ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

عیسی سحرخیز، خبرنگار زندانی

<div dir="RTL">سارا روشن &ndash; زندان&rlm;های ایران پر از زندانیان سیاسی است. اسم برخی از این زندانیان در تارنماهای اینترنتی، شبکه&rlm;های اجتماعی، رادیوها، تلویزیون&rlm;ها ورسانه&rlm;های اینترنتی مختلف تکرار می&rlm;شوند و اسم بعضی&rlm;ها از آنها از یادها می&rlm;روند. ما، اما چقدر این زندانیان سیاسی را می&rlm;شناسیم؟ چقدر با آرمان&rlm;ها و آرزوهای آن&rlm;ها آشنا هستیم؟</div> <!--break--> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20111101_IsaSaharKhiz_Sara.mp3"><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon.jpg" /></a></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">عیسی سحرخیز، روزنامه&zwnj;نگار و موسس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات ایران را چقدر می&zwnj;شناسیم؟ کسی که به گفته پسرش مهدی سحرخیز، همیشه کشورش ایران را در اولویت قرار می&zwnj;دهد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>مهدی سحرخیز</b>- یکی از خاطراتی که از پدرم دارم این است که باهم رفته بودیم کارخانه چوب و کاغذ مازندران. او تلاش می&zwnj;کرد روزنامه&zwnj;ها و مجله&zwnj;ها را تشویق کند که از محصولات ایرانی استفاده کنند به جای این که پولی بابت وسایل خارجی بدهند. یکی از خصوصیات برجسته ایشان برای من این بود که همیشه سعی می&zwnj;کرد منافع کشورش را در اولویت اول قرار دهد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>شکایت از </b><b>عالی&zwnj;ترین مقام رسمی جمهوری اسلامی</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">عیسی سحرخیز در تیرماه سال ۱۳۸۸ بعد از ناآرامی&zwnj;ها و اعتراض&zwnj;های دهمین انتخابات ریاست جمهوری بازداشت شد. او به&zwnj;طور کل در دو مرحله به پنج سال زندان محکوم شده و ازجمله اتهاماتش توهین به رهبری، اقدام علیه امنیت ملی و اقدام تبلیغی علیه نظام بوده است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"><img width="100" height="142" vspace="5" hspace="5" border="5" align="absMiddle" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/amiri.jpg" /></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">نوشابه امیری: مردی از جنس ما بود؛ آرمانی، معتقد به آزادی مطبوعات، اهل تسامح و مهربان. می&zwnj;دانستیم در سختی دوران، یکی هست که هر زمان لازم باشد هم تلفن&zwnj;اش دم دست است و هم در دفترش باز... خطری هم که پیش می&zwnj;آمد، پیشاپیش برای حفاظت از ما ایستاده بود.&nbsp;</div> </blockquote> <div dir="RTL">یکی از جنجالی&zwnj;&zwnj;ترین کارهای عیسی سحرخیز در دو سال گذشته نامه سرگشاده&zwnj;&zwnj;ای بود که در مرداد ۱۳۸۹ به صادق آملی <em>لاریجانی، </em>رئیس قوه قضائیه فرستاد و در آن با بیان ظلمی که بر وی رفتهاست، بر حق خود در پیگیری شکایت علیه غلامحسین محسنی اژه&zwnj;ای، محمود احمدی&zwnj;نژاد<span dir="LTR">،</span> رهبرجمهوری اسلامی و آیت&zwnj;الله علی خامنه&zwnj;ای، از طریق مراجع قضایی جهان و مجامع بین&zwnj;المللی تاکید کرد. او دلیل شکایتش را سکوت مقامات دولتی و سیاسی کشور در برابر شکنجه&zwnj;ها و ضرب و شتم&zwnj;هایی شمرد که به وی وارد شده