عراق از ورود کامیون‌های ایران جلوگیری میکند
توافق انتقال نفت کرکوک به ایران تا آینده نامعلوم تعلیق شده، بغداد تعرفه کالاهای ایران را افزایش داده و همزمان صادرات از عربستان سعودی را افزایش داده است.
ایران بازار عراق را به عربستان سعودی و ترکیه واگذار کرده است. عضو خانه صنعت و معدن می‌گوید: بغداد در رابطه تجاری با تهران شفاف رفتار نمی‌کند.
خبرگزاری کار ایران، ایلنا، جمعه ۲۴ فروردین به نقل از رضا امیدوار تجریشی رئیس خانه صنعت و معدن جوانان ایران گزارش کرد: «عراق اجازه نمی‌دهد کامیون‌های ایرانی وارد خاک این کشور شوند».
او گفته است که این اقدام دولت عراق هزینه تجارت را برای بازرگانان ایران افزایش داده است.
امیدوار تجریشی این وضعیت را «غیرقابل قبول» خوانده و افزوده است: «هزینه دفاع از عراق در برابر داعش را ایران پرداخته اما بهره مالی آن نصیب عربستان سعودی شده است».
او از وزارت امورخارجه خواسته که در روابط دیپلماتیک با بغداد این موضوع را پیگیری کنند.
دولت عراق از دو سال قبل تعرفه کالاهای وارداتی از ایران را افزایش داد. این تصمیم‌گیری به کاهش صادرات کالا از ایران به عراق انجامید.
پیش از این اقدام ایران یکی از عمده‌ترین تامین کننده‌های سیمان در عراق بود. عبدالرضا شیخان دبیر انجمن صنفی صنعت سیمان ایران دی سال گذشته گفته بود که رایزنی‌ها برای رفع محدودیت واردات سیمان از ایران انجام شده و به زودی این مشکل رفع خواهد شد.
به‌رغم این وعده‌ها اما امیدوار تجریشی گفته است: توافق عربستان سعودی و عراق برای اعمال تعرفه ترجیحی باعث از دست رفتن بازار عراق برای شرکت‌های ایرانی شده است.
به گفته او در حال حاضر عربستان سعودی جانشین ایران در تامین سیمان عراق شده است.
امیدوار تجریشی گفته است که «موضع بغداد در تجارت با تهران شفاف نیست».
پیش از این نیز احمد علم‌المهدی خطیب جمعه مشهد گفته بود که «قابل قبول نیست ایران در سوریه و عراق برای مقابله با داعش هزینه کند و سود آن را دیگر کشورها ببرند».
تعلیق انتقال نفت کرکوک
جمهوری اسلامی ایران طی سال‌های گذشته به بهانه مقابله با نیروهای دولت اسلامی (داعش) شمار نیروهای نظامی و شبه نظامی وابسته به تهران در عراق را افزایش داده است.
حشد شعبی یک گروه شبه نظامی شیعی وابسته به تهران است که در انتخابات این دوره مجلس عراق حضور دارد.
به‌رغم حضور نظامی در عراق اما ایران نقش قابل توجهی در اقتصاد عراق ندارد.
در حالی که تهران و بغداد اکتبر سال گذشته برای انتقال نفت کرکوک به ایران توافق کردند، عملیات اجرایی این انتقال هنوز آغاز نشده است.
حمید حسینی دبیر اتاق مشترک بازرگانی دو کشور گفته است که مقام‌های عراقی اجرای این توافق را به تاخیر می‌اندازند.
همزمان با این اظهارات منابع خبری عراقی از توافق دوباره بغداد و حکومت اقلیم کردستان برای انتقال نفت کرکوک به جیحان ترکیه خبر داده‌اند.
علا یسیری رئیس شرکت بازاریابی نفت عراق «سومو» اسفند سال مذاکره بغداد و اربیل برای از سرگیری صادرات نفت کرکوک از مسیر بندر جیحان ترکیه را تائید کرده و گفته بود: «خط لوله کرکوک به جیهان باید تحت کنترل دولت فدرال قرار بگیرد».
اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری ایران اسفند سال گذشته به همراه یک هیئت تجاری برای رفع موانع تجاری به عراق سفر کرد.
حسینی گفته است که معاون اول رئیس جمهوری ایران در این سفر در باره انتقال نفت کرکوک با مقام‌های عراقی مذاکره کرده و امیدوار است که از اردیبهشت امسال این توافق اجرایی شود.
نظرها
amin@namin.min
عراقی ها فکر می کنند که داعش تکرار ناشدنی است؟ وقت موش دوانی ما هم می رسد!
