ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

سرت را بالا بگیر

<div dir="RTL">فروغ ن. تمیمی &ndash; در جریان سمیناری درباره &quot;زنان و بهارعربی&quot; با سوواد محنود، فمینیست تونسی آشنا شدم. خانم سوواد میانسال، ریزاندام و پرجنب و جوش است. او عضو انجمن زنان دموکرات در تونس است؛ انجمنی که سابقه ۲۰سال تلاش در زمینه برابری حقوقی، عدالت اجتماعی و دفاع از زنان را در کارنامه خود دارد. این انجمن چندی پیش برنده جایزه سیمون دوبوار شد. خانم سوواد یکی از کسانی است که در جریان انتخابات اخیر تونس به همراه گروه دیگری از زنان بر جریان رای&zwnj;گیری از زاویه نگرش جنسیتی نظارت کرده است.</div> <!--break--> <div>&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">او از من می&zwnj;پرسد کجایی هستی و با شنیدن پاسخ &quot;ایرانی&zwnj;ام&quot;، به هیجان می&zwnj;آید و بحث میان ما درمی&zwnj;گیرد. این فمینیست تونسی با تحسین و حیرت از زنان ایرانی می&zwnj;گوید. اینکه اینجا و آنجا آن&zwnj;ها را ملاقات کرده و پای صحبت آن&zwnj;ها نشسته است. ازهشدارهایی که زنان ایرانی به زنان تونسی داده&zwnj;اند، هم کمی حیرت کرده است و هم می&zwnj;تواند بفهمد که آن&zwnj;ها چرا نگران بودند. می&zwnj;گوید: &quot;شرایط تونس فعلی با ایران ۳۰ سال پیش متفاوت است و صد البته زنان تونسی در مقایسه با سایر کشورهای عربی خیلی جلوترند.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">سوواد محنود با حرارت تمام ازمبارزات اخیرمردم و زنان تونس در سرنگون کردن رژیم زین&zwnj;العابدین بن&zwnj;علی می&zwnj;گوید. ازشرکت همه&zwnj;جانبه زن&zwnj;ها در قیام و چشیدن طعم شیرین آزادی. شوق و شورش مرا به سال&zwnj;های دور و انقلاب بهمن ۱۳۵۷ در ایران می&zwnj;برد. به خوبی می&zwnj;توانم احساسات او را درک کنم. خاطرات دوری برایم زنده می&zwnj;شود، ولی حرفی نمی&zwnj;زنم. مشتاق شنیدن حرف&zwnj;هایش هستم. او خواهان یک جمهوری دموکراتیک و مدافع سرسخت جدایی دین از دولت است و اعتقاد دارد که احزاب اسلامی در تونس نخواهند توانست زنان را به خانه برگردانند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"> <div dir="RTL">&nbsp;اگر در تونس و یا بقیه کشورهای عربی اسلامگرایان کاملا قدرت سیاسی را از آن خود کنند، باید فاتحه حقوق زنان را خواند، به همین دلایل هم بسیاری از مردم درگذشته زندگی در زیرسایه دیکتاتوری مانند زین&zwnj;العابدین بن&zwnj;علی را به زندگی در حکومت شرع ترجیح می&zwnj;دادند و حاضر به طرفداری از اسلامگرایان نبودند&nbsp;</div> </div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> </blockquote> <div dir="RTL">خانم سوواد نقش انجمن&zwnj;های زنان و بخش مدرن جامعه را در این زمینه خیلی مهم می&zwnj;داند. من هم در پاسخ، حقایقی عینی را یادآوری می&zwnj;کنم و برقدرت جادویی اسطوره&zwnj;ها، احساسات آرمان&zwnj;خواهانه و خطرجزم&zwnj;اندیشی که درچشم به&zwnj;هم&zwnj;زدنی قلب&zwnj;ها را تسخیر و چشم&zwnj;ها را کور می&zwnj;کنند، تاکید می&zwnj;کنم، اما او خوشبین و امیدوار، احتمال تصویب قوانین زن&zwnj;ستیز و شریعت&zwnj;مدار را در کشورش منتفی می&zwnj;داند. با این&zwnj;همه به فکر فرو می&zwnj;رود و با تامل سرش را تکان می&zwnj;دهد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">کاوتار دارمونی، هموطن او هم که شاهد گفت&zwnj;وگوی ماست، با شنیدن حرف&zwnj;های خانم سوواد سرش را به علامت تردید تکان می&zwnj;دهد. او، استاد رشته مطالعات رسانه&zwnj;ای در دانشگاه آمستردام و مربی رقص عربی است. زنی باهوش، جوان و پرشور. او دانش و هنر را تواماً در کلاس&zwnj;&zwnj;های درس و رقصش که خیلی هم پرطرفداراست، به شاگردانش عرضه می&zwnj;کند. از دیدگاه این هنرمند جوان در جامعه تونس فرهنگ سکولار و دموکراتیک در بخش بزرگی از اقشارمردم نهادینه شده و مبارزه زنان درموفقیت قیام سال پیش نقش مهمی داشته است. به عقیده او به علت وجود این زمینه فرهنگی جنبش آزادیخواهی اخیر در جهان عرب از تونس شروع شد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">خانم کاوتار البته نگران به قدرت رسیدن اسلامگرایان افراطی است، ولی تاکید می&zwnj;کند که این مسئله به این معنی نیست که مردم تونس خیلی مذهبی و خواهان روی کارآمدن دولت اسلامی هستند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">به نظر او از آنجا که مخالفان جدی و سازمان&zwnj;یافته دیکتاتورهای عربی در بیست وسی سال گذشته تنها گروه&zwnj;های اسلامی بودند، حالا مردم به آن&zwnj;ها رای داده&zwnj;اند و انتخابات اخیر در مصر و تونس هم این موضوع را ثابت کرد. به نظر کاوتار دارمونی، خطر اصلی برای دیکتاتورهای عربی اپوزیسیون غیر مذهبی بود که در سال&zwnj;های دهه ۸۰ قرن گذشته سرکوب شد و درشرایط فعلی باید دوباره بتوانند با پشتیبانی مردم به میدان بیایند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این هنرمند و استاد دانشگاه در مسافرتی که چندی پیش به قاهره داشت شاهد بود که در شرایط فعلی زنان مصری برای حضور در حوزه&zwnj;های عمومی اغلب ملزم به رعایت حجاب هستند. او یقین دارد که اگر در تونس و یا بقیه کشورهای عربی اسلامگرایان کاملا قدرت سیاسی را از آن خود کنند، باید فاتحه حقوق زنان را خواند. به همین دلایل هم بسیاری از مردم درگذشته زندگی در زیرسایه دیکتاتوری مانند زین&zwnj;العابدین بن&zwnj;علی را به زندگی در حکومت شرع ترجیح می&zwnj;دادند و حاضر به طرفداری از اسلامگرایان نبودند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">کاوتار دارمونی و سوواد محنود هردو ازاستقبال زنان تونس در انتخابات این کشور در ماه اکتبرخوشحال&zwnj; هستند. اگرچه بر اساس آمارتنها هفت درصد از رهبران احزاب را زنان تشکیل می&zwnj;دهند و موفقیت سازمان&zwnj;های زنان در وادار کردن احزاب سیاسی به انتخاب نسبت مساوی از دوجنس درفهرست نامزد&zwnj;ها و معرفی ۵۰ درصدی نامزدهای زن هم متاسفانه عملی نشده است. در جریان انتخابات در تونس نیز رهبری حوزه&zwnj;های انتخاباتی بیشتر بر عهده مردان بود و تنها در چند محل مدیریت انتخابات با زنان بود. استقبال زنان تونسی از انتخابات، همکاری چندین سازمان زنان و نهادهای مدنی حقوق بشری در نظارت بر انتخابات به نظر سوواد بسیارامیدبخش است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <p>خانم سوواد برخلاف خانم کاوتار، هراسی از تبلیغات شدید اسلامگرایان در ماه&zwnj;های پس از پیروزی قیام برای طرح اسلامی شدن جامعه نداشته است و ندارد. او می&zwnj;گوید راهپیمایی گروه&zwnj;های اسلامی و &quot;ناموس کشور&quot; خواندن زنان پس از تصویب طرح شرکت ۵۰ درصدی نمایندگان زن در انتخابات سروصدای زیادی برپا کرد، ولی به جایی نرسید. تجمع گروه&zwnj;های اسلامی علیه این طرح، در حالی بود که گروه&zwnj;های زنان نیز برای تشویق زنان به شرکت درانتخابات و فعالیت سیاسی و برانگیختن حساسیت عمومی نسبت به این مسئله کمپینی را با نام &quot;سرت را بالا بگیر&quot; راه&zwnj;اندازی کرده بودند.&nbsp;</p>

