ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

لیلی گلستان: خواستم، شد

مترجم و نگارخانه‌دار نام‌آشنا بر صحنه «تداکس تهران» شرحی از زندگی‌اش به دست می‌دهد. چرا زنانی مانند او در سطح وزیران و مدیریت کلان کشور حضور ندارند؟

لیلی گلستان، مترجم و نگارخانه‌دار نام‌آشنا و عضو کانون نویسندگان ایران مهمان تداکس تهران بود. او روی صحنه تداکس شرحی از زندگی‌‌اش، از دلدادگی‌ها و بغض‌ها و ایستادگی‌اش در برابر مشکلات به دست داد. او می‌گوید ما از زندگی طلبکار نیستیم، به زندگی بدهکاریم.

برای دیدن محتوای نقل شده از سایت دیگر، کوکی‌های آن سایت را بپذیرید

کوکی‌های سایت‌ دیگر برای دیدن محتوای آن سایت‌ حذف شود

بحث مشارکت زنان در کابینه دوازدهم و در سطوح عالی مدیریت در ایران در روزهای گذشته داغ بود. این پرسش پیش می‌آید: آیا زنانی مانند لیلی گلستان در ایران کمیاب‌اند؟ چرا در سطح وزیران و در مدیریت‌های کلان کشور آن‌ها مشارکت ندارند؟ مسئله طبعا کمبود زنان توانا نیست، بلکه کمبودی در نگرش و اخلاق دولتمردان وجود دارد. شاخص برجسته این نقص در ذهن و باور و رویکرد، اِعمال تبعیض جنسیتی است.

ویدیوی سخنرانی لیلی گلستان بر سکوی تداکس تهران در سایت این مؤسسه منتشر شده. تداکس، سازمانی‌ست غیر انتفاعی که «به گسترش ایده‌های ارزشمند» اختصاص دارد. این سازمان ۳۰ سال پیش در کالیفرنیا به وجود آمده و در تهران هم به طور مستقل از «تد» آمریکا عمل می‌کند.

بیشتر بخوانید:

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • کارو

    فقط خواست مدیران نیست، خواست مردمان هم هست. هرکس همکاری با این رژیم را بپذیرد از نظر منی که منفعتی در این نظام ندارم، یک خائن است. مسئله فقط بر سر توانایی نیست. مسئله این است که لیلی گلستان (ها) با چه کسی هستند؟ با حاکمان؟ یا با محکومان؟ رژیم در دوران احمدی نژاد نشان داد که فی نفسه مشکلی با استفاده از زنان به عنوان وزیر ندارد. اما زنی که با تعاریف ایدئولوژیک ارتجاعی رژیم از «زن ایدئال» مشابهت داشته باشد، و نه هر زنی. در نظر ما محکومان هم زن تعریفی دارد که آن زن ایدئال ایدئولوژیک رژیم در آن نمی گنجد. یک ویژگی آن هم این است که با قدرت نیست، بلکه بر قدرت است. نمی توان تصور کرد که افق سرنگونی رژیم تغییر یافته باشد و کار به جایی رسیده باشد که می باید افق را در همسازی و همکاری و صعود و ترقی در قدرت موجود دنبال کرد. رژیم ایران رژیمی ضد زن است، چرا که واقعیت زن را انکار می کند. هزاران مرضیه دستجردی و مرضیه حدیدچی هم این وضع را عوض نخواهد کرد. خانمهایی مانند لیلی گلستان هم اگر عزت نفس داشته باشند از هرگونه تمایل به هرگونه همکاری با این رژیم پرهیز میکنند.