چالش‌های رسانه‌های تاجیکستان
<p>شهزاده سمرقندی - آنلاین شدن رسانه‌ها به خصوص خبرگزاری‌ها در کشور‌های فارسی‌زبان ایران و افغانستان مدت‌هاست که به یک روند عادی و معمولی تبدل شده و هر رسانه، اعم از ادبی، خبری و هنری و اجتماعی و مانند آن برای خود وب‌سایت و یا تارنما دارند.</p> <!--break--> <p> </p> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110722_Hamsaygan_Online_Tajikistan_shahzadeh.mp3"><img alt="" align="middle" src="http://www.zamaaneh.com/pictures-new/musicicon.jpg" /></a></p> <p>اما در تاجیکستان جریان آنلاین شدن رسانه‌ها با دلایل مختلف هنوز کند است و اندک روزنامه یا هفته‌نامه‌ی تاجیکی‌ را می‌شود نام برد که در اینترنت قابل دسترس باشد و اگر هم در دسترس است، پیوسته به روز نمی‌‌شود. از مهم‌ترین دلایلی که می‌توان برای نپیوستن رسانه‌های تاجیکی به جهان گسترده‌ی اینترنت نام برد، نبود فضای امن در اینترنت، عدم دسترسی به دانش کافی و همچنین سرعت کم اینترنت در تاجیکستان است. با این همه در تاجیکستان رسانه‌هایی وجود دارند که آنلاین شده‌اند و تمام این مشکلات را تا حدی از پیش پا پرداشته‌اند. این نوع رسانه‌ها بیشتر به دولت تاجیکستان وابسته‌اند و یا رسانه‌های زردی هستند که با پشتیبانی مالی محکمی به وجود آمده‌اند.</p> <p> </p> <p>مهمان برنامه‌ی امروز «با همسایگان» ظفر فرغانی، سردبیر هفته‌نامه‌ی مستقل «آزادگان» است که مدتی‌ست توانسته بخش تازه‌ی این هفته‌نامه را روی اینترنت منتشر کند.</p> <p> </p> <p>هفته‌نامه‌ی «آزادگان» با اینکه عمر زیادی ندارد، اما در در تاجیکستان و فرا‌تر از مرزهای آن به‌عنوان یک هفته‌نامه‌ی فرهنگی قابل اعتماد و بانفوذ شناخته شده است. ظفر فرغانی از آن روزنامه‌نگرانی است که بعد از فروپاشی شوروی در تاجیکستان سبک تازه‌ی روزنامه‌نگاری ‌را به کار بردند و در جامعه‌ی تاجیکستان جایگاه معتبری ‌برای خود به دست آوردند. اما این نوع خبرنگاران «پیش‌صف» وقتی با یک رسانه‌ی آنلاین سر و کار دارند با چه مشکلاتی رو به رو هستند و آیا این مشکلات تا آن حد بزرگ‌اند که مانع از فراگیر شدن رسانه‌ها در فضای اینترنتی ‌بشوند؟</p> <p> </p> <p><strong>ظفر فرغانی</strong>- این بخش از هفته‌نامه‌ی «آزادگان» که آنلاین است، در واقع یک بخش تازه‌ی خبرگزاری «آزادگان» است. به خاطر حجم زیاد کار ما نمی‌توانیم همه‌ی مطالب هفته‌نامه را آنلاین بکنیم. اما از یک جهت برای مخاطبان برون‌مرزی خوب است که همه‌ی آن‌ها قابل دسترس باشد. ولی باید اقرار کرد که اگر تمام مطالب هفته‌نامه قابل دسترس باشد شکل کاغذی آن در داخل تاجیکستان کم‌خریدار می‌شود و نیز به شیوه‌ی معمول خود به فروش نمی‌رود و این به انتشار دوام‌دار هفته‌نامه لطمه می‌زند. از لحاظ اقتصادی نمی‌توانیم همه‌ی مطالب هفته‌نامه را هم‌زمان آنلاین منتشر بکنیم. اما بعضی از مطالبی که تحلیلی هستند و تاریخ مصرف طولانی‌مدت دارند حتماً با یکی - دو هفته فاصله روی اینترنت در تارنمای «آزادگان» منتشر می‌شوند.