«سانسور در رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از ایران»
<p>جمعی از روزنامه‌نگاران و هنرمندان خارج از ايران طی بيانيه‌ای اعلام کرده‌اند صدايشان در رسانه‌های فارسی‌زبان «سانسور» می‌شود.</p> <!--break--> <p> </p> <p>در اين بيانيه‌ که نسخه‌ای از آن به دست زمانه رسيده، آمده است: «رسانه‌های جريان اصلی با در اختيار داشتن ده‌ها شبکه تلويزيونی، راديويی و وب‌سايت‌هايی که هزينه آن‌ها مستقيماً از سوی دولت‌ها يا نهادهايی که در پی جايگزين کردن يک جناح به جای جناح ديگر در بازی قدرت هستند، تأمين می‌شود در اغلب مواقع تنها صدای اصلاح‌طلبان را به گوش ايرانيان می‌رسانند و می‌کوشند تا چنين وانمود کنند که آلترناتيو ديگری جز اصلاح‌طلبان برای جناح حاکم در جمهوری اسلامی وجود ندارد.» </p> <p> </p> <p>اين بيانيه را اميد حبيبی‌نيا (روزنامه‌نگار)، مسعود روحانی (روزنامه‌نگار)، پريسا ساعد (روزنامه‌نگار)، کامبيز سلطانين (روزنامه‌نگار)، ناهيد سروستانی (فيلم‌ساز)، فرح شيلندری (مستندساز)، احمد صفا (روزنامه‌نگار)، ليلا قبادی (تهيه کننده سينما)، هلن همتی (نويسنده)، سيروس ملکوتی (نويسنده)، جميله ندايی (فيلم‌ساز) و بصير نصيبی (نويسنده) امضا کرده‌اند.</p> <p> </p> <p>به گفته نويسندگان اين بيانيه، «برخی از روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب نيز که در سال‌های اخير به خارج از کشور آمده‌اند به جای پاس‌داشت آزادی بيان، خود با ايجاد نهادها و رسانه‌هايی انحصاری که در آن هر صدای مخالفی را سانسور می‌کنند، تلاش می‌کنند تا سيطره خود بر جريان رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی را همچنان حفظ کنند و با حزبی کردن و جناحی کردن فعاليت رسانه‌ای خود دايره‌ای از "کارمند-روزنامه‌نگار" خودی در برابر روزنامه‌نگاران و نويسندگان مستقل ايجاد کنند.» </p> <p> </p> <p>اين بيانيه افزوده صدايی که از سوی اين رسانه‌های «انحصارطلب» در خارج از کشور به گوش مردم ايران و جهانيان می‌رسد، صدای مردم ايران و صدای همه روشنفکران «نيست» بلکه نماينده «بخشی از بدنه جداشده از رژيم» است که در پی «تغييرات و مرمت جزیی» در نظامی است که از سرتا پا «ناقض اساسی‌ترين حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی ايرانيان» است.</p> <p> </p> <p>امضاکنندگان بيانيه نوشته‌اند که در رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از ايران نيز مانند رسانه‌های داخل ايران «سانسور و فقدان آزادی بيان» وجود دارد.</p> <p> </p> <p>نام رسانه‌های مورد اشاره امضاکنندگان اين بيانيه اعلام نشده است.</p> <p> </p>
جمعی از روزنامه‌نگاران و هنرمندان خارج از ايران طی بيانيه‌ای اعلام کرده‌اند صدايشان در رسانه‌های فارسی‌زبان «سانسور» می‌شود.
در اين بيانيه که نسخه‌ای از آن به دست زمانه رسيده، آمده است: «رسانه‌های جريان اصلی با در اختيار داشتن ده‌ها شبکه تلويزيونی، راديويی و وب‌سايت‌هايی که هزينه آنها مستقيماً از سوی دولت‌ها يا نهادهايی که در پی جايگزين کردن يک جناح به جای جناح ديگر در بازی قدرت هستند، تأمين می‌شود در اغلب مواقع تنها صدای اصلاح‌طلبان را به گوش ايرانيان می‌رسانند و می‌کوشند تا چنين وانمود کنند که آلترناتيو ديگری جز اصلاح‌طلبان برای جناح حاکم در جمهوری اسلامی وجود ندارد.»