حمید
رئیس خانه صنعت و معدن جوانان کشور گفت: هزینه دفاع از عراق را ما دادیم؛ بهره مالی را عربستان برد
قانع
من یک مصاحبه از آقای مجتهدزاده را دیدم با شبکه بیان. وی به مسئله مهمی اشاره رکدند و آن، فرق میان اهمیت ژئواستراژیک با ژئوپلتیک. البته برخی حرفهای دیگر هم زند و من با همه حرفهایش موافق نیستم. اما این حرفش حقیقتا درست است. با توجه به مضمون سخنان وی تلقی خودم را می گویم: اهمیت ژئوپلتیک بر اساس تعامل یک دولت با جهان ایجاد می شود. حکومت کشوری با بیشتر دنیا دشمنی کرده یا دشمن تراشی کرده (نظام ولی فقیه) نمی تواند اهمیت ژئوپلتیک داشته باشد هر چند از اهمیت ژئواستراتزیک برخودار باشد! مشکل اساسی کشورمان همین است، حکومت ولایی در خواب اهمیت ژئواستراتزیک است و در حالی این ژئوپلتیک حرف آخر می زند. ترکیه و عربستان اهمیت ژئوپلتیکشان بیشتر ایران است چون با همه طرفهای مهم دنیا رابطه و تعامل دارند، در نتیجه میتوانند از مزایای اقتصادی بیشتری بهره مند شوند. این موقعیت فعلی ایران به شدت متزلزل است چون پشتوانه ژئوپلتیک کافی ندارد ، و بحران سازی های بی امان حکومت ولایی اقتصاد ایران را در داخل و خارج تهدید میکند.
کاربر
ایران بیشتر از 5 ملیارد دلار صادرات به عراق دارد واز هندوانه بگیرید تا ظرفهای پلاستیکی وسیمان به این کشور روانه میکند . با اینکه چند کارخانه سیمان در عراق شروع بکار کرده است باز سالیانه بین 5تا هفت ملیون تن سیمان به این کشورصادر میشود. این در حالیست که صادرات عراق به ایران کمتر از 100 ملیون دلار است.وتامین کننده ارز ایران بخصوص دلار صرافیهای اربیل و بصره هستند . صادرات گاز برای سوخت نیرو گاههای بغداد و بصره نیز فعال شده وروزانه تا 20 ملیون متر مکعب گاز باین کشور صادر میشود. البته بسیاری از کالاهای صادره گواهی مبدا ندارند و در کیفیت انها تردیدهائی وجود دارد ولی با اینکه عراقی ها معترض هستند ولی همچنان کالاهای ایرانی به این کشور سرازیر است. انچه که قابل تامل است نظارت امریکائیها بر باز پرداخت قیمت کالاهای ایرانی به دلار است که تا بحال ایرانیها موفق نبودند و با گردش پول در صرافیها دینار گاها به ریال و یا یورو تبدیل میشود ونه دلار. ایران این بازار را از ترکیه و سوریه گرفته است و ترکها بخصوص بسیار فعالند تا نگذارند لوله نفتی کرکوک به جیهان که با بهم خوردن قدرت بارزانیها مسدود شده بود و ایران تلاش میکرد بصورت سواپ انرا در خلیج فارس تحویل دهد عملی شود. اخرین اطلاعات گواهی بر این دارد که قرار است از اردیبهشت ماه جاری نفت کرکوک با تانکرهای نفتکش به ایران منتقل و در خلیج فارس به خریداران نفتی عراق تحویل شود که البته اما و اگر هائی دارد.
حمید
این آقایان بعد چهل سال زمامداری هنوز این را نفهمیده اند که هیچ جنسی را به زور به کسی نمی توان فروخت. کشوری که در تمام زمینه ها ورشکسته است، چیزی برای ارائه نخواهد داشت تا مشتری ای جذب کند. در سوریه اجناس ترک را به قاچاق به آنجا می برند، چون اجناس ترکیه کیفیت دارد، و ارزان است. خامنه ای و حاکمیتش اگر امامزاده های طلا برای عراق ساختند، یا در مقابل داعش ایستادند، دلایلی بر خلاف منافع ملی داشتند که در آینده بهتر روشن خواهد شد (و هرکس که در این راه خدمتی به حاکمیت کرده روسیاه تاریخ این مملکت خواهد بود). در آینده ای نه چندان دور تاریخ این مملکت بدرستی نوشته و ثبت و ضبط خواهد شد و نام و سمت خیانت پیشه گان به ایران با دقت برای نسل های آینده بیان می شود. نکته بعدی این است که: وقتی یک نظامی سکان وزارت خارجه را در دست بگیرد شاید در جنگ با یک عده پاپتی عقیدتی (داعش) پیروز شود، اما در تأمین منافع ملی قطعاً شکست خواهد خورد (قابل توجه هموطنانی که در آرزوی رضاخانی دیگر و السیسی ای دیگرند!). و این عدم توانایی از بازارهای عراق و سوریه خود مثالهایی این دست است.