فريده جمشيدی: سازمانهای بينالمللی علت مرگ هدی صابر را تعيين کنند
<p>فريده جمشيدی، همسر رضا هدی‌صابر می‌گويد سازمان‌های بين‌المللی بايد علت مرگ همسرش را تعيين کنند.</p> <!--break--> <p> </p> <p>جمشيدی به تارنمای جنبش راه سبز (جرس) گفته نيروهای قضايی را «مسئول» مرگ همسرش می‌داند.<br /> </p> <p>رضا هدی‌صابر از فعالان ملی مذهبی ۲۱ خرداد ۱۳۹۰ و پس از ۱۰ روز اعتصاب غذا درگذشت.</p> <p><br /> پيش از اين خانواده رضا هدی‌صابر به منابع خبری گفته‌ بودند تأخير دو ساعته مسئولان زندان در انتقال وی به بيمارستان باعث مرگ وی شده است.</p> <p><br /> آن‌ها همچنين اعلام کرده‌اند که در همين رابطه شکايتی را نزد قاضی کشيک که به بيمارستان مدرس مراجعه کرده بود، ارائه کرده‌اند.</p> <p><br /> همچنين روز سه‌شنبه ۲۳ خرداد ۶۴ زندانی سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين با انتشار بيانيه‌ای اعلام کردند رضا هدی‌صابر، در روز هشتم اعتصاب غذای خود مورد ضرب‌وشتم شديد قرار گرفته بود.</p> <blockquote> <p>فريده جمشيدی: همسر من هيچ ناراحتی جسمی نداشت و بعد از ۱۰ روز اعتصاب غذا، آن هم اعتصاب غذای تر فوت شده و به شهادت زندانيان به وضعيت ايشان رسيدگی نشده و همين علت فوت ايشان بوده است</p> </blockquote> <p>به گزارش تارنمای کلمه، اين زندانيان سياسی که پيش از مرگ، از نزديک شاهد شرايط «بد جسمانی» هدی‌صابر بوده‌اند، نوشته‌اند که وی در بهداری زندان اوين از سوی مأمورانی که حدس می‌زنند مأموران امنيتی و اطلاعاتی بوده‌اند، به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته است.</p> <p> </p> <p>آن‌ها نوشته‌اند: «هدی‌صابر ساعت چهار بامداد جمعه ۲۰ خردادماه برای نخستين بار به بهداری مستقر در زندان اوين جنب بند ۳۵۰ منتقل شد اما دو ساعت بعد در حالی که از درد به خود می‌پيچيد به بند بازگردانده شد و از صدای فرياد او هم‌اتاقی‌هايش بيدار شده و دور او حلقه زدند.»</p> <p> </p> <p>اين زندانيان سياسی افزوده‌اند که هدی‌صابر به‌هنگام ورود به بند گفته است: «در بهداری نه تنها هيچ رسيدگی به وضعيت‌ام نشد بلکه مورد ضرب‌وشتم و توهين قرار گرفته‌ام و توسط مأمورانی در لباس پرسنل بهداری از اتاق درمان بيرون انداخته شده‌ام.»</p> <p> </p> <p>۶۴ زندانی سياسی بند ۳۵۰ اوين نوشته‌اند که هدی‌صابر از درد به‌شدت می‌لرزيد و به‌خود می‌پيچيد و با صدای بلند اعلام کرد که «از دست آن‌ها شکايت خواهم کرد.»</p> <p><br /> فريده جمشيدی نيز گفته است: «همسر من هيچ ناراحتی جسمی نداشت و بعد از ۱۰ روز اعتصاب غذا، آن هم اعتصاب غذای تر فوت شده و به شهادت زندانيان به وضعيت ايشان رسيدگی نشده و همين علت فوت ايشان بوده است.»</p> <p><br /> وی افزوده: «همسرم بعد از درد شديد به بهداری می‌رود. اما آن‌جا به جای رسيدگی مورد ضرب و شتم هم قرار می‌گيرد. ما در آينده نام کسی هم که ايشان را مورد ضرب و شتم قرار داده، منتشر خواهيم کرد.»</p> <p> </p> <p>زندانيان سياسی بند ۳۵۰ اوين که در ميان آن‌ها نام کسانی چون عمادالدين باقی، محمد سيف‌زاده، محمدصديق کبودوند، بهمن احمدی امويی، عبدالله مؤمنی، فيض‌الله عرب‌سرخی، محمد پورعبدالله و ابراهيم مددی ديده می‌شود در پايان بيانيه خود نوشته‌اند: «ما قاطعانه اعلام می‌داريم حاکميت کنونی مسئول مستقيم مرگ شهيد صابر است. اين حادثه ناگوار اولين نبوده و با ادامه وضع کنونی آخرين هم نخواهد بود.»</p> <p><br /> پيکر رضا هدی‌صابر ظهر روز سه‌شنبه ۲۳ خرداد تحت تدابير شديد امنيتی و در ميان محاصره مأموران امنيتی به خاک سپرده شد.</p> <p><br /> در همين حال اميرخسر دليرثانی، زندانی سياسی که هم‌ز‌مان با رضا هدی‌صابر دست به اعتصاب غذا زده بود، به اعتصاب غذايش پايان داده است.</p> <p> </p>
فريده جمشيدی، همسر رضا هدیصابر میگويد سازمانهای بينالمللی بايد علت مرگ همسرش را تعيين کنند.
