ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

زنان، کارگران ارزان

<p><span style="font-size: small;">مهسا صارمی<b>- </b>مشارکت در عرصه اقتصادی، یکی از شاخه<span dir="LTR">&zwnj;</span>های مشارکت زنان در توسعه<span dir="LTR">&zwnj;</span>های اجتماعی است که شامل کار در بیرون از منزل و در چهارچوب مشخص و قراردادهای رسمی می<span dir="LTR">&zwnj;</span>شود.</span></p> <!--break--> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>زمینه<span dir="LTR">&zwnj;</span>های مشارکت زنان در بازار رسمی کار در کشورهای صنعتی، بعد از تحولات مربوط به جنگ جهانی دوم افزایش یافت. در زمان جنگ جهانی دوم با اعزام مردان به&zwnj;عنوان نیروی جنگ به جبهه<span dir="LTR">&zwnj;</span>ها، عرصه<span dir="LTR">&zwnj;</span>های تولید صنعتی و خدمات به روی زنان گشوده و نیروی اشتغال زنان جایگزین نسبی نیروهای شغلی مردان شد. این موقعیت زنان را به حضور در عرصه<span dir="LTR">&zwnj;</span>های شغلی مختلف تشویق کرد. با این حال با بررسی شرایط اقتصادی زنان به عنوان نیرویی که نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می<span dir="LTR">&zwnj;</span>دهند، شاهد تبعیض و نابرابری در حوزه کار و پرداخت دستمزد هستیم.</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <p><span> </span></p> <div dir="RTL"><b>انعطاف&zwnj;پذیری و دستمزد کم زنان </b></div> <p>&nbsp;</p> <div dir="RTL"><span>در شرایط دشوار و عدم تعدیل وضعیت اقتصادی کشور، شماری از مردان از کار برکنار و زنان ناچار به اشتغال در بخش&zwnj;های غیر رسمی می&zwnj;شوند. به این ترتیب افزایش انعطاف زنان در انتخاب شغل، اشتغال آنان در بخش<span dir="LTR">&zwnj;</span>های غیر رسمی را افزایش می&zwnj;دهد.</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>سمانه موسوی، فعال حقوق زنان معتقد است علاوه بر تبعیض ناشی<span dir="LTR">&zwnj;</span> از عوامل فرهنگی<span dir="LTR">&zwnj;</span>، اجتماعی و اقتصادی بر وضعیت اشتغال زنان، طرح&zwnj;های سیاسی دولت را نمی<span dir="LTR">&zwnj;</span>توان ندیده گرفت. وی در خصوص یکی از طرح&zwnj;های اقتصادی دولت در راستای کارمزد بودن زنان به نام طرح &quot;دورکاری&quot; می&zwnj;گوید: &quot;دولت اخیراً طرحی را تحت عنوان دورکاری با اولویت زنان به اجرا درآورده است. اگر ارزیابی این طرح را در سطح کاهش خشونت جنسی علیه زنان در محل کار تقلیل دهیم، در واقع به نوعی به جای حل مشکل صورت مسئله را پاک و نوعی دیگر از تبعیض را به زنان تحمیل کرده&zwnj;ایم.&raquo;</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>این فعال حقوق زنان طرح دورکاری را چنین تشریح می&zwnj;کند: &quot;اولاً به&zwnj;طور کلی<span dir="LTR">&zwnj;</span> دورکاری در واقع همان مزدکاری است که در این طرح توسط دولت به طور رسمی<span dir="LTR">&zwnj;</span> اجرا می<span dir="LTR">&zwnj;</span>شود و در اولین گام می<span dir="LTR">&zwnj;</span>توان گفت حذف مزایا و کاهش دستمزد را به همراه دارد. در حالی<span dir="LTR">&zwnj;</span> که همین حالا هم بخش اعظمی از جامعه از درآمد ناکافی برخوردارند. دوماً این طرح باعث از هم گسستگی و کمرنگ شدن ساختارهای اجتماعی می&zwnj;شود که به مرور به ضرر کارگران می&zwnj;انجامد. دورکاری همچنین کاهش فرصت&zwnj;ها و عدم ارتقای شغلی<span dir="LTR">&zwnj;</span> برای فرد دورکار به&zwnj;ویژه زنان را در پی<span dir="LTR">&zwnj;</span> دارد.&quot;</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>محدودیت<span dir="LTR">&zwnj;</span>های شغلی برای زنان باعث شده که تقاضا برای یافتن شغل از سوی زنان، بیشتر از عرصه موجود مشاغل برای آنان باشد که این مسئله خود باعث می<span dir="LTR">&zwnj;</span>شود کارفرمایان زنانی را برگزینند که خواستار دستمزد کمتری هستند. این پدیده موجب اختلاف بارز میان دستمزد زنان کارگر و مردان کارگر شده است، در نتیجه و با گذشت زمان تمایل زنان برای مشارکت در امور و فعالیت های اقتصادی کاهش یافته است<span dir="LTR">.