دیده‌بان حقوق بشر: پناهگاه‌های زنان افغانستان در معرض خطر است
دولت افغانستان می‌خواهد با کنترل بر پناهگاه‌های زنان آن دسته از مذهبی‌های تندرویی را خشنود کند که از وجود خانه امن برای زنان در برابر خشونت شوهران و پدران آنها ناراضی اند.
In this photograph taken on March 20, 2017, an Afghan woman looks out of the window of her bedroom at a women's shelter in Kabul. A non-descript building, tucked away in a residential neighbourhood in the Afghan capital, is one of the few hidden sanctuaries where battered women can seek support. Managed by the charity Women for Afghan Women (WAW), the shelter has given a new lease of life to women in a country where rape, abuse and forced marriages are commonplace. / AFP PHOTO / Rebecca CONWAY / TO GO WITH 'Afghanistan-social-abuse-women', FEATURE BY Anne CHAON
دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی نسبت به قصد دولت افغانستان برای تحت کنترل گرفتن منابع مالی پناهگاه‌ها یا خانه‌های امن زنان در افغانستان هشدار داد.
به گزارش دیده‌بان حقوق بشر، وزارت امور زنان افغانستان در صدد است تا به بهانه مبارزه با فساد، منابع مالی پناهگاه‌های زنان را که از سوی نهادهای خارجی تأمین می‌شود، در اختیار بگیرد. این وزارت از مدیران این خانه‌های امن خواسته تا به جای گرفتن منابع مالی از طرف‌های خارجی، از طریق وزارتخانه زنان برای این کار اقدام کنند.
یکی از برنامه‌های اشرف غنی، رئیس‌جمهوری افغانستان برای مبارزه با فساد کنترل بیشتر بر منابع مالی خارجی است. اما در مورد پناهگاه‌های زنان این مسئله با تعصب دینی نیز گره خورده است.
وزارتخانه امور زنان افغانستان ۲۰۱۱ نیز به دنبال کنترل بر منابع مالی پناهگاه‌های زنان بود و برای توجیه این کار، به گفته دیده‌بان حقوق بشر ادعایی دروغ مطرح کرد: اینکه پناهگاه‌های زنان به «روسپی‌خانه» تبدیل شده‌اند.
دولت افغانستان در واقع می‌خواهد با کنترل بر پناهگاه‌های زنان آن دسته از مذهبی‌های تندرویی را خشنود کند که از وجود خانه امن برای زنان در برابر خشونت شوهران و پدران آنها ناراضی اند. این دسته از تندروها، زنان را ملک مردان می‌دانند و پدر و شوهر را واجد کنترل تام بر زندگی و مرگ زنان.
کابل یک بار دیگر در ۲۰۱۳ نیز چنین تلاشی انجام داد. اما هر دو بار با مقاومت تأمین‌کنندگان مالی خارجی رویارو شد.
هدر بار، یکی از وکلایی که مقررات وزارت امور زنان افغانستان برای پناهگاه‌های زنان را در ۲۰۱۱ بررسی کرده بود، می‌نویسد که «واضح بود این مقررات برای محروم‌کردن زنان افغان از خانه‌های امن طراحی شده‌اند.»
پناهگاه‌های زنان پیش از ۲۰۰۱ وجود نداشت. اکنون شبکه‌ای از چندین پناهگاه در مناطق مختلف افغانستان برای زنانی که در معرض خشونت مردان قرار گرفته‌اند، وجود دارد.
این در حالی است که از هر ۱۰ زن و دختر افغان، ۸ تن در طول زندگی خود خشونت خانگی و دیگر انواع خشونت‌ها علیه زنان را تجربه می‌کنند.
جمشید رسولی، سخنگوی «لوی سارنوالی»، مرکز عدلی و قضایی مبارزه با فساد اداری تصدیق کرده که «سالانه هزاران قضیه خشونت در برابر زنان را دریافت می‌کنیم.»
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در آخرین گزارش خود به مناسبت فرارسیدن ۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، اعلام کرده بود: «در ۱۰ ماه گذشته ۳۷۷۸ مورد خشونت علیه زنان در سراسر افغانستان، به جز ولایت نورستان، به ثبت رسیده است.»
طالبان افغانستان نیز به طور نظام‌مند دست به خشونت و سرکوب زنان افغان زده است. کمیسیون حقوق بشر افغانستان چندی پیش نسبت به وقوع چندین محاکمه صحرایی زنان به دست طالبان ابراز نگرانی کرد.
بر اساس پژوهش‌های شبکه خبری بی‌بی‌سی جهانی، اعضای طالبان در ۷۰ درصد مناطق افغانستان فعالیت علنی دارند.
نظرها
نظری وجود ندارد.