است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">سحرخیز در نامه&zwnj;اش خطاب به آیت&zwnj;الله خامنه&zwnj;ای می&zwnj;گوید: &quot;عالی&zwnj;ترین مقام رسمی جمهوری اسلامی که به خود حق دخالت در تمام امور مقننه، مجریه و قضائیه کشور را داده و می&zwnj;دهد و روسای قوا خلاف روح و مفاد قانون اساسی سخنان و اوامر او را فصل&zwnj;الخطاب امور می&zwnj;دانند، در این جریان نقش غیر قابل انکار و تعیین&zwnj;کننده&zwnj;ای دارد و به تبع این مقام و مسئولیت بایدپاسخگوی اعمال افراد تحت امر و تخلفات گسترده باشد<span dir="LTR">.</span>&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>معتقد به آزادی مطبوعات</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">عیسی سحرخیز متولد ۱۳۳۲، زاده شهر آبادان و بزرگ شده شهر کرج است. او بعد از ازدواج به تهران نقل مکان کرد و بعد از اتمام تحصیل در رشته اقتصاد از دانشگاه تهران در سال ۱۳۶۱ به عنوان خبرنگار و کارشناس اقتصادی در خبرگزاری رسمی دولت ایران (ایرنا) فعالیت&zwnj;های حرفه&zwnj;ای&zwnj;اش را شروع کرد. این روزنامه&zwnj;نگار از سال ۱۳۵۹ با آغاز جنگ ایران و عراق به تصویربرداری از جنگ پرداخت و تا سال&zwnj;ها همچنان در رده&zwnj;های مختلف در سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) کار می&zwnj;کرد و چندسالی هم رئیس دفتر این خبرگزاری در سازمان ملل بود.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">مهدی سحرخیز این&zwnj;چنین از خصوصیات اخلاقی عیسی پدرش می&zwnj;گوید: &quot;پدر من خیلی پشتکار دارد. هیچ وقت هیچ&zwnj;کاری را ول نمی&zwnj;کند. فکر می&zwnj;کنم خیلی از کسانی که با او کار می&zwnj;کردند، روی او حساب می&zwnj;کردند. من می&zwnj;دانم بارها و بارها و در هر شغلی که بود، کسانی که با او کار می&zwnj;کردند، برایش مثل دوست بودند و حتی خیلی وقت&zwnj;ها اگر نمی&zwnj;توانستند سر کار بروند، با آن که پدرم مدیر بود، به او زنگ می&zwnj;زدند که من امروز نمی&zwnj;توانم بیایم سر کار، تو می&zwnj;توانی جای من باشی؟ و پدر من بارها و بارها به جای آنها کار کرده است. یعنی سعی نمی&zwnj;کرد که ریاست کند. تاجایی که یادم می&zwnj;آید، سعی می&zwnj;کرد با کسانی که کار می&zwnj;کند دوست باشد و آن دوستی&zwnj;ها باعث شد- به نظر من- در هر کاری که تا به امروز کرده موفق باشد.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی، زمانی که سید عطاءالله مهاجرانی وزیر ارشاد بود، به&zwnj;عنوان مدیر کل مطبوعات داخلی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول به کار شد. آن&zwnj;هم در دوره&zwnj;ای که به نام &quot;بهار مطبوعات&quot; معروف است. در سال ۱۳۷۸ پس از برخورد قوه قضائیه به دلیل ارائه مجوز انتشار به روزنامه &quot;زن&quot;، از سمت خود استعفا داد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">نوشابه امیری، نویسنده و روزنامه&zwnj;نگار از این دوران کاری<strong> </strong>عیسی سحرخیز چنین یاد می&zwnj;کند: &quot;مردی از جنس ما بود؛ آرمانی، معتقد به آزادی مطبوعات، اهل تسامح و مهربان. می&zwnj;دانستیم در سختی دوران، یکی هست که هر زمان لازم باشدهم تلفن&zwnj;اش دم دست است و هم در دفترش باز. ما از سختی دوران می&zwnj;گفتیم و او همدلانه نگاه می&zwnj;کرد. می&zwnj;فهمید چه کشیده&zwnj;ایم. در می&zwnj;یافت. خطری هم که پیش می&zwnj;آمد، پیشاپیش برای حفاظت از ما ایستاده بود. آمده بود مطبوعاتی&zwnj;ها را محترم و از گزند دوران در امان بدارد. نقشی که با پایان بهار کوتاه عصر هم ادامه یافت<span dir="LTR">.