</span></span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>سمانه موسوی هم<span dir="LTR">&zwnj;</span>چنین تاثیر طرح<span dir="LTR">&zwnj;</span>هایی از این قبیل را بر وضعیت اشتغال و فشار بر زنان این<span dir="LTR">&zwnj;</span>گونه بیان می<span dir="LTR">&zwnj;</span>کند: &quot;علاوه بر این<span dir="LTR">&zwnj;</span>ها در خصوص زنان می<span dir="LTR">&zwnj;</span>توان به افزایش فشار بر آنها به سبب تداخل کار منزل با شغل اشاره کرد و چون هنوز در فرهنگ مردسالارانه کار منزل وظیفه اصلی<span dir="LTR">&zwnj;</span> زن به شمار می&zwnj;رود اینجاست که این تداخل باعث استثمار زن می<span dir="LTR">&zwnj;</span>شود. در نهایت مهم<span dir="LTR">&zwnj;</span>ترین مشکل این طرح به خانه برگرداندن زنان و گرفتن هویت اجتماعی آنها و احیا یا تقویت فرهنگ مردسالارانه است که آینده روشنی پیش روی جامعه تصویر نمی<span dir="LTR">&zwnj;</span>کند. در هر صورت امیدوارم این طرح با چالش<span dir="LTR">&zwnj;</span>های جدی از سوی کارشناسان و صاحب<span dir="LTR">&zwnj;</span>نظران روبه&zwnj;رو شود و با طرح و برنامه<span dir="LTR">&zwnj;</span>های موثری جایگزین شود که در مسیر بهبود هرچه بیشتر شرایط اشتغال زنان به عنوانه بخشی از سرمایه<span dir="LTR">&zwnj;</span>های اجتماعی گام بردارد.&quot;</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>بخش دیگری از مشکلات زنان شاغل به شرایط ویژه آنها برمی&zwnj;گردد. شرایطی همچون بارداری که اغلب موجب تهدید موقعیت شغلی زنان می&zwnj;شود و در بیشتر مواقع حتی با احتساب دوران مرخصی و دستمزد پرداخت شده است، بازهم دستمزد زیادی عاید زنان نمی<span dir="LTR">&zwnj;</span>شود.</span></div> <div dir="RTL"><span><br /> </span> <div dir="RTL"><b>فشار وظایف چندگانه </b></div> </div> <div dir="RTL"><br /> <span>بازگشت به شغل قبلی، پس از گذراندن مرخصی بعد از زایمان، تنها در مواردی که قراردادهای دائم و یا ایمنی در کار موجود است، برای زنان امکان&zwnj;پذیر می<span dir="LTR">&zwnj;</span>شود و مادر شدن زنان باعث می<span dir="LTR">&zwnj;</span>شود که آنها به کارهایی منعطف، نیمه&zwnj;وقت و با دستمزدی پایین&zwnj;تر رو آورند که دراین مشاغل ارتقای شغلی نیز برای زنان محدود است.</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>فیروزه رمضان&zwnj;زاده، روزنامه<span dir="LTR">&zwnj;</span>نگار، درباره تهدیدات شغلی و معضلات اشتغال زنان، به ویژه مادران شاغل، می<span dir="LTR">&zwnj;</span>گوید: &quot;مرداد ماه سال&nbsp;<span>۸۶</span>، زمانی که شش&zwnj;ماهه باردار بودم، به یکی از خبرگزاری<span dir="LTR">&zwnj;</span>ها معرفی شدم و شروع به کار کردم. مسئول خبرگزاری، از من قول گرفت که&nbsp;یک ماه پس از زایمان، می<span dir="LTR">&zwnj;</span>بایست به سرکار خود برگردم. به عبارتی تنها یک ماه مرخصی پس از زایمان داشتم<span dir="LTR">.</span><span> البته مسئول خبرگزاری هم که خود در آن زمان باردار بود، مجبور شد تنها </span>۱۶ روز از مرخصی پس از زایمان بهره ببرد.&quot;</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <blockquote> <div dir="RTL"><span><span dir="RTL">&nbsp;شرایطی همچون بارداری اغلب موجب تهدید موقعیت شغلی زنان می&zwnj;شود و در بیشتر مواقع حتی با احتساب دوران مرخصی و دستمزد پرداخت شده است، بازهم دستمزد زیادی عاید زنان نمی</span><span>&zwnj;</span><span dir="RTL">شود</span></span></div> </blockquote> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><span>او ادامه می&zwnj;دهد: &quot;<span>هیچ</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>وقت به ذهنم خطور نمی<span dir="LTR">&zwnj;</span>کرد که در آن شرایط مجبور به کار کردن&nbsp;باشم. چرا که خبرنگار در خبرگزاری مجبور به تولید روزانه حداکثر پنج خبر است<span dir="LTR">.