</p> <p> </p> <blockquote> <p><img alt="" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/shhsfergh03.jpg" />شهزاده سمرقندی: از مهم‌ترین دلایلی که می‌توان برای نپیوستن رسانه‌های تاجیکی به جهان گسترده‌ی اینترنت نام برد، نبود فضای امن در اینترنت، عدم دسترسی به دانش کافی و همچنین سرعت کم اینترنت در تاجیکستان است. با این همه در تاجیکستان رسانه‌هایی وجود دارند که آنلاین شده‌اند و تمام این مشکلات را تا حدی از پیش پا پرداشته‌اند. این نوع رسانه‌ها بیشتر به دولت تاجیکستان وابسته‌اند و یا رسانه‌های زردی هستند که با پشتیبانی مالی محکمی به وجود آمده‌اند.</p> </blockquote> <p><strong><img alt="" src="http://www.zamaaneh.com/pictures-new/Communicate-icon.png" />شهزاده سمرقندی</strong> - خبرگزاری «آزادگان» که آن را می‌توانید در آدرس اینترنتی: http: //ozodagon. Com پیدا بخوانید یک خبرگزاری کاملاً مستقل از هفته‌نامه‌ی «آزادگان» است و با سردبیر و کارمندان جداگانه فعالیت می‌کند. اما هفته‌نامه‌ی «آزادگان» به عنوان یک رسانه‌ی کاغذی و با‌‌ همان سبک قدیمی خود در حال انتشار است.</p> <p>باید در نظر داشت که تاجیکستان یکی از ضغیف‌ترین کشور‌های دنیا از لحاظ اقتصادی است و آمارهای سازمان‌های بین‌المللی دسترسی مردم به خط اینترنت پرسرعت‌ را بسیار پایین گزارش کرده‌اند. علاوه بر این تعداد کافی‌نت‌هایی که شهروندان تاجیکستان بتوانند به رسانه‌های دیگر دسترسی داشته باشند، بسیار محدود است. به رغم این مشکلات و نبود زیرساخت‌های کافی برای نشر آن‌لاین، ظفر فرغانی می‌گوید تحقیقات شخصی او و همین طور دیگر همکاران هفته‌نامه‌ی «آزادگان» مشخص کرده که بعضی از شرکت‌های خدمات اینترنتی خط‌های پرسرعت دارند و همین‌طور در شهر دوشنبه کافی‌نت‌ها رو به افزایش است و مردم هم بیشتر به این مراکز مراجعه می‌کنند.</p> <p> </p> <p><strong>ظفر فرغانی </strong>- ما وقتی خبرگزاری «آزادگان» را تاسیس دادیم یک تحقیق داخلی و همین طور میدانی انجام دادیم و دیدیم که بیشترین مخاطبان ما از داخل تاجیکستان هستند. با اینکه یک مقدار از مخاطبان ما در خارج از تاجیکستان به‌سر می‌برند، پوشیده نیست که تعداد آن‌ها از ۲۰ درصد تجاوز نمی‌کند. تلاش این خبرگزاری هم این بوده که بیشترین مخاطب را در داخل تاجیکستان داشته باشد. اما این به آن معنا نیست که مخاطبان برون‌مرزی خود را نادیده بگیریم و یا توجه کمی به آن‌ها داشته باشیم. در تارنمای خبرگزاری «آزادگان» ما یک بخش داریم که در آن مخاطبان ما از دیگر شهرها و کشور‌های دنیا در آن می‌نویسند. این بخش به نام «گوشه‌ی مهاجر» معروف است و مخاطبان برون‌مرزی ما درین بخش می‌توانند از تجربه‌ها و دیده‌ها و شنیده‌های خودشان بنویسند. <br /> </p> <p>باید بگویم با اینکه می‌گویید سرعت اینترنت در تاجیکستان پایین است موافق نیستم. چون من و دیگر دوستان تحقیق کوچکی انجام دادیم و دیدیم بعضی از شرکت‌های اینترنتی خط‌هایی با سرعت بسیار خوب تهیه