شش‌خطی شماره ١٧
<p>شهرنوش پارسی‌پور - سوئی – دنبال کردن/سه‌‌خطی بالا: توئی شادی آفرین، دریاچه/سه‌خطی پائین: جه ان... برانگیختن، تندر/سه خطی توئی، شادی آفرین، که ویژگی‌اش شادمانگی‌ست در بالا قرار گرفته، جه ان، برانگیختگی، که ویژگی‌اش حرکت است در زیر جاسازی شده.</p> <!--break--> <p><br /> شادی در حرکت موجب دنباله‌روی می‌شود. شادی‌آفرین جوان‌ترین دختر است، در حال که انگیختگی بزرگ‌ترین پسر است. مردی پیر از دختری جوان تمکین کرده و به او توجه نشان می‌دهد. بدین‌ترتیب مرد حرکت کرده و دختر را وامی‌دارد تا او را تعقیب کند.</p> <p> </p> <p><strong>داوری<br /> دنبال کردن منجر به موفقیت اعلا می‌شود<br /> پایداری بیشتر. سرزنشی نیست. <br /> </strong></p> <p> </p> <p>برای آنکه کسی را وابداریم تا از ما پیروی کند باید نخست بیاموزیم چگونه خود را با موقعیت سازگار کنیم. اگر انسانی قصد فرمانروایی دارد نخست باید یاد بگیرد که چگونه خدمت کند؛ تنها در این حالت است که شخص می‌تواند از شادی افرادی که از او پیروی می‌کنند مطمئن باشد، که این شادی برای آنانی که از او پیروی می‌کنند لازم است. اگر مجبور است با تکیه بر قدرت و مکر، یا توطئه، یا دسته‌بندی پیروی را ممکن کند، بدون شک مقاومت آغاز می‌شود که باعث مانع در راه پیروی داوطلبانه خواهد شد. <br /> اما حتی حرکت شادمانه نیز می‌تواند نتایج شرورانه‌ای به همراه داشته باشد، از این رو به صراحت "پایداری بیشتر" توصیه شده است- که این، هماهنگ با عمل درست با "سرزنشی نیست" همراه می‌شود. به همین دلیل ما تا زمانی که این شرایط آماده نیست نبایست از دیگران بخواهیم تا از ما پیروی کنند؛ در نتیجه تنها تحت این شرایط است که ما می‌توانیم به نوبه خود، بدون صدمه زدن به خود دنبال دیگران برویم. <br /> </p> <blockquote> <p><img alt="" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/parsgozed02.jpg" /> در عالم دوستی و ارتباطات نزدیک شخص باید با احتیاط گزینش کند. او یا باید با رفیقان خوب احاطه شود یا بد؛ هر دو را نمی‌تواند باهم داشته باشد.</p> </blockquote> <p>اندیشه به دست آوردن یک پیرو از طریق سازگاری با خواست زمان ایده بزرگ و معنی‌داری‌ست. به همین جهت داوری پیوست بسیار مطلوب است. <br /> </p> <p> </p> <p><strong>انگاره<br /> تندر در میانه دریاچه: <br /> انگاره دنبال کردن. <br /> از این روی انسان بر‌تر در هنگام شب<br /> برای استراحت و آسودن به اندرون می‌رود. <br /> </strong></p> <p> </p> <p>در پائیز برق خود را به درون زمین فرو برده و استراحت می‌کند. در اینجا تندر در میانه دریاچه به عنوان انگاره عمل می‌کند –تندر در خواب زمستانی و نه در عمل. ایده دنبال کردن به معنای سازگاری با خواست زمان از این انگاره سرچشمه می‌گیرد. تندر در میان دریاچه به معنای زمان تاریکی و استراحت است. بر همین نهج، یک انسان بر‌تر، که در تمام روز به صورت خستگی‌ناپذیر فعال بوده است، به خود اجازه می‌دهد در شب استراحت کند. هیچ موقعیتی نمی‌تواند مطلوب باشد مگر اینکه شخص قادر باشد خود را با آن هماهنگ ساخته و خودش را با مقاومت اشتباه فرسوده نکند. <br /> </p> <p> </p> <p><strong>خط‌ها<br /> نه در خط آغازین یعنی: <br /> معیار در حال عوض شدن است. <br /> پایداری باعث خوش اقبالی می‌شود. <br /> از در به همراه کسی خارج شدن<br /> مثمر ثمر واقع می‌شود. <br /> </strong></p> <p> </p> <p>موقعیت‌های استثنائی وجود دارد که در آن‌ها ارتباط میان رهبر و پیروان تغییر می‌کند. این به تلویح در ایده از پی آمدن و سازگاری نهفته است که اگر شخص می‌خواهد دیگران را رهبری کند باید همیشه در دسترس بوده و به نظرگاه‌های آنهایی که فرودست او هستند پاسخ فوری بدهد. در‌‌ همان حال، او باید اصول اخلاقی محکمی داشته باشد، تا در زمانی که تنها پرسشی درباره رأی جاری پیش می‌آید متزلزل نباشد. همین که ما آماده‌ایم تا به نظریات دیگران گوش بدهیم، نباید با کسانی همراهی کنیم که انحصاراً هم‌نظر ما هستند، یا عضوی از گروه ما را تشکیل می‌دهند در عوض باید بیرون رفته و به طور آزاد با هر نوع مردمی، از دوست تا دشمن درآمیزیم. این تنها راهی‌ست که می‌توان به چیزی رسید.