ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

اقیانوس‌ها؛ واسط تغییرات اقلیمی

<p>در تاریخ زمین، مواردی وجود داشته که طی آن، دمای میانگین سیاره به سرعت دچار تغییراتی گاه حتی تا 10 درجه سانتیگراد، آن&zwnj;هم طی تنها چندین دهه شده است. برخی بر این عقیده&zwnj;اند که اخیراً با تجمع مفرط گاز دی&zwnj;اکسید کربن در جو زمین و تشدید اثر گلخانه&zwnj;ای، پدیده مشابهی در شرف وقوع است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>پژوهشی جدید، حکایت از صحت مدارک بی&zwnj;شماری می&zwnj;کند که تغییرات اقلیمی زمین را ناشی از دگرگونی چرخه&zwnj;های اقیانوسی- که منحصراً در پی دوران&zwnj;های یخبندانِ زمین رخ می&zwnj;دهند- می&zwnj;داند.</p> <!--break--> <p>&nbsp;</p> <p>&laquo;دیوید باتیستی&raquo; (David Battisti)، از استادان علوم جویِ دانشگاه داشنگتن، در این زمینه می&zwnj;گوید: &laquo;امکان دارد که از طریق فرآیندهای دیگری بتوان [گسیل مفرط] گازهای گلخانه&zwnj;ای را دلیل تغییرات اقلیمی عنوان کرد، اما ما طبق مدارک زمین&zwnj;شناختی&zwnj;مان فعلا هیچ اطلاعی از این فرآیندها نداریم.&raquo;</p> <p><br /> باتیستی، خود از اعضای تیمی بوده که مدل&zwnj;های آماریِ اقلیم زمین را با مدل&zwnj;های حاصل از محاسبات ایزوتوپ&zwnj;های عنصر اکسیژن ترکیب کرده&zwnj;اند تا با کمک یک مدل جامع رایانه&zwnj;ای، پی به علل تغییرات اقلیمی ببرند. تغییراتی که طی آخرین عصر یخبندان زمین (از حدود 110 تا 10هزار سال پیش)، موجب کاهش محسوس جمعیت &laquo;آیس&zwnj;برگ&zwnj;&raquo;ها (یا کوه&zwnj;های یخی شناور) در اقیانوس اطلس شمالی شده بودند. این کوه&zwnj;های یخی، عموماً از یخچال&zwnj;های قطبی شمال نشئت گرفته&zwnj;اند و به&zwnj;سمت آب&zwnj;های جنوبی&zwnj;تر اقیانوس اطلس شمالی سرازیر می&zwnj;شوند؛ پدیده&zwnj;ای که به افتخار کاشف&zwnj;اش &laquo;هارتموت هنریش&raquo; (Hartmut Heinrich)، اصطلاحاً &laquo;رخداد هنریش&raquo; نامیده می&zwnj;شود.</p> <p><br /> شبیه&zwnj;سازی&zwnj;ها نشان از این می&zwnj;داد که رشد ناگهانی لایه&zwnj;های یخی شناور بر دریاهای اقیانوس اطلس شمالی (که البته با کوه&zwnj;های یخی تفاوت داشته و در واقع شامل یک &laquo;لایه&raquo; وسیع از یخ می&zwnj;شوند)، موجب هرچه سردتر شدنِ نیمکره شمالی زمین، از جمله آب&zwnj;های اقیانوس هند شد که به&zwnj;دنبال آن سطح بارش سالیانه و باران&zwnj;های موسمی منطقه بر فراز خاک هند هم کاهش یافت. باتیستی خاطرنشان می&zwnj;کند که هرچند احتمال شدت گرفتن تغییرات اقلیمی ناشی از زمین&zwnj;گرمایی کم است، اما اثرات ناشی از همین تغییرات اقلیمی می&zwnj;تواند اینگونه باشد.