می‌کنند. نمی‌خواهم تبیلغ این شرکت‌ها را بکنم. می‌خواهم بگویم در تاجیکستان هستند شرکت‌هایی که خط‌های خوب ارائه می‌کنند و در این تحقیق میدانی که ما انجام دادیم، روشن شد که این خبرگزاری تازه تأسیس روزانه حدود چهار هزار بازدید‌کننده دارد که از این میان تنها ۲۰ در صد از خارج کشور است. </p> <p> </p> <p><strong><img alt="" src="http://www.zamaaneh.com/pictures-new/Communicate-icon.png" />شهزاده سمرقندی</strong> - با توجه به اینکه بیشتر مخاطبان شما از داخل کشور‌ند، برای این نوع مخاطب به اخبار کدام منطقه اولویت می‌دهید؟ اخبار تاجیکستان، آسیای میانه یا اخبار جهان؟</p> <p> </p> <blockquote> <p><img alt="" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/shhsfergh04.jpg" />ظفر فرغانی: تأکید ما بر زبان رسمی، ادبی و پذیرفته‌شده‌ی تاجیکی‌ست. در این میان هستند واژه‌هایی که از طریق زیان فارسی امروز یا از طریق زبان فارسی دری افغانستان به زبان تاجیکی وارد شده‌اند و مورد قبول مردم واقع شده‌اند و سر زبان مردم افتاده‌اند. ما از این واژه‌ها حتماً استفاده می‌کنیم. چون اعتقاد داریم که زبان زنده است. زبان نباید فقط برای قشر خاصی از جامعه قابل استفاده باشد. زبان مال مردم است.</p> </blockquote> <p> </p> <p><strong>ظفر فرغانی</strong> - در اولویت اخبار تاجیکستان است، بعد اخبار منطقه و سپس خبرهای جهان. اما استثناءهای زیادی هم وجود دارد که چه اخباری تیتر اول قرار بگیرد. مثل دیگر خبرگزاری‌ها که بعضی از خبر‌های داغ را به خاطر آن پوشش می‌دهند که همزمان تیتر اول بسیاری از رسانه‌ها قرار می‌گیرد. اما در کل اولویت کار ما اخبار تاجیکستان است. باید تأکید کنم که تا این موقع در زبان تاجیکی یک خبرگزاری‌ حرفه‌ای و فراگیر وجود نداشت که تمام مناطق تاجیکستان را فرابگیرد. خبرگزاری «خاور» هست که دولتی است و با اینکه اخبار تمام مناطق تاجیکستان را فرامی‌گیرد اما شیوه‌ی بیان اخبار و سبک نگارش آن طوری‌ست که خواننده را از خود دور می‌کند. دیگر خبرگزاری فعالی که داریم «ازییه پلیوس» است که آن هم به زبان روسی منتشر می‌شود. از اینجاست که میدان برای یک خبرگزاری مثل «آزادگان» خالی بود و ما شروع به کار کردیم. <br /> </p> <p><strong><img alt="" align="right" src="http://www.zamaaneh.com/pictures-new/Communicate-icon.png" />شهزاده سمرقندی -</strong> با اینکه خبرگزاری «آزادگان» در فضای اینترنتی تازه است اما مخاطبان زیادی پیدا کرده و در شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک و تویتر هم مطالب آن دست به دست می‌شود. این خبرگزاری از معدود تارنما‌های داخلی تاجیکستان است که در فیس‌بوک صفحه‌ی خود را دارد و پیوسته مطالب خود را در این صفحه هم منتشر می‌کند. با این حال جا دارد بپرسیم، هفته‌نامه‌ی «آزادگان» که تاجیک‌ها آن را به‌عنوان یک رسانه‌ی فرهنگی محکم، جدی می‌شناسند و به آن اعتماد دارند، چه سیاست و روشی در برابر تغییر خط در تاجیکستان که بسیاری از رسانه‌ها و مراکز فرهنگی تاجیکستان را سردرگم کرده و پریشانی‌هایی به‌وجود آورده، در پیش گرفته است؟ این رسانه‌ی محبوب چه راهی را انتخاب کرده است؟ این رسانه با چه زبانی می‌نویسد که بتواند خواننده‌ی قبلی خود را از دست ندهد و در همان حال خوانندگان تازه‌ای را هم به‌دست آورد؟</p> <p> </p> <p><strong>ظفر فرغانی </strong>- هستند اصطلاحات و کلماتی که در ایران جاری‌ست، اما من آن‌ها را قبول ندارم. اکثر این اصطلاحات عربی هستند، در حالی که ما در زبان تاجیکی فارسی آن اصطلاحات را داریم. با توجه به این مسأله تأکید ما بر زبان رسمی، ادبی و پذیرفته‌شده‌ی تاجیکی‌ست. در این میان هستند واژه‌هایی که از طریق زیان فارسی امروز یا از طریق زبان فارسی دری افغانستان به زبان تاجیکی وارد شده‌اند و مورد قبول مردم واقع شده‌اند و سر زبان مردم افتاده‌اند. ما از این واژه‌ها حتماً استفاده می‌کنیم. چون اعتقاد داریم که زبان زنده است. زبان نباید فقط برای قشر خاصی از جامعه قابل استفاده باشد. زبان مال مردم است. حال اگر مردم مثلاً «رایانه» را به عنوان معادل «کامپیوتر» بپذیرند و این واژه جا بیفتد، ما از همان استفاده می‌کنیم. اگر جا نیفتد اما ما به زور به مردم این واژه را تحمیل نمی‌کنیم. در افغانستان به هواپیما می‌گویند طیاره. ما هواپیما را البته به طیاره ترجیج می‌دهیم. در این بین هستند کسانی، دوستانی که مثل من به واژه‌های روسی حساسیت دارند. این واژه‌ها اما تعدادشان زیاد نیست. تلاشی که دوستان در شبکه‌های اجتماعی برای اصلاح زبان انجام می‌دهند خیلی خوب است و امیدوارم به نتیجه برسد. اگر این تلاش‌ها در رسانه‌های تاجیکستان بازتاب پیدا کنند، اطمینان دارم که زبان ما غنی‌تر و زیباتر خواهد شد. <br /> </p> <p><strong><img align="right" alt="" src="http://www.zamaaneh.com/pictures-new/arrow-expand-icon.png" />در همین زمینه:</strong></p> <p><a href="http://www.ozodagon.com/">::هفته‌نامه آزادگان::</a></p>
شهزاده سمرقندی - آنلاین شدن رسانه‌ها به خصوص خبرگزاری‌ها در کشور‌های فارسی‌زبان ایران و افغانستان مدت‌هاست که به یک روند عادی و معمولی تبدل شده و هر رسانه، اعم از ادبی، خبری و هنری و اجتماعی و مانند آن برای خود وبسایت و یا تارنما دارند.
اما در تاجیکستان جریان آنلاین شدن رسانه‌ها با دلایل مختلف هنوز کند است و اندک روزنامه یا هفته‌نامه‌ی تاجیکی را می‌شود نام برد که در اینترنت قابل دسترس باشد و اگر هم در دسترس است، پیوسته به روز نمیشود. از مهم‌ترین دلایلی که می‌توان برای نپیوستن رسانه‌های تاجیکی به جهان گسترده‌ی اینترنت نام برد، نبود فضای امن در اینترنت، عدم دسترسی به دانش کافی و همچنین سرعت کم اینترنت در تاجیکستان است. با این همه در تاجیکستان رسانه‌هایی وجود دارند که آنلاین شده‌اند و تمام این مشکلات را تا حدی از پیش پا پرداشته‌اند. این نوع رسانه‌ها بیشتر به دولت تاجیکستان وابسته‌اند و یا رسانه‌های زردی هستند که با پشتیبانی مالی محکمی به وجود آمده‌اند.
