ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

چهارم اوت، پنجمین سالگرد کار رادیو زمانه

<p>پنج سال پیش در چنین روزهایی و به&zwnj;طور مشخص در چهارم اوت ۲۰۰۶، در شب صدمین سالگرد انقلاب مشروطه در ایران، برنامه&rlm;های &laquo;رادیو زمانه&raquo; برای اولین بار به گوش شنوندگان رسیدند.</p> <p><br /> پنجمین سالگرد آغاز فعالیت&rlm;های زمانه در چند روز گذشته با واکنش&rlm;های گرم بسیاری از فعالان حقوق بشر، زنان، جامعه مدنی و هم&rlm;چنین وبلاگ&rlm;نویسان همراه بوده است.</p> <!--break--> <p>&nbsp;</p> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110804_5th_Anniversary_pejman.mp3"><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon.jpg" /></a></p> <p>&nbsp;</p> <p>در سایت رادیو زمانه، <a href="#http://radiozamaneh.com/society/humanrights/2011/08/02/5907">صفحه ویژه&rlm;ای</a> به این خاطر طراحی شده که در آن چهره&rlm;هایی چون محمد مصطفایی، ساقی قهرمان، محسن کاکارش، مهسا صارمی، پریسا کاکایی، کاوه کرمانشاهی، بهداد بردبار و سوده راد یادداشت&rlm;های خود را به مناسبت پنج ساله شدن زمانه نوشته&rlm;اند. هم&rlm;چنین یادداشتی از فرید حائری&rlm;نژاد، سردبیر رادیو هم در صفحه نخست سایت زمانه و در &zwnj;&zwnj;نهایت، کاریکاتوری از مانا نیستانی به این مناسبت منتشر شده است.</p> <p>&nbsp;<img align="left" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/ahmad-b.jpg" /></p> <p>احمد باطبی، سخنگوی &laquo;مجموعه فعالان حقوق بشر ایران&raquo; در واشنگتن در گفت&zwnj;وگویی تلفنی، پنجمین سالگرد رادیو زمانه را تبریک گفت.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>احمد باطبی</strong>: من این را واقعاً و قلباً می&zwnj;&rlm;گویم که رادیو زمانه را از مدت&rlm;&zwnj;ها پیش، به نوعی رادیوی خودمان می&zwnj;&rlm;دانستم. شاید دلیل آن را بشود قوانین و فضای باز کشوری که در آن تأسیس شده یعنی هلند تلقی کرد، اما رادیو زمانه رادیویی است که رادیوی همه بوده و عموماً گزینشی و با مرزبندی عمل نکرده است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>من برای اولین بار دیدم که در رادیو زمانه، تمام حوزه&rlm;&zwnj;ها، حتی مباحثی که در آن نوعی ساختارشکنی و تابوشکنی وجود دارد مطرح شده&rlm;اند. نه به عنوان فقط مطرح شدن، بلکه با مباحث علمی و تئوریک به آن&rlm;&zwnj;ها پرداخته می&zwnj;&rlm;شود. در پیگیری حوزه&rlm;های عمومی&rlm;&zwnj;تر، مانند زندانیان سیاسی یا وضعیت اقلیت&rlm;های مذهبی و یا قومیت&rlm;&zwnj;ها هم وافعاً خوب کار شده است. من فکر می&zwnj;&rlm;کنم اگر به کارتامه و عملکرد رادیو زمانه در حوزه&rlm;ی حقوق بشر نگاه کنیم، یک بانک اطلاعات قوی از تمام تحولات تاریخی این چند وقت پیدا کنیم. امیدوارم این شیوه&rlm; عملکرد، یعنی پرداختن موضوعی و یا حتی کلی، نسبت به مسئله حقوق بشر، جزو سیاست&rlm;های اول و مورد اهمیت این رادیو باقی بماند.