</p> <p><br /> او می&zwnj;گوید: &laquo;وقتی عوامل زیربنایی از میان بروند، دگرگونی اکوسیستم&zwnj;ها می&zwnj;تواند فوق&zwnj;العاده پرسرعت شود. وقتی یخ&zwnj;های دریایی، آهسته [ار موضع کنونی&zwnj;شان] عقب&zwnj;نشینی کنند، افزایش دمای محسوسی در شعاع چندین&zwnj;هزار کیلومتریِ منطقه رخ خواهد داد. اگر چنانچه این گرمایش، آهسته همان نواحی گرم و خشک پیشین را از آن&zwnj;چه هستند هم خشک&zwnj;تر کند، احتمال وقوع آتش&zwnj;سوزی افزایش خواهد یافت.&raquo;</p> <p><br /> پژوهش&zwnj;های پیشینی که بر رسوبات کربناتی غارهای واقع در کشورهای چین و هند صورت پذیرفته بود، حکایت از این می&zwnj;کند که شدت باران&zwnj;های موسمی منطقه، هم&zwnj;پیوند با نسبت ایزوتوپ&zwnj;های خاصی از عنصر اکسیژن است. مدلی که اخیراً دانشمندان، به&zwnj;منظور انجام این پژوهش از آن استفاده برده&zwnj;اند، این نسبت&zwnj;های ایزوتوپی را بازسازی و مشخص کرده است که نوسان رخدادهای هنریش نیز هم&zwnj;پیوند با نوسان شدت باران&zwnj;های موسمی هند (و البته نه شرق آسیا) است.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>منبع: <a href="http://www.astrobio.net/pressrelease/4045/ocean-causes-abrupt-climate-change">دانشگاه ایالتیِ واشنگتن</a></strong></p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>در همین زمینه</strong>:&nbsp;<a href="http://zamaaneh.com/science/2010/09/post_212.html"><strong>نوار نقاله&zwnj;ای به وسعت یک اقیانوس</strong></a><strong>&nbsp;</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>توضیح تصویر</strong>:<br /> چرخه&zwnj;ی سراسریِ اقیانوس&zwnj;ها که غالباً از آن با عنوان &laquo;نوار نقاله&zwnj;ی اقیانوسی&raquo; یاد می&zwnj;شود؛ جریان&zwnj;های گرمایی را به سرتاسر زمین انتقال می&zwnj;دهد. مناطق مشخص&zwnj;شده با رنگ سفید، نشانگر جریان&zwnj;های گرم اقیانوسی؛ و نواحی ِ آبی&zwnj;رنگ نوار نقاله نیز حاکی از جریان&zwnj;های سرد و عمیق ِ اقیانوسی&zwnj;ست / منبع: Jayne Doucette, Woods Hole Oceanographic Institution</p> <p>&nbsp;</p>

