ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

راز ماندگاری پدر مهربان ملت

<div dir="RTL">سالی دیگر از رحلت نابه&zwnj;هنگام و تاثر برانگیز آیت&zwnj;الله سیدمحمود طالقانی گذشت، اما علی&zwnj;رغم سپری شدن ۳۲ سال از غروب خورشید حیات او، نام و یادش همچنان در حافظه جامعه و عرصه عمومی زنده است. با عبور ارابه زمان نه تنها گرد و غبار فراموشی بر سیمای آموزگار مدارا و دعوت&zwnj;کننده به حق ننشسته است بلکه روزبه&zwnj;روز بر تلالو و روشنایی فضایل وی افزوده می&zwnj;شود. راز این ماندگاری و عاقبت به&zwnj;خیری چیست؟</div> <!--break--> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">طالقانی از ابعاد شخصیتی ناهمسان برخوردار بود، اما تعارض&zwnj;ها و نا هماهنگی&zwnj;ها وی را زمین&zwnj;گیر نکرد بلکه سنتز این تضاد&zwnj;ها شخصیت و کاراکتری به وی بخشید که در آن روز&zwnj;های پر تلاطم وطوفانی اول انقلاب کشتی نجات محسوب می&zwnj;شد. اگر قائل باشیم که انسان گریزی از تضاد و پارادکس ندارد، آنگاه به قول پست&zwnj;مدرنیست&zwnj;ها <span>هرگونه تصور &laquo;خود متحد&raquo; ماهیت خیالی دارد. به بیان لودویگ وینگشتاین واقعیت از لایه&zwnj;ها و امر&zwnj;های مختلفی شکل می&zwnj;گیرد که هرکدام تصویر و نظام معنایی یا بی&zwnj;معنایی متفاوتی دارد.</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">بررسی سیر تحولات طالقانی نشان می&zwnj;دهد که مشی کثرت&zwnj;گرا و ارتباط حسنه او با هر گروه محصول امتراج و آشتی بین پاره&zwnj;های ناهمساز شخصیتش بود. ترکیب شخصیتی او از منظری خاص وحدت اضداد را به نمایش می&zwnj;گذاشت. کسی که ویژگی&zwnj;های متفاوت و بعضاً ناسازگاری چون شیفتگی به سوسیالیسم و عدالت اجتماعی، باور به علم&zwnj;گرایی تجربی، اسلام&zwnj;گرایی شریعت بنیاد نواب صفوی، باور به آزادی، اعتقاد به نظام شورایی، استنتاج راه زندگی از قرآن و زمینی کردن کلام آسمانی، همکاری تشکیلاتی با نوگرایان مذهبی لیبرال مسلک در نهضت آزادی، احترام به احیاگری دینی آیت&zwnj;الله خمینی، ضدیت آشتی&zwnj;ناپذیر با استبداد و اجبار، استعمارستیزی، ضدیت با صهیونیست که ریشه در ناسیونالیسم عربی (ناصریسم) داشت، انسان&zwnj;محوری در نظام سیاسی، شیفتگی به مبارزه و ظلم&zwnj;ستیزی رادیکال، پشتیبانی از دکتر مصدق و ملی&zwnj;گرایی، حضور مستمر در محراب و مسجد و حفظ مناسبات روحانی را در درون خود جا داده بود.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><img width="220" height="147" vspace="5" hspace="5" border="5" align="absMiddle" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/pluralism.jpg" /></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">آیت&zwnj;الله طالقانی، آیت&zwnj;الله بهشتی، حجت&zwnj;الاسلام هاشمی رفسنجانی و ابوالحسن بنی صدر در کنار علمای اهل سنت خراسان و بلوچستان</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> </blockquote> <div dir="RTL">برآمد این تعلقات و خصایل پویایی خاصی به وی داده بود که همواره در حرکت بود و دریای وجودش جوشش و خروشی نامیرا داشت . این جان شیفته در تمام دوران پربرکت حیاتش دمی از تکاپو نایستاد. اگرچه آیت&zwnj;الله طالقانی دانش&zwnj;آموخته فقه جعفری بود و از دست مرجع تراز اولی چون شیخ عبدالکریم حائری اجازه اجتهاد خود را دریافت کرد، ولی هیچ&zwnj;گاه