ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

گردآفرید

<p>شهرنوش پارسی&zwnj;پور - گردآفرید، نخستین زن نقال ایران به من تلفن کرد و گفت برای انجام یک سلسله تمرینات نمایشی به شمال کالیفرنیا خواهد آمد و خوشحال می&zwnj;شود به خانه من بیاید. خبر بسیار خوبی بود. با خوشحالی موافقت کردم.</p> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110903_Shahrnush_GozareshZendegiMaa_34.mp3"><img alt="" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon_14.jpg" /></a><br /> یاد نخستین باری افتادم که او را دیدم. در شهر برکلی یک برنامه نقالی داشت، که من هم برای شنیدن و تماشا رفتم و بسیار شگفت&zwnj;زده شدم. صدای خوب و چهره خوب و حافظه&zwnj;ای شگفت&zwnj;انگیز. تا آن زمان نقالی به معنای واقعی کلمه را نشنیده بودم. زن جوان روی صحنه و با پیراهنی بسیار زیبا و سفید به اطراف می&zwnj;چرخید و نقل مبارزه تن به تن سهراب و گردآفرید را برای ما واگو می&zwnj;کرد. یک نمایش استثنائی و بسیار زیبا.</p> <p>&nbsp;</p> <p>یاد دوران دبیرستان در خرمشهر افتادم. تمامی شاهنامه جزو درس ما بود. در هر سال بخشی از شاهنامه را در آخر کتاب فارسی گنجانیده بودند. کتاب بسیار زیبا درست به همین علت مغضوب شده بود. ما البته در تنها دبیرستان دخترانه شهر خرمشهر به نام ایراندخت درس می&zwnj;خواندیم، و هنوز هم نمی&zwnj;دانم چرا دبیران ما بخش شاهنامه را حذف می&zwnj;کردند. دانش&zwnj;آموزان نیز علاقه&zwnj;ای به خواندن شاهنامه نداشتند. حالا یاد یک فیلم روسی می&zwnj;افتم که قهرمان فیلم می&zwnj;گفت&zwnj; کاش کتاب جنگ و صلح جزو کتاب&zwnj;های ضاله طبقه&zwnj;بندی شود تا مردم آن را بخوانند. فردوسی نیز به دلیل لطف و مرحمت حکومت وقت در حق او، از طرف مردم مغضوب شده بود. باید انقلاب اسلامی رخ می&zwnj;داد تا شیخ صادق خلخالی بولدوزر&zwnj;ها را بسیج کند برای خراب کردن تخت جمشید و آرامگاه فردوسی تا مردم به خود بیایند.</p> <p>&nbsp;</p> <blockquote> <p><img alt="" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/parsipoursh.gif" />شهرنوش پارسی&zwnj;پور: یاد روزی می&zwnj;افتم که احمد شاملو در همین برکلی به فردوسی توهین کرد و او را &laquo;آمیزابوالقاسم&raquo; نامید. امروز برای من روشن است که شاملو فردوسی را نخوانده بود، چرا که هر کس که دست به کار خواندن شاهنامه می&zwnj;شود خواسته ناخواسته دچار احساس احترام به فردوسی هم می&zwnj;شود<a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110903_Shahrnush_GozareshZendegiMaa_34.mp3">.(بشنوید)</a></p> </blockquote> <p>امروزه در تمامی کشورهای دنیا که ایرانی&zwnj;ها حضور دارند، شاهنامه نیز حاضر است. در همین شمال کالیفرنیا چندین انجمن شاهنامه&zwnj;خوانی داریم، که شرکت&zwnj;کنندگان در آن هیچ ربطی به ناسیونالیست&zwnj;های افراطی ندارند. بسیاری از آن&zwnj;ها وابسته به گروه&zwnj;های چپی سابق هستند که می&zwnj;خواهند بدانند شاهنامه چه می&zwnj;گوید.</p> <p>&nbsp;</p> <p>یاد روزی می&zwnj;افتم که احمد شاملو در همین برکلی به فردوسی توهین کرد و او را &laquo;آمیزابوالقاسم&raquo; نامید. امروز برای من روشن است که شاملو فردوسی را نخوانده بود، چرا که هر کس که دست به کار خواندن شاهنامه می&zwnj;شود خواسته ناخواسته دچار احساس احترام به فردوسی هم می&zwnj;شود. باید با افتخار بگویم که من گرچه شاهنامه را نخوانده بودم اما حتی یک لحظه در بزرگی این کتاب شک نکرده بودم.