شش زندانی سياسی ديگر اعتصاب غذا کردند
<p>شش تن از زندانيان سياسی زندان رجايی‌شهر کرج در پشتيبانی از اعتصاب غذای ۱۲ زندانی سياسی زندان اوين دست به اعتصاب غذا زدند.</p> <!--break--> <p><br /> به گزارش تارنمای کلمه، اين شش زندانی سياسی اعلام کرده‌اند تا زمانی که ۱۲ زندانی بند ۳۵۰ اوين در اعتصاب غذا هستند با آنان همراه خواهند بود و اعتصاب می‌کنند.</p> <p><br /> کيوان صميمی، عيسی سحرخيز و مسعود باستانی، سه روزنامه‌نگار؛ علی‌اکبر عجمی، دانشجوی رشته حقوق دانشگاه تهران و فعال دانشجویی چپ‌گرا؛ جعفر اقدامی، فعال حقوق بشر و حشمت الله طبرزدی، فعال سياسی؛ شش زندانی سياسی زندانی‌ای هستند که اعتصاب غذا کرده‌اند.</p> <p><br /> از سوی ديگر ايرانيان شهرهای مختلف جهان نيز در پشتيبانی از اعتصاب غذای ۱۲ زندانی سياسی، گردهمايی‌های گوناگونی را تدارک ديده‌اند.</p> <blockquote> <p><br /> ايرانيان شهرهای مختلف جهان نيز در پشتيبانی از اعتصاب غذای ۱۲ زندانی سياسی، گردهمايی‌های گوناگونی را تدارک ديده‌اند</p> </blockquote> <p>بهمن احمدی امويی، حسن اسدی زيدآبادی، مهدی کريميان اقبال، عماد بهاور، قربان بهزاديان‌نژاد، محمد داوری، اميرخسرو دليرثانی، فيض‌الله عرب‌سرخی، ابوالفضل قديانی، محسن امين‌زاده، محمدرضا مقيسه و عبدالله مومنی ۱۲ زندانی سياسی‌ای هستند که در اعتراض به جان‌باختن هدی صابر و هاله سحابی دست به اعتصاب غذای نامحدود زده‌اند.</p> <p><br /> عمادالدين باقی، فعال حقوق بشر نيز جزو اعتصاب‌کنندگان بود که با پايان يافتن دوران محکوميت خود روز دوشنبه گذشته آزاد شد.</p> <p> </p> <p>اين زندانيان در بيانيه‌ای خطاب به «مردم ايران» نوشته‌اند: «هم‌زمان با ايامی که مقارن با ۱۳ رجب زادروز امام عدالت علی بوده و به ياد شهدای جنبش سبز از ندا تا هاله و از سهراب تا صابر نام‌گذاری شده است، ما ضمن اعلام تسليت و همدردی با خانواده همه اين شهدا، به‌ويژه خانواده‌های هم زندانيان عزيز از دست رفته‌مان، هاله سحابی و هدی صابر و مردم متين و صبور ايران، از روز ۲۸ خرداد اعتصاب غذای اعتراضی خود را آغاز می‌کنيم.»</p> <p> </p> <p>آن‌ها اظهار اميدواری کرده‌اند که «جنبش مسالمت‌آميز ايران پوياتر و از تکرار چنان فجايعی پيش‌گيری شود.»</p> <p><br /> روز گذشته تارنمای کلمه خبر داد که عبدالله مؤمنی و ابوالفضل قديانی دو تن از زندانيان سياسی اعتصاب‌کننده در پنجمين روز اعتصاب غذای نامحدود بر اثر ضعف جسمی به بهداری زندان اوين منتقل شدند.</p> <p> </p> <p>اين گزارش افزود انتقال مؤمنی و قديانی «با تأخير» صورت گرفته است اما آن‌ها پس از دريافت کمک‌های پزشکی دوباره به بند خود بازگشته و حال‌شان در حال حاضر مناسب است.</p> <p><br /> از آغاز اعتصاب اين زندانيان تا کنون شخصيت‌های سياسی، اجتماعی، حقوق بشری و چندين گروه سياسی ضمن پشتيبانی از خواسته‌های آنان خواستار پايان دادن به اين اعتصاب غذا شده‌اند. آن‌ها نگران جان زندانيان اعتصاب‌کننده هستند.<br /> </p>
شش تن از زندانيان سياسی زندان رجايیشهر کرج در پشتيبانی از اعتصاب غذای ۱۲ زندانی سياسی زندان اوين دست به اعتصاب غذا زدند.
به گزارش تارنمای کلمه، اين شش زندانی سياسی اعلام کردهاند تا زمانی که ۱۲ زندانی بند ۳۵۰ اوين در اعتصاب غذا هستند با آنان همراه خواهند بود و اعتصاب میکنند.
کيوان صميمی، عيسی سحرخيز و مسعود باستانی، سه روزنامهنگار؛ علیاکبر عجمی، دانشجوی رشته حقوق دانشگاه تهران و فعال دانشجویی چپگرا؛ جعفر اقدامی، فعال حقوق بشر و حشمت الله طبرزدی، فعال سياسی؛ شش زندانی سياسی زندانیای هستند که اعتصاب غذا کردهاند.
از سوی ديگر ايرانيان شهرهای مختلف جهان نيز در پشتيبانی از اعتصاب غذای ۱۲ زندانی سياسی، گردهمايیهای گوناگونی را تدارک ديدهاند.