روی خوش و التفاتی نسبت به آموزش&zwnj;های حوزوی نشان نداد. او خیلی زود در نگرشی انتقادی از چارچوب متعارف روحانیت بیرون آمد. به جای پرداختن به ابواب فقهی و استخراج احکام بر اساس قواعد و اصول سنتی، به قران و نهج&zwnj;البلاغه روی آورد. او حوزه علمیه قم و نجف را ترک کرد و مسجد، مدرسه و دانشگاه را برای فعالیت برگزید. در تمام عمرش کوشید که با مطالعه قران و فهم جوهره آیات و خواست شارع پرتو&zwnj;هایی از قران را باز بتاباند تا یاری&zwnj;رسان زندگی مسلمانان در دنیای معاصر شود. از دید او قران کتاب زندگی بود نه صرفاً وسیله مغفرت یا کتابی تزئینی و یا به حاشیه رفته توسط احکام اولیه و ثانویه و احادیث. او سرچشمه را انتخاب کرد تا هدایت&zwnj;گر نسل جوان بر مبنای قرآن و کلام امیرالمومنین باشد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>او سنت&zwnj;گرا نبود</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">اما او یک نوگرای دینی نیز بود. سلسله مراتب روحانیت را قبول نداشت. فقه&zwnj;محور، سنتی و سنت&zwnj;گرا نبود و اساساً به اصلاح انقلابی ساختار و محتوای آمورشی حوزه&zwnj;های علمیه اعتقاد داشت. او یک روحانی ارتدوکس نبود اگرچه لباس و مسلک روحانیت برای وی ارزشمند بود ولی روحانیت را واسطه رسمی خدا و پیامبر و مفسر رسمی دین نمی&zwnj;دانست. او همچنین با روشنفکران و دانشگاهیان رابطه حسنه&zwnj;ای داشت و به باور مسلط در حوزه&zwnj;های علمیه و نهاد روحانیت وقعی نمی&zwnj;گذاشت که مرتبه روحانی را بالاتر از کلاهی و غیر روحانی می&zwnj;داند وبا ادعای خودخوانده &laquo;نیابت عامه امام زمان&raquo;، امتیاز و شان ویژه&zwnj;ای برای خود قائل است. او نه تنها هویت روحانی را دروازه ورود به حقیقت و رستگاری نمی&zwnj;دانست بلکه نسبت به کل مذهب نیز چنین دید نداشت و افراد غیر مذهبی را نیز مقیم راه&zwnj;های دیگر به&zwnj;سوی حقیقت می&zwnj;دانست.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><img width="190" height="234" vspace="20" hspace="10" border="10" align="left" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/bd7sqh5kj7eycqql1b4.jpg" />او از پیشگامان نوگرایی دینی بود و انسان و ویژگی&zwnj;های عام بشری را در کانون توجه قرار داد. وی بر مبنای آموزه&zwnj;های قرانی انسان را فی&zwnj;نفسه دارای کرامت می&zwnj;دانست و ارزش و حق انتخاب افراد را مشروط به عقیده خاصی نمی&zwnj;کرد. از دید خطیب پر شور مسجد هدایت که به قول دکتر شریعتی مناره&zwnj;ای در کویر بود، آفرینش بر اساس رحمت صورت گرفته بود. بنابراین الهی بودن و معنویت می&zwnj;بایست شامل رحمت و شفقت باشد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">صاحب کتاب &laquo;پرتوی از قران&raquo; عمیقاً تعلق به دین داشت و اسلام&zwnj;گرا بود. جایگاه دین و باور&zwnj;های مذهبی را هم در حوزه خصوصی و هم در عرصه عمومی تعریف می&zwnj;کرد. ولی اسلام&zwnj;گرایی او مردم&zwnj;سالار بود. از قرائتی انسانی از دین حمایت می&zwnj;کرد و مزیتی برای دینداران قائل نبود.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">برای آیت&zwnj;الله طالقانی فعالیت سیاسی جنبه محوری داشت. او در شرایطی که آخوند سیاسی مترادف با آخوند بی&zwnj;سواد بود، حضور آگاهانه و مسئولانه&zwnj;ای در صحنه&zwnj;های سیاسی داشت و دور از محافظه&zwnj;کاری و تقیه، خروش علیه ظلم و ستم را واجب می&zwnj;دانست. به بیان دقیق&zwnj;تر او یک آخوند مبارز سیاسی بود. اهل زحمت و رنج کشیدن و تحمل شکنجه بود؛ امری که در متوسط روحانیون آن زمان متاعی کمیاب بود.