</p> <p>&nbsp;</p> <p>در دوره دانشگاه بود که مقاله&zwnj;ای درباره کیومرث، نخستین پادشاه نوشتم. می&zwnj;دانیم که کیومرث به عنوان نخستین پادشاه با پلنگ می&zwnj;جنگد و بعد از کشتن حیوان از پوست آن برای خود تن&zwnj;پوشی درست می&zwnj;کند. پس شاهنامه از ماقبل تاریخ و از انسان غار آغاز می&zwnj;کند. البته کیومرث آنگاه اصلاحاتی انجام می&zwnj;دهد که شرح مفصلی&zwnj;ست. من در آن مقاله نوشته بودم که کیومرث نه صرفاً یک شخصیت، بلکه نامی&zwnj;ست که یک دوران ماقبل تاریخ را ویژگی می&zwnj;بخشد. دورانی بسیار درازمدت&zwnj;تر از عمر یک انسان. بعد&zwnj;ها البته مسیر زندگی من در جهتی افتاد که وقت نکردم شاهنامه را بخوانم تا همین حال و در شمال کالیفرنیا، جائی بسیار دور از ایران، و به خودم اجازه می&zwnj;دهم به تمام ایرانی&zwnj;ها توصیه کنم که خواندن این&zwnj;کار را در دستور کار خود قرار دهند. با شاهنامه انسان سفری دور و دراز در پیش از تاریخ و پس از آن را آغاز می&zwnj;کند. سفری بسیار زیبا و در یادماندنی.</p> <p>&nbsp;</p> <p>حالا در این میان گردآفرید پدیدار شده است. اطلاعات او درباره شاهنامه بسیار دقیق و قابل تأمل است. گردآفرید از نوع زنانی&zwnj;ست که در تاریخ زیاد از آن&zwnj;ها گفت&zwnj;وگو به میان نیامده است. او را نه می&zwnj;توان در زیر لایه نام مادر تعریف کرد و نه همسر و نه معشوق و خانم خانه&zwnj;دار. واقعیت این است که او یک هنرمند، یک زن با شخصیت و یک محقق است. صرفاً بر حافظه قوی خود تکیه ندارد، بلکه دائم می&zwnj;خواند و خوب هم می&zwnj;نویسد. این روزهائی را که در خانه من بود هرگز فراموش نمی&zwnj;کنم. آمده بود تا در کنار شاهرخ مشکین&zwnj;قلم، افشین مفید، پسر بزرگ روانشاد بیژن مفید، آیدا ساکی و میریام، بالرین یهودی، بخش رستم و سهراب شاهنامه را در قالب یک نمایشنامه تمرین کند. بناست که گردآفرید در نقش راوی داستان و خود فردوسی بازی کند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>شاهرخ مشکین&zwnj;قلم که اخیراً کار بسیار خوب و در یادماندنی &laquo;زهره و منوچهر&raquo;، اثر ایرج میرزا را بر روی صحنه آورده است در نقش سهراب بازی می&zwnj;کند و افشین مفید بناست در این نمایش رستم باشد. آیدا ساکی گردآفرید است و میریام: تهمینه.</p> <p>&nbsp;</p> <p>تمامی این ساختار بر فردوسی و مهره سرخ سیاوش کسرائی تکیه دارد. کسرائی پس از مهاجرت خود به شوروی که هم&zwnj;زمان با فروپاشی شوروی بود دچار دگردیسی ژرف روحی شد. او که یک کمونیست وفادار به شوروی بود و صادقانه به معنای برادر بزرگ باور داشت ناگهان در پهنه زندگی تنها شده بود. پس &laquo;مهره سرخ&raquo; را نوشت، که به قراری که می&zwnj;گویند کاری&zwnj;ست در یادماندنی. او مسئله پسرکشی رستم را مورد بررسی قرار داده است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>در نشستی که با گرد آفرید و شاهرخ مشکین قلم داشتیم من هم نظر خود را درباره این پسرکشی بیان کردم که به نظر آن&zwnj;ها جالب آمد. به نظر من با توجه به شرایط تاریخی دوران فردوسی و هجوم قبایل ترک که رو به باختر دارند. اینکه بخشی از ایرانی&zwnj;ها، بی&zwnj;آن&zwnj;که خود بدانند که ایرانی هستد، و در لشکر ترکان خدمت می&zwnj;کنند، پسرکشی رسمی اجباری بوده است. می&zwnj;دانیم که ترکان کودکان زیر پنج سال ایرانی را به فرزندخواندگی می&zwnj;پذیرفتند و بعد از آن&zwnj;ها در لشکرکشی&zwnj;های خود بهره می&zwnj;جستند. در نتیجه ایرانی&zwnj;ها در هنگام جنگیدن چاره&zwnj;ای نداشتند جز رودرروئی با فرزندان خودشان که به نام قبایل ترک می&zwnj;جنگیدند. اگر از این زاویه به داستان نگاه کنیم پسرکشی رستم بسیار قابل توجیه است. اجبار و بدبختی زندگی ایرانی ست که مجبور بوده فرزندان خود را بکشد.