«بازجويان وزارت اطلاعات، زندانيان را ممنوع‌الملاقات کرده‌اند»
<p>مخالفان حکومت ايران می‌گويند دادستان تهران بر اساس فهرستی که بازجويان وزارت اطلاعات به او داده‌اند، برخی از زندانيان سياسی را از ملاقات حضوری «محروم» کرده است.</p> <!--break--> <p> </p> <p>به گزارش تارنمای کلمه، اين ممنوعيت شامل زندانيان سياسی زندان اوين و رجايی‌شهر شده است.</p> <p> </p> <p>بنا بر اين گزارش برخی از زندانيان «به‌طور دائم» از ملاقات حضوری «منع شده‌اند» و برخی ديگر نيز به‌صورت دوره‌های چند ماهه، حق ملاقات حضوری دارند.</p> <p> </p> <p>کلمه افزوده اين ممنوعيت تنها شامل زندانيان سياسی حوادث پس از انتخابات بحث‌برانگيز رياست‌جمهوری سال ۸۸ ايران نمی‌شود و تعدادی از زندايان سياسی را نيز که از پنج سال پيش در زندان هستند، در برمی‌گيرد.</p> <p> </p> <p>اين گزارش می‌افزايد: «حسن جلالی از جمله زندانيان محبوس در بند ۲۰۹ است که از شش سال پيش تاکنون تنها مجاز به ملاقات کابينی با خانواده خود بوده است و در همه اين شش سال هرگز از امکان ملاقات حضوری برخوردار نشده است. رضا ملک، سعيد متين‌پور، نادر کريمی، حميدرضا محمدی، متين ارجان، رمضان سعيد کمال، عاليه اقدام‌دوست و تعدادی ديگر از زندانيان سياسی پيش از انتخابات نيز کمتر از امکان ملاقات حضوری برخوردار بوده‌اند.»</p> <p> </p> <p>نهادهای قضايی و امنيتی ايران، پس از دهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوری، صدها نفر از مخالفان و معترضان به نتيجه انتخابات، فعالان سياسی، روزنامه‌نگاران، زنان و دانشجويان را بازداشت کردند.</p> <p> </p> <p>بازداشت‌شدگان عمدتاً به «اقدام عليه امنيت کشور و تبليغ عليه نظام» متهم شده‌اند.</p> <p> </p> <p>در آستانه سال ۱۳۹۰ برخی از زندانيان سياسی به‌طور موقت آزاد شدند. «ميلاد اسدی، مهدی اقبال، محسن امين‌زاده، محمد اوليايی‌فرد، ليلا توسلی، زهرا جباری، علی جمالی، پروين جوادزاده، بابک داشاب، هدی صابر، فريد طاهری، فيض‌الله عرب‌سرخی، آرش علايی، حمزه کرمی، محمدرضا مقيسه و ابراهيم يزدی» از جمله زندانيانی هستند که ۲۹ اسفند ۸۹ به مرخصی آمدند.</p> <p> </p> <p>با اين حال کلمه اسفند ۱۳۸۹ اعلام کرد «تعداد زندانيان سياسی که نوروز امسال به طور موقت از اوين آزاد خواهند شد، در مقايسه با سال گذشته کاهش جشمگيری دارد و احتمالاً تعداد آن‌ها بين ١٠ تا ۱۵ نفر خواهد بود.»</p> <p> </p> <p>عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران اواخر سال گذشته گفته بود مرخصی زندانيان امنيتی از يک «الگوی پيشگيری» بهره می‌گيرد که بايد با «هدفمندی» صورت گيرد.</p> <p> </p> <p>مقامات قوه قضائيه جمهوری اسلامی ايران، وجود زندانی سياسی در اين کشور را رد می‌کنند و از مخالفانی که در زندان هستند با عنوان «زندانی امنيتی» نام می‌برند.</p> <p> </p> <p>دادستان تهران سه‌شنبه ۲۴ اسفند ۸۹ در يک نشست خبری در تهران گفته بود: «کسانی که در مسير اصلاح گام برداشته‌اند، می‌توانند در حدی که آئين‌نامه اجازه داده از مرخصی استفاده کنند.»</p> <p> </p> <p>جعفری دولت‌آبادی هر چند در اين نشست خبری درباره آنچه که «مسير اصلاح» و «الگوی پيشگيری و مرخصی هدفمند» ناميد، توضيحی نداد اما وی آذرماه سال گذشته، «ندامت و اصلاح» را به عنوان شروط مرخصی زندانيان سياسی معرفی کرده بود.</p> <p> </p>
مخالفان حکومت ايران می‌گويند دادستان تهران بر اساس فهرستی که بازجويان وزارت اطلاعات به او داده‌اند، برخی از زندانيان سياسی را از ملاقات حضوری «محروم» کرده است.