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">در واقع باید گفت آیت&zwnj;الله طالقانی نمونه&zwnj;ای کاملا متقاوت و نادر از برون&zwnj;داد متعارف نظام حوزه&zwnj;های علمیه قم بود و چهره جدید و نوینی از روحانیت را نمایان ساخت.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">وی در عین حال گوشه&zwnj;چشمی به احیاگری دینی داشت. از عقب&zwnj;ماندگی جهان اسلام و گسترش خرافات و منفعت&zwnj;طلبی&zwnj; در لباس دین در رنج بود و آرزوی سربلند کردن عزت و جلال دین و اصلاح آن از پیرایه&zwnj;ها داشت. از این منظر عظمت اسلام به عنوان یک آئین برای وی یک هدف بود. آیت&zwnj;الله طالقانی به وحدت مسلمین و بخصوص تقریب مذاهب اسلامی بهای بسیار می&zwnj;داد و فعالیت&zwnj;های زیادی در نزدیک شدن فرقه&zwnj;های مختلف اسلامی داشت.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">بنابراین پویش دینی او فقط نوگرایانه نبود تا از طریق بازخوانی متون مقدس در چهارچوب حقیقت&zwnj;جویی، سازگاری با عدالت، آزادی و نفی اجبار و برطرف کردن تعارض&zwnj;ها با زیست جدید قرائتی نوین ارائه بدهد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">مجموعه این خصوصیات باعث می&zwnj;شد که به عمل توجه بیشتر از نظر بدهد. او بر اساس مصحف شریف اسلام، مجاهدین را بر اسلام قاعدین که تنها به زهد و معرفت دینی می&zwnj;پردازد ترجیح می&zwnj;داد، اما در این زمینه جانب افراط را نپیمود بلکه ترکیب متوازنی از هر دو داشت. او می&zwnj;کوشید در سایه رشد معارف بشری، فهم دینی را نیز رشد دهد. اشتیاق پایان&zwnj;ناپذیر وی به سوسیالیسم را در آثار وی به روشنی می&zwnj;توان مشاهده کرد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">نتها سوسالیسم وی مبتنی بر ماتریالسم و کمونیسم نبود. وی با سرمایه&zwnj;داری لجام&zwnj;گسیخته مخالفت، اما از آزادی مالکیت مشروع دفاع می&zwnj;کرد. تفسیر او از قران متاثر از بینش چپ و در عین حال اصول علمی است. او می&zwnj;کوشید اثبات کند که حقایق دینی با یافته&zwnj;های علمی در تعارض نیست. این ویژگی او را به مهندس بازرگان و دکتر سحابی نزدیک کرد و این همسویی سیاسی باعث شد تا تشکیلاتی سیاسی را با هم تاسیس کنند. این اشتراکات منجر به این شد که تمایز رویکرد سوسیال وی با مشی لیبرال مهندس بازرگان نادیده گرفته شود و همکاری و همراهی تنگاتنگی بین آن&zwnj;ها شکل بگیرد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>بی&zwnj;توجه به جاه و جلال</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <blockquote> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><img width="200" height="138" vspace="5" hspace="5" border="5" align="absMiddle" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/taleqanni_in_khebergan.jpg" /></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">آیت الله طالقانی در مجلس خبرگان قانون اساسی، تابستان ۵۸</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> </blockquote> <div dir="RTL">آیت&zwnj;الله طالقانی در تمام طول زندگی&zwnj;اش از اشرافیت، تشریفات، مقام و جاه و