ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

آوازخوانی سنتی در ایران

<p>محمود خوشنام - آوازخوانی سنتی در ایران معمولاً مردانه بوده و از دل تعزیه بیرون آمده است و ۱۵۰سالی می&zwnj;شود که مهم&zwnj;ترین بخش موسیقی دستگاهی به&zwnj;شمار می&zwnj;رود. دگرگونی&zwnj;هایی که در درازای این مدت در جامعه موسیقی ایران پیش آمده، اگرچه شیوه&zwnj;های اجرایی آن را تغییر داده، اما ضرورت و اولویت حضور آن را در برنامه&zwnj;&zwnj;گذاری&zwnj;ها کاهش نداده است.</p> <!--break--> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/Barjastegaan_13_Arzoo_Taherzadeh_khoshnaam.mp3"><img alt="" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon_14.jpg" /></a></p> <p>خویشاوندی موسیقی دستگاهی با تعزیه به اوج&zwnj;خوانی خواننده ها اهمیت بیشتری بخشیده و بم&zwnj;خوانی را که می&zwnj;تواند عاملی برای ایجاد تنوع باشد، تضعیف کرده است. به همین جهت آوازخوانی&zwnj;های دوره صفویه و قاجاریه بیشتر به جیغ کشیدن نزدیک می&zwnj;شود و هر که جیغش بنفش&zwnj;تر می&zwnj;بود، برجسته&zwnj;تر جلوه می&zwnj;کرد. از مشروطیت به اینسو اما این نوع آوازخوانی به شیوه تعزیه، گریبان موسیقی عرفی ما را رها کرده، میان بم&zwnj;خوانی و اوج&zwnj;خوانی تعادلی پدید آمده و تنوعی به اجراهای آوازی بخشیده است. شیوه اجرایی آوازهای سنتی را معمولاً به سه مکتب مختلف نسبت می&zwnj;دهند: مکتب اصفهان با نمایندگانی چون حسین طاهرزاده، تاج اصفهانی و ادیب خوانساری. مکتب تهران با برجستگانی چون عبدالله دوامی و رضا قلی میرزا ظلی، و مکتب تبریز با بزرگانی چون آقا حسین تعزیه&zwnj;خوان و ابوالحسن اقبال آذر معروف به اقبال سلطان. از عبدالله دوامی در یکی از برنامه&zwnj;های پیشین سخن گفتیم. در این برنامه به اقبال آذر و حسین طاهرزاده می&zwnj;پردازیم. این برنامه را می&zwnj;توانید همراه با قطعاتی از آوازخوانی این دو هنرمند برجسته موسیقی ملی ایران از طریق فایل صوتی بشنوید.<br /> &nbsp;</p> <p><strong>در همین زمینه:<br /> </strong><a href="#http://radiozamaneh.com/taxonomy/term/4874">::مجموعه برنامه&zwnj;های &quot;برجستگان سنتی&quot; از محمود خوشنام در رادیو زمانه::</a><br /> &nbsp;</p>

محمود خوشنام - آوازخوانی سنتی در ایران معمولاً مردانه بوده و از دل تعزیه بیرون آمده است و ۱۵۰سالی می‌شود که مهم‌ترین بخش موسیقی دستگاهی به‌شمار می‌رود. دگرگونی‌هایی که در درازای این مدت در جامعه موسیقی ایران پیش آمده، اگرچه شیوه‌های اجرایی آن را تغییر داده، اما ضرورت و اولویت حضور آن را در برنامه‌‌گذاری‌ها کاهش نداده است.

خویشاوندی موسیقی دستگاهی با تعزیه به اوج‌خوانی خواننده ها اهمیت بیشتری بخشیده و بم‌خوانی را که می‌تواند عاملی برای ایجاد تنوع باشد، تضعیف کرده است. به همین جهت آوازخوانی‌های دوره صفویه و قاجاریه بیشتر به جیغ کشیدن نزدیک می‌شود و هر که جیغش بنفش‌تر می‌بود، برجسته‌تر جلوه می‌کرد. از مشروطیت به اینسو اما این نوع آوازخوانی به شیوه تعزیه، گریبان موسیقی عرفی ما را رها کرده، میان بم‌خوانی و اوج‌خوانی تعادلی پدید آمده و تنوعی به اجراهای آوازی بخشیده است. شیوه اجرایی آوازهای سنتی را معمولاً به سه مکتب مختلف نسبت می‌دهند: مکتب اصفهان با نمایندگانی چون حسین طاهرزاده، تاج اصفهانی و ادیب خوانساری. مکتب تهران با برجستگانی چون عبدالله دوامی و رضا قلی میرزا ظلی، و مکتب تبریز با بزرگانی چون آقا حسین تعزیه‌خوان و ابوالحسن اقبال آذر معروف به اقبال سلطان. از عبدالله دوامی در یکی از برنامه‌های پیشین سخن گفتیم. در این برنامه به اقبال آذر و حسین طاهرزاده می‌پردازیم. این برنامه را می‌توانید همراه با قطعاتی از آوازخوانی این دو هنرمند برجسته موسیقی ملی ایران از طریق فایل صوتی بشنوید.
 

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.