منیره برادران در بیست و نهمین کنفرانس بنیاد پژوهش‌های زنان: دادخواهی و عدالت‌جویی مساله زنان است
منیره برادران: دادخواهی یک حق است. کسی که ظلمی بر او شده باید بتواند دادخواهی کند. البته روشن است که دادخواهی در یک پرونده خصوصی متفاوت است با دادخواهی در یک حوزه سیاسی-عمومی.
منیره برادران
در جریان برگزاری دومین روز بیست و نهمین کنفرانس بنیاد پژوهش‌های زنان در استکهلم، منیره برادران، فعال حقوق زنان، نویسنده و زندانی سیاسی سابق مقاله‌ای با عنوان "جایگاه حرکت‌های «مادران دادخواه» در جنبش زنان کجاست؟" ارائه کرد. در نشست ارائه این مقاله که روز شنبه ۹ ژوئن/ ۱۹ خرداد برگزار شد، منیره برادران به تفاوت‌ها و شباهت‌های جنبش‌های «مادران میدان مایو»، «مادران شنبه استانبول» و «مادران خاوران» پرداخت.
او این سوال‌ها را با مخاطبان خود در میان گذاشت که آیا دادخواهی امری زنانه است و چرا در این حرکت‌ها زنان پایه و اساس قرار گرفتند؟
نویسنده کتاب «حقیقت ساده، تجربه ۹ سال زندگی در زندان‌های جمهوری اسلامی» که از مهم‌ترین سندها درباره وضعیت زندان‌های جمهوری اسلامی در دهه ۶۰ است، همچنین بر این نکته تاکید کرد که در حرکت‌های دادخواهانه مورد اشاره در مقاله‌اش، نگاه سنتی به زن تغییر یافته و بحث دادخواهی و نگاه به آن در جامعه زنده نگاه داشته شده است.
زمانه به بهانه ارائه این مقاله در گفت‌و‌گویی کوتاه با منیره براداران از او پرسیده است اساسا چرا باید دادخواهی کرد و تاثیر زنانه شدن دادخواهی چه می‌تواند باشد؟
منیره برادران در آغاز این گفت‌و‌گو می‌گوید: «دادخواهی یک حق است. یعنی کسی که ظلم و بیدادی بر او شده باید بتواند از طریق ساختاری که جامعه را اداره می‌کند، دادخواهی کند. البته روشن است که دادخواهی در یک پرونده خصوصی متفاوت است با دادخواهی در یک حوزه سیاسی-عمومی که متهم خود آن ساختار حکومتی است. بحث ما هم در همین حوزه است.»
گفت‌وگوی زمانه با منیره برادران را از اینجا بشنوید:
نظرها
نظری وجود ندارد.