جلال پرهیز کرد. زندگی ساده و تواضعش زبانزد همگان بود. او اهل انعطاف و سازش در دگرپذیری بود اما بر سر اصول اهل هیچگونه عقب&zwnj;نشینی نبود. روحیه مقاوم او مثال&zwnj;زدنی بود. در بیان عقایدش محکم بود و اقتداری باشکوه داشت. او به نحو عجیبی به مبارزه اشتیاق داشت و نفس مبارزه برای او ارزش تلقی می&zwnj;شد. از این منظر با تمامی گرایش&zwnj;هایی که پیش از انقلاب مبارزه می&zwnj;کردند، روابط نیکویی داشت و زحمات آن&zwnj;ها را پاس می&zwnj;داشت. از این منظر بود که هم با فدائیان اسلام، روحانیت مبارز و موتلفه می&zwnj;جوشید، هم با مجاهیدن خلق و فدائیان خلق و با سران حزب توده در زندان معاشرت می&zwnj;کرد. شاید نزدیکی نیروهای مذهبی در پیش از انقلاب و فعال نبودن شکاف&zwnj;ها در این قضیه بی&zwnj;تاثیر نبوده است اما رویداد&zwnj;های پس از انقلاب نشان داد آیت&zwnj;الله طالقانی به وحدت نیرو&zwnj;ها و اجتناب از خودی و غیر خودی در عرصه مشارکت سیاسی معتقد بود. برخلاف قول مشهور که آیت&zwnj;الله طالقانی را مدافع عدم ارتباط با مارکسیست&zwnj;ها در زندان معرفی می&zwnj;کنند وی آن&zwnj;ها را نجس نمی&zwnj;دانست و اظهار می&zwnj;داشت: &laquo;اولاً در قرآن نجِس نیامده نَجَس آمده که به معنای پلید نیست که اگر دستزده شود نجس شود بلکه یک مسئله سیاسی بوده که یعنی با مشرکان آنقدر ارتباطنداشته باشید که از نظر فکری و علایق شبیه آن&zwnj;ها شوید. مجبور نیستید که بپرسید خدارا قبول دارید یا نه تا آن&zwnj;ها جواب دهند. این&zwnj;ها برادران ما هستند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">پس از اعلامیه تغییر مشی سازمان مجاهدین خلق، فضای خاصی در زندان ایجاد شده بود و موضع&zwnj;گیری آیت&zwnj;الله طالقانی نیز در همین چهارچوب قابل فهم است. او می&zwnj;خواست تمایز خودش با مارکسیست&zwnj;ها را نشان بدهد. وی در همه احوال روابط دوستانه&zwnj;ای با نیروهای کمونیست داشت.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>حجاب، اجباری نیست</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">آیت&zwnj;الله دشمن سازش&zwnj;ناپذیری و خودکامگی بود و با استبداد در هر لباسی مخالفت می&zwnj;کرد. او با هوشیاری دریافته بود که استبداد دینی از مخوف&zwnj;ترین و تباه&zwnj;کننده&zwnj;ترین اشکال حکومت فردی است. از این رو با ترجمه کتاب میرزا حسین نائینی کوشید تا خطرات آن را روشن سازد. آزادی و نفی اجبار آن&zwnj;چنان در وی نهادینه شده بود که در کسوت یک روحانی از عدم اجبار حجاب برای زنان سخن به&zwnj;میان آورد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><img width="250" height="186" vspace="20" hspace="10" border="10" align="left" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/hejab.jpg" />او به حکومت دینی باور نداشت و بر مبنای سنت حاکم بر حوزه&zwnj;ها و بخصوص آرای میرزای نائینی حکومت اسلامی را فقط در صلاحیت امام معصوم می&zwnj;دانست. او بر مبنای امر به معروف و نهای از منکر برای روحانیت نقش نظارتی و ارشادی قائل بود. آیت&zwnj;الله طالقانی قسط را به معنای برابری و شایستگی تعریف می&zwnj;کرد و تاکید داشت که افراد باید تخصص لازم برای انجام کارشان را داشته باشند. می&zwnj;گفت اگر کسی متصدی کاری باشد و از عهده&zwnj; آن بر نیاید، لازم است خودش از آن کناره بگیرد. وی حکومت صالحان را تجویز