شرایط ناگوار زندانیان در سالن ۱۰ بند چهار زندان رجاییشهر کرج
بیش از ۳۰ زندانی در شرایطی در سالن ۱۰ بند چهار زندان رجاییشهر (گوهردشت) تحمل حبس میکنند که از هر گونه امکانات اولیه زندگی محروم مانده و در فصل سرما حداقل امکانات گرمایشی نیز از آنها دریغ شده است.
بیش از ۳۰ زندانی در شرایطی در سالن ۱۰ بند چهار زندان رجاییشهر (گوهردشت) تحمل حبس میکنند که از هر گونه امکانات اولیه زندگی محروم مانده و در فصل سرما حداقل امکانات گرمایشی نیز از آنها دریغ شده است.
در پرونده بیشتر این زندانیان اشارهای به تحمل حبس در تبعید نشده اما بدون توضیح مشخصی به این زندان تبعید شدهاند. بند فاقد تلفن بوده و برخی از زندانیان که به دلیل طولانی بودن مسیر مدت زیادی است شرایط ملاقات برایشان فراهم نیست، مدتهاست از خانوادههاشان بیخبر ماندهاند که این خود فشاری مضاعف بر آنان است.
بعد از انتقال زندانیان به بند جدید که با ضرب و شتم و اهانت از جانب ماموران انجام گرفت، کلیه اموال و امکانات زندانیان که با هزینه شخصی خودشان تهیه شده بود توسط زندانبانان غارت و مصادره شده است.
زندانیان قدیمی که در سالیان دراز حبس موفق به خرید لوازم اولیه زندگی شده بودند نیز پاسخی در پیگیری لوازم مصادره شده خود دریافت نکردند و اموال شخصیشان (شامل کتب، البسه، رختخواب، ظروف، تلویزیون، یخچال و...)، نه به خودشان و نه به خانوادههاشان تحویل نشده.
از زمان جابهجایی این زندانیان تاکنون که به بیش از پنج ماه میرسد، هیچ گونه روزنامه و نشریهای وارد بند آنان نشده و زندانیان این بند حتی از امکاناتی که بعضا محبوسین در بازداشتگاهها و انفرادی در اختیار دارند (نظیر روزنامه) نیز محروم ماندهاند.
بند فاقد بخش فرهنگی و آموزشی بوده و برای کل افراد یک عدد تلویزیون در انتهای راهرو در مکانی که شرایط نشستن مهیا نیست قرار داده شده و اجازه ورود کتاب و CDهای آموزشی داده نمیشود. امکان استفاده از هواخوری به روزی سه یا چهار ساعت بسته به نظر ماموران زندان تقلیل یافته است. فضای داخل بند نیز فاقد تهویه بوده، پنجرهها به هم جوش داده شده و ماههاست هوای تازهای وارد اتاق نشده است.
وضعیت گرمایشی نیز بسیار وخیم و بحرانی است. همه ۱۶ اتاق و یک کوریدور بند تنها مجهز به یک عدد فن برقی هستند که نهایتا توان گرم کردن حدود دو متر از شعاع محل نصب را دارد و اتاقها و دیگر فضای راهرو به شکل طاقتفرسایی سرد گزارش شده است.
تعداد زیادی از افراد به دلیل برودت هوا و عدم تهویه هوا و مزمن شدن سرماخوردگی دچار عفونت سینوس و ریه شدهاند. این در حالی است که آنها از ابتدای فصل سرما تا ماه گذشته از داشتن آب گرم نیز محروم بودهاند.
به دلیل نبود مواد غذایی مناسب تعداد زیادی از زندانیان به بیماریهای گوارشی مبتلا شده و عدم درمان، سلامتشان را در خطر جدی قرار داده است. امکان خرید مواد پروتئینی هر دو ماه یک بار و لبنیات و میوه (که البته محدود و در اقلام خاصی خلاصه میشود) هر یک یا دو هفته انجام میشود که با مشکل فقدان یخچال در بند، امکان استفاده از موقعیت خرید مقدور نبوده و مصرف روزانه مواد غذایی زندانیان محدود به غذای نامطلوب زندان یا خوراکیهای کنسروی میشود که برای زندانیانی که با مشکلات گوارشی مواجه هستند امکان استفاده از این دو انتخاب نیز مقدور نیست.
خصومت با زندانیان این بند به حدی است که حتی مسئولان فروشگاه زندان نیز در حرکتی اهانتآمیز در صورت موجود بودن لوازمی چون پتو و ملافه در فروشگاه از فروش آن به این زندانیان امتناع کرده و مشخصا اعلام کردهاند به دستور رئیس زندان مجاز به فروش چیزی غیر از مواد غذایی به آنان نیستند.