</span>پوشش برنامه<span dir="LTR">&zwnj;</span><span>های خبری، رفتن به جلسات کاری مدیران ارشد سازمان میراث فرهنگی و نشست</span><span dir="LTR">&zwnj;</span><span>های ریاست سازمان هم از وظایف من بود.</span><span dir="LTR">&nbsp;</span><span>در ماه</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>های پایانی دوران بارداری هم<span dir="LTR">&zwnj;</span><span>چنان درتمامی نشست های خبری و همایش</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>های چند روزه در حوزه<span dir="LTR">&zwnj;</span><span>های مختلف شرکت می</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>کردم. در این موقعیت پزشک معالجم در مورد شرایط جسمی<span dir="LTR">&zwnj;</span><span>ام نیز هشدار می</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>داد. او مرا از رفتن به&nbsp;همایش<span dir="LTR">&zwnj;</span><span>های طولانی مدت منع می</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>کرد ولی من مجبور به ادامه کارم بودم<span dir="LTR">.</span>همچنین به رغم نبود ساعت كاری مشخص، همیشه برای پوشش خبری در تمام ساعات شبانه<span dir="LTR">&zwnj;</span><span>روز با تمام شرایط روحی و جسمی ممكن در حالت آماده باش بودم. اگر خستگی و شرایط سنگینی دوران پایانی بارداری را بهانه می</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>کردم به طور حتم این موقعیت کاری را از دست می<span dir="LTR">&zwnj;</span>دادم.<span>&quot;</span></span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span><span>فیروزه شرایط خود در آن روزها را اینطور توصیف می&zwnj;کند: </span><span>&quot;</span><span>بعد از پایان ساعت اداری به خانه برمی&zwnj;گشتم و مشغول پخت و پز و تهیه شام و نهار روز بعد می</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>شدم. روزها گذشت و در شب زایمان مرخصی من شروع شد و بعد از گذشت یک ماه دوباره به محل کارم برگشتم<span dir="LTR">.</span><span> اگرچه در سه ماه پایانی دوران بارداری امکان پرواز و رفتن به ماموریت</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>های استانی را نداشتم اما بعد از سپری شدن این مدت چندین&zwnj;<span>بار برای پوشش خبری، مجبور به سفر به شهرهای مختلف شدم</span><span dir="LTR">.</span> در آن زمان به خاطر شرایط شیردهی، ساعت دو بعد از ظهر به خانه برمی<span dir="LTR">&zwnj;</span>گشتم اما پس از گذشت هفت<span>&zwnj;</span>ماه از تولد دخترم، به اجبار هر روز صبح او را به یکی از مهد کودک<span dir="LTR">&zwnj;</span>های دولتی نزدیک محل کارم می<span dir="LTR">&zwnj;</span><span>سپردم.</span>&quot;<span dir="LTR"><br /> <br /> </span><span>فیروزه، با </span>اشاره به دشواری هم<span dir="LTR">&zwnj;</span>زمانی خبرنگاری و مادر و همسر بودن <span>می&zwnj;</span>گوید: <span>&quot;</span><span>آن روزها دیگر ساعت دو بعد از ظهر، پایان ساعت کاری</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>ام نبود، با وجود برنامه<span dir="LTR">&zwnj;</span><span>های خبری و نشست</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>ها و همایش<span dir="LTR">&zwnj;</span>های طولانی، زمان کارم طولانی<span dir="LTR">&zwnj;</span><span>تر شده بود. بنابراین من همیشه جزو آخرین مادرانی بودم که زنگ در مهد کودک را می</span><span dir="LTR">&zwnj;</span><span>زدم و دخترم را از مربیان کمکی شیفت بعد از ظهر تحویل می</span><span dir="LTR">&zwnj;</span><span>گرفتم</span><span dir="LTR"> .</span>چندماه بعد مدیریت مهد کودک بنا به دلایلی حاضر به نگهداری از دخترم نشد و من هم مجبور به انتخاب مهد کودکی خصوصی با شهریه&zwnj;ای دو برابر شدم.&quot;</span></div> <div dir="RTL"><span><span dir="LTR"><br /> </span><span>همه این مشکلات در حالی است که فیروزه علاوه بر مسائلی که دامن&zwnj;گیر بسیاری از مادران شاغل است، با بازداشت همسرش به دلا</span><span>ی</span>ل فعالیت&zwnj;های اجتماعی و سیاسی&zwnj;اش مواجه شد: <span>&quot;</span><span>پس از بازداشت همسرم، کارهای بیشتری چون ملاقات، رفتن به زندان و دادگاه و غیره بر دوش من سنگینی می</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>کرد<span dir="LTR">.