می&zwnj;کرد که لزومی نداشت حتماً حاکمان آن مذهبی باشند. در قرائت وی از حکومت صالحان، حکومت نباید برخلاف عقاید مردم کاری انجام دهد و لزومی ندارد که بخواهد قوانین مذهبی رااجرا بکند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این روحانی آزاده پیشنهاد نامزدی برای ریاست جمهوری را رد کرد و در مخالفت با ریاست جمهوری روحانیت گفت: &laquo;ما باید به کار ارشاد و نظارت برگردیم. کار را باید به کاردان سپرد. رئیس&zwnj;جمهور باید مدیریت بلد باشد. هرکس مقام و زوری دارد نمی&zwnj;تواند رئیس&zwnj;جمهور باشد<span dir="LTR">. </span>این یک کار تخصصی است. همانطور که وزیر و استاد باید متخصص باشند، رئیس&zwnj;جمهور نیزباید تخصص داشته باشد.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>رابطه با آیت&zwnj;الله خمینی</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">روابط آیت&zwnj;الله طالقانی با آیت&zwnj;الله خمینی پارادوکسیکال بود. از یک طرف پیوندی عاطفی با وی داشت و اقتدار و تلاش وی برای تجدید عظمت اسلام را قدر می&zwnj;نهاد و از روحیه مبارزاتی&zwnj;اش در جایگاه یک مرجع تقلید تجلیل می&zwnj;کرد، اما از سوی دیگر با مشی سیاسی اقتدارگرای او مخالف بود. او برخلاف آیت&zwnj;الله که برای وحدت همه در زیر عبای خود تلاش می&zwnj;کرد، نظر به مشارکت همه گروه&zwnj;ها داشت و امتیازی برای روحانیت و خط امام قائل نبود. او بی&zwnj;خبر از آن&zwnj;که آقای خمینی شورای مخفی برای هدایت انقلاب تشکیل داده است، شورایی در تهران مرکب از نمایندگان همه گروه&zwnj;های انقلابی تشکیل داد، اما این شورا با نوع نگاه رهبر انقلاب مجال فعالیت پیدا نکرد. آیت&zwnj;الله خمینی نیز با علم به تفاوت بینش عمیق و همچنین حساسیت آیت&zwnj;الله مطهری و آیت&zwnj;الله بهشتی وی را در جمع اولیه شورای انقلاب به بهانه عضویت در شورای مرکزی جبهه ملی برنگزید. سرانجام با وساطت ابراهیم یزدی و عزت&zwnj;الله سحابی و انحلال شورای انقلاب آیت&zwnj;الله طالقانی، حضور وی پذیرفته شد که البته هیچوقت جنبه موثری پیدا نکرد. در مجلس خبرگان نیز حواریون آیت&zwnj;الله اجازه ندادند وی بر مسند ریاست مجلس خبرگان تکیه بزند و در فاصله&zwnj;ای نزدیک، انتخابات ریاست مجلس خبرگان را به آیت&zwnj;الله منتظری باخت. اگر موازنه قوا به گونه&zwnj;ای دیگر بود محتملاً انقلاب سرنوشت دیگری می&zwnj;یافت. آیت&zwnj;الله به مرور متوجه مشکلات و سر بر آوردن دوباره استبداد در قامت دینی شد و در مجموع تصمیم گرفت که به جای تقابل علنی و در عین حفظ رابطه خوب با آیت&zwnj;الله خمینی، توازنی ایجاد کند و سنگری برای محافظت از آزادی&zwnj;ها و حقظ حقوق برقرار کند. نگرش انتقادی او به روند انحراف از انقلاب از اعتراض به بازداشت پسرش مجتبی اوج گرفت که با استفاده از روش مبارزه منفی قهر کرد و به زادگاهش در طالقان رفت. دلیل اقدام اعتراضی&zwnj;اش بازداشت پسرش نبود بلکه اطلاع از بدرفتاری&zwnj;ها، خودسری&zwnj;ها و برنتافتن آزادی&zwnj;ها بود. او پس از گفت&zwnj;وگو با سیداحمد خمینی و تاکید بر اصلاح کج&zwnj;روی&zwnj;ها به صحنه سیاسی بازگشت. این&zwnj;بار اما در مجلس خبرگان با نشستن روی زمین و احتراز از تکیه زدن بر صندلی در اقدامی نمادین اعتراضش را نشان داد و هم به تلویح اعلام کرد که تغییری در کشور ایجاد نشده است و مناسبات طاغوتی در حال بازسازی است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">دست سرنوشت به وی مهلت نداد تا در هنگام تصویب اصل ولایت فقیه مخالفتش را به طور علنی اعلام کند. اگر او زنده می&zwnj;ماند ممکن بود سدی در برابر استبداد دینی و گسترش مشی فاشیستی تحت پوشش اسلام ناب ایجاد کند. این روند رویارویی با آیت&zwnj;الله خمینی را گریز ناپذیر می&zwnj;ساخت.