مهمان برنامه‌ی امروز «با همسایگان» ظفر فرغانی، سردبیر هفته‌نامه‌ی مستقل «آزادگان» است که مدتی‌ست توانسته بخش تازه‌ی این هفته‌نامه را روی اینترنت منتشر کند.
هفته‌نامه‌ی «آزادگان» با اینکه عمر زیادی ندارد، اما در در تاجیکستان و فرا‌تر از مرزهای آن به‌عنوان یک هفته‌نامه‌ی فرهنگی قابل اعتماد و بانفوذ شناخته شده است. ظفر فرغانی از آن روزنامه‌نگرانی است که بعد از فروپاشی شوروی در تاجیکستان سبک تازه‌ی روزنامه‌نگاری را به کار بردند و در جامعه‌ی تاجیکستان جایگاه معتبری برای خود به دست آوردند. اما این نوع خبرنگاران «پیش‌صف» وقتی با یک رسانه‌ی آنلاین سر و کار دارند با چه مشکلاتی رو به رو هستند و آیا این مشکلات تا آن حد بزرگ‌اند که مانع از فراگیر شدن رسانه‌ها در فضای اینترنتی بشوند؟
ظفر فرغانی- این بخش از هفته‌نامه‌ی «آزادگان» که آنلاین است، در واقع یک بخش تازه‌ی خبرگزاری «آزادگان» است. به خاطر حجم زیاد کار ما نمی‌توانیم همه‌ی مطالب هفته‌نامه را آنلاین بکنیم. اما از یک جهت برای مخاطبان برون‌مرزی خوب است که همه‌ی آن‌ها قابل دسترس باشد. ولی باید اقرار کرد که اگر تمام مطالب هفته‌نامه قابل دسترس باشد شکل کاغذی آن در داخل تاجیکستان کم‌خریدار می‌شود و نیز به شیوه‌ی معمول خود به فروش نمی‌رود و این به انتشار دوام‌دار هفته‌نامه لطمه می‌زند. از لحاظ اقتصادی نمی‌توانیم همه‌ی مطالب هفته‌نامه را همزمان آنلاین منتشر بکنیم. اما بعضی از مطالبی که تحلیلی هستند و تاریخ مصرف طولانی‌مدت دارند حتماً با یکی - دو هفته فاصله روی اینترنت در تارنمای «آزادگان» منتشر می‌شوند.
شهزاده سمرقندی: از مهم‌ترین دلایلی که می‌توان برای نپیوستن رسانه‌های تاجیکی به جهان گسترده‌ی اینترنت نام برد، نبود فضای امن در اینترنت، عدم دسترسی به دانش کافی و همچنین سرعت کم اینترنت در تاجیکستان است. با این همه در تاجیکستان رسانه‌هایی وجود دارند که آنلاین شده‌اند و تمام این مشکلات را تا حدی از پیش پا پرداشته‌اند. این نوع رسانه‌ها بیشتر به دولت تاجیکستان وابسته‌اند و یا رسانه‌های زردی هستند که با پشتیبانی مالی محکمی به وجود آمده‌اند.
شهزاده سمرقندی - خبرگزاری «آزادگان» که آن را می‌توانید در آدرس اینترنتی: http: //ozodagon. Com پیدا بخوانید یک خبرگزاری کاملاً مستقل از هفته‌نامه‌ی «آزادگان» است و با سردبیر و کارمندان جداگانه فعالیت می‌کند. اما هفته‌نامه‌ی «آزادگان» به عنوان یک رسانه‌ی کاغذی و با همان سبک قدیمی خود در حال انتشار است.