</span><span>وقتی همکارانم متوجه بازداشت همسرم شدند، آزار و فشارهای روانی در بیرون و داخل محل کار، شرایط را بر من سخت</span>&zwnj;تر کرد.<span dir="LTR">&nbsp;</span>آن روزها در کنار سختی و فشار کار، زخم فشارها وتوهین<span>&zwnj;</span>های عده&zwnj;<span>ای بیشتر مرا می</span><span dir="LTR">&zwnj;</span>آزرد تا اینکه سرانجام بعد از گذشت دوسال و نیم کار سخت و طاقت<span dir="LTR">&zwnj;</span>فرسا مجبور به استعفا شدم<span>.</span></span></div> <div dir="RTL"><span><span>از آن زمان </span>۱۰ ماه می<span dir="LTR">&zwnj;</span>گذرد، که در نهایت همه شرایط سخت آن دوران ما را مجبور به کوچ از کشور کرد.<span>&quot;</span></span></div> <div dir="RTL"><span><span dir="LTR"><br /> </span></span><b>سهم زنان از اقتصاد جهانی </b></div> <div dir="RTL"><span>نیمی از جمعیت جهان را زنان تشکیل می<span dir="LTR">&zwnj;</span>دهند، اما تنها دوسوم ساعت<span dir="LTR">&zwnj;</span>های کاری جهان متعلق به زنان است، درآمدشان تنها یک دهم از درآمد جهان را تشکیل می<span dir="LTR">&zwnj;</span>دهد و ثروت&zwnj;شان هم یک&zwnj;صدم ثروت جهان است.</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>در خاورمیانه ۲۸ درصد از نیروی کار را زنان تشکیل می<span dir="LTR">&zwnj;</span>دهند که در مقایسه با دیگر کشورهای جهان، نشان<span dir="LTR">&zwnj;</span>دهنده نرخ پایین مشارکت زنان در عرصه اقتصاد است. این آمار نشان<span dir="LTR">&zwnj;</span>دهنده شرایط سیاسی و فرهنگی حاکم در این منطقه است<span dir="LTR">.</span></span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>در اکثر کشورهای در حال توسعه زنان ۲۵ درصد بیشتر از مردان کار می<span dir="LTR">&zwnj;</span>کنند، اما حقوق آنها ۴۰ درصد کمتر از مردان است. چنین تبعیضی در کشورهای توسعه یافته با شیب کمتری به چشم می<span dir="LTR">&zwnj;</span>خورد. به<span dir="LTR">&zwnj;</span>عنوان مثال در کشور صنعتی و پیشرفته<span dir="LTR">&zwnj;</span>ای چون ژاپن دستمزد زنان در مقابل مردان ۵۱ به ۱۰۰ درصد است که وضعیت اسفناک نابرابری میان زنان و مردان را نشان می<span dir="LTR">&zwnj;</span>دهد. بهترین وضعیت در کشورهای توسعه<span dir="LTR">&zwnj;</span>یافته با نابرابری ۹۰ به ۱۰۰ درصد در سوئد است. با این مقایسه به این نتیجه می<span dir="LTR">&zwnj;</span>رسیم که نابرابری اقتصادی در تمامی جوامع، اعم از توسعه یافته و در حال توسعه وجود دارد.</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>در ایران امروز نیز، تا حدودی تبعیض جنسیتی در مشاغل کاهش یافته است. اکنون میزان اشتغال زنان و مردان در شغل<span dir="LTR">&zwnj;</span>هایی مانند آژانس<span dir="LTR">&zwnj;</span>های هواپیمایی و مهمانداری هواپیما برابر است و در شرکت<span dir="LTR">&zwnj;</span>های دارویی زنان و مردان به میزان مساوی استخدام می<span dir="LTR">&zwnj;</span>شوند، اما هم<span dir="LTR">&zwnj;</span>چنان نمی<span dir="LTR">&zwnj;</span>توان از نابرابری در پرداخت دستمزدها و اعمال تبعیض بر زنان به دلیل شرایط ویژه&zwnj;ای همچون بارداری و مادری چشمپوشی کرد.</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span></div> <div dir="RTL"><span>&nbsp;</span><span>پانویس:</span></div> <div dir="RTL"><span>آماری که در متن آورده شده، در سال ۱۹۹۴ از سوی سازمان ملل متحد تهیه شده است.</span></div> <p>&nbsp;</p>

مهسا صارمی- مشارکت در عرصه اقتصادی، یکی از شاخه‌های مشارکت زنان در توسعه‌های اجتماعی است که شامل کار در بیرون از منزل و در چهارچوب مشخص و قراردادهای رسمی می‌شود.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.