نقالی به عنوان "هنر در معرض فراموشی و نابودی" در یونسکو ثبت شد
<p>نهاد علمی، فرهنگی سازمان ملل (یونسکو) نقالی و سنت شاهنامه‌خوانی را در فهرست میراث معنوی خود قرار داد و اعلام کرد این هنر در معرض "خطر نابودی و فراموشی" است.</p> <!--break--> <p> </p> <p>به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی (CHN)، یونسکو اعلام کرده است: "نقالی به عنوان کهن‌ترین شکل از اجرای دراماتیک و زنده که از سوی ایران به کمیسیون میراث معنوی معرفی و در این فهرست ثبت شده، اثری در خطر فراموشی است که به رسیدگی و حمایت مادی و معنوی فوری نیاز دارد."</p> <p>در ششمین نشست کمیته حفاظت از میراث ناملموس یونسکو که از ۲۲ نوامبر در بالی اندونزی آغاز شده و تا ۲۹ نوامبر ادامه دارد، علاوه بر نقالی، "دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوری با لنج در خلیج فارس" از ایران نیز در فهرست میراث ناملموس یونسکو به ثبت رسید.</p> <p>ایران پیش از این توانسته بود "نوروز، تعزیه، آیین‌های پهلوانی، موسیقی‌ بخشی‌های شمال خراسان و مهارت سنتی بافت فرش کاشان در فارس را در فهرست میراث معنوی یونسکو به ثبت جهانی برساند.</p> <blockquote> <p><img width="200" height="113" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/unesco_1.jpg" alt="" />یونسکو "از بین رفتن قهوه‌خانه‌های سنتی و کارکرد آن در جامعه، شکل‌گیری و رواج روش‌ها و ابزار جدید تفریح و سرگرمی، سالخوردگی مرشد‌ها و بزرگان این هنر سنتی و کاهش جمعیت آن‌ها در میان نسل جوان و کاهش مهارت نقالان" را از جمله مهم‌ترین دلایلی معرفی کرده که ادامه حیات نقالی را با خطر روبرو کرده است</p> </blockquote> <p>یونسکو، نقالی را "سنتی کهن" معرفی کرده که "نقش مهمی در جامعه و تاریخ فرهنگی ایران از دربار گرفته تا روستاهای دورافتاده ایفا کرده است."</p> <p>گزارش یونسکو افزوده است: "نقالی در فرهنگ ایرانی، هم کارکردی تفریحی داشته و هم به عنوان حامل و ناقل ادبیات و فرهنگ ایرانی در سال‌های متمادی عمل کرده است که در هر منطقه‌ای با بیان و زبان و موسیقی و آداب و رسوم هر منطقه نیز خود را هماهنگ می‌کرده و از آن برای اجرای این نمایش‌ها استفاده می‌شده است."</p> <p><br /> یونسکو می‌گوید: "نقالی با توجه به تمام این ویژگی‌ها، مستلزم برخورداری از درجه بالایی از هوش و مهارت برای اجرای نمایش‌ها و حرکات خاص نمایشی، حافظه قوی و نیز قدرت بیان قدرتمند و مهارت‌های فوق العاده فردی برای جذب مخاطبان خود بوده است."</p> <p>نهاد علمی و فرهنگی سازمان ملل هدف از ثبت این میراث معنوی را "جلب توجه مردم و مسئولان ایرانی و گروه‌های فعال به تأمین منابع مالی و ارائه فرصت برای علاقمندان جهت حفاظت و نجات این اثر" اعلام کرده است.</p> <p>یونسکو "از بین رفتن قهوه‌خانه‌های سنتی و کارکرد آن در جامعه، شکل‌گیری و رواج روش‌ها و ابزار جدید تفریح و سرگرمی، سالخوردگی مرشد‌ها و بزرگان این هنر سنتی و کاهش جمعیت آن‌ها در میان نسل جوان و کاهش مهارت نقالان" را از جمله "مهم‌ترین" دلایلی معرفی کرده که ادامه حیات این هنر نمایشی را با خطر روبرو کرده است.</p> <p>نقالی و شاهنامه‌خوانی یکی از قدیمی‌ترین هنرهای سنتی ایران است. رونق این هنر سنتی از زمان شاه اسماعیل صفوی بود که برای خود یک نقال‌باشی داشت. از نسل نقالان بزرگ در ایران شمار کمی باقی مانده‌اند.</p> <p> </p>
نهاد علمی، فرهنگی سازمان ملل (یونسکو) نقالی و سنت شاهنامه‌خوانی را در فهرست میراث معنوی خود قرار داد و اعلام کرد این هنر در معرض "خطر نابودی و فراموشی" است.