</p> <p> </p> <p><strong>شش در خط دوم یعنی: <br /> اگر کسی به پسر کوچک بچسبد، <br /> مرد قوی را از دست خواهد داد. </strong></p> <p> </p> <p>در عالم دوستی و ارتباطات نزدیک شخص باید با احتیاط گزینش کند. او یا باید با رفیقان خوب احاطه شود یا بد؛ هر دو را نمی‌تواند باهم داشته باشد. اگر با مردم بی‌ارزش همنشین شود ارتباط خود را با مردمی که نیروی روشن بینی داشته و می‌توانند او را به خیر راهبر شوند از دست می‌دهد.</p> <p> </p> <p><strong>شش در خط سوم یعنی:<br /> اگر شخص به انسان قوی بچسبید <br /> پسربچه را از دست خواهد داد. <br /> شخص در جریان پیروی از کسی آنچه را که جست‌وجو می‌کند به‌دست خواهد آورد. <br /> پایداری باعث پیشروی فرد می‌شود. </strong></p> <p> </p> <p>هنگامی که رابطه درست با افراد ممتاز برقرار می‌شود، لاجرم زیان‌هایی وارد خواهد آمد. انسان باید از معاشرت با افراد سطحی و پست فاصله بگیرد. اما او در دلش احساس رضایت خواهد کرد، چرا که آنچه را که برای توسعه شخصیت خود جست‌وجو می‌کند پیدا خواهد کرد. مسئله مهم محکم برقرار ماندن است. او باید بداند چه می‌خواهد و به خود اجازه ندهد و نگذارد به دلیل تمایلات زودگذر به هرز برود. <br /> نه در خط چهارم یعنی: <br /> </p> <p> </p> <p><strong>دنبال کردن باعث موفقیت است. <br /> پایداری باعث بداقبالی می‌شود. <br /> با صمیمیت به راه خود رفتن منجر به روشنی می‌شود. <br /> چه سرزنشی می‌توان در این پیدا کرد؟ <br /> </strong></p> <p> </p> <p>اغلب پیش می‌آید که وقتی انسانی نفوذ پیدا می‌کند با رفتار تحقیرآمیز به زیردستان دنباله‌روهایی پیدا می‌کند. اما مردمی که خود را به او می‌چسبانند در نیات خود صادق نیستند. آنان سود خود را می‌جویند و می‌کوشند از طریق چاپلوسی و فرمانبرداری خود را ضروری نشان دهند. اگر شخصی به چنین همراهانی عادت کند و نتواند بی‌آن‌ها سر کند دچار بداقبالی خواهد شد. تنها هنگامی که انسان به کلی آزاد از خودبینی‌ست و با مجاب شدن قصد می‌کند در جهت درست و ضروری گام بردارد، آن روشن‌بینی را به‌دست خواهد آورد که به او اجازه می‌دهد درون این افراد را ببیند و سرزنش‌ناپذیر گردد. <br /> نه در خط پنجم یعنی: <br /> </p> <p> </p> <p><strong>صمیمی در خوبی. اقبال خوش<br /> هر انسانی نیازمند است از چیزی پیروی کند- چیزی همانند ستاره راهنما. آن کس که با اینان به این نتیجه رسیده است که زیبایی و خیر را دنبال کند ممکن است با این گفته‌ها خود را قوی کند. <br /> شش در خط ششم یعنی: <br /> او با حامی توانمندی ملاقات می‌کند<br /> و همچنان به جلو جهش می‌کند. <br /> شاه او را<br /> به کوه غربی معرفی می‌کند. <br /> </strong></p> <p> </p> <p>این اشاره به انسان خردمند والاتباری دارد که دیگر غوغا و آشوب جهان را پشت سر گذاشته است. اما پیروی از راه می‌رسد و او را درمی‌یابد و دیگر از او در نمی‌گذرد. پس خردمند به جهان بازگشت می‌کند و با کار خود به دیگران یاری می‌رساند. پس از این قرار در میانه آن دو همبستگی ابدی گسترش می‌یابد. <br /> تمثیل از سالنامه سلسله جو برگزیده شده است. فرمانروایان این سلسله مردانی را که به آن‌ها خدمت کرده بودند با قرار دادن آن‌ها در معبد خانوادگی نیاکان خود در کوه غربی پاداش می‌دادند. به این ترتیب آن‌ها در سرنوشت خانواده فرمانروا شریک می‌شدند.<br /> </p>
شهرنوش پارسی‌پور - سوئی – دنبال کردن/سهخطی بالا: توئی شادی آفرین، دریاچه/سهخطی پائین: جه ان... برانگیختن، تندر/سه خطی توئی، شادی آفرین، که ویژگی‌اش شادمانگی‌ست در بالا قرار گرفته، جه ان، برانگیختگی، که ویژگی‌اش حرکت است در زیر جاسازی شده.