جمشيدی به تارنمای جنبش راه سبز (جرس) گفته نيروهای قضايی را «مسئول» مرگ همسرش میداند.
رضا هدیصابر از فعالان ملی مذهبی ۲۱ خرداد ۱۳۹۰ و پس از ۱۰ روز اعتصاب غذا درگذشت.
پيش از اين خانواده رضا هدیصابر به منابع خبری گفته بودند تأخير دو ساعته مسئولان زندان در انتقال وی به بيمارستان باعث مرگ وی شده است.
آنها همچنين اعلام کردهاند که در همين رابطه شکايتی را نزد قاضی کشيک که به بيمارستان مدرس مراجعه کرده بود، ارائه کردهاند.
همچنين روز سهشنبه ۲۳ خرداد ۶۴ زندانی سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين با انتشار بيانيهای اعلام کردند رضا هدیصابر، در روز هشتم اعتصاب غذای خود مورد ضربوشتم شديد قرار گرفته بود.
فريده جمشيدی: همسر من هيچ ناراحتی جسمی نداشت و بعد از ۱۰ روز اعتصاب غذا، آن هم اعتصاب غذای تر فوت شده و به شهادت زندانيان به وضعيت ايشان رسيدگی نشده و همين علت فوت ايشان بوده است
به گزارش تارنمای کلمه، اين زندانيان سياسی که پيش از مرگ، از نزديک شاهد شرايط «بد جسمانی» هدیصابر بودهاند، نوشتهاند که وی در بهداری زندان اوين از سوی مأمورانی که حدس میزنند مأموران امنيتی و اطلاعاتی بودهاند، به شدت مورد ضربوشتم قرار گرفته است.
آنها نوشتهاند: «هدیصابر ساعت چهار بامداد جمعه ۲۰ خردادماه برای نخستين بار به بهداری مستقر در زندان اوين جنب بند ۳۵۰ منتقل شد اما دو ساعت بعد در حالی که از درد به خود میپيچيد به بند بازگردانده شد و از صدای فرياد او هماتاقیهايش بيدار شده و دور او حلقه زدند.»
اين زندانيان سياسی افزودهاند که هدیصابر بههنگام ورود به بند گفته است: «در بهداری نه تنها هيچ رسيدگی به وضعيتام نشد بلکه مورد ضربوشتم و توهين قرار گرفتهام و توسط مأمورانی در لباس پرسنل بهداری از اتاق درمان بيرون انداخته شدهام.»
۶۴ زندانی سياسی بند ۳۵۰ اوين نوشتهاند که هدیصابر از درد بهشدت میلرزيد و بهخود میپيچيد و با صدای بلند اعلام کرد که «از دست آنها شکايت خواهم کرد.»
فريده جمشيدی نيز گفته است: «همسر من هيچ ناراحتی جسمی نداشت و بعد از ۱۰ روز اعتصاب غذا، آن هم اعتصاب غذای تر فوت شده و به شهادت زندانيان به وضعيت ايشان رسيدگی نشده و همين علت فوت ايشان بوده است.»
وی افزوده: «همسرم بعد از درد شديد به بهداری میرود. اما آنجا به جای رسيدگی مورد ضرب و شتم هم قرار میگيرد. ما در آينده نام کسی هم که ايشان را مورد ضرب و شتم قرار داده، منتشر خواهيم کرد.»
زندانيان سياسی بند ۳۵۰ اوين که در ميان آنها نام کسانی چون عمادالدين باقی، محمد سيفزاده، محمدصديق کبودوند، بهمن احمدی امويی، عبدالله مؤمنی، فيضالله عربسرخی، محمد پورعبدالله و ابراهيم مددی ديده میشود در پايان بيانيه خود نوشتهاند: «ما قاطعانه اعلام میداريم حاکميت کنونی مسئول مستقيم مرگ شهيد صابر است. اين حادثه ناگوار اولين نبوده و با ادامه وضع کنونی آخرين هم نخواهد بود.»
پيکر رضا هدیصابر ظهر روز سهشنبه ۲۳ خرداد تحت تدابير شديد امنيتی و در ميان محاصره مأموران امنيتی به خاک سپرده شد.
در همين حال اميرخسر دليرثانی، زندانی سياسی که همزمان با رضا هدیصابر دست به اعتصاب غذا زده بود، به اعتصاب غذايش پايان داده است.
نظرها
نظری وجود ندارد.