به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی (CHN)، یونسکو اعلام کرده است: "نقالی به عنوان کهن‌ترین شکل از اجرای دراماتیک و زنده که از سوی ایران به کمیسیون میراث معنوی معرفی و در این فهرست ثبت شده، اثری در خطر فراموشی است که به رسیدگی و حمایت مادی و معنوی فوری نیاز دارد."
در ششمین نشست کمیته حفاظت از میراث ناملموس یونسکو که از ۲۲ نوامبر در بالی اندونزی آغاز شده و تا ۲۹ نوامبر ادامه دارد، علاوه بر نقالی، "دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوری با لنج در خلیج فارس" از ایران نیز در فهرست میراث ناملموس یونسکو به ثبت رسید.
ایران پیش از این توانسته بود "نوروز، تعزیه، آیین‌های پهلوانی، موسیقی بخشی‌های شمال خراسان و مهارت سنتی بافت فرش کاشان در فارس را در فهرست میراث معنوی یونسکو به ثبت جهانی برساند.
یونسکو "از بین رفتن قهوه‌خانه‌های سنتی و کارکرد آن در جامعه، شکل‌گیری و رواج روش‌ها و ابزار جدید تفریح و سرگرمی، سالخوردگی مرشد‌ها و بزرگان این هنر سنتی و کاهش جمعیت آن‌ها در میان نسل جوان و کاهش مهارت نقالان" را از جمله مهم‌ترین دلایلی معرفی کرده که ادامه حیات نقالی را با خطر روبرو کرده است
یونسکو، نقالی را "سنتی کهن" معرفی کرده که "نقش مهمی در جامعه و تاریخ فرهنگی ایران از دربار گرفته تا روستاهای دورافتاده ایفا کرده است."
گزارش یونسکو افزوده است: "نقالی در فرهنگ ایرانی، هم کارکردی تفریحی داشته و هم به عنوان حامل و ناقل ادبیات و فرهنگ ایرانی در سال‌های متمادی عمل کرده است که در هر منطقه‌ای با بیان و زبان و موسیقی و آداب و رسوم هر منطقه نیز خود را هماهنگ می‌کرده و از آن برای اجرای این نمایش‌ها استفاده می‌شده است."
یونسکو می‌گوید: "نقالی با توجه به تمام این ویژگی‌ها، مستلزم برخورداری از درجه بالایی از هوش و مهارت برای اجرای نمایش‌ها و حرکات خاص نمایشی، حافظه قوی و نیز قدرت بیان قدرتمند و مهارت‌های فوق العاده فردی برای جذب مخاطبان خود بوده است."
نهاد علمی و فرهنگی سازمان ملل هدف از ثبت این میراث معنوی را "جلب توجه مردم و مسئولان ایرانی و گروه‌های فعال به تأمین منابع مالی و ارائه فرصت برای علاقمندان جهت حفاظت و نجات این اثر" اعلام کرده است.
یونسکو "از بین رفتن قهوه‌خانه‌های سنتی و کارکرد آن در جامعه، شکل‌گیری و رواج روش‌ها و ابزار جدید تفریح و سرگرمی، سالخوردگی مرشد‌ها و بزرگان این هنر سنتی و کاهش جمعیت آن‌ها در میان نسل جوان و کاهش مهارت نقالان" را از جمله "مهم‌ترین" دلایلی معرفی کرده که ادامه حیات این هنر نمایشی را با خطر روبرو کرده است.
نقالی و شاهنامه‌خوانی یکی از قدیمی‌ترین هنرهای سنتی ایران است. رونق این هنر سنتی از زمان شاه اسماعیل صفوی بود که برای خود یک نقال‌باشی داشت. از نسل نقالان بزرگ در ایران شمار کمی باقی مانده‌اند.
نظرها
نظری وجود ندارد.