتشر می‌کنند و سپس سری به تلگرام می‌زنند و همه توییت‌ها و عکس‌ها را دوباره در کنال تلگرامی‌شان قرار می‌دهند. کسی که سایه‌اش را همواره و بدون هیچ وقفه‌ای در همه جا احساس می‌کنید یک توجه طلب است.

رویاپردازی یا خالی بندی

آدم‌هایی که به دنیال جلب توجه هستند برای دریافت توجه دیگران بسیار داستان‌سرایی می‌کنند. آنها همه چیز را بسیار هیجان انگیز و جالب بازنمایی می‌کنند و حتی ممکن است دروغ بگویند. شاید این نکته را جدی نگیرید اما آدم‌هایی هستند که حاضرند برای دریافت چندین لایک، زندگی خود را پرماجرا کنند بدون اینکه عمیقا از کاری که می‌کنند لذت ببرند. ممکن است هزینه زیادی بابت یک سفر یا یک تکه ظرف بپردازند تا توجه دیگران را دریافت کنند. ممکن است بدون تمایل و رضایت درونی کتاب بخوانند، موسیقی گوش بدهند و فیلم ببینند تا بتوانند با دست پر دیگران را سرگرم کنند.

و به همین ترتیب، آنها برای سوال‌های ساده شما پاسخ‌های ساده‌ای ندارند. چون یا در مهمانی و دورهمی مهمی شرکت‌کرده‌اند، یا به گالری‌ها و نمایشگاه‌های خاصی رفته‌اند، یا در یک سفر هیجان‌انگیز بوده‌اند و توی ابرها قدم می‌زدند و یا به کنفرانس و جلسه مهمی دعوت شده‌اند. آنها برای دریافت توجه طوری زندگی می‌کنند که انگار هیچ وقت از خستگی روی مبل خانه بی‌حال و کلافه نیفتاده‌اند. بله؛ توجه طلب‌ها داستان‌سرایان خوبی هستند: آنها ممکن است طوری دوره سرماخوردگی و مریضی‌شان را برایتان روایت و تصویر کنند که به خودتان می‌گویید چرا من اینقدر جالب و هیجان انگیز مریض نمی‌شوم؟ آنها معمولا چیزهایی در فیلم‌ها می‌بینند که از خودتان می‌پرسید چرا من اینقدر کم هوشم؟ و طوری غذا می‌خورند که سفره غذایی که پهن کرده‌اید بسیار ناامید کننده به نظر می‌رسد. اگرچه بیشتر وقت‌ها رنگی رنگی‌پوشیده‌اند و توی برگ‌ها قدم می‌زنند، اما آنها در بدترین اتفاقات زندگی‌شان نیز حسرت یا تحسینی برایتان باقی می‌گذارند.