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>صدای دغدغه&zwnj;های مردم</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>در پنجمین سالگرد تاسیس رادیو زمانه، از آسیه امینی که در زمینه حقوق زنان فعالیت&rlm;های گسترده&rlm;ای دارد، خواستیم که دیدگاه خود درباره رادیو زمانه را با ما درمیان بگذارد:</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>آسیه امینی</strong>: &laquo;چه خوب است که بالاخره ما در دنیای مجازی می&zwnj;&rlm;توانیم نشریاتی داشته باشیم که در عین حال که در شفاف کردن اطلاع&rlm;رسانی در جامعه&rlm;ی ایرانی نقش دارند، می&zwnj;&rlm;توانند رسانه&rlm;های چاپی ماندگار&zwnj;تر باشند که پشت هم بسته می&zwnj;&rlm;شوند و این انقطاع باعث می&zwnj;&rlm;شود عمری طولانی نداشته باشند و نتوانند برنامه&rlm;ریزی درازمدتی برای خودشان داشته باشند.&raquo;&nbsp;</p> <blockquote> <p class="rteright"><img align="left" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/asiyeh.jpg" /></p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;آسیه امینی:&nbsp;رادیو زمانه مقدار متنابهی از سیاست&rlm;زدگی پرهیز کرده است. یعنی از&zwnj;&zwnj; همان ابتدا که رادیو زمانه با تیم اولیه&rlm;اش کار می&zwnj;&rlm;کرد و هم&rlm;چنین بعد از تغییر این تیم، خوشبختانه توانست خط میانه&rlm;ای را برای پرداختن به مسائل اجتماعی و فرهنگی دنبال کند.</p> </blockquote> <p>&nbsp;او به عنوان فعال حقوق زنان، زمانه را رسانه&zwnj;ای می&zwnj;داند که از سیاست&zwnj;زدگی پرهیز کرده است. او در این زمینه می&zwnj;گوید: &laquo;ویژگی&rlm;ای که می&zwnj;توانم برای زمانه در مقایسه با سایر رسانه&rlm;های همسان خودش که در خارج از کشور منتشر می&zwnj;&rlm;شوند، قائل شوم این است که رادیو زمانه مقدار متنابهی از سیاست&rlm;زدگی پرهیز کرده است. یعنی از&zwnj;&zwnj; همان ابتدا که رادیو زمانه با تیم اولیه&rlm;اش کار می&zwnj;&rlm;کرد و هم&rlm;چنین بعد از تغییر این تیم، خوشبختانه توانست خط میانه&rlm;ای را برای پرداختن به مسائل اجتماعی و فرهنگی دنبال کند. این نکته در یک نگاه عام&rlm;&zwnj;تر برای من مهم بوده است. برای من، به عنوان کسی که جدا از حوزه اکتیویستی در حوزه زنان، همیشه در حوزه اجتماعی هم کار کرده&rlm;ام، مهم است که یک نشریه بتواند به دغدغه&rlm;های مردم بپردازد، نه صرفاً به مسائل سیاسی که آن&rlm; را بیشتر تبدیل می&zwnj;&rlm;کند به یک تریبون سیاسی برای یک گروه خاص. رادیو زمانه از این نظر، بهتر از دیگران توانست در حوزه&rlm;های اجتماعی و فرهنگی وارد شود. یکی از این حوزه&rlm;&zwnj;ها زنان بود. البته می&zwnj;&rlm;توان گفت که این مسئله تقریباً فراز و نشیب داشته، این&rlm;طور نبوده که رادیو زمانه همواره یک بخش قوی زنان داشته باشد. نه؛ این&rlm;طور نبوده، ولی نسبت به سایر رسانه&rlm;های اینترنتی&rlm; که به&rlm;طور خاص رسانه زنان نیستند، یعنی رسانه عمومی هستند، شاید بشود گفت که بهتر و بیشتر به مسائلی نزدیک شده که مختص زنان بوده و آن&rlm;&zwnj;ها را تجزیه و تحلیل کرده است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>یکی از مشکلاتی که خیلی از رسانه&rlm;های ما، چه رسانه&rlm;های مکتوب&rlm;مان و چه رسانه&rlm;های آن&rlm;لاین&rlm;مان دارند و زمانه هم از آن&rlm;&zwnj;ها خیلی دور نبوده، این است که ما هنوز نتوانسته&rlm;ایم، زبان روزنامه&rlm;نگاری&rlm;مان را به نیازهای عمومی مردم نزدیک کنیم.