شادی در حرکت موجب دنباله‌روی می‌شود. شادی‌آفرین جوان‌ترین دختر است، در حال که انگیختگی بزرگ‌ترین پسر است. مردی پیر از دختری جوان تمکین کرده و به او توجه نشان می‌دهد. بدین‌ترتیب مرد حرکت کرده و دختر را وامی‌دارد تا او را تعقیب کند.
داوری
دنبال کردن منجر به موفقیت اعلا می‌شود
پایداری بیشتر. سرزنشی نیست.
برای آنکه کسی را وابداریم تا از ما پیروی کند باید نخست بیاموزیم چگونه خود را با موقعیت سازگار کنیم. اگر انسانی قصد فرمانروایی دارد نخست باید یاد بگیرد که چگونه خدمت کند؛ تنها در این حالت است که شخص می‌تواند از شادی افرادی که از او پیروی می‌کنند مطمئن باشد، که این شادی برای آنانی که از او پیروی می‌کنند لازم است. اگر مجبور است با تکیه بر قدرت و مکر، یا توطئه، یا دسته‌بندی پیروی را ممکن کند، بدون شک مقاومت آغاز می‌شود که باعث مانع در راه پیروی داوطلبانه خواهد شد.
اما حتی حرکت شادمانه نیز می‌تواند نتایج شرورانه‌ای به همراه داشته باشد، از این رو به صراحت "پایداری بیشتر" توصیه شده است- که این، هماهنگ با عمل درست با "سرزنشی نیست" همراه می‌شود. به همین دلیل ما تا زمانی که این شرایط آماده نیست نبایست از دیگران بخواهیم تا از ما پیروی کنند؛ در نتیجه تنها تحت این شرایط است که ما می‌توانیم به نوبه خود، بدون صدمه زدن به خود دنبال دیگران برویم.
در عالم دوستی و ارتباطات نزدیک شخص باید با احتیاط گزینش کند. او یا باید با رفیقان خوب احاطه شود یا بد؛ هر دو را نمی‌تواند باهم داشته باشد.
اندیشه به دست آوردن یک پیرو از طریق سازگاری با خواست زمان ایده بزرگ و معنی‌داری‌ست. به همین جهت داوری پیوست بسیار مطلوب است.
انگاره
تندر در میانه دریاچه:
انگاره دنبال کردن.
از این روی انسان بر‌تر در هنگام شب
برای استراحت و آسودن به اندرون می‌رود.
در پائیز برق خود را به درون زمین فرو برده و استراحت می‌کند. در اینجا تندر در میانه دریاچه به عنوان انگاره عمل می‌کند –تندر در خواب زمستانی و نه در عمل. ایده دنبال کردن به معنای سازگاری با خواست زمان از این انگاره سرچشمه می‌گیرد. تندر در میان دریاچه به معنای زمان تاریکی و استراحت است. بر همین نهج، یک انسان بر‌تر، که در تمام روز به صورت خستگی‌ناپذیر فعال بوده است، به خود اجازه می‌دهد در شب استراحت کند. هیچ موقعیتی نمی‌تواند مطلوب باشد مگر اینکه شخص قادر باشد خود را با آن هماهنگ ساخته و خودش را با مقاومت اشتباه فرسوده نکند.
خط‌ها
نه در خط آغازین یعنی:
معیار در حال عوض شدن است.
پایداری باعث خوش اقبالی می‌شود.
از در به همراه کسی خارج شدن
مثمر ثمر واقع می‌شود.
