بزرگ‌داشت فردوسی در طوس

نظرها

• قانون

  ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۶

  کنون ای خردمند وصف خرد / بدین جایگه گفتن اندرخورد کنون تا چه داری بیار از خرد / که گوش نیوشنده زو برخورد خرد بهتر از هر چه ایزد بداد / ستایش خرد را به از راه داد خرد رهنمای و خرد دلگشای / خرد دست گیرد به هر دو سرای ازو شادمانی وزویت غمیست / وزویت فزونی وزویت کمیست خرد تیره و مرد روشن روان / نباشد همی شادمان یک زمان چه گفت آن خردمند مرد خرد / که دانا ز گفتار از برخورد کسی کو خرد را ندارد ز پیش / دلش گردد از کردهٔ خویش ریش هشیوار دیوانه خواند ورا / همان خویش بیگانه داند ورا ازویی به هر دو سرای ارجمند / گسسته خرد پای دارد ببند خرد چشم جانست چون بنگری / تو بی‌چشم شادان جهان نسپری نخست آفرینش خرد را شناس / نگهبان جانست و آن سه پاس سه پاس تو چشم است وگوش و زبان / کزین سه رسد نیک و بد بی‌گمان خرد را و جان را که یارد ستود / و گر من ستایم که یارد شنود حکیما چو کس نیست گفتن چه سود / ازین پس بگو کافرینش چه بود تویی کردهٔ کردگار جهان / ببینی همی آشکار و نهان به گفتار دانندگان راه جوی / به گیتی بپوی و به هر کس بگوی ز هر دانشی چون سخن بشنوی / از آموختن یک زمان نغنوی چو دیدار یابی به شاخ سخن / بدانی که دانش نیاید به بن فردوسی

• iran

  ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۶

  توس