</p> <p>&nbsp;</p> <blockquote> <p><img alt="" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/gordashp02.jpg" />شهرنوش پارسی&zwnj;پور: شاهرخ از میرزاده عشقی می&zwnj;گوید و گردآفرید از او می&zwnj;خواهد تا از عشقی بخواند. من و گردآفرید مجذوب کلام شاهرخ می&zwnj;شویم. تابلوئی که عشقی ترسیم می&zwnj;کند بسیار زیباست<a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110903_Shahrnush_GozareshZendegiMaa_34.mp3">.(بشنوید)</a></p> </blockquote> <p>&nbsp;</p> <p>حالا اینحا جای باز کردن این بحث نیست. بنابراین به گردآفرید بازگشت می&zwnj;کنم. این از دفعات نادری&zwnj;ست که توانسته&zwnj;ام با یک زن به معنای حقیقی روشنفکر ملاقات کنم. او به ابتکار شخصی سرتاسر ایران را درنوردیده است. با مرشدان شاهنامه&zwnj;خوان بسیاری آشنا شده و در نزد آن&zwnj;ها شاگردی کرده است. به نکات ظریفی در شاهنامه اشراف دارد که دست او را برای نقالی&zwnj;های بسیار ابتکاری باز می&zwnj;گذارد. بحر طویل&zwnj;های زیادی را از بر است. اهل کتاب&zwnj;خوانی&zwnj;ست و در حالت عادی بسیار کم حرف است. به رغم موفقیت در کارش بسیار فروتن است. در این چند روزی که در خانه من است متوجه می&zwnj;شوم که در آغاز هربرنامه&zwnj;ای اندکی دچار هیجان می&zwnj;شود. میان او و شاهرخ مشکین قلم به عنوان هنرمند نوعی شباهت وجود دارد. هردو از حافظه بسیار خوبی بهره&zwnj;مند هستند. شاهرخ شعر هم می&zwnj;گوید. می&zwnj;تواند شعر با وزن و قافیه هم بگوید.</p> <p>&nbsp;</p> <p>روز یکشنبه&zwnj;ای در نزدیکی برکلی، در خانه یک دوست روی ایوان نشسته&zwnj;ایم و به چشم&zwnj;انداز مبهوت&zwnj;کننده روبروی خانه نگاه می&zwnj;کنیم. شاهرخ از میرزاده عشقی می&zwnj;گوید و گردآفرید از او می&zwnj;خواهد تا از عشقی بخواند. من و گردآفرید مجذوب کلام شاهرخ می&zwnj;شویم. تابلوئی که عشقی ترسیم می&zwnj;کند بسیار زیباست. مریم دختر روستائی دل در گرو عشق پسری شهرنشین دارد. شاعر به زیبا&zwnj;ترین کلام این عشق ممنوعه را به وصف می&zwnj;کشاند. شاهرخ بخش نخست را برایمان می&zwnj;خواند. بسیار تعجب می&zwnj;کند که من این اثر در یادماندنی را نخوانده&zwnj;ام. می&zwnj;گویم گرفتار داستایوسکی و نویسندگان دیگر بوده&zwnj;ام.</p> <p>&nbsp;</p> <p>اینک با حضور گردآفرید و شاهرخ متوجه می&zwnj;شوم که نسل بهتری از ایرانیان در صحنه ظاهر شده است. این&zwnj;ها کسانی هستند که قدر گنجینه&zwnj;های فرهنگی خود را می&zwnj;دانند. حتی آیدا ساکی نیز که پارسی نمی&zwnj;داند ایرانی بهتر از من است. این دختر جوان کاملا امریکائی شده دائم با موسیقی ایرانی می&zwnj;رقصد. او که جزو هنرمندان محبوب آمریکاست سابقه ایرانی بودن خود را ناگهان کشف کرده است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>دیروز گردآفرید از خانه من رفت و امروز کمبود حضور او را حس می&zwnj;کنم. حضورش به راستی برای ایرانیان مغتنم است.<br /> &nbsp;</p> <p><strong>در همین زمینه:</strong></p> <p><a href="#http://radiozamaneh.com/taxonomy/term/3877">::گزارش زندگی شهرنوش پارسی پور در رادیو زمانه::</a></p>