بهمن احمدی امويی، حسن اسدی زيدآبادی، مهدی کريميان اقبال، عماد بهاور، قربان بهزادياننژاد، محمد داوری، اميرخسرو دليرثانی، فيضالله عربسرخی، ابوالفضل قديانی، محسن امينزاده، محمدرضا مقيسه و عبدالله مومنی ۱۲ زندانی سياسیای هستند که در اعتراض به جانباختن هدی صابر و هاله سحابی دست به اعتصاب غذای نامحدود زدهاند.
عمادالدين باقی، فعال حقوق بشر نيز جزو اعتصابکنندگان بود که با پايان يافتن دوران محکوميت خود روز دوشنبه گذشته آزاد شد.
اين زندانيان در بيانيهای خطاب به «مردم ايران» نوشتهاند: «همزمان با ايامی که مقارن با ۱۳ رجب زادروز امام عدالت علی بوده و به ياد شهدای جنبش سبز از ندا تا هاله و از سهراب تا صابر نامگذاری شده است، ما ضمن اعلام تسليت و همدردی با خانواده همه اين شهدا، بهويژه خانوادههای هم زندانيان عزيز از دست رفتهمان، هاله سحابی و هدی صابر و مردم متين و صبور ايران، از روز ۲۸ خرداد اعتصاب غذای اعتراضی خود را آغاز میکنيم.»
آنها اظهار اميدواری کردهاند که «جنبش مسالمتآميز ايران پوياتر و از تکرار چنان فجايعی پيشگيری شود.»
روز گذشته تارنمای کلمه خبر داد که عبدالله مؤمنی و ابوالفضل قديانی دو تن از زندانيان سياسی اعتصابکننده در پنجمين روز اعتصاب غذای نامحدود بر اثر ضعف جسمی به بهداری زندان اوين منتقل شدند.
اين گزارش افزود انتقال مؤمنی و قديانی «با تأخير» صورت گرفته است اما آنها پس از دريافت کمکهای پزشکی دوباره به بند خود بازگشته و حالشان در حال حاضر مناسب است.
از آغاز اعتصاب اين زندانيان تا کنون شخصيتهای سياسی، اجتماعی، حقوق بشری و چندين گروه سياسی ضمن پشتيبانی از خواستههای آنان خواستار پايان دادن به اين اعتصاب غذا شدهاند. آنها نگران جان زندانيان اعتصابکننده هستند.
نظرها
kamal
<p>من به دلا یل ذیل با اعتصاب غذا مخالف هستم و امیدوارم زندانیان هر چه زود تر به این اعتصاب پایان دهند :<br /> ۱-اعتصاب غذا در درجه اول جان زندانی را به خطر می اندازد و در ادامه به روح و روان جامعه هم آسیب میرساند ، و این در حالی است که تا کنون هیچ نشانی از موثر بودن این روش در مبارزه سیاسی به دست نیامده است ، نمی گویم بطور کامل بی اثر است بلکه فکر میکنم ضرر آن بیشتر از سودش باشد ، من همیشه نگران این هستم که خبر مرگ زندانی دیگری را بشنوم و این نگرانی بطور مداوم مرا آزار می دهد ، بسیاری از مردم هم همینطور فکر می کنند بنابر این چرا باید هم جان خود را به خطر بی اندازیم و هم آرامش روحی را بیش از پیش از مردم خود سلب کنیم ؟<br /> ۲-اعتصاب غذا شیوه ای از مبارزه است که اتوریته حکومت را به زیر سوال می برد و طبیعی است که حکومت ها در مقابل آن مقاومت می کنند ، از دید گاه حاکمان اگر آنها با هر اعتصابی به آزاد کردن زندانیان تن دهند به تدریج رشته کار ها ازدستشان خارج خواهد شد و به همین دلیل مقاومت میکنند ، مقاومتی که هزینه سنگین تری را به کشور و فضای سیاسی آن تحمیل خواهد کرد .<br /> ۳-اعتصاب غذا عمل خشونت آمیزی است که توسط زندانی در حق خودش صورت می گیرد که با هدف مبارزه با خشونت حاکمان صورت می گیرد ، این کار به نوعی از عملیات انتهاری شبیه است که به باور من ریشه در همان فرهنگ دیرینه خشونت گرایی در کشور ما دارد .<br /> ۴-اعتصاب غذا ریشه در نا امیدی از شرایط کشور دارد ، من فکر نمیکنم شرایط آنقدر نا امید کننده باشد ، کشور ما با رژیم های همچون لیبی و سوریه تفاوت دارد ، ما نیازی به این شیوه از مبارزه نداریم ، ما هر روز و هر ساعت شاهد تحولات جدیدی در کشور هستیم ، به دور از این اعتصاب غذا ها مبارزه بزرگی در بطن جامعه در جریان است ، جریان حاکم هم از امواج این تحولات در کشور مصون نیست ، من بر این باور نیستم که رهبری نظام و فرماندهان سپاه قصد حکومت کردن به شیوه صدام حسین و یا سرهنگ قذافی را داشته باشند ، ما باید کمی صبور باشیم ، گذشت زمان در بسیاری از موارد مشگلات امروز را از پیش روی بر می دارد , در تحلیل نهایی این مردم هستند که باید شرایط را تغیر دهند ، وظیفه سیاسیون آگاهی دادن به مردم است و نه تبدیل خود به سپر بالای آنها .</p>