موقعیت‌های استثنائی وجود دارد که در آن‌ها ارتباط میان رهبر و پیروان تغییر می‌کند. این به تلویح در ایده از پی آمدن و سازگاری نهفته است که اگر شخص می‌خواهد دیگران را رهبری کند باید همیشه در دسترس بوده و به نظرگاه‌های آنهایی که فرودست او هستند پاسخ فوری بدهد. در همان حال، او باید اصول اخلاقی محکمی داشته باشد، تا در زمانی که تنها پرسشی درباره رأی جاری پیش می‌آید متزلزل نباشد. همین که ما آماده‌ایم تا به نظریات دیگران گوش بدهیم، نباید با کسانی همراهی کنیم که انحصاراً هم‌نظر ما هستند، یا عضوی از گروه ما را تشکیل می‌دهند در عوض باید بیرون رفته و به طور آزاد با هر نوع مردمی، از دوست تا دشمن درآمیزیم. این تنها راهی‌ست که می‌توان به چیزی رسید.
شش در خط دوم یعنی:
اگر کسی به پسر کوچک بچسبد،
مرد قوی را از دست خواهد داد.
در عالم دوستی و ارتباطات نزدیک شخص باید با احتیاط گزینش کند. او یا باید با رفیقان خوب احاطه شود یا بد؛ هر دو را نمی‌تواند باهم داشته باشد. اگر با مردم بی‌ارزش همنشین شود ارتباط خود را با مردمی که نیروی روشن بینی داشته و می‌توانند او را به خیر راهبر شوند از دست می‌دهد.
شش در خط سوم یعنی:
اگر شخص به انسان قوی بچسبید
پسربچه را از دست خواهد داد.
شخص در جریان پیروی از کسی آنچه را که جست‌وجو می‌کند به‌دست خواهد آورد.
پایداری باعث پیشروی فرد می‌شود.
هنگامی که رابطه درست با افراد ممتاز برقرار می‌شود، لاجرم زیان‌هایی وارد خواهد آمد. انسان باید از معاشرت با افراد سطحی و پست فاصله بگیرد. اما او در دلش احساس رضایت خواهد کرد، چرا که آنچه را که برای توسعه شخصیت خود جست‌وجو می‌کند پیدا خواهد کرد. مسئله مهم محکم برقرار ماندن است. او باید بداند چه می‌خواهد و به خود اجازه ندهد و نگذارد به دلیل تمایلات زودگذر به هرز برود.
نه در خط چهارم یعنی:
دنبال کردن باعث موفقیت است.
پایداری باعث بداقبالی می‌شود.
با صمیمیت به راه خود رفتن منجر به روشنی می‌شود.
چه سرزنشی می‌توان در این پیدا کرد؟
اغلب پیش می‌آید که وقتی انسانی نفوذ پیدا می‌کند با رفتار تحقیرآمیز به زیردستان دنباله‌روهایی پیدا می‌کند. اما مردمی که خود را به او می‌چسبانند در نیات خود صادق نیستند. آنان سود خود را می‌جویند و می‌کوشند از طریق چاپلوسی و فرمانبرداری خود را ضروری نشان دهند. اگر شخصی به چنین همراهانی عادت کند و نتواند بی‌آن‌ها سر کند دچار بداقبالی خواهد شد. تنها هنگامی که انسان به کلی آزاد از خودبینی‌ست و با مجاب شدن قصد می‌کند در جهت درست و ضروری گام بردارد، آن روشن‌بینی را به‌دست خواهد آورد که به او اجازه می‌دهد درون این افراد را ببیند و سرزنش‌ناپذیر گردد.
نه در خط پنجم یعنی:
صمیمی در خوبی. اقبال خوش
هر انسانی نیازمند است از چیزی پیروی کند- چیزی همانند ستاره راهنما. آن کس که با اینان به این نتیجه رسیده است که زیبایی و خیر را دنبال کند ممکن است با این گفته‌ها خود را قوی کند.
شش در خط ششم یعنی:
او با حامی توانمندی ملاقات می‌کند
و همچنان به جلو جهش می‌کند.
شاه او را
به کوه غربی معرفی می‌کند.
این اشاره به انسان خردمند والاتباری دارد که دیگر غوغا و آشوب جهان را پشت سر گذاشته است. اما پیروی از راه می‌رسد و او را درمی‌یابد و دیگر از او در نمی‌گذرد. پس خردمند به جهان بازگشت می‌کند و با کار خود به دیگران یاری می‌رساند. پس از این قرار در میانه آن دو همبستگی ابدی گسترش می‌یابد.
تمثیل از سالنامه سلسله جو برگزیده شده است. فرمانروایان این سلسله مردانی را که به آن‌ها خدمت کرده بودند با قرار دادن آن‌ها در معبد خانوادگی نیاکان خود در کوه غربی پاداش می‌دادند. به این ترتیب آن‌ها در سرنوشت خانواده فرمانروا شریک می‌شدند.
نظرها
نظری وجود ندارد.