شهرنوش پارسی‌پور - گردآفرید، نخستین زن نقال ایران به من تلفن کرد و گفت برای انجام یک سلسله تمرینات نمایشی به شمال کالیفرنیا خواهد آمد و خوشحال می‌شود به خانه من بیاید. خبر بسیار خوبی بود. با خوشحالی موافقت کردم.


یاد نخستین باری افتادم که او را دیدم. در شهر برکلی یک برنامه نقالی داشت، که من هم برای شنیدن و تماشا رفتم و بسیار شگفت‌زده شدم. صدای خوب و چهره خوب و حافظه‌ای شگفت‌انگیز. تا آن زمان نقالی به معنای واقعی کلمه را نشنیده بودم. زن جوان روی صحنه و با پیراهنی بسیار زیبا و سفید به اطراف می‌چرخید و نقل مبارزه تن به تن سهراب و گردآفرید را برای ما واگو می‌کرد. یک نمایش استثنائی و بسیار زیبا.

یاد دوران دبیرستان در خرمشهر افتادم. تمامی شاهنامه جزو درس ما بود. در هر سال بخشی از شاهنامه را در آخر کتاب فارسی گنجانیده بودند. کتاب بسیار زیبا درست به همین علت مغضوب شده بود. ما البته در تنها دبیرستان دخترانه شهر خرمشهر به نام ایراندخت درس می‌خواندیم، و هنوز هم نمی‌دانم چرا دبیران ما بخش شاهنامه را حذف می‌کردند. دانش‌آموزان نیز علاقه‌ای به خواندن شاهنامه نداشتند. حالا یاد یک فیلم روسی می‌افتم که قهرمان فیلم می‌گفت‌ کاش کتاب جنگ و صلح جزو کتاب‌های ضاله طبقه‌بندی شود تا مردم آن را بخوانند. فردوسی نیز به دلیل لطف و مرحمت حکومت وقت در حق او، از طرف مردم مغضوب شده بود. باید انقلاب اسلامی رخ می‌داد تا شیخ صادق خلخالی بولدوزر‌ها را بسیج کند برای خراب کردن تخت جمشید و آرامگاه فردوسی تا مردم به خود بیایند.

