از «زیر گنبد کبود» تا «تیرگان»
<p>شهزاده سمرقندی: حدود شش سال قبل تعدادی از دانشجویان ایرانی که در دانشگاه تورنتو درس می‌خواندند جشن‌های نوروزی برپا می‌کردند. با اینکه جشن‌ها مورد استقبال مردم قرار می‌گرفت، اما همیشه هوا سرد و بارانی بود و این جشن ناچار زیر سقف برگزار می‌شد. این جشن با کمک و یاری داوطلبانه‌ی حدود ۳۰۰ نفر سامان می‌گرفت.</p> <!--break--> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110729_Hamsaygaan_Tirgaan_shahzadeh.mp3"><img alt="" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon_14.jpg" /></a></p> <p>با وجود نامهربانی هوا مکان جشن همیشه پر از مردم مشتاق به فرهنگ فارسی ارانی بود. استقبال گسترده در برگزارکنندگان جشن‌های نوروزی ایده‌ی یک جشنواره‌ را پروراند که در فصل گرم برگزار شود و برنامه‌های فرهنگی آن هم گسترده‌تر باشد. نتیجه‌ی این فکر و برنامه‌ریزی‌ها جشنواره‌ی تازه‌ای را به میان آورد به نام «تیرگان».</p> <p> </p> <p>و این گونه بود که جشن‌های نوروزی دانشجویان دانشگاه تورنتو به یک جشنواره تبدل شد که حالا مورد پسند هزاران ایرانی و فارسی‌زبانی قرار گرفته که دوست دارند داوطلبانه در برگزار شدن آن یاری بکنند و برنامه‌های فرهنگی خودرا نیز به نمایش بگذارند.</p> <p> </p> <p>برنامه‌های جشنواره‌ی «تیرگان»، امسال، یعنی در سال ۲۰۱۱ (۱۳۹۰ خورشیدی) تنها به رقص موسیقی محدود نبود بلکه مسابقه‌های داستان‌نویسی، مسابقه‌ی فیلم کوتاه و نمایش‌های تیاتری و لباس را هم دربرمی‌گرفت.</p> <p> </p> <blockquote> <p><img alt="" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/tajdowlati.jpg" />محمد تاج‌دولتی،روزنامه‌نگار و یکی از دست‌اندرکاران جشنواره‌ی تیرگان <a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110729_Hamsaygaan_Tirgaan_shahzadeh.mp3">(+گفت و گو با او را بشنوید</a>)</p> </blockquote> <p>جشنواره‌ی تیرگان دفعه‌ی سوم است که با فاصله‌ی دو و یا سه سال در تورنتو برگزار می‌شود.</p> <p>این جشنواره با مرور زمان دایره‌ی برنامه‌ها و مخاطبان خود را گسترش می‌دهد و در برنامه امسال این جشنواره گروه رقص «راه ابریشم» که با مدیریت خانم لاریل ویکتاریو‌گری که مهمان یکی از برنامه‌های قبلی «با همسایگان» بود، شرکت داشت.</p> <p> </p> <p>خانم‌ گری در جشنواره‌ی «تیرگان» امسال با گروه رقص خود «راه ابریشم» نمایش‌های لباسی را هم اجرا کرد که مورد پسند بسیاری از حاضران قرار گرفت. لباس‌هایی که این گروه رقص انتخاب کرده بود، از لباس‌های ملی- محلی بودند که در مناطقی در سر راه ابریشم قرار دارند.</p> <p> </p> <p>اما مهمان برنامه امروز محمد تاج‌دولتی، روزنامه‌نگار مقیم تورنتو و یکی از برنامه‌ریزان این جشنواره است. آقای تاج‌دولتی از آن می‌گوید که چرا این جشنواره «تیرگان» نام گرفته و مرز‌های واقعی آن به کجا‌ها می‌رسد؛ و از اینکه چرا مجسمه و یا نماد این جشنواره، مجسمه‌ی طلایی آرش کمان‌گیر است. ناگفته نماند که ساختن مجسمه طلایی آرش کمان‌گیر را‌‌ همان شرکتی بر عهده داشته که مجسمه‌های جایزه اسکار را می‌سازد.</p> <p>برنامه رادیویی این هفته «با همسایگان» را می‌توانید از طریق لینک زیر بشنوید<a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110729_Hamsaygaan_Tirgaan_shahzadeh.mp3">.(+بشنوید)</a></p> <p><strong>در همین زمینه:</strong></p> <p><a href="http://zamaaneh.com/shahzadeh/2010/07/post_192.html">::جامعه‌ی بی‌رقص جامعه‌ای بیمار است:: </a><br /> </p> <p class="rtecenter"><a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=5807">عکس‌های محمد تاج‌دولتی از گروه رقص «راه ابریشم» در جشنواره‌ی تیرگان. زنانی با لباس‌های زیبای محلی در سر راه ابریشم. </a><strong><a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=5807">(برای دیدن عکس‌ها در گالری زمانه روی لینک کلیک کنید)</a></strong></p> <p> </p> <p> </p> <p> </p>
شهزاده سمرقندی: حدود شش سال قبل تعدادی از دانشجویان ایرانی که در دانشگاه تورنتو درس می‌خواندند جشن‌های نوروزی برپا می‌کردند. با اینکه جشن‌ها مورد استقبال مردم قرار می‌گرفت، اما همیشه هوا سرد و بارانی بود و این جشن ناچار زیر سقف برگزار می‌شد. این جشن با کمک و یاری داوطلبانه‌ی حدود ۳۰۰ نفر سامان می‌گرفت.