باید در نظر داشت که تاجیکستان یکی از ضغیف‌ترین کشور‌های دنیا از لحاظ اقتصادی است و آمارهای سازمان‌های بین‌المللی دسترسی مردم به خط اینترنت پرسرعت را بسیار پایین گزارش کرده‌اند. علاوه بر این تعداد کافی‌نت‌هایی که شهروندان تاجیکستان بتوانند به رسانه‌های دیگر دسترسی داشته باشند، بسیار محدود است. به رغم این مشکلات و نبود زیرساخت‌های کافی برای نشر آنلاین، ظفر فرغانی می‌گوید تحقیقات شخصی او و همین طور دیگر همکاران هفته‌نامه‌ی «آزادگان» مشخص کرده که بعضی از شرکت‌های خدمات اینترنتی خط‌های پرسرعت دارند و همین‌طور در شهر دوشنبه کافی‌نت‌ها رو به افزایش است و مردم هم بیشتر به این مراکز مراجعه می‌کنند.
ظفر فرغانی - ما وقتی خبرگزاری «آزادگان» را تاسیس دادیم یک تحقیق داخلی و همین طور میدانی انجام دادیم و دیدیم که بیشترین مخاطبان ما از داخل تاجیکستان هستند. با اینکه یک مقدار از مخاطبان ما در خارج از تاجیکستان به‌سر می‌برند، پوشیده نیست که تعداد آن‌ها از ۲۰ درصد تجاوز نمی‌کند. تلاش این خبرگزاری هم این بوده که بیشترین مخاطب را در داخل تاجیکستان داشته باشد. اما این به آن معنا نیست که مخاطبان برون‌مرزی خود را نادیده بگیریم و یا توجه کمی به آن‌ها داشته باشیم. در تارنمای خبرگزاری «آزادگان» ما یک بخش داریم که در آن مخاطبان ما از دیگر شهرها و کشور‌های دنیا در آن می‌نویسند. این بخش به نام «گوشه‌ی مهاجر» معروف است و مخاطبان برون‌مرزی ما درین بخش می‌توانند از تجربه‌ها و دیده‌ها و شنیده‌های خودشان بنویسند.
باید بگویم با اینکه می‌گویید سرعت اینترنت در تاجیکستان پایین است موافق نیستم. چون من و دیگر دوستان تحقیق کوچکی انجام دادیم و دیدیم بعضی از شرکت‌های اینترنتی خط‌هایی با سرعت بسیار خوب تهیه می‌کنند. نمی‌خواهم تبیلغ این شرکت‌ها را بکنم. می‌خواهم بگویم در تاجیکستان هستند شرکت‌هایی که خط‌های خوب ارائه می‌کنند و در این تحقیق میدانی که ما انجام دادیم، روشن شد که این خبرگزاری تازه تأسیس روزانه حدود چهار هزار بازدید‌کننده دارد که از این میان تنها ۲۰ در صد از خارج کشور است.
شهزاده سمرقندی - با توجه به اینکه بیشتر مخاطبان شما از داخل کشور‌ند، برای این نوع مخاطب به اخبار کدام منطقه اولویت می‌دهید؟ اخبار تاجیکستان، آسیای میانه یا اخبار جهان؟
ظفر فرغانی: تأکید ما بر زبان رسمی، ادبی و پذیرفته‌شده‌ی تاجیکی‌ست. در این میان هستند واژه‌هایی که از طریق زیان فارسی امروز یا از طریق زبان فارسی دری افغانستان به زبان تاجیکی وارد شده‌اند و مورد قبول مردم واقع شده‌اند و سر زبان مردم افتاده‌اند. ما از این واژه‌ها حتماً استفاده می‌کنیم. چون اعتقاد داریم که زبان زنده است. زبان نباید فقط برای قشر خاصی از جامعه قابل استفاده باشد. زبان مال مردم است.