شهرنوش پارسی‌پور: یاد روزی می‌افتم که احمد شاملو در همین برکلی به فردوسی توهین کرد و او را «آمیزابوالقاسم» نامید. امروز برای من روشن است که شاملو فردوسی را نخوانده بود، چرا که هر کس که دست به کار خواندن شاهنامه می‌شود خواسته ناخواسته دچار احساس احترام به فردوسی هم می‌شود.(بشنوید)

امروزه در تمامی کشورهای دنیا که ایرانی‌ها حضور دارند، شاهنامه نیز حاضر است. در همین شمال کالیفرنیا چندین انجمن شاهنامه‌خوانی داریم، که شرکت‌کنندگان در آن هیچ ربطی به ناسیونالیست‌های افراطی ندارند. بسیاری از آن‌ها وابسته به گروه‌های چپی سابق هستند که می‌خواهند بدانند شاهنامه چه می‌گوید.

یاد روزی می‌افتم که احمد شاملو در همین برکلی به فردوسی توهین کرد و او را «آمیزابوالقاسم» نامید. امروز برای من روشن است که شاملو فردوسی را نخوانده بود، چرا که هر کس که دست به کار خواندن شاهنامه می‌شود خواسته ناخواسته دچار احساس احترام به فردوسی هم می‌شود. باید با افتخار بگویم که من گرچه شاهنامه را نخوانده بودم اما حتی یک لحظه در بزرگی این کتاب شک نکرده بودم.

در دوره دانشگاه بود که مقاله‌ای درباره کیومرث، نخستین پادشاه نوشتم. می‌دانیم که کیومرث به عنوان نخستین پادشاه با پلنگ می‌جنگد و بعد از کشتن حیوان از پوست آن برای خود تن‌پوشی درست می‌کند. پس شاهنامه از ماقبل تاریخ و از انسان غار آغاز می‌کند. البته کیومرث آنگاه اصلاحاتی انجام می‌دهد که شرح مفصلی‌ست. من در آن مقاله نوشته بودم که کیومرث نه صرفاً یک شخصیت، بلکه نامی‌ست که یک دوران ماقبل تاریخ را ویژگی می‌بخشد. دورانی بسیار درازمدت‌تر از عمر یک انسان. بعد‌ها البته مسیر زندگی من در جهتی افتاد که وقت نکردم شاهنامه را بخوانم تا همین حال و در شمال کالیفرنیا، جائی بسیار دور از ایران، و به خودم اجازه می‌دهم به تمام ایرانی‌ها توصیه کنم که خواندن این‌کار را در دستور کار خود قرار دهند. با شاهنامه انسان سفری دور و دراز در پیش از تاریخ و پس از آن را آغاز می‌کند. سفری بسیار زیبا و در یادماندنی.

حالا در این میان گردآفرید پدیدار شده است. اطلاعات او درباره شاهنامه بسیار دقیق و قابل تأمل است. گردآفرید از نوع زنانی‌ست که در تاریخ زیاد از آن‌ها گفت‌وگو به میان نیامده است. او را نه می‌توان در زیر لایه نام مادر تعریف کرد و نه همسر و نه معشوق و خانم خانه‌دار. واقعیت این است که او یک هنرمند، یک زن با شخصیت و یک محقق است. صرفاً بر حافظه قوی خود تکیه ندارد، بلکه دائم می‌خواند و خوب هم می‌نویسد. این روزهائی را که در خانه من بود هرگز فراموش نمی‌کنم. آمده بود تا در کنار شاهرخ مشکین‌قلم، افشین مفید، پسر بزرگ روانشاد بیژن مفید، آیدا ساکی و میریام، بالرین یهودی، بخش رستم و سهراب شاهنامه را در قالب یک نمایشنامه تمرین کند. بناست که گردآفرید در نقش راوی داستان و خود فردوسی بازی کند.