</span>&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">پس از این دوره او مدیر مسئول نشریه آفتاب و اخبار اقتصاد بود که هر دو تعطیل شدند. چندسالی هم به&zwnj;عنوان مدیرعامل انتشارات قلم به&zwnj; فعالیت پرداخت.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><img width="150" height="165" vspace="5" hspace="5" border="5" align="left" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/mehdi_saharkhiz_0.jpg" />مهدی سحرخیز درباره روش کار پدرش و اهدافی که دارد توضیح می&zwnj;دهد: &quot;پدر من از قبل از این که در رسانه&zwnj;ها یا خبرگزاری&zwnj;ها مشغول به کار شود هم خیلی کار می&zwnj;کرد. دائماً صبح&zwnj;ها از شش صبح می&zwnj;رفت بیرون تا9 یا ۱۰ شب. بعضی روزها هم شاید بیشتر. یعنی آدمی است که همیشه در حین کار و تلاش بوده تا چیزی را که می&zwnj;خواهد به دست بیاورد. منظورم از به دست آوردن از لحاظ مالی نیست. این که بتواند هدفش را که همان آزادی رسانه&zwnj;هاست به دست آورد. یکی از کارهایی که پدرم می&zwnj;کرد، مقایسه این بود که چقدر در ایران سطح مطالعه روزنامه&zwnj; و مجله و کتاب نسبت به دیگر کشورهای دنیا کمتر است و سعی می&zwnj;کرد این سطح را بیشتر کند. من یادم هست زمانی که پدرم در وزارت ارشاد بود، تعداد روزنامه&zwnj;ها و مجله&zwnj;ها و خواندن مجله&zwnj;ها زیادتر شده بود. تیراژ روزنامه&zwnj;ها به چهارمیلیون در روز رسیده بود که این اتفاق خیلی بزرگی در ایران بود.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>زندانی به اسم ایران</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">در روز سی&zwnj;ام نوامبر ۲۰۰۶، عیسی سحرخیز به رادیوی صدای آلمان گفت: &quot;درعمل من الان ممنوع&zwnj;السفر، ممنوع&zwnj;الخروج، ممنوع&zwnj;الکار، ممنوع&zwnj;القلم و حتیممنوع&zwnj;الخبر هستم ... فضا را تنگ کرده&zwnj;اند. امکان زندگی وجود ندارد. امکانداشتن شغل مناسب وجود ندارد. امکان روزنامه&zwnj;نگاری واقعی برای من وجودندارد. به گونه&zwnj;ای که من الان در زندانی به اسم ایران محبوس هستم. حالا فرقنمی&zwnj;کند دایره این زندان را محدودتر بکنند و به قول خودشان ببرند در یکی ازسوئیت&zwnj;هایی که در نظر گرفته&zwnj;اند یا در بندهای عمومی زندان اوین و بخواهند منآنجا باشم. در عمل فکر می&zwnj;کنم بین این زندان و آن زندان تفاوت چندانی نیست<span dir="LTR">...</span>&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"><img width="180" height="111" vspace="5" hspace="5" border="5" align="absMiddle" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/saharkhiz_after.jpg" /></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">عیسی سحرخیز مدت&zwnj;هاست که در بند است و وضعیت جسمی مناسبی ندارد (عکس قبل و بعد از دستگیری).