با وجود نامهربانی هوا مکان جشن همیشه پر از مردم مشتاق به فرهنگ فارسی ارانی بود. استقبال گسترده در برگزارکنندگان جشن‌های نوروزی ایده‌ی یک جشنواره را پروراند که در فصل گرم برگزار شود و برنامه‌های فرهنگی آن هم گسترده‌تر باشد. نتیجه‌ی این فکر و برنامه‌ریزی‌ها جشنواره‌ی تازه‌ای را به میان آورد به نام «تیرگان».
و این گونه بود که جشن‌های نوروزی دانشجویان دانشگاه تورنتو به یک جشنواره تبدل شد که حالا مورد پسند هزاران ایرانی و فارسی‌زبانی قرار گرفته که دوست دارند داوطلبانه در برگزار شدن آن یاری بکنند و برنامه‌های فرهنگی خودرا نیز به نمایش بگذارند.
برنامه‌های جشنواره‌ی «تیرگان»، امسال، یعنی در سال ۲۰۱۱ (۱۳۹۰ خورشیدی) تنها به رقص موسیقی محدود نبود بلکه مسابقه‌های داستان‌نویسی، مسابقه‌ی فیلم کوتاه و نمایش‌های تیاتری و لباس را هم دربرمی‌گرفت.
محمد تاج‌دولتی،روزنامه‌نگار و یکی از دست‌اندرکاران جشنواره‌ی تیرگان (+گفت و گو با او را بشنوید)
جشنواره‌ی تیرگان دفعه‌ی سوم است که با فاصله‌ی دو و یا سه سال در تورنتو برگزار می‌شود.
این جشنواره با مرور زمان دایره‌ی برنامه‌ها و مخاطبان خود را گسترش می‌دهد و در برنامه امسال این جشنواره گروه رقص «راه ابریشم» که با مدیریت خانم لاریل ویکتاریو‌گری که مهمان یکی از برنامه‌های قبلی «با همسایگان» بود، شرکت داشت.
خانم گری در جشنواره‌ی «تیرگان» امسال با گروه رقص خود «راه ابریشم» نمایش‌های لباسی را هم اجرا کرد که مورد پسند بسیاری از حاضران قرار گرفت. لباس‌هایی که این گروه رقص انتخاب کرده بود، از لباس‌های ملی- محلی بودند که در مناطقی در سر راه ابریشم قرار دارند.
اما مهمان برنامه امروز محمد تاج‌دولتی، روزنامه‌نگار مقیم تورنتو و یکی از برنامه‌ریزان این جشنواره است. آقای تاج‌دولتی از آن می‌گوید که چرا این جشنواره «تیرگان» نام گرفته و مرز‌های واقعی آن به کجا‌ها می‌رسد؛ و از اینکه چرا مجسمه و یا نماد این جشنواره، مجسمه‌ی طلایی آرش کمان‌گیر است. ناگفته نماند که ساختن مجسمه طلایی آرش کمان‌گیر را همان شرکتی بر عهده داشته که مجسمه‌های جایزه اسکار را می‌سازد.
برنامه رادیویی این هفته «با همسایگان» را می‌توانید از طریق لینک زیر بشنوید.(+بشنوید)
در همین زمینه:
نظرها
نظری وجود ندارد.