شاهرخ مشکین‌قلم که اخیراً کار بسیار خوب و در یادماندنی «زهره و منوچهر»، اثر ایرج میرزا را بر روی صحنه آورده است در نقش سهراب بازی می‌کند و افشین مفید بناست در این نمایش رستم باشد. آیدا ساکی گردآفرید است و میریام: تهمینه.

تمامی این ساختار بر فردوسی و مهره سرخ سیاوش کسرائی تکیه دارد. کسرائی پس از مهاجرت خود به شوروی که هم‌زمان با فروپاشی شوروی بود دچار دگردیسی ژرف روحی شد. او که یک کمونیست وفادار به شوروی بود و صادقانه به معنای برادر بزرگ باور داشت ناگهان در پهنه زندگی تنها شده بود. پس «مهره سرخ» را نوشت، که به قراری که می‌گویند کاری‌ست در یادماندنی. او مسئله پسرکشی رستم را مورد بررسی قرار داده است.

در نشستی که با گرد آفرید و شاهرخ مشکین قلم داشتیم من هم نظر خود را درباره این پسرکشی بیان کردم که به نظر آن‌ها جالب آمد. به نظر من با توجه به شرایط تاریخی دوران فردوسی و هجوم قبایل ترک که رو به باختر دارند. اینکه بخشی از ایرانی‌ها، بی‌آن‌که خود بدانند که ایرانی هستد، و در لشکر ترکان خدمت می‌کنند، پسرکشی رسمی اجباری بوده است. می‌دانیم که ترکان کودکان زیر پنج سال ایرانی را به فرزندخواندگی می‌پذیرفتند و بعد از آن‌ها در لشکرکشی‌های خود بهره می‌جستند. در نتیجه ایرانی‌ها در هنگام جنگیدن چاره‌ای نداشتند جز رودرروئی با فرزندان خودشان که به نام قبایل ترک می‌جنگیدند. اگر از این زاویه به داستان نگاه کنیم پسرکشی رستم بسیار قابل توجیه است. اجبار و بدبختی زندگی ایرانی ست که مجبور بوده فرزندان خود را بکشد.

شهرنوش پارسی‌پور: شاهرخ از میرزاده عشقی می‌گوید و گردآفرید از او می‌خواهد تا از عشقی بخواند. من و گردآفرید مجذوب کلام شاهرخ می‌شویم. تابلوئی که عشقی ترسیم می‌کند بسیار زیباست.(بشنوید)

حالا اینحا جای باز کردن این بحث نیست. بنابراین به گردآفرید بازگشت می‌کنم. این از دفعات نادری‌ست که توانسته‌ام با یک زن به معنای حقیقی روشنفکر ملاقات کنم. او به ابتکار شخصی سرتاسر ایران را درنوردیده است. با مرشدان شاهنامه‌خوان بسیاری آشنا شده و در نزد آن‌ها شاگردی کرده است. به نکات ظریفی در شاهنامه اشراف دارد که دست او را برای نقالی‌های بسیار ابتکاری باز می‌گذارد. بحر طویل‌های زیادی را از بر است. اهل کتاب‌خوانی‌ست و در حالت عادی بسیار کم حرف است. به رغم موفقیت در کارش بسیار فروتن است. در این چند روزی که در خانه من است متوجه می‌شوم که در آغاز هربرنامه‌ای اندکی دچار هیجان می‌شود. میان او و شاهرخ مشکین قلم به عنوان هنرمند نوعی شباهت وجود دارد. هردو از حافظه بسیار خوبی بهره‌مند هستند. شاهرخ شعر هم می‌گوید. می‌تواند شعر با وزن و قافیه هم بگوید.