اين بيانيه را اميد حبيبی‌نيا (روزنامه‌نگار)، مسعود روحانی (روزنامه‌نگار)، پريسا ساعد (روزنامه‌نگار)، کامبيز سلطانين (روزنامه‌نگار)، ناهيد سروستانی (فيلم‌ساز)، فرح شيلندری (مستندساز)، احمد صفا (روزنامه‌نگار)، ليلا قبادی (تهيه کننده سينما)، هلن همتی (نويسنده)، سيروس ملکوتی (نويسنده)، جميله ندايی (فيلم‌ساز) و بصير نصيبی (نويسنده) امضا کرده‌اند.
به گفته نويسندگان اين بيانيه، «برخی از روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب نيز که در سال‌های اخير به خارج از کشور آمده‌اند به جای پاس‌داشت آزادی بيان، خود با ايجاد نهادها و رسانه‌هايی انحصاری که در آن هر صدای مخالفی را سانسور میکنند، تلاش میکنند تا سيطره خود بر جريان رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی را همچنان حفظ کنند و با حزبی کردن و جناحی کردن فعاليت رسانه‌ای خود دايره‌ای از "کارمند-روزنامه‌نگار" خودی در برابر روزنامه‌نگاران و نويسندگان مستقل ايجاد کنند.»
اين بيانيه افزوده صدايی که از سوی اين رسانه‌های «انحصارطلب» در خارج از کشور به گوش مردم ايران و جهانيان می‌رسد، صدای مردم ايران و صدای همه روشنفکران «نيست» بلکه نماينده «بخشی از بدنه جداشده از رژيم» است که در پی «تغييرات و مرمت جزیی» در نظامی است که از سرتا پا «ناقض اساسی‌ترين حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی ايرانيان» است.
امضاکنندگان بيانيه نوشته‌اند که در رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از ايران نيز مانند رسانه‌های داخل ايران «سانسور و فقدان آزادی بيان» وجود دارد.
نام رسانه‌های مورد اشاره امضاکنندگان اين بيانيه اعلام نشده است.
نظرها
ایراندوست
<p>رعایت "خط قرمز"ها، اصطلاحی گویا برای خود سانسوری، ایدئولوژیک بودن، نادیده‌گرفتن واقعیتهای جانبی در یک پدیده، کارمزدی و روزمزدی فرهنگی‌- سیاسی و...است. در ایران ، قداست (=نحوست)ولی‌ فقیه، دین اسلام- مذهب شیعه و نظام سیاسی- ارتجاعی آن ج.ا، خطوط قرمز خونینی است که تجربه ۳۲ سال ایران جای بحث و بهانه نگذاشته است. در غرب هم، نقش یهودیان سوداگر، فراماسونری بعنوان یک ساختار و مهندسی‌ سکولار و نامرئی در جامعه، فروش تسلیحات مرگبار به مرگ‌افروزان جهان سومی،هدایت بسیار حساب شده افکار بشکل خود‌محوری و خودخواهی کاذب برای نگهداری بنیان روانی‌ جامعه، پنهان بودن نقش مهم اقتصادی گروه‌های تبهکار سازماندهی شده (مافیا) بعنوان وسیله و ابزار اعمال قدرت و انباشت ثروت در بازیهای سیاسی و همکاریهای تنگاتنگ با آنها و.... را میتوان اشاره کرد. اکثر رادیو- تلویزیون و این روزها سایت‌های ایرانی‌ خارج از کشور منعکس کننده نظرات و گرایشات، سرمایه گذاران و مدیران وصل شده به مراکز از ما بهتران است و بشکل اهرم فشار در مقابل هم عمل میکنند. سران ج.ا، بودجه‌های هنگفتی برای ثبات خود در ایران خرج میکنند، شکل ظاهر آن انتقاد تند به رژیم است ولی‌ هدف پراکندگی سیاسی، عدم اتحاد و اتفاق مابین گروه‌های اپوزوسیون، بحث و گفتمان طولانی در مورد انرژی اتمی و فرصت داشتن در تکمیل طرح ساخت بمب اتم، تکوین نظر دموکراسی بعنوان یک معضل ملی‌ و مخالفت از یک حرکت عملی- نظامی از بیرون، سبز کردن مخالفین برای زرد کردن مبارزین و.... مشتی از خروارها طرح تاکتیکی ج.ا است.</p>