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p>خانم امینی در ادامه درباره&zwnj;ی تأثیرگذاری رادیو زمانه در حوزه&zwnj; فعالیت&zwnj;های مدنی گفت: &laquo;کسانی که در این حوزه&rlm;&zwnj;ها فعالیت می&zwnj;&rlm;کنند، برای&rlm;شان بسیار مهم است که صدای&rlm;شان شنیده شود. نبودن تریبون&rlm;های مستقلی که بتوانند در این حوزه&rlm;&zwnj;ها فعالیت کنند، در ایران واقعاً یک معضل و مشکل جدی است و چه رادیو زمانه و چه نشریه&rlm;های دیگر، به&rlm;صورت آنلاین، توانسته&rlm;اند بخشی از این معضل را حل کنند. به&rlm;خصوص رادیو زمانه، به دلیل این&rlm;که هم وب&rlm;سایت است و هم امکان شنیده شدن صدای افراد را دارد، رسانه&rlm;ای پیشروی در این زمینه است و به نظر من توانسته است تأثیرات مثبتی داشته باشد. اگرچه باز هم باید ببینیم که دایره فعالیت این رسانه&rlm;&zwnj;ها، حوزه محدودی از جمعیت ایران را در بر می&zwnj;&rlm;گیرد و این در بر نگرفتن کلیت جامعه خود یک معضل است، اما به&rlm;هرحال در حدی که توانایی&rlm;اش وجود داشته، توانسته&rlm;اند راه&rlm;گشا باشند.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>نقد حاکمیت دینی</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>محمدرضا نیکفر، فیلسوف ایرانی مقیم کلن، از سال گذشته مسئولیت&rlm;های گسترده&rlm;ای را در تارنمای رادیو زمانه و به&rlm;ویژه در بخش اندیشه در دست دارد. همکارم سارا روشن، در پنجمین سالگرد رادیو زمانه از محمدرضا نیکفر درباره چگونگی تأثیرگذاری رادیو زمانه در اندیشه و فلسفه پرسیده است.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>محمدرضا نیکفر </strong>- بخش اندیشه یکی از قدیمی&rlm;&zwnj;ترین بخش&rlm;های رادیو زمانه و در واقع همزاد رادیو زمانه است. فکر می&zwnj;&rlm;کنم با من شروع شد. من برنامه&rlm;ای را شروع کردم به اسم &laquo;اندیشه انتقادی&raquo; که حدود ۱۰۰-۱۰۱ شماره شد که هم متن بود و هم از رادیو پخش می&zwnj;&rlm;شد. خودم آن را می&zwnj;&rlm;خواندم و فکر می&zwnj;&rlm;کنم دست&rlm;کم دوبار از رادیو زمانه پخش شد.</p> <blockquote> <p>&nbsp;<img height="160" align="left" width="120" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/nikfar-m.jpg" /></p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>محمدرضا نیکفر:&nbsp;ما همین&rlm;طوری در مورد کانت یا هگل مطلب منتشر نمی&zwnj;&rlm;کنیم، بلکه باید ربط مشخصی به مسائل ایران داشته باشد و برای خواننده&rlm;ای که تخصص ویژه&rlm;ای را در مورد فلسفه و جامعه&rlm;&zwnj;شناسی ندارد، مفهوم باشد. استقبال بسیاری از این کار صورت گرفته است.