ابراز نگرانی درباره وضعيت یک زندانی سياسی کرد
<p>خانواده کمال شريفی، زندانی سياسی کرد که بيش از ۴۰ روز از اعتصاب غذايش می‌گذرد، نسبت به وضعيت وی ابراز نگرانی کرده‌اند.</p> <!--break--> <p> </p> <p>مهناز شريفی خواهر اين زندانی سياسی به تارنمای جنبش راه سبز (جرس) گفته «يکی از هم‌بندی‌های کمال زنگ زده و گفته حال کمال اصلاً خوب نيست.»</p> <p> </p> <p>کمال شريفی، سال ۱۳۷۸ توسط نيروهای امنيتی در شهر سقز بازداشت و به اتهام «ارتکاب جرائم امنيتی» به ۳۰ سال زندان در تبعيد و ممنوعيت ملاقات محکوم شد.</p> <p> </p> <p>اين زندانی سياسی هم اکنون در زندان ميناب در استان هرمزگان به سر می‌برد. طبق حکم دادگاه، کمال شريفی تا پايان دوران محکوميتش ممنوع‌الملاقات است.</p> <p> </p> <p>بايزيد شريفی پدر اين زندانی کرد به زمانه گفته است علت اعتصاب غذای پسرش، اعتراض به نگهداری‌اش در بين زندانيان عادی است.</p> <p> </p> <p>خواهر کمال شريفی نيز به جرس گفته: «برادرم يک روزنامه‌نگار و فعال سياسی است و به علت همين هم برايش حکم صادر شده اما او را به زندان ميناب منتقل کرده‌اند. برادرم تنها زندانی سياسی آنجاست و بين افراد شرور و قاچاقچی و قاتل و معتاد نگهداری می‌شود. کمال نسبت به اين شرايط اعتراض داشت و می‌خواست با قاضی شهر ميناب صحبت کند.»</p> <p> </p> <p>وی افزوده قاضی پرونده برادرش در پاسخ به پيگيری‌های پدرش برای ملاقات با وی گفته: «نمی‌خواهد با او ملاقات کنی، بگذار بميرد.»</p> <p> </p> <p>مهناز شریفی از آقای شايق، قاضی پرونده برادرش به عنوان يکی از مسئولان شرايط «ناگوار» کنونی وی نام برده است.</p> <p> </p> <p>علاوه بر کمال شريفی، سه زندانی سياس کرد ديگر به نام‌های انور خضری، کامران شيخی و سيد ابراهيم سيدی، از يک ماه پيش در اعتراض به شرايط زندان و نگهداری ميان مجرمان عادی دست به اعتصاب غذا زدند.</p> <p> </p> <p>بنا به گزارش مخالفان حکومت ايران، انور خضری کماکان در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد، اما دو نفر ديگر پس از انتقال‌شان به بيمارستان و دريافت سرم، انواع آمپول و دارو «مجبور» به شکستن اعتصاب خود شدند.</p> <p> </p>
خانواده کمال شريفی، زندانی سياسی کرد که بيش از ۴۰ روز از اعتصاب غذايش می‌گذرد، نسبت به وضعيت وی ابراز نگرانی کرده‌اند.
مهناز شريفی خواهر اين زندانی سياسی به تارنمای جنبش راه سبز (جرس) گفته «يکی از هم‌بندی‌های کمال زنگ زده و گفته حال کمال اصلاً خوب نيست.»
کمال شريفی، سال ۱۳۷۸ توسط نيروهای امنيتی در شهر سقز بازداشت و به اتهام «ارتکاب جرائم امنيتی» به ۳۰ سال زندان در تبعيد و ممنوعيت ملاقات محکوم شد.
اين زندانی سياسی هم اکنون در زندان ميناب در استان هرمزگان به سر می‌برد. طبق حکم دادگاه، کمال شريفی تا پايان دوران محکوميتش ممنوع‌الملاقات است.
بايزيد شريفی پدر اين زندانی کرد به زمانه گفته است علت اعتصاب غذای پسرش، اعتراض به نگهداری‌اش در بين زندانيان عادی است.
خواهر کمال شريفی نيز به جرس گفته: «برادرم يک روزنامه‌نگار و فعال سياسی است و به علت همين هم برايش حکم صادر شده اما او را به زندان ميناب منتقل کرده‌اند. برادرم تنها زندانی سياسی آنجاست و بين افراد شرور و قاچاقچی و قاتل و معتاد نگهداری می‌شود. کمال نسبت به اين شرايط اعتراض داشت و می‌خواست با قاضی شهر ميناب صحبت کند.»
وی افزوده قاضی پرونده برادرش در پاسخ به پيگيری‌های پدرش برای ملاقات با وی گفته: «نمی‌خواهد با او ملاقات کنی، بگذار بميرد.»
مهناز شریفی از آقای شايق، قاضی پرونده برادرش به عنوان يکی از مسئولان شرايط «ناگوار» کنونی وی نام برده است.
علاوه بر کمال شريفی، سه زندانی سياس کرد ديگر به نام‌های انور خضری، کامران شيخی و سيد ابراهيم سيدی، از يک ماه پيش در اعتراض به شرايط زندان و نگهداری ميان مجرمان عادی دست به اعتصاب غذا زدند.
بنا به گزارش مخالفان حکومت ايران، انور خضری کماکان در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد، اما دو نفر ديگر پس از انتقال‌شان به بيمارستان و دريافت سرم، انواع آمپول و دارو «مجبور» به شکستن اعتصاب خود شدند.
نظرها
نظری وجود ندارد.