کاربر مهمان
<p>BBC Persian (television, radio and website) is a very good example</p>
josr
<p>وقتی اشغالگران انگلیسی به بغداد رسیدنند یکی از فرمانده های آنها که در یکی از میدانها مستقر بود ، ساعت ۱۲ ظهر بود<br /> و یکی بالای مناره میرود تا اذان بگوید ، فرمانده متحیر اسلحه خود را در میاورد تا او را خفه کند ، بلافاصله مردی که راهنما<br /> و مترجم او بود ، دست او را میگیرد ، چه کار می کنی ؟<br /> فرمانده می گوید این مرد دارد بر علیه ما قیام می کند،<br /> مترجم در جواب می گوید نگران نباش اذان گوئي یک سنت است و برای اعلام وقت و دعوت برای ادای نماز است<br /> مردم می یایند نماز می خوانند و میرن سر زندگیشان .<br /> فرمانده در حالی که از یک کوشش به اذان گو بود و گوش دیگرش به مترجم و راهنما ، تاکید کرد پس خطری برای ما<br /> ندارد؟<br /> مترجم نه خیر خطری ندارد<br /> فرمانده : واقعا که صدای زیبائي دارد پس بگو که تمام روز بخواند.<br /> روزنامه نگاران و هنرمندان گرامی خارج از کشور تصور کنید که این رسانه ها در آینده میخواهند در ایران قدرت چهارم<br /> را که بعد از قدرت اجرائي و قانون گذاری و قضائي بزرگترین قدرت هستند ، حکومت کنند!!!!!!!<br /> </p>
کاربر مهمانsohrab
<p>از این فرهنگ در لفافه حرف زدن ایرانی‌ حالم به هم میخوره، اگه کسی‌ بخواد حرف بزنه، میگه دقیقا کدام کس و کدام رسانه.</p>
کوروش از شهری در ایران
<p>اگر چه این حرف درستی ست و چند تا آدم تخریبگر مثل مهاجرانی و کدیور و ...خودشان را جای ملت ایران غالب کرده اند، ولی ایکاش چهار تا آدمی رو هم که ما بشناسیم این سند رو امضا کرده بودند. در یکی از سایتهای اصلحطلبان که بانگ جرسش گوشها را کر می کند حتا همه پرسی هایی هم که می کند، در واقع جوابی اصلاحطلبانه درش وجود دارد. مردم ایران باید هوشیار باشد و چاه به فاضلآبی سقوط نکند. نکر و حیله شیوه ی اسلام ناب است، اسلام رحمانی وجود خارجی ندارد، اسلام دین القصاص فی قصاص است، بنا بر این خود میر حسین موسوی هم در اینکه این دین دینی ناامید کننده است اینک دیگر مطمئن است، سخنگوی کروبی چندی پیش می گفت که آقای کروبی تا زمانی خواهان اصلاح بود که چمیم نشده بود، اما حالا دیگر از اسلاحات در گذشته و اتفاقا و مهملات مهاجرانی و کدیور را رد کرد. دوستی نوشته که از لفافه گویی حالش بهم خورده راست می گوید، بیایید با هم از این سایت های لچک بسر بپرسیم مگر سی سال و سی و دو سال تجربه کمتان است که حالا دوباره لچک بسر کرده اید و نماز و دعا و این مزخرفات خانه گی را عمومی می کنید. بابا متا این اسلام شما را نمی خواهیم.</p>