رسیدگیهای پزشکی و درمانی نیز در مرز بحران قرار گرفته و زندانیان بیمار، اعزام نمیشوند. دادستانی تعمدا از صدور مجوز اعزام (معاینه، آزمایش، فیزیوتراپی، بستری) خودداری میکند و در صورت پیگیری مداوم خانوادهها و بروز اعتراضاتی در مورد زندانیان با شیوهای هوشمندانه یک یا دو بار زندانی را به بیمارستان اعزام میکنند و پیش از درمان فرد، مجددا اعزامها را لغو و روند درمان متوقف میشود و بعد از مدتی اندک، مدارک موجود مبنی بر بیماری فرد از پرونده پزشکی زندانی که در بهداری تشکیل شده مفقود میشود و ادامه روند درمان چه از جانب بهداری زندان و چه از خارج از زندان، به بنبست میانجامد. پزشکان مشغول به کار در بهداری زندان نیز پیش از رسالت کاری در خدمت مسئولان بوده و آشکارا در درمان افراد کوتاهی میکنند.
سالن ۱۰ در طبقه سوم ساختمان قرار گرفته که توسط چهار در مجهز به قفل از ماموران جدا شدهاند و هیچ راه خروج اضطراری غیر از راهپلهای که ابتدا و انتهای آن با دری آهنین مسدود شده، وجود ندارد. در صورت بروز حادثهای چون آتشسوزی، زلزله و...، مطلع شدن ماموران و گشودن درها و خروج زندانیان به حدی زمانبر است که شرایط نگران کنندهای را در ذهن میسازد.
نام رئیس زندان گوهردشت اما در لیست افراد تحریم شده قرار گرفته همانطور که پیشتر سازمان زندانها نیز به لیست مذکور پیوسته بود، اما آنچه جای نگرانی دارد این است که این ارگانها و افراد همچنان به رویه غیرانسانی در برخورد با زندانیان ادامه میدهند. تا زمانی که عملا بساط ظلم برچیده نشود و درهای سیاهچالها گشوده نگردد، انگار این قبیل تحریمها و محکوم کردنها راه به جایی نمیبرد و فعالان سیاسی قربانیان این شرایط خواهند بود.
عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج موجب به خطر افتادن سلامت تعدادی از افراد و مزمن شدن بیماریها شده است.
طبق گزارشات رسیده بهداری زندان گوهردشت تحت حمایت رئیس جدید زندان (ضیایی)، اقدام به از بین بردن پروندهها و مدارک پزشکی زندانیان کرده و مشکلات جسمی آنان را بیاهمیت جلوه میدهد. دادستانی نیز در پاسخ به پیگیری خانوادهها اقدامی برای اعزام آنان به بیمارستان نمیکند و نهایتا در صورت بروز اعتراضاتی مبنی بر عدم اعزام به شکلی هوشمندانه جهت آرام کردن اعتراضات اقدام به اعزام زندانی به بیمارستان میکند؛ اعزامی که به چند دقیقه معاینه ختم شده و درمان خاصی در پی ندارد.
در اعزامهای صورت گرفته اخیر نیز آزمایشات تجویز شده پزشکان بیمارستان یا انجام نشده یا اینکه پس از انجام یک یا دو آزمایش از چند نمونه توصیه شده پزشک، زندانی را سریعا و بدون ادامه روند درمان به زندان بازگرداندهاند. در مواردی که نیاز به بستری فرد بوده نیز با عدم موافقت مسئولان از بستری ممانعت به عمل آمده است.
آرش صادقی یکی از زندانیان محبوس در سالن ۱۰ بند چهار زندان گوهردشت کرج است که بیش از یک سال از خاتمه اعتصاب غذای او میگذرد اما همچنان دچار مشکلات سیستم گوارشی و رودههاست. به هنگام تبعید او از زندان اوین به گوهردشت اما مدارک پزشکی موجود در پرونده او منهدم و پس از تبعید نیز درمانی برای بهبود و سلامت او انجام نشده است. التهاب روده که از سال گذشته تاکنون التیام نیافته، منجر به کولیت روده و دردهای طاقتفرسا برای او شده و از بین رفتن پرزهای معده و خونریزی معده که پس از خاتمه اعتصاب غذا مانع از بلع غذا میشود، به جهت عدم درمان در یک سال گذشته مزمن شده و هضم غذا را غیرممکن ساخته است.