روز یکشنبه‌ای در نزدیکی برکلی، در خانه یک دوست روی ایوان نشسته‌ایم و به چشم‌انداز مبهوت‌کننده روبروی خانه نگاه می‌کنیم. شاهرخ از میرزاده عشقی می‌گوید و گردآفرید از او می‌خواهد تا از عشقی بخواند. من و گردآفرید مجذوب کلام شاهرخ می‌شویم. تابلوئی که عشقی ترسیم می‌کند بسیار زیباست. مریم دختر روستائی دل در گرو عشق پسری شهرنشین دارد. شاعر به زیبا‌ترین کلام این عشق ممنوعه را به وصف می‌کشاند. شاهرخ بخش نخست را برایمان می‌خواند. بسیار تعجب می‌کند که من این اثر در یادماندنی را نخوانده‌ام. می‌گویم گرفتار داستایوسکی و نویسندگان دیگر بوده‌ام.

اینک با حضور گردآفرید و شاهرخ متوجه می‌شوم که نسل بهتری از ایرانیان در صحنه ظاهر شده است. این‌ها کسانی هستند که قدر گنجینه‌های فرهنگی خود را می‌دانند. حتی آیدا ساکی نیز که پارسی نمی‌داند ایرانی بهتر از من است. این دختر جوان کاملا امریکائی شده دائم با موسیقی ایرانی می‌رقصد. او که جزو هنرمندان محبوب آمریکاست سابقه ایرانی بودن خود را ناگهان کشف کرده است.

دیروز گردآفرید از خانه من رفت و امروز کمبود حضور او را حس می‌کنم. حضورش به راستی برای ایرانیان مغتنم است.
 

در همین زمینه:

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • بهروز

    شاملو به فردوسی توهین نکرد و شما در حیات شاملو جرات نمی کردید این حرف را بزنید. چرا دروغ می گویید؟

  • کاربر مهمان

    اقای بهروز قبل از زدن تهمت دروغ به خانم پارسی پور کمی مطالعه کنید تا اینقدر راحت توهین نکنید. برای افزایش دانش خودتان هم مفید است.

  • کاربر مهمان

    با سلام خانم بارسي بور عزيز لطفا نام ان كتاب ميرزاده عشقي را اعلام كنيد

  • بهروز

    از کی تا حالا آدینه و دنیای سخن مراجع معتبر هستند؟ اصطلاحی هم که شما گفتید توهین نیست حتی اگر شاملو آن را گفته باشد. نمی توان بریده ای را از متن بیرون آورد و با آن جولان داد. باید کل بحث ایشان را دید.

