قتل آتنا اصلانی؛ محدودیت های اورژانس اجتماعی برای محافظت از کودکان
به گفته یک مددکار اجتماعی اگر کسی که آتنا اصلانی را به قتل رسانده در گذشته از سوی روانکاوان و مددکاران مورد ارزیابی و توجه قرار می‌گرفت، این کودک احتمالا قربانی نمی‌شد.
یک مددکار اجتماعی گفته است اگر سیستمی وجود داشت که اطلاعات مربوط به افراد کودک‌آزار در آن ثبت و از حضور این افراد در مکان‌های نزدیک به کودکان جلوگیری می‌شد، این احتمال وجود داشت که آتنا اصلانی اکنون زنده باشد.
لیلا ارشد این مساله را با تاکید بر این موضوع مطرح کرده است که قاتل آتنا اصلانی سابقه کودک آزاری داشته و حتی متهم به مشارکت در قتل بوده است.
- آتنا اصلانی، دخترکی هفت ساله و اهل پارس آباد مغان بود. پنج روز پس از گم شدن آتنا، پلیس فردی را به عنوان مظنون دستگیر کرد که بر اساس گزارش‌ها، دخترک هفت ساله هر از گاهی برای خوردن آب به مغازه رنگرزی او می‌رفته است. ۲۰ روز بعد از گم شدن آتنا، جنازه او در یک بشکه رنگرزی در پارکینگ خانه همان شخص پیدا شد. به گفته پلیس این فرد به قتل آتنا اصلانی اعتراف کرده است.
به گزارش خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، لیلا ارشد گفته است: «چون هیچگونه مرکز اطلاع‌رسانی و ثبت اطلاعاتی در مورد این افراد وجود ندارد، پدر و مادر آتنا ناآگاهانه فرزند خود را برای خوردن آب به مغازه این فرد می‌فرستادند که در نهایت این اتفاق تلخ و غم‌انگیز رخ داده است.»
به عقیده ارشد اگر شخصی که آتنا اصلانی را مورد آزار قرار داده، در گذشته مورد ارزیابی و توجه حرفه‌ای روانکاوان و مددکاران اجتماعی قرار می‌گرفت، این کودک احتمالا قربانی نمی‌شد.
لیلا ارشد مقاومت در برابر آموزش دادن به کودکان را عامل مهمی دانسته که به وقوع چنین حوادثی منجر می‌شود.
به گفته او فرهنگی در ایران وجود دارد که اگر کودک چیزی را نداند در امان است و کودکان ناآگاه بسیاری وجود دارند.
در حالی که به گفته این مددکار اجتماعی «دنیا به این نتیجه رسیده است که هرچه سطح آگاهی و آموزش به کودک بیشتر باشد، سطح سلامت کودک نیز بالاترست.»
لیلا ارشد:
«باید به کودکان بگوییم چه اتفاقی ممکن است برای آن‌ها مشکل‌ساز باشد. در این رابطه بحث آموزش مساله جنسی مطرح نیست، بلکه قرار است آن‌ها را با اعضای خصوصی بدن آشنا کنیم تا مهارت پیدا کنند و یاد بگیرند چگونه از خود مراقبت کنند.»
به گفته این مددکار اجتماعی دربرخی موارد خانواده ها نیز در مقابل آموزش کودکان درباره این موضوعات مقاومت می‌کنند: «حتی در موارد خشونت خانگی زمانی که به بچه‌ها آموزش داده می‌شود در صورت نیاز با ۱۲۳ تماس بگیرند با مقاومت خانواده‌ها مواجه می‌شویم، با این استدال که این آموزش به کودکان امکان می‌دهد جلوی خانواده خود بایستند.»
لیلا ارشد درباره آورژانس اجتماعی و محدودیت‌هایش هم گفته است: «سازمان بهزیستی این خط را راه‌اندازی کرد اما آیا در خصوص خط ۱۲۳ یا همان اورژانس اجتماعی در مدارس یا خانوارها به کودکان اطلاع رسانی شده است؟»
او سازمان آموزش و پرورش و صداوسیما را دو نهادی برشمرده که مسئول این اطلاع رسانی و آموزش به کودکان هستند اما در این رابطه غفلت کرده‌اند.
این مددکار اجتماعی همچنین گفته است به دلایل مسایل اداری و بوروکراتیک گاهی اورژانس اجتماعی دیر به محل حادثه می‌رسد.
بر اساس گفته های لیلا ارشد، ۱۲۳ برای مداخله مددکار رسمی سازمان بهزیستی باید مجوز حقوقی و دادستانی داشته باشد که این امر زمانبر است، موجب تلف شدن وقت می‌شود و در نهایت ممکن است اتفاق ناخوشایندی برای کودک رخ دهد.
لیلا ارشد:
«حتی در مواردی که کودک‌آزاری گزارش می‌شود، چون باید اجازه قوه قضاییه برای مداخله صادر شود فرد مرتکب به کودک‌آزاری محل حادثه را ترک می‌کند.»
به گفته او دولت وظیفه دارد به جای ترویج خشونت و برگزاری اعدام در ملاء عام به مردم بدون سانسور آموزش‌ها بدهد.
- در همین زمینه:
نظرها
مورخ
چرا ملت ماجرای تجاوزات جنسی آقای طوسی به کودکان را فراموش کرده اند و نشسته اند و در مورد جزییات یک پرونده که اصولا از محتویاتش خبر ندارند سخنرانی می کنند؟ این همه مقاله و تحلیل برای افعال یک پدوفیل سرشناس که به نظر می رسد هنوز مرتکب قتل نشده باشد( خدا می داند) نوشته نشد.
حسن
متاسفانه سیستم خبر رسانی دولت و سایرین خیلی ناقص است چرا باید اتنا هفت ساله برای اب خوردن و احتمالا استفاده از توالت به مغازه دیگران برود ایا ایشان دست فروش بودند یا در دست فروشی به پدرش کمک میکرده ایا ایشان از کودکان کار بودند؟