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>مشی مستقل</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">شواهد آن سال&zwnj;ها نشان می&zwnj;دهد اگرچه پشتوانه مردمی آیت&zwnj;الله طالقانی چشمگیر بود ولی جای تردید جدی وجود دارد که می&zwnj;توانست به تنهایی آیت&zwnj;الله خمینی و نیرو&zwnj;های خط امام را متوقف کند. بسیار محتمل بود او نیز وضعی مشابه مهندس بازرگان و آیت&zwnj;الله منتظری پیدا می&zwnj;کرد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><img width="200" height="131" vspace="20" hspace="5" border="10" align="left" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/20090306134901t350-tal.jpg" />آیت&zwnj;الله طالقانی مشی مستقل داشت. برخلاف برخی پندار&zwnj;ها او موافق سازمان مجاهدین خلق نبود و با آن&zwnj;ها مرزبندی داشت. با پیشنهاد ورود مسعود رجوی به شورای انقلاب مخالفت کرد، اما معتقد بود که باید از آن&zwnj;ها استفاده کرد و حضورشان در خانواده انقلاب را به رسمیت شناخت. مخالف برخورد حذفی با آنان بود. متاسفانه آن دسته از نیرو&zwnj;های انقلابی صادق که پس از راهپیمایی خودجوش دفاع از آیت&zwnj;الله طالقانی، راهپیمایی دیگری را در دفاع از خط امام و محوریت آیت&zwnj;الله خمینی سازماندهی کردند و آشکارا ضرب شصتی به آیت&zwnj;الله طالقانی نشان دادند خطایی استراتژیک مرتکب شدند که در فضای انقلاب رهبری مطلق را بر دوش آیت&zwnj;الله خمینی قرار دادند و مشارکت هر شخصیت انقلابی دیگر در رهبری را برنتافتند. اگر شخصیت&zwnj;هایی چون آیت&zwnj;الله طالقانی به عنوان وزنه اجتماعی مهم مورد توجه قرار می&zwnj;گرفتند آنگاه توازنی تعادل&zwnj;بخش در برابر اقتدارگرایی آیت&zwnj;الله خمینی ایجاد می&zwnj;شد و چه بسا انقلاب از مسیر آزادی منحرف نمی&zwnj;شد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">به&zwnj;هر حال نهیب ققنوس آزادی در آخرین نماز جمعه گویای نارضایتی عمیق او از روند امور و بر باد رفتن امید و آرزوهایش پس از سرنگونی رژیم پهلوی بود. آیت&zwnj;الله طالقانی در آن خطبه تاریخی گفتند: &laquo;ایشان در آن سخنرانی گفتند امام بارها گفته، من هم تاکید کردم، اما نمی&zwnj;دانمچرا قانون شورا&zwnj;ها اجرا نمی&zwnj;شود و می&zwnj;گویند اگر شورا تعیین کنیم ماچه کاره&zwnj;ایم؟ شما هیچ&zwnj;کاره&zwnj;اید. بروید دنبال کارتان<span dir="LTR">.</span> می&zwnj;گویید مردم اشتباه می&zwnj;کنند. خب بگذارید اشتباه بکنند. این موضوع باید عملی شود<span dir="LTR">. </span>مانند کودکی که بارها زمین می&zwnj;خورد تا راه رفتن بیاموزد. مردم هنوز باور نمی&zwnj;کنندکه سرنوشتشان را خودشان به دست گرفته&zwnj;اند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">در مجموع همانطور که آیت&zwnj;الله طالقانی بر حسن توازن بین تاریخ، طبیعت، اجتماع، آفرینش و تاریخ تاکید داشت، شخصیت وی نیز توازن نیکویی از دل ویژگی&zwnj;های متفاوت و متعارض پیدا کرده بود.<br /> &nbsp;</div>