</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> </blockquote> <div dir="RTL">عیسی سحرخیز مدت&zwnj;هاست که در بند است و وضعیت جسمی مناسبی ندارد. مهدی سحرخیز، می&zwnj;گوید: &quot;ایشان از نظر روحی همیشه مقاوم بودند و همچنان در همان حالت هستند. هر روز مصمم&zwnj;تر از قبل روی حرف&zwnj;هایی که زده&zwnj;اند، مانده&zwnj;اند. ولی از نظر جسمی متأسفانه، شرایط&zwnj;شان هر روز و هر روز بدتر شده است. سعی هم می&zwnj;کنند در زندان اذیت&zwnj;&zwnj;شان کنند. زندانبان&zwnj;ها یا دیگر زندانیان را مصمم می&zwnj;کنند که زندانیان سیاسی- نه تنها پدر من- را اذیت کنند تا در شرایط جسمی بدی قرار گیرند تا به قول خودشان درسی شود برای این زندانیان تا اصلاح شوند. بارها بوده که به کسانی که مواد مخدر استفاده می&zwnj;کنند قول مواد داده شده یا برعکس، از موادهایی که به آن&zwnj;ها می&zwnj;رسد کم کرده&zwnj;اند و گفته&zwnj;اند اگر این زندانیان سیاسی را اذیت کنید، مواد مخدر می&zwnj;گیرید.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">در یکی از این درگیری&zwnj;ها، گوش عیسی سحرخیز پاره می&zwnj;شود. ضارب یکی از زندانی&zwnj;های شرور در بند سیاسی رجایی&zwnj;شهر بوده است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>چاره کار چیزی جز اتحاد و همدلی بیشتر </b><b>نیست</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">عیسی سحرخیز در روزهای پایانی تیرماه سال جاری طی نامه&zwnj;ای به احمد شهید، گزارشگر ویژه بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران، از وی خواست تا هرچه سریع&zwnj;تر به وضعیت زندان&zwnj;های ایران رسیدگی کند<span dir="LTR">.</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">آقای سحرخیز خطاب به احمد شهید نوشت: &quot;آن&zwnj;چه امروز در زندان&zwnj;های جمهوری اسلامی می&zwnj;رود، جنایت علیه بشریت است و چیزی کمتر از اقدامات ضد انسانی استالین در اردوگاه&zwnj;های کار اجباری سیبری ندارد.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">مهدی سحرخیز درباره آرمان&zwnj;ها و آرزوهای پدرش می&zwnj;گوید: &quot;خب فکر می&zwnj;کنم آرمان&zwnj;های پدرم و خیلی از کسان دیگری که انقلاب کردند، مخصوصاً کسانی که الان در زندان هستند، در زمان انقلاب، یکی بوده است. فکر می&zwnj;کنم آن آزادی&zwnj;ای که می&zwnj;خواستند، این بود که بتوانند حرف بزنند بی آن که بترسند. آنها می&zwnj;دانند یکجایی اتفاقی افتاده که این آرمان&zwnj;ها کاملاً عوض شده است. تمام سعی و تلاش پدرم این بود که بتواند آن دلیلی که برای آن انقلاب شده است را بازگرداند و نگاهش همیشه به این بود که هیچکس سانسور نشود و همه بتواند حرف&zwnj;شان را بزند. برایش این خیلی مهم است. این که هرکسی بتواند عقاید خودش را داشته باشد. هرچند که با عقاید پدر من مثلاً فرق کند. خیلی&zwnj;وقت&zwnj;ها من و پدرم در یک موضوع باهم هم&zwnj;عقیده نبودیم، ولی او هیچ&zwnj;وقت جلوی مرا نگرفت یا نگفت که نه، چون این عقیده من نیست، تو هم حق نداری آن را بیان کنی.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">عیسی سحرخیز در تجمع اعتصاب غذای تحکیم وحدت و ادوار تحکیم وحدت بعد از انتخابات ۱۳۸۸ گفته بود: &quot;چاره کار چیزی جز اتحاد و همدلی بیشتر، تقویت جامعه مدنی ایران و نهادهایسیاسی و تشکیل و تاسیس جبهه&zwnj;های مختلف به ویژه با رویکرد محوری نسبت به مسئله دموکراسی و حقوق بشر نیست<span dir="LTR">.</span>&quot;&nbsp;</div>

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.