</p> </blockquote> <p>&nbsp;</p> <p>همان&rlm;جا سنتی گذاشته شد، به این صورت که هر مسئله&rlm;ای را مطرح نکنیم، بلکه مسائلی را مطرح کنیم که به موضوع&rlm;&zwnj;ها و مسائل مشخص ایران مربوط باشد و ببینیم اندیشمندان، فیلسوفان در این مورد پیش&rlm;&zwnj;تر چه اندیشه&rlm;&rlm;هایی عرضه کرده&rlm;اند و چه پاسخ&rlm;هایی به سئوال&rlm;های ما دارند. یعنی از ابتدا سنت بر این شد که مشخص باشد؛ یعنی ما همین&rlm;طوری در مورد کانت یا هگل مطلب منتشر نمی&zwnj;&rlm;کنیم، بلکه باید ربط مشخصی به مسائل ایران داشته باشد و برای خواننده&rlm;ای که تخصص ویژه&rlm;ای را در مورد فلسفه و جامعه&rlm;&zwnj;شناسی ندارد، مفهوم باشد. استقبال بسیاری از این کار صورت گرفته است. من الان حدود یک سال است که مجدداً در رادیو زمانه هستم و این بخش را سازمان می&zwnj;&rlm;دهم. استقبال به حدی است که ما نوبت انتشار داریم. یعنی فرصت نیست برای این&rlm;که همه مطالب را فوراً منتشر کنیم. علتش این است که ما در بخش اندیشه کوشش می&zwnj;&rlm;کنیم سه تا چهار مطلب در هفته منتشر کنیم. بیشتر از آن خیلی ثقیل می&zwnj;&rlm;شود و این&rlm;&zwnj;ها مطالبی هستند که خیلی روی آن&rlm;&zwnj;ها زحمت کشیده شده و حیف است که &rlm;یک&zwnj;باره از صفحه اول خارج شود.</p> <p>&nbsp;</p> <p>این مطالب خوانندگان خود را دارند و همین&rlm;طور نویسندگان خود را. موضوعات مختلفی را بررسی کرده&rlm;ایم و هم&rlm;چنان که گفتم، به مسائلی می&zwnj;&rlm;پردازیم که مورد توجه خاص خواننده ایرانی است و در رأس این&rlm;&zwnj;ها خودبه&rlm;خود حاکمیت دینی قرار دارد. یعنی دین، جامعه&rlm;&zwnj;شناسی دین، فلسفه&rlm;ی دین، اسلام سیاسی و نقد اسلام سیاسی جایگاه ویژه&rlm;ای دارند و هم&rlm;چنین نقد فرهنگ جایگاه ویژه&rlm;ای دارد.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>بازتاب ادبیات و فرهنگ مستقل ایران</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>حسین نوش&rlm;آذر، داستان&zwnj;نویس و مسئول بخش&nbsp;فرهنگ زمانه از آلمان در این روز به ما گفت: &laquo;الان ما داریم پنج&rlm;سالگی رادیو زمانه را جشن می&zwnj;&rlm;گیریم و در پنج سال گذشته، یعنی از روز اولی که زمانه به&rlm;وجود آمد تا همین الان، همواره مسئله آزادی بیان برای زمانه مهم بوده. همواره ادبیات و فرهنگ مستقل ایران برای زمانه اهمیت داشته و همواره تلاش همکاران ما در زمانه این بوده که زمینه&rlm;هایی فراهم بشود برای این&rlm;که فرهنگ و ادبیات مستقل ایران، ادبیات غیر دولتی ایران، ادبیاتی که بر آن الزاماً نظارت اعمال نمی&zwnj;&rlm;شود، بتواند در زمانه بازتاب پیدا کند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>من از دی ماه سال ۱۳۸۸، با &quot;دفتر خاک&quot; فعالیتم را آغاز کردم. مبنای کار ما این بود که ما یک نشریه یا فصلنامه نخبه نمی&zwnj;&rlm;خواستیم باشیم، بلکه می&zwnj;&rlm;خواستیم در ادامه سنت زمانه و در ادامه چهارچوبی که زمانه برای ما تعیین کرده، بازتاب&rlm;دهنده ادبیات و فرهنگ مستقل ایران در &quot;دفتر خاک&quot; باشیم. بعد ما به تدریج این تجربه موفق را به کل بخش فرهنگ تسری دادیم.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p>