خانم سوواد برخلاف خانم کاوتار، هراسی از تبلیغات شدید اسلامگرایان در ماه‌های پس از پیروزی قیام برای طرح اسلامی شدن جامعه نداشته است و ندارد. او می‌گوید راهپیمایی گروه‌های اسلامی و "ناموس کشور" خواندن زنان پس از تصویب طرح شرکت ۵۰ درصدی نمایندگان زن در انتخابات سروصدای زیادی برپا کرد، ولی به جایی نرسید. تجمع گروه‌های اسلامی علیه این طرح، در حالی بود که گروه‌های زنان نیز برای تشویق زنان به شرکت درانتخابات و فعالیت سیاسی و برانگیختن حساسیت عمومی نسبت به این مسئله کمپینی را با نام "سرت را بالا بگیر" راه‌اندازی کرده بودند. 

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • کاربر مهمان فرهاد - فریاد

    ما اطلاعات دقیقی در مورد اقتصاد سیاسی تونس نداریم اما اگر اطلاعاتمان را به این بسنده کنیم که شورش و انقلاب از بساط یک دستفروش شروع شده ما را بدانجا خواهد کشاند که حکومت آینده در اختیار احزاب اقشار میانه ی سنتی قرار خواهد گرفت که در نهایت چیزی نظیر جمهوری اسلامی را برای آینده ی تونس رقم خواهد ساخت اما وابستگی این اقتصاد به توریزم نیز شق دیگری ست که برای مردم تونس چال برانگیز خواهد بود از اینرو تناقض در شیوه ی مدرنیزم و سنت اساس چالشهای آینده ی این کشور آفریقائی خواهد بود . از اینرو ما انتظار داریم مطبوعات اطلاعات جامع تری در اختیار قرار دهند تا بینش ما و همینطور تجربیات ما را افزایش دهند .

  • کاربر مهمان

    سالها ديکتاتوري در کشورهاي مسلمان متاسفانه باعث روي آوردن مردم به گروههاي افراطي مذهبي شده که پس از مدتي هويت ارتجاعي شان رو خواهد شد....