ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

بم‌خوانی‌های گرم و مخملی غلامحسین بنان

<p>محمود خوشنام &ndash; وقتی حرف صدا و آواز به میان می&zwnj;آید، همه بیش از هر چیز بر شش&zwnj;دانگ بودن آن نظر دارند. حال آنکه موسیقی سنتی ایران پیش از آنکه نیاز داشته باشد به صدای شش&zwnj;دانگی، صدای &quot;با حال&quot; می&zwnj;طلبد؛ جیغ و فریاد با مزاجش سازگار نیست، اهل نجوا و زمزمه است.</p> <!--break--> <p>در میان خوانندگان سنتی از مشروطیت به اینسو، غلامحسین بنان نخستین کسی&zwnj;ست که با صدای</p> <p>پرورده&zwnj;اش این نیاز را برآورده ساخته است.</p> <p>&nbsp;</p> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/Barjastegan_24_Banan_KHoshnam.mp3"><img align="middle" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon_14.jpg" /></a></p> <p>غلامحسین بنان با تکیه دادن بر جوهر موسیقی سنتی، آن را از چارچوب&zwnj;های کهنه اجرایی به&zwnj;درآورد و با بم&zwnj;خوانی&zwnj;های گرم و مخملی جلوه تازه&zwnj;ای به آن بخشید.<br /> غلامحسین بنان در خانواده&zwnj;ای اهل فرهنگ زاده شد. پدرش بنان&zwnj;الدوله از مسئولان دیوانی بود و صدای خوش داشت؛ و مادرش از وابستگان خاندان قاجار، با نواختن پیانو آشنا بود. اعضای دیگر خانواده او نیز، هر یک به شکلی با موسیقی سر و کار داشتند. در چنین فضایی طبیعی&zwnj;ست که بنان هم به راه موسیقی رفته باشد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>غلامحسین بنان از یازده سالگی نزد مرتضی خان نی&zwnj;داوود به فراگیری رموز آوازخوانی پرداخت و چندی بعد به ترتیب نزد ناصر سیف،و ضیاءالذاکرین که روضه&zwnj;خوان بود، فراگیری&zwnj;های خود را ادامه داد.<br /> برای آشنایی با غلامحسین بنان و دستاوردهای او برای موسیقی ملی ایران، می&zwnj;توانید برنامه رادیویی برجستگان سنتی را از طریق فایل صوتی، همراه با ترانه&zwnj;هایی ازین خواننده خوش&zwnj;صدا بشنوید.<br /> &nbsp;</p> <p><strong>در همین زمینه:</strong><br /> <a href="#http://radiozamaneh.com/taxonomy/term/4874"> ::مجموعه برنامه&zwnj;های رادیویی &quot;برجستگان سنتی&quot; از محمود خوشنام در رادیو زمانه::</a></p> <p>&nbsp;</p>

محمود خوشنام – وقتی حرف صدا و آواز به میان می‌آید، همه بیش از هر چیز بر شش‌دانگ بودن آن نظر دارند. حال آنکه موسیقی سنتی ایران پیش از آنکه نیاز داشته باشد به صدای شش‌دانگی، صدای "با حال" می‌طلبد؛ جیغ و فریاد با مزاجش سازگار نیست، اهل نجوا و زمزمه است.

در میان خوانندگان سنتی از مشروطیت به اینسو، غلامحسین بنان نخستین کسی‌ست که با صدای

پرورده‌اش این نیاز را برآورده ساخته است.

غلامحسین بنان با تکیه دادن بر جوهر موسیقی سنتی، آن را از چارچوب‌های کهنه اجرایی به‌درآورد و با بم‌خوانی‌های گرم و مخملی جلوه تازه‌ای به آن بخشید.
غلامحسین بنان در خانواده‌ای اهل فرهنگ زاده شد. پدرش بنان‌الدوله از مسئولان دیوانی بود و صدای خوش داشت؛ و مادرش از وابستگان خاندان قاجار، با نواختن پیانو آشنا بود. اعضای دیگر خانواده او نیز، هر یک به شکلی با موسیقی سر و کار داشتند. در چنین فضایی طبیعی‌ست که بنان هم به راه موسیقی رفته باشد.

غلامحسین بنان از یازده سالگی نزد مرتضی خان نی‌داوود به فراگیری رموز آوازخوانی پرداخت و چندی بعد به ترتیب نزد ناصر سیف،و ضیاءالذاکرین که روضه‌خوان بود، فراگیری‌های خود را ادامه داد.
برای آشنایی با غلامحسین بنان و دستاوردهای او برای موسیقی ملی ایران، می‌توانید برنامه رادیویی برجستگان سنتی را از طریق فایل صوتی، همراه با ترانه‌هایی ازین خواننده خوش‌صدا بشنوید.
 

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • sam

    باسلام وعرض ادب وارادت . اگر امکان داشت , مثلا هفته ای یکی از آهنگهای قدیمی رو به ادرس ایمیلها ارسال میکردید , واقعا لطف بزرگی بود . باسپاس : میرمحمدی. پاینده باشید.

  • گلپایگانی

    عرض ادب و تشکر از شما خدمت اقای دکتر باید عرض کنم که ضمن سپاس از شما باید انتقادی هم به برنامه های شما داشته باشم اول اینکه شما در این برنامه ها به یک معرفی مختصر پرداخته اید در حالی که یک نفر فقط به عنوان علاقه مند به موسیقی این شناخت از بزرگان موسیقی را دارد و توقع این است که شما به بخش های ناشناخته از زندگی این بزرگان بپردازید.در بعضی از برنامه ها سلیقه شخصی خود را حاکم کرده اید به عنوان مثال در برنامه ای که به زندگی دکتر برومند پرداخته اید در میان شاگردانش نامی از استاد گلپا برده نشده است در حالی که همه می دانند اقای گلپایگانی نسبت به دیگران زمان بسیار بیشتری شاگرد نورعلی خان بوده است و نکته دیگر این که توقع این است که بخش هنری زندگی هنرمندان بپردازید نه به زندگی شخصی انها .شما نباید در مقام تاریخ دان و قاضی عمل نمایید و شخصی مانند رکن الدین مختاری را جنایتکار معرفی کنید اگر چه همین جور هم باشد شما نباید به این بخش از زندگی هنرمندان وارد شوید چون افرادی که این برنامه ها را گوش می کنند علاقه مند به هنر و موسیقی هستند نه دنبال کننده سیاست