  • رسول پدرام

    پیش از آنکه استاد گرامی خانم پارسی پور توضیح بدهند، من اجازه می خواهم که در پاسخ به پرسش آن خواننده ی ارجمند (کاربر مهمان)؛ در باره ی شادروان میرزاده ی عشقی به عرض برسانم اثری که به آن از او (عشقی) در متن مقاله اشاره شده است، همانا منظومه ی سه تابلو مریم و یا " ایده آل مرد دهقان " است. این منظومه ی مسمط نخستین بار در روزنامه ی شفق سُرخ به مدیریت مرحوم علی دشتی و جزو مسابقه ای زیر عنوان " تَجَدُّد ادبی " چاپ و منتشر شده است. خود عشقی در همان منظومه می گوید: " عزیز عشقی، دشتی، تو خوب حال مرا / شناختی و از آن خوبتر، خیال مرا. تو بهتر از خود من دانی ايده‌آل مرا / تمام مایه بدبختی و ملال مرا ". بهتر است در این جا یادی هم بکنم از قطعه ی " کفن سیاه "، در تقبیح حجاب و دفاع از مظلومیت زنان و تجسم روزگار سیاه آنان و در واقع منظومه ی " سه تابلو مریم " و یا " ایده آل مرد دهقان " هم تصویر دیگری از سیه روزی زنان در آن روزگار است. جنازه ی مریم را پدرش به دست خود، به تنهایی و بی آنکه کسی متوجّه باشد دفن می کند و آن غمنامه با ابیات زیر از زبان پدر مریم به پایان می رسد: " به زیر خاک سیه فام ، مریم ای مریم !/ چه خوب خفته ای ، آرام مریم ای مریم ! / بِرَستی از غمِ ایام ، مریم ای مریم !/ بخواب دختر ناکام ، مریم ای مریم ! - بخواب تا ابد ، ای دختر اندرین این بستر!" و اما در باره ی شاملو و فردوسی البته من هیچگاه در امریکا نبوده ام و از سخنرانی مرحوم شاملو در دانشگاه برکلی اطّلاع دقیقی ندارم ولی در باره ی مطالب مرحوم شاملو در باره ی فردوسی، باید اضافه کنم که موضوع صحت دارد و شاملو در ایران هم بار ها نسبت به فردوسی نگاهی نه فقط انتقاد آمیز، بلکه تحقیر آمیز ابراز کرده است. که البته نگاه شاملو را باید از دیدگاه خود او در " شعر شاعر پیشین از زندگی نبود ..." مورد سنجش قرار داد.

  • شهرنوش پارس پور

    کاربر مبهمان: نام کتاب عشقی زهره و منوچهر است. آقای بهروز لطفا به نشریات آن سال ها مراجعه بفرمایید و بخوانید که آقای شاملو در سخنرانی خود در برکلی از اصطلاح آمیز ابوالقاسم استفاده کرده. ضمنا متوجه نشدم چرا باید از آقای شاملو بترسم؟ در همان موقع کاهایشان این حرف را زد عده زیادی به او حمله کردند. به شماره های قدیم مجلات دنیای سخن و آدنیه مراجعه فرمایید. شهرنوش

  • رسول پدرام

    خیلی معذرت می خواهم که باز دوباره سر و کله ام در این جا پیدا شد. دوست عزیز، منظومه ی " زهره و منوچهر " اثر مرحوم ایرج میرزا و به ترجمه از آثار اروپایی است و ربطی به میرزاده ی عشقی ندارد. محض حسن ختام این دو بیت را از آن اثر و از زبان منوچهر خطاب به زهره در این جا نقل می کنم: "آنکه ترا آن دهن تنگ داد / وآن لب جان پرور گلرنگ داد. داد که تا بوسه فشانی همی / گه بدهی، گه بستانی همی ".

  • بهروز

    در ضمن، همانطور که شما هم نوشته اید بعد از سخنان شاملو در برکلی عده ای به او ‌(حمله) کردند. حمله با بحث و بررسی منطقی فرق دارد. آیا به نظر شما من برای خواندن (حمله) ها باید به آدینه و دنیای سخن مراجعه کنم؟

  • Anonymous

    <p>شاملو از فردوسی انتقاد کرد؟ وای وای وای! ابوالقاسم هم گفت؟ استغفرالله... عجب گناه کبیره ای کرد این شاملو! خانمها و آقایان، بهتر است بروید شرم کنید از این واکنشهایتان! مگر فردوسی خداست که نباید گفت بالای چشمش ابروست؟ بابا جمع کنید این بساطهای عقب مانده ی سنتی پدرسالارانه تان را! فردوسی که سهل است، خدایش هم باید از آن بالا به زیر کشیده شود و نقد شود. سخنی اگر با شاملوست در دقیق بودن و نادقیق بودن نقدش است، همین امروز هم اگر برگردیم و حرفهایش را زیر و رو کنیم، کم حرف حساب نداشته شاملو درباره ی فردوسی و دیگران، آن بخش اش هم که می لنگد باید کامل شود و نقصیه هایش برطرف شود، نه اینکه سنت و پرنسیب شاملوئی در پرسش و نقد محکوم شود. ****</p>