سعید شیرزاد نیز که در اعتراض به حمله وحشیانه گارد زندان به بند سیاسی و انتقال اهانتآمیز زندانیان به بندی دیگر، بدون انتقال امکانات و لوازم و مصادره اموالشان و ضرب و شتم آنان در حین انتقال، اقدام به اعتصاب غذا کرده بود و در روزهای اعتصاب مجددا مورد ضرب و شتم ماموران قرار گرفت به شکلی که منجر به شکستگی دندان او شد و انتقال او به انفرادی و مجددا انتقال او به بند زندانیان خطرناک را در پی داشت، به دلیل بروز مشکلات متعدد داخلی باید مورد رسیدگی پزشکی قرار میگرفت که با مخالفت دادستانی جهت اعزام مواجه شد.
او پیشتر علاوه بر مشکل کلیه از دیسک کمر نیز در عذاب بوده است و پس از اقدام به اعتصاب غذا وضعیت سلامت کمرش بحرانی شده و حال با پیگیری خانواده و با گذشت حدود دو ماه از موافقت با اعزام جهت فیزیوتراپی، همچنان اعزام او کنسل و هیچ مقامی از دادستانی و زندان پاسخگویی چرایی عدم اعزام او نیستند.
مجید اسدی از دیگر زندانیان سیاسی این بند نیز با مشکل حاد کبد مواجه است که عدم درمان او میتواند نه تنها تهدید کننده سلامت وی باشد، بلکه تهدید کننده حیات اوست. آسیب وارده به کبد او نیاز به درمان فوری داشته که به علت کوتاهی دادستانی همچنان نیمه کاره مانده است. با اینکه پزشکان متخصص بستری و درمان سریع او را توصیه کردهاند اما همچنان با وجود پیگیری بیوقفه خانواده و اعتراضات جمعی به عدم درمان او، به چند اعزام در حد معاینه و انجام آزمایشاتی بسنده کرده و مجددا روند درمان متوقف مانده و بهبودی حاصل نشدهاست.
به دلیل نبود وسائل گرمکننده در بند و کمبود لباس گرم، ملافه و پتو بسیاری از افراد دچار عفونت سینوس و ریه شدهاند. ماندگار شدن عفونت و عدم درمان به موقع و نبود تهویه هوای سالن و اتاقها بر مشکلات پیشین افزوده است.
این قبیل برخوردهای خصمانه نشان از کینهتوزی مقامات و مسئولان نسبت به فعالان سیاسی بوده که آشکار میکند آنان قصد دارند با عدم رسیدگی پزشکی به فعالان سیاسی و به تاخیر انداختن درمان آنان و از بین بردن سلامت آنان با کمترین هزینهای آنان را از فعالیت باز دارند. این شیوه شکنجه زندانیان سیاسی هر چند سبک نوینی در عملکرد جمهوری اسلامی نیست اما در سالهای اخیر که مسئولان و مقامات قصد تطهیر چهره خود و نظام را در برابر مخاطبان بینالمللی دارند و مدعی نبود شکنجه در زندانها شدهاند، به مراتب و در زندانهای مختلف انجام میگیرد.
در تحلیل چنین برخوردهایی نباید از نظر دور داشت که این سبک شکنجه و نقض حقوق بشر، در درازمدت آسیبها و صدمات جبران ناپذیر بسیاری را بر پیکره جامعه فعال کشور وارد میآورد که لازم است این نحوه شکنجه توسط مراجع حقوق بشری محکوم و با بانیان آن برخورد لازم صورت گیرد.