ظفر فرغانی - در اولویت اخبار تاجیکستان است، بعد اخبار منطقه و سپس خبرهای جهان. اما استثناءهای زیادی هم وجود دارد که چه اخباری تیتر اول قرار بگیرد. مثل دیگر خبرگزاری‌ها که بعضی از خبرهای داغ را به خاطر آن پوشش می‌دهند که همزمان تیتر اول بسیاری از رسانه‌ها قرار می‌گیرد. اما در کل اولویت کار ما اخبار تاجیکستان است. باید تأکید کنم که تا این موقع در زبان تاجیکی یک خبرگزاری حرفه‌ای و فراگیر وجود نداشت که تمام مناطق تاجیکستان را فرابگیرد. خبرگزاری «خاور» هست که دولتی است و با اینکه اخبار تمام مناطق تاجیکستان را فرامی‌گیرد اما شیوه‌ی بیان اخبار و سبک نگارش آن طوری‌ست که خواننده را از خود دور می‌کند. دیگر خبرگزاری فعالی که داریم «ازییه پلیوس» است که آن هم به زبان روسی منتشر می‌شود. از اینجاست که میدان برای یک خبرگزاری مثل «آزادگان» خالی بود و ما شروع به کار کردیم.
شهزاده سمرقندی - با اینکه خبرگزاری «آزادگان» در فضای اینترنتی تازه است اما مخاطبان زیادی پیدا کرده و در شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک و تویتر هم مطالب آن دست به دست می‌شود. این خبرگزاری از معدود تارنما‌های داخلی تاجیکستان است که در فیس‌بوک صفحه‌ی خود را دارد و پیوسته مطالب خود را در این صفحه هم منتشر می‌کند. با این حال جا دارد بپرسیم، هفته‌نامه‌ی «آزادگان» که تاجیک‌ها آن را به‌عنوان یک رسانه‌ی فرهنگی محکم، جدی می‌شناسند و به آن اعتماد دارند، چه سیاست و روشی در برابر تغییر خط در تاجیکستان که بسیاری از رسانه‌ها و مراکز فرهنگی تاجیکستان را سردرگم کرده و پریشانی‌هایی به‌وجود آورده، در پیش گرفته است؟ این رسانه‌ی محبوب چه راهی را انتخاب کرده است؟ این رسانه با چه زبانی می‌نویسد که بتواند خواننده‌ی قبلی خود را از دست ندهد و در همان حال خوانندگان تازه‌ای را هم به‌دست آورد؟
ظفر فرغانی - هستند اصطلاحات و کلماتی که در ایران جاری‌ست، اما من آن‌ها را قبول ندارم. اکثر این اصطلاحات عربی هستند، در حالی که ما در زبان تاجیکی فارسی آن اصطلاحات را داریم. با توجه به این مسأله تأکید ما بر زبان رسمی، ادبی و پذیرفته‌شده‌ی تاجیکی‌ست. در این میان هستند واژه‌هایی که از طریق زیان فارسی امروز یا از طریق زبان فارسی دری افغانستان به زبان تاجیکی وارد شده‌اند و مورد قبول مردم واقع شده‌اند و سر زبان مردم افتاده‌اند. ما از این واژه‌ها حتماً استفاده می‌کنیم. چون اعتقاد داریم که زبان زنده است. زبان نباید فقط برای قشر خاصی از جامعه قابل استفاده باشد. زبان مال مردم است. حال اگر مردم مثلاً «رایانه» را به عنوان معادل «کامپیوتر» بپذیرند و این واژه جا بیفتد، ما از همان استفاده می‌کنیم. اگر جا نیفتد اما ما به زور به مردم این واژه را تحمیل نمی‌کنیم. در افغانستان به هواپیما می‌گویند طیاره. ما هواپیما را البته به طیاره ترجیج می‌دهیم. در این بین هستند کسانی، دوستانی که مثل من به واژه‌های روسی حساسیت دارند. این واژه‌ها اما تعدادشان زیاد نیست. تلاشی که دوستان در شبکه‌های اجتماعی برای اصلاح زبان انجام می‌دهند خیلی خوب است و امیدوارم به نتیجه برسد. اگر این تلاش‌ها در رسانه‌های تاجیکستان بازتاب پیدا کنند، اطمینان دارم که زبان ما غنی‌تر و زیباتر خواهد شد.
در همین زمینه:
نظرها
نظری وجود ندارد.