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • mehran - leiden

    البته این گفته مشهور ایشان بود که ً هر کس در برابر انقلاب بایسثد باید هلاک شود ً ! و خودش هم چون مخالف ولایث فقیه بود ٫ هلاک شد ! ! مهران - لایدن

  • ع.دهقانی

    بیش از 2000 سال پیش متفکر یونانی دموکریتوس فرموده بودند که در این دنیای خاکی هر چی اتفاق می افتد نتیجه یا شانس است یا الزامات--- مجبوریت--- میکروبیول.÷یست مشهور فرانسوی این اصل دموکریتوس را در بیان تئوری تطور-- تکامل--- با بکار بسته و معتقد هستند که دو مولقه تطور یعنی میوتاسیون--- شانس-- و تطابق با محیط زیست هستند. برای بقای زندگی از این اصل پیروی می کنند. من خود شاهد صحت این اصل بعد از انقلاب 1357 در ایران هستم. در این مدت سی ساله تمامی گروه ها و بخش های جامعه ایرانی از جمله زنان و همجنس گرایان و فعالین محیط زیست و فعالین فرهنگی و مدنی ملت -- یا قوم بقول بعضی ها قوم--- های غیر فارس و و و بخاطر مجبوریت و برای بقائ زندگی مجبور شده اند که رشد کرده و سطح آگاهی و شعور خود را بالا ببرند. در این میان تنها گروهی که اصلا و ابدا رشد نکرده و در جا زنده است روشنفکران مذکر فارس بوده اند که مجبوریتی حس نکرده اند که بخواهند تغییر کنند. این نوشته اقای افشاری نمونه همان فرهنگ مرید و مرادی و سالوسانه و ریاکارانه است که توان و جربزه بیان حقیقت را ندارند. اینگونه نوشته های مردم فریبی و پوپولیست متعلق به دوره قبل از انقلاب است که مردم دسترسی به انفورماسیون نداشتند و سکوتی طولانی بر فضای فرهنگی ایران حاکم بود. همین "پدر" محبوب ایشان فرهنگ مردم غیر فارس در ایران را خرده فرهنگ نامیده بودند.

  • کاربر مهمان

    آخوند خوب آخوند مرده است. اگر اینیکی هم چند سال بیشتر زنده مانده بود میدیدیم که چطور مست قدرت و زور میشه و مثل بقیه دم از ولایت مطلقه فقیه میزنه و خون مردم را تو شیشه میکنه. حالا هی بگید نه اینیکی با بقیه فرق میکرد، نوگرای دینی!!!؟، پدر مهربان ملت، ساده زیستی، دشمن استبداد!!! خیلی از این آخوندهای امروز اوایل انقلاب از این شعار ها میدادند و وقتی به پول و قدرت رسیدند همه چیز یادشان رفت .خیلی باید یه نفر ساده لوه باشه که بعد از ۳۲ سال ظلم و جور آخوند این حرفها رو باور کنه..........

  • ایراندوست

    طالقانی، فردی مورد علاقه و احترام مردم و سازمانهای سیاسی بود، در اوایل انقلاب به "مداد پاک کن" آقای خمینی مشهور شد، زیرا هر چیزی را که امام راحل میگفت و خراب میکرد، روز بعد ایشان با لحنی پدرانه و مهربان، عوض میکرد و رنگ دیگری به آن میداد. معلوم نیست که نویسنده محترم مقاله، از طریق چه منبع و اطلاعاتی‌ به این نتیجه رسیدند که طالقانی با ورود رجوی به شورای انقلاب و اساساً با مجاهدین مخالف بود زیرا در آن زمان شعار مجاهدین "رهبر خمینی- رئیس جمهور طالقانی"بود. البته بدلیل انشعاب در مجاهدین و حساسیت تندرویان دیروزی که پایه گذاران "مجاهدین انقلاب اسلامی" و اصلاح طلبان امروزی هستند، طالقانی در نزدیکی‌ با مجاهدین، جانب احتیاط را نگه می‌داشت. برای اسطوره‌ زدایی از مشاهیر سیاسی ایران باید یادآوری کرد که طالقانی روابط نزدیکی‌ با فدائیان اسلام و نواب صفوی داشت و حتّی اسلحه‌ایی که کسروی یا هژیر (یا هر دو) با آن کشته شدند در منزل این آیت الله مهربان نگهداری میشد. آخرین سخنرانی او در روزی که شب آن،وفات کرد، از ارتجاعی‌ترین موعظه پرخاش‌گرانه او به سازمان‌های چپ بود.