لیست زندانیان سالن ۱۰ بند چهار زندان رجاییشهر (گوهردشت):
۱- حمزه سواری
اتهام: محاربه/ اقدام علیه امنیت
تاریخ بازداشت: ۱۳۸۶
حکم: حبس ابد
تاریخ آزادی: ندارد
۲- محمدعلی منصوری
اتهام: محاربه از طریق هواداری سازمان مجاهدین
تاریخ بازداشت: ۱۳۸۶
حکم: ۱۸ سال
تاریخ آزادی: ۱۴۰۴
۳- ابولقاسم فولادوند
اتهام: محاربه از طریق هواداری سازمان مجاهدین
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲
حکم: ۱۵ سال
تاریخ آزادی: ۱۴۰۷
۴- حسن صادقی
اتهام: محاربه از طریق هواداری سازمان مجاهدین
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۴
حکم: ۱۵ سال
تاریخ آزادی: ۱۴۰۹
۵- سعید ماسوری
اتهام: محاربه از طریق هواداری سازمان مجاهدین
تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹
حکم: حبس ابد
تاریخ آزادی: ندارد
۶- جعفر اقدامی
اتهام: محاربه از طریق هواداری سازمان مجاهدین
تاریخ بازداشت: ۱۳۸۷
حکم: ۱۰ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۷
۷- زانیار مرادی
اتهام: محاربه از طریق عضویت در حزب کومله
تاریخ بازداشت: ۱۳۸۸
حکم: اعدام
تاریخ آزادی: ____
۸- لقمان مرادی
اتهام: محاربه از طریق عضویت در حزب کومله
تاریخ بازداشت: ۱۳۸۷
حکم: اعدام
تاریخ آزادی: ____
۹- هوشنگ رضایی
اتهام: محاربه از طریق عضویت کومله و قتل
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۳
حکم: اعدام و قصاص
تاریخ آزادی: ____
۱۰- اصغر پاداشی
اتهام: جاسوسی
تاریخ بازداشت: ۱۳۸۷
حکم: ۱۰ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۷
۱۱- جابر عابدینی
اتهام: جاسوسی
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۳
حکم: ۴ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۷
۱۲- ایرج حاتمی
اتهام: جاسوسی
تاریخ بازداشت: ۱۳۸۹
حکم: ۱۰ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۹
۱۳- ابراهیم فیروزی
اتهام: و اجتماع و تبانی و فعالیت تبلیغی
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۱
حکم: ۶ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۸
۱۴- سعید شیرزاد
اتهام: اجتماع و تبانی و فعالیت تبلیغی
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۳
حکم: ۶سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۹
۱۵- نوید خانجانی
اتهام: اجتماع و تبانی و فعالیت تبلیغی
تاریخ بازداشت: ۶ سال
حکم: ۱۳۹۱
تاریخ آزادی: ۱۳۹۷
۱۶- شهرام پورمنصور
اتهام: هواپیماربایی
تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹
حکم: ۲۲ سال
تاریخ آزادی: ۱۴۰۱
۱۷- فرهنگ پورمنصور
اتهام: هواپیماربایی
تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹
حکم: حبس ابد
تاریخ آزادی: ابد
۱۸- افشین بایمانی
اتهام: محاربه از طریق سازمان مجاهدین
تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹
حکم: حبس ابد
تاریخ آزادی: ابد
۱۹- امید قاضیانی
اتهام: جاسوسی
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲
حکم: ۱۰ سال
تاریخ آزادی: ۱۴۰۲
۲۰- رضا شهابی
اتهام: اجتماع و تبانی و فعالیت تبلیغی
تاریخ بازداشت: ۱۳۸۹
حکم: ۶ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۷
۲۱- لطیف حسنی
اتهام: تاسیس گروه
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۱
حکم: ۸ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۹
۲۲- مجید اسدی
اتهام: اجتماع و تبانی
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵
حکم: ۵ سال
تاریخ آزادی: حکم بدوی
۲۳- پیام شکیبا
اتهام: عضویت سازمان مجاهدین و اجتماع و تبانی و تبلیغ
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵
حکم: ۱۱ سال
تاریخ آزادی: حکم بدوی
۲۴- محمد امیرخیزی
اتهام: عضویت سازمان مجاهدین و اجتماع و تبانی و تبلیغ
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵
حکم: ۱۱ سال
تاریخ آزادی: حکم بدوی
۲۵- وحید صیادی نصیری
اتهام: توهین به مقدسات و توهین به رهبری و تبلیغ
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۴
حکم: ۵ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۸
۲۶- رضا اکبری منفرد
اتهام: اجتماع و تبانی
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۱
حکم: ۵ و نیم سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۷
۲۷- فواد رضازاده
اتهام: همکاری با القاعده
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲
حکم: ۵ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۷
۲۸- حمزه درویش
اتهام: عضویت داعش
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵
حکم: ۱۵ سال
تاریخ آزادی: ۱۴۱۰
۲۹- شاهین ذوقیتبار
اتهام: اجتماع و تبانی
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲
حکم: ۵ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۷
۳۰- گلمحمد جنبشی
اتهام: همکاری با طالبان
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵
حکم: ۳ سال
تاریخ آزادی: ۱۳۹۸
۳۱- آرش صادقی
اتهام: اجتماع و تبانی و اهانت به بنیانگذار و فعالیت تبلیغی و نشر اکاذیب و تعلیق
تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵
حکم: ۱۹ سال
تاریخ آزادی: ۱۴۱۴
- در همین زمینه
نظرها
نظری وجود ندارد.