به گزارش تارنمای کلمه، اين ممنوعيت شامل زندانيان سياسی زندان اوين و رجايی‌شهر شده است.
بنا بر اين گزارش برخی از زندانيان «به‌طور دائم» از ملاقات حضوری «منع شده‌اند» و برخی ديگر نيز به‌صورت دوره‌های چند ماهه، حق ملاقات حضوری دارند.
کلمه افزوده اين ممنوعيت تنها شامل زندانيان سياسی حوادث پس از انتخابات بحث‌برانگيز رياست‌جمهوری سال ۸۸ ايران نمی‌شود و تعدادی از زندايان سياسی را نيز که از پنج سال پيش در زندان هستند، در برمی‌گيرد.
اين گزارش می‌افزايد: «حسن جلالی از جمله زندانيان محبوس در بند ۲۰۹ است که از شش سال پيش تاکنون تنها مجاز به ملاقات کابينی با خانواده خود بوده است و در همه اين شش سال هرگز از امکان ملاقات حضوری برخوردار نشده است. رضا ملک، سعيد متين‌پور، نادر کريمی، حميدرضا محمدی، متين ارجان، رمضان سعيد کمال، عاليه اقدام‌دوست و تعدادی ديگر از زندانيان سياسی پيش از انتخابات نيز کمتر از امکان ملاقات حضوری برخوردار بوده‌اند.»
نهادهای قضايی و امنيتی ايران، پس از دهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوری، صدها نفر از مخالفان و معترضان به نتيجه انتخابات، فعالان سياسی، روزنامه‌نگاران، زنان و دانشجويان را بازداشت کردند.
بازداشت‌شدگان عمدتاً به «اقدام عليه امنيت کشور و تبليغ عليه نظام» متهم شده‌اند.
در آستانه سال ۱۳۹۰ برخی از زندانيان سياسی به‌طور موقت آزاد شدند. «ميلاد اسدی، مهدی اقبال، محسن امين‌زاده، محمد اوليايی‌فرد، ليلا توسلی، زهرا جباری، علی جمالی، پروين جوادزاده، بابک داشاب، هدی صابر، فريد طاهری، فيض‌الله عرب‌سرخی، آرش علايی، حمزه کرمی، محمدرضا مقيسه و ابراهيم يزدی» از جمله زندانيانی هستند که ۲۹ اسفند ۸۹ به مرخصی آمدند.
با اين حال کلمه اسفند ۱۳۸۹ اعلام کرد «تعداد زندانيان سياسی که نوروز امسال به طور موقت از اوين آزاد خواهند شد، در مقايسه با سال گذشته کاهش جشمگيری دارد و احتمالاً تعداد آن‌ها بين ١٠ تا ۱۵ نفر خواهد بود.»
عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران اواخر سال گذشته گفته بود مرخصی زندانيان امنيتی از يک «الگوی پيشگيری» بهره می‌گيرد که بايد با «هدفمندی» صورت گيرد.
مقامات قوه قضائيه جمهوری اسلامی ايران، وجود زندانی سياسی در اين کشور را رد می‌کنند و از مخالفانی که در زندان هستند با عنوان «زندانی امنيتی» نام می‌برند.
دادستان تهران سه‌شنبه ۲۴ اسفند ۸۹ در يک نشست خبری در تهران گفته بود: «کسانی که در مسير اصلاح گام برداشته‌اند، می‌توانند در حدی که آئين‌نامه اجازه داده از مرخصی استفاده کنند.»
جعفری دولت‌آبادی هر چند در اين نشست خبری درباره آنچه که «مسير اصلاح» و «الگوی پيشگيری و مرخصی هدفمند» ناميد، توضيحی نداد اما وی آذرماه سال گذشته، «ندامت و اصلاح» را به عنوان شروط مرخصی زندانيان سياسی معرفی کرده بود.
نظرها
نظری وجود ندارد.