در تاریخ زمین، مواردی وجود داشته که طی آن، دمای میانگین سیاره به سرعت دچار تغییراتی گاه حتی تا 10 درجه سانتیگراد، آن‌هم طی تنها چندین دهه شده است. برخی بر این عقیده‌اند که اخیراً با تجمع مفرط گاز دی‌اکسید کربن در جو زمین و تشدید اثر گلخانه‌ای، پدیده مشابهی در شرف وقوع است.

پژوهشی جدید، حکایت از صحت مدارک بی‌شماری می‌کند که تغییرات اقلیمی زمین را ناشی از دگرگونی چرخه‌های اقیانوسی- که منحصراً در پی دوران‌های یخبندانِ زمین رخ می‌دهند- می‌داند.

«دیوید باتیستی» (David Battisti)، از استادان علوم جویِ دانشگاه داشنگتن، در این زمینه می‌گوید: «امکان دارد که از طریق فرآیندهای دیگری بتوان [گسیل مفرط] گازهای گلخانه‌ای را دلیل تغییرات اقلیمی عنوان کرد، اما ما طبق مدارک زمین‌شناختی‌مان فعلا هیچ اطلاعی از این فرآیندها نداریم.»

باتیستی، خود از اعضای تیمی بوده که مدل‌های آماریِ اقلیم زمین را با مدل‌های حاصل از محاسبات ایزوتوپ‌های عنصر اکسیژن ترکیب کرده‌اند تا با کمک یک مدل جامع رایانه‌ای، پی به علل تغییرات اقلیمی ببرند. تغییراتی که طی آخرین عصر یخبندان زمین (از حدود 110 تا 10هزار سال پیش)، موجب کاهش محسوس جمعیت «آیس‌برگ‌»ها (یا کوه‌های یخی شناور) در اقیانوس اطلس شمالی شده بودند. این کوه‌های یخی، عموماً از یخچال‌های قطبی شمال نشئت گرفته‌اند و به‌سمت آب‌های جنوبی‌تر اقیانوس اطلس شمالی سرازیر می‌شوند؛ پدیده‌ای که به افتخار کاشف‌اش «هارتموت هنریش» (Hartmut Heinrich)، اصطلاحاً «رخداد هنریش» نامیده می‌شود.

شبیه‌سازی‌ها نشان از این می‌داد که رشد ناگهانی لایه‌های یخی شناور بر دریاهای اقیانوس اطلس شمالی (که البته با کوه‌های یخی تفاوت داشته و در واقع شامل یک «لایه» وسیع از یخ می‌شوند)، موجب هرچه سردتر شدنِ نیمکره شمالی زمین، از جمله آب‌های اقیانوس هند شد که به‌دنبال آن سطح بارش سالیانه و باران‌های موسمی منطقه بر فراز خاک هند هم کاهش یافت. باتیستی خاطرنشان می‌کند که هرچند احتمال شدت گرفتن تغییرات اقلیمی ناشی از زمین‌گرمایی کم است، اما اثرات ناشی از همین تغییرات اقلیمی می‌تواند اینگونه باشد.

او می‌گوید: «وقتی عوامل زیربنایی از میان بروند، دگرگونی اکوسیستم‌ها می‌تواند فوق‌العاده پرسرعت شود. وقتی یخ‌های دریایی، آهسته [ار موضع کنونی‌شان] عقب‌نشینی کنند، افزایش دمای محسوسی در شعاع چندین‌هزار کیلومتریِ منطقه رخ خواهد داد. اگر چنانچه این گرمایش، آهسته همان نواحی گرم و خشک پیشین را از آن‌چه هستند هم خشک‌تر کند، احتمال وقوع آتش‌سوزی افزایش خواهد یافت.»

پژوهش‌های پیشینی که بر رسوبات کربناتی غارهای واقع در کشورهای چین و هند صورت پذیرفته بود، حکایت از این می‌کند که شدت باران‌های موسمی منطقه، هم‌پیوند با نسبت ایزوتوپ‌های خاصی از عنصر اکسیژن است. مدلی که اخیراً دانشمندان، به‌منظور انجام این پژوهش از آن استفاده برده‌اند، این نسبت‌های ایزوتوپی را بازسازی و مشخص کرده است که نوسان رخدادهای هنریش نیز هم‌پیوند با نوسان شدت باران‌های موسمی هند (و البته نه شرق آسیا) است.

توضیح تصویر:
چرخه‌ی سراسریِ اقیانوس‌ها که غالباً از آن با عنوان «نوار نقاله‌ی اقیانوسی» یاد می‌شود؛ جریان‌های گرمایی را به سرتاسر زمین انتقال می‌دهد. مناطق مشخص‌شده با رنگ سفید، نشانگر جریان‌های گرم اقیانوسی؛ و نواحی ِ آبی‌رنگ نوار نقاله نیز حاکی از جریان‌های سرد و عمیق ِ اقیانوسی‌ست / منبع: Jayne Doucette, Woods Hole Oceanographic Institution

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.