  • کاربر مهمان

    طالقانی روح و رهبر واقعی انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران بود. افسوس که زود رفت و پس از فوت پدر بود که ارتجاع دور ورداشت و ایران عزیز را ویران و خونین کرد. رحمت خدا بر او و راهش پررهرو باد. با تشکر از نویسنده محترم

  • کاربر مهمان

    آدم خوب داریم بد داریم متوسط داریم خیلی خوب داریم خیلی بد داریم ازهمه رقم داریم .یک وقت یک نفر در شرایط خاصی حرفی میزند درشرایط خاص دیگر حرف دیگری میزند احساساتی میشود فشارخونش بالا میرود قند خونش بالا میرود یا پایین میافتد رفقا دوستان برادران همینطور دیمی در مورد هرکس اظهار نظرنکنید.

  • کوژ

    گیریم که درست. . . طالقانی آخوند خوب، بی توجه به مقام و منسب، مسلمان مهربان، مسلمون نوگرا و مسلمان مترقی و . . . حالا اگر ما خود این اسلام رو نخواهیم و جای اشکال رو خود اسلام مهربان و بشر دوست بدونیم باید کی رو ببینیم؟!!! علی افشاری حنای شما و دوستان دیگر رنگی نداره! دست از سر ما بردارید اینقدر این اسلام، اون اسلام، اسلام خوب، اسلام بد، اسلام فلانی نکنید!!! خفه شدیم! بسه دیگه نمیخاهیم آقا نمیخواهیم!!! به چه زبونی بگیم دیگه! به هر کی که قبولش داری دست از سر مردم بر دارید!!!

  • کاربر مهمان

    جوانان قدیم یادشان هست که اسم مستعار ایشان "مالقانی" بود. یعنی روی گنده کاری های بقیه اخوندها را مرتب "ماله" می کشید! این ماله کشیدن بعد از 30 سال هنوز ادامه دارد و روی خود کارهای اقای مالقانی. این را برای نسل جوان حال نوشتم.

  • کاربر مهمان

    آقا تورابه جان هرکس دوست دارید این آخوندها را این قدربالاوپایین نکنید. آخوندها هیچ فرقی با هم ندارند. خمینی منتظری طالقانی بهشتی خامنه ای خاتمی همه آخوند بوده اند و هستند. همین ها این کشو راین قدر عقب افتاده کردند. آخوند یعنی همین. جامعه مجازی ما چه موقع می خواهد این حرفهارا بفهمد؟۳۲ سال کافی نبود؟

  • عابر

    جناب افشاری سلام! خوانندگان گرامی درود! من از عاشقان طالقانی بودم ، در عین شاکی بودن از برخی مواضعش (آن گاه که تلاش داشت مداد پاک کن باشد برای خلاف های دیگران) ؛ اما: دورانی فرارسیده که باید جرات نقد منصفانه ولی بیرحمانه داشته باشیم. یکی از معدود نوشته هایی که در مورد جناب طالقانی توانسته به مفهوم نقد درست طالقانی نزدیک شود نوشته ی آقای م. قائد است: http://www.mghaed.com/ay/Taleghani.pdf امید که بخوانیم و در سایه ی همین روش، سایر اسطوره های مان را بهتر و منصفانه تر از این ها به زیر ذره بین نقد ببریم، چه اسطوره های بسیار کهن و چه قهرمانان مدرن‌مان.

  • کاربر مهمان

    از درون اين نفرت كه در چند كامنت منتشر شده ديده مي شود در صورت ميدان ديدن و ابتكار عمل را در دست گرفتن تنها خشونت متولد مي شود

  • کاربر مهمان

    ... به هنگام اجباری شدن حجاب، به یاد دارم که ایشان گفتند (فکر می‌کنم در یک برنامهٔ رادیویی بود) : حالا اگر یک روسری سرتون بکنید که طوری نمیشه ...

  • سعید بیانی

    آقای افشاری درود بر شما، عالی بود