پنج سال پیش در چنین روزهایی و به‌طور مشخص در چهارم اوت ۲۰۰۶، در شب صدمین سالگرد انقلاب مشروطه در ایران، برنامه‏های «رادیو زمانه» برای اولین بار به گوش شنوندگان رسیدند.

پنجمین سالگرد آغاز فعالیت‏های زمانه در چند روز گذشته با واکنش‏های گرم بسیاری از فعالان حقوق بشر، زنان، جامعه مدنی و هم‏چنین وبلاگ‏نویسان همراه بوده است.

در سایت رادیو زمانه، صفحه ویژه‏ای به این خاطر طراحی شده که در آن چهره‏هایی چون محمد مصطفایی، ساقی قهرمان، محسن کاکارش، مهسا صارمی، پریسا کاکایی، کاوه کرمانشاهی، بهداد بردبار و سوده راد یادداشت‏های خود را به مناسبت پنج ساله شدن زمانه نوشته‏اند. هم‏چنین یادداشتی از فرید حائری‏نژاد، سردبیر رادیو هم در صفحه نخست سایت زمانه و در ‌‌نهایت، کاریکاتوری از مانا نیستانی به این مناسبت منتشر شده است.

احمد باطبی، سخنگوی «مجموعه فعالان حقوق بشر ایران» در واشنگتن در گفت‌وگویی تلفنی، پنجمین سالگرد رادیو زمانه را تبریک گفت.

احمد باطبی: من این را واقعاً و قلباً می‌‏گویم که رادیو زمانه را از مدت‏‌ها پیش، به نوعی رادیوی خودمان می‌‏دانستم. شاید دلیل آن را بشود قوانین و فضای باز کشوری که در آن تأسیس شده یعنی هلند تلقی کرد، اما رادیو زمانه رادیویی است که رادیوی همه بوده و عموماً گزینشی و با مرزبندی عمل نکرده است.

من برای اولین بار دیدم که در رادیو زمانه، تمام حوزه‏‌ها، حتی مباحثی که در آن نوعی ساختارشکنی و تابوشکنی وجود دارد مطرح شده‏اند. نه به عنوان فقط مطرح شدن، بلکه با مباحث علمی و تئوریک به آن‏‌ها پرداخته می‌‏شود. در پیگیری حوزه‏های عمومی‏‌تر، مانند زندانیان سیاسی یا وضعیت اقلیت‏های مذهبی و یا قومیت‏‌ها هم وافعاً خوب کار شده است. من فکر می‌‏کنم اگر به کارتامه و عملکرد رادیو زمانه در حوزه‏ی حقوق بشر نگاه کنیم، یک بانک اطلاعات قوی از تمام تحولات تاریخی این چند وقت پیدا کنیم. امیدوارم این شیوه‏ عملکرد، یعنی پرداختن موضوعی و یا حتی کلی، نسبت به مسئله حقوق بشر، جزو سیاست‏های اول و مورد اهمیت این رادیو باقی بماند.»

صدای دغدغه‌های مردم

در پنجمین سالگرد تاسیس رادیو زمانه، از آسیه امینی که در زمینه حقوق زنان فعالیت‏های گسترده‏ای دارد، خواستیم که دیدگاه خود درباره رادیو زمانه را با ما درمیان بگذارد:

آسیه امینی: «چه خوب است که بالاخره ما در دنیای مجازی می‌‏توانیم نشریاتی داشته باشیم که در عین حال که در شفاف کردن اطلاع‏رسانی در جامعه‏ی ایرانی نقش دارند، می‌‏توانند رسانه‏های چاپی ماندگار‌تر باشند که پشت هم بسته می‌‏شوند و این انقطاع باعث می‌‏شود عمری طولانی نداشته باشند و نتوانند برنامه‏ریزی درازمدتی برای خودشان داشته باشند.» 

 او به عنوان فعال حقوق زنان، زمانه را رسانه‌ای می‌داند که از سیاست‌زدگی پرهیز کرده است. او در این زمینه می‌گوید: «ویژگی‏ای که می‌توانم برای زمانه در مقایسه با سایر رسانه‏های همسان خودش که در خارج از کشور منتشر می‌‏شوند، قائل شوم این است که رادیو زمانه مقدار متنابهی از سیاست‏زدگی پرهیز کرده است. یعنی از‌‌ همان ابتدا که رادیو زمانه با تیم اولیه‏اش کار می‌‏کرد و هم‏چنین بعد از تغییر این تیم، خوشبختانه توانست خط میانه‏ای را برای پرداختن به مسائل اجتماعی و فرهنگی دنبال کند. این نکته در یک نگاه عام‏‌تر برای من مهم بوده است. برای من، به عنوان کسی که جدا از حوزه اکتیویستی در حوزه زنان، همیشه در حوزه اجتماعی هم کار کرده‏ام، مهم است که یک نشریه بتواند به دغدغه‏های مردم بپردازد، نه صرفاً به مسائل سیاسی که آن‏ را بیشتر تبدیل می‌‏کند به یک تریبون سیاسی برای یک گروه خاص. رادیو زمانه از این نظر، بهتر از دیگران توانست در حوزه‏های اجتماعی و فرهنگی وارد شود. یکی از این حوزه‏‌ها زنان بود. البته می‌‏توان گفت که این مسئله تقریباً فراز و نشیب داشته، این‏طور نبوده که رادیو زمانه همواره یک بخش قوی زنان داشته باشد. نه؛ این‏طور نبوده، ولی نسبت به سایر رسانه‏های اینترنتی‏ که به‏طور خاص رسانه زنان نیستند، یعنی رسانه عمومی هستند، شاید بشود گفت که بهتر و بیشتر به مسائلی نزدیک شده که مختص زنان بوده و آن‏‌ها را تجزیه و تحلیل کرده است.

یکی از مشکلاتی که خیلی از رسانه‏های ما، چه رسانه‏های مکتوب‏مان و چه رسانه‏های آن‏لاین‏مان دارند و زمانه هم از آن‏‌ها خیلی دور نبوده، این است که ما هنوز نتوانسته‏ایم، زبان روزنامه‏نگاری‏مان را به نیازهای عمومی مردم نزدیک کنیم.»

خانم امینی در ادامه درباره‌ی تأثیرگذاری رادیو زمانه در حوزه‌ فعالیت‌های مدنی گفت: «کسانی که در این حوزه‏‌ها فعالیت می‌‏کنند، برای‏شان بسیار مهم است که صدای‏شان شنیده شود. نبودن تریبون‏های مستقلی که بتوانند در این حوزه‏‌ها فعالیت کنند، در ایران واقعاً یک معضل و مشکل جدی است و چه رادیو زمانه و چه نشریه‏های دیگر، به‏صورت آنلاین، توانسته‏اند بخشی از این معضل را حل کنند. به‏خصوص رادیو زمانه، به دلیل این‏که هم وب‏سایت است و هم امکان شنیده شدن صدای افراد را دارد، رسانه‏ای پیشروی در این زمینه است و به نظر من توانسته است تأثیرات مثبتی داشته باشد. اگرچه باز هم باید ببینیم که دایره فعالیت این رسانه‏‌ها، حوزه محدودی از جمعیت ایران را در بر می‌‏گیرد و این در بر نگرفتن کلیت جامعه خود یک معضل است، اما به‏هرحال در حدی که توانایی‏اش وجود داشته، توانسته‏اند راه‏گشا باشند.»

نقد حاکمیت دینی

محمدرضا نیکفر، فیلسوف ایرانی مقیم کلن، از سال گذشته مسئولیت‏های گسترده‏ای را در تارنمای رادیو زمانه و به‏ویژه در بخش اندیشه در دست دارد. همکارم سارا روشن، در پنجمین سالگرد رادیو زمانه از محمدرضا نیکفر درباره چگونگی تأثیرگذاری رادیو زمانه در اندیشه و فلسفه پرسیده است.

محمدرضا نیکفر - بخش اندیشه یکی از قدیمی‏‌ترین بخش‏های رادیو زمانه و در واقع همزاد رادیو زمانه است. فکر می‌‏کنم با من شروع شد. من برنامه‏ای را شروع کردم به اسم «اندیشه انتقادی» که حدود ۱۰۰-۱۰۱ شماره شد که هم متن بود و هم از رادیو پخش می‌‏شد. خودم آن را می‌‏خواندم و فکر می‌‏کنم دست‏کم دوبار از رادیو زمانه پخش شد.

همان‏جا سنتی گذاشته شد، به این صورت که هر مسئله‏ای را مطرح نکنیم، بلکه مسائلی را مطرح کنیم که به موضوع‏‌ها و مسائل مشخص ایران مربوط باشد و ببینیم اندیشمندان، فیلسوفان در این مورد پیش‏‌تر چه اندیشه‏‏هایی عرضه کرده‏اند و چه پاسخ‏هایی به سئوال‏های ما دارند. یعنی از ابتدا سنت بر این شد که مشخص باشد؛ یعنی ما همین‏طوری در مورد کانت یا هگل مطلب منتشر نمی‌‏کنیم، بلکه باید ربط مشخصی به مسائل ایران داشته باشد و برای خواننده‏ای که تخصص ویژه‏ای را در مورد فلسفه و جامعه‏‌شناسی ندارد، مفهوم باشد. استقبال بسیاری از این کار صورت گرفته است. من الان حدود یک سال است که مجدداً در رادیو زمانه هستم و این بخش را سازمان می‌‏دهم. استقبال به حدی است که ما نوبت انتشار داریم. یعنی فرصت نیست برای این‏که همه مطالب را فوراً منتشر کنیم. علتش این است که ما در بخش اندیشه کوشش می‌‏کنیم سه تا چهار مطلب در هفته منتشر کنیم. بیشتر از آن خیلی ثقیل می‌‏شود و این‏‌ها مطالبی هستند که خیلی روی آن‏‌ها زحمت کشیده شده و حیف است که ‏یک‌باره از صفحه اول خارج شود.

این مطالب خوانندگان خود را دارند و همین‏طور نویسندگان خود را. موضوعات مختلفی را بررسی کرده‏ایم و هم‏چنان که گفتم، به مسائلی می‌‏پردازیم که مورد توجه خاص خواننده ایرانی است و در رأس این‏‌ها خودبه‏خود حاکمیت دینی قرار دارد. یعنی دین، جامعه‏‌شناسی دین، فلسفه‏ی دین، اسلام سیاسی و نقد اسلام سیاسی جایگاه ویژه‏ای دارند و هم‏چنین نقد فرهنگ جایگاه ویژه‏ای دارد.

بازتاب ادبیات و فرهنگ مستقل ایران

حسین نوش‏آذر، داستان‌نویس و مسئول بخش فرهنگ زمانه از آلمان در این روز به ما گفت: «الان ما داریم پنج‏سالگی رادیو زمانه را جشن می‌‏گیریم و در پنج سال گذشته، یعنی از روز اولی که زمانه به‏وجود آمد تا همین الان، همواره مسئله آزادی بیان برای زمانه مهم بوده. همواره ادبیات و فرهنگ مستقل ایران برای زمانه اهمیت داشته و همواره تلاش همکاران ما در زمانه این بوده که زمینه‏هایی فراهم بشود برای این‏که فرهنگ و ادبیات مستقل ایران، ادبیات غیر دولتی ایران، ادبیاتی که بر آن الزاماً نظارت اعمال نمی‌‏شود، بتواند در زمانه بازتاب پیدا کند.

من از دی ماه سال ۱۳۸۸، با "دفتر خاک" فعالیتم را آغاز کردم. مبنای کار ما این بود که ما یک نشریه یا فصلنامه نخبه نمی‌‏خواستیم باشیم، بلکه می‌‏خواستیم در ادامه سنت زمانه و در ادامه چهارچوبی که زمانه برای ما تعیین کرده، بازتاب‏دهنده ادبیات و فرهنگ مستقل ایران در "دفتر خاک" باشیم. بعد ما به تدریج این تجربه